Mijn chihuahua socialer maken

Hoi!

Mijn puppie Ilana wordt op 8 maart 1 jaar oud.
Het is een echte lieve hond. Wanneer ze in haar vertrouwde omgeving is, is ze heel erg speels en lief. Haar staartje staat altijd mooi rechtop. Vroeger kon ik met haar korte wandelingetjes maken, maar eens de winter begon ben ik niet veel meer met haar naar buiten geweest, wegens het koude weer. Maar nu het weer wat beter wordt, wil ik terug met haar gaan wandelen. Maar eens ik met haar een wandelingetje wil maken, komt de staart tussen de benen, is ze heel erg bang en op haar hoede. Ook andere mensen schrikken haar erg af. Ik maak me hierover zorgen .

Is het nog mogelijk haar socialer te maken? Zodat ze naar andere mensen en honden toegaat en ze geniet van een wandelingetje? En hoe moet ik dat aanpakken?

Groetjes,
Jolien.

Hoe je dat aan moet pakken daar zullen de andere leden je zeker weten mee kunnen helpen.

Ik wilde alleen even zeggen dat ik zelf een Chihuahua heb en zij zoiezo niet van vreemde mensen houd, ze kijkt altijd de kat uit de boom.
Dit zit ook in het ras, je hoort maar van weinig Chihuahua's dat ze gelijk dol zijn op vreemde mensen.

In iedergeval succes ermee!

Chi's kunnen de neiging hebben wat afwachtend te zijn, maar als je ze van begin af aan begeleid gaat het over het algemeen wel goed.
Nu ken ik niet veel chi's (alleen die van mij ) maar die hebben hier geen probleem mee.

Maar waarom ben je in de winter er niet zoveel uitgegaan? Als je hondje het zo koud heeft koop dan een goed dekje. Iedere hond vind het fijn om te wandelen. Jouw hondje moet nu weer helemaal wennen aan alle geluiden en geurtjes buiten.

Wat je nu kunt doen is haar langzaam weer laten wennen. Mensen haar niet meteen laten aaien maar vragen of hun even blijven staan en kijken of ze wil snuffelen enz.

Het niet naar andere mensen en honden toegaan lijkt me niet een probleem? Ik zou dat ook niet aanmoedigen als ze er zelf geen behoefte aan heeft.

Het wandelen zou ik dan zo leuk mogelijk maken voor haar.In mijn ogen is dat: heel korte wandelingetjes, en in het begin steeds hetzelfde saaie rondje waar niet veel andere mensen met honden komen zodat ze weer wat zelfvertrouwen kan krijgen en het dan heel langzaamaan gaan opvoeren.

Weer bij het begin beginnen, net als met een pupje. Ze moet opnieuw gesocialiseerd worden en positieve ervaringen opdoen met de wereld buiten. En in de winter kun je indd best met je hondje naar buiten. Als ze het koud heeft dan maar een jasje om

ja begin weer opnieuw, jammer dat je de winter hebt overgeslagen om naar buiten te gaan met je hondje, lekker een jasje aan gedaan. en in een rugzak naar het winkelcentrum, en daar laten rond lopen, jammer hoor, nu moet je even opnieuw beginnen, pak de markt, een winkelcentrum, een parkje, enz. doe niet alles achter elkaar, even rustig aan. dan lukt het best wel.

Zoveel mogelijk onder de mensen te laten komen.
Ik hoop dat je het er nog uitkrijgt....
Het eerste jaar is zo belangrijk!!!
Jammer dat je met slecht weer niet met haar naar buiten bent gegaan

Ben je in de winter helemaal niet met haar naar buiten gegaan? Chihuahua's houden idd niet zo van dat koude weer, maar het is toch belangrijk om met ze naar buiten te gaan. Hoe klein ze ook zijn, beweging hebben ze nodig. Mijn chihuahua is ook niet dol op het koude weer (met regen & sneeuw isie niet vooruit te branden) maar ik ga toch minstens een uur per dag met hem wandelen. Heb je een jasje voor haar? Want dat zou zeker ook een hoop schelen!

Je zegt dat je korte wandelingetjes met haar maakte, maar chi's kunnen makkelijk een 1-1,5 uur lopen hoor. Vooral in de zomer vinden ze het heerlijk om lange wandelingen te maken!

Misschien omdat je zo weinig met haar wandelde dat ze niks meer gewend is. Heb je haar goed gesocialiseerd toen ze jong was?? Het slechtse wat je nu kan doen is helemaal niet meer met haar naar buiten gaan. Ik zou gewoon weer regelmatig met haar wandelen en doen alsof er niks aan de hand is. Als zij merkt dat jij rustig bent, zal zij dat vanzelf ook wel worden denk ik..

Ik hoop dat het weer goed komt!

Een Chihuahua is nu eenmaal niet zo sociaal naar vreemden toe. Ik vind het geen probleem. Voor ons zijn ze heel lief en dat vind ik het belangrijkste.
En mijn ouders en zussen kennen ze ook goed. Die vinden ze ondertussen ook al leuk en worden hartelijk begroet.

En wat dat wandelen betreft. De koude is niet zozeer het probleem, wel de sneeuw. Bas heeft een paar keer hartverscheurend gegild in de sneeuw van de pijn aan z'n pootjes. Dus tijdens de vele dagen met sneeuw heb ik wel wat wandelingen sterk verkort of overgeslagen. Maar niet voor de kou hoor.
Daar heb je een jasje voor.
En een echte warme winterjas hé... geen dun glittertruitje