Reu wil voortdurend op andere reuen rijden

Dit mag jij misschien vinden maar ik vind het dus zeker niet. Dominantie komt bijna niet voor bij honden.

Misschien moet je mijn manier eens proberen en kijken waarom je hond rijd, misschien is hij ook wel onzeker en in de ring heeft hij misschien wel stress.

Ik kan dit zo niet zeggen, maar dominantie is het bijna nooit..

@gerdine,
Wat je beschrijft als oplossing is vaak genoeg geprobeerd, dit was namelijk ook wat ik moest doen volgens de hondenschool.
Na anderhalf jaar zonder effect weet ik dus zeker dat het niet helpt. Daarmee zeg ik niet dat hij bij geen enkele helpt maar niet bij mijn dekhengst iig.
Vaak gaat het goed maar ik heb een nogal pittige saar.
Ook hebben we een probleem Saartje erbij gehad ook die is tot rust gekomen en kon ik gewoon melden wat wel en niet mocht, van begin af aan. Die probleem saar had helaas wel hd d en artrose, pijnstilling mocht niet meer baten en is dus vanwege de lichamelijk toestand ingeslapen.
Mijn Saar is alles behalve terughoudend naar mij maar luisterd inmiddels wel. Wij wonen in een te druk keffertjes gebied om dit soort gedrag voort te laten slepen.

Dus jouw aanpak kan voor velen de juiste zijn maar als het niet helpt ga ik toch over op andere alternatieven die even natuurlijk zijn maar heel duidelijk.
Ik gebruik alles waar ik zelf achter sta, en vooral kijken naar je hond.
Weet wanneer je te dominant doet of juist te lief bent.

Sorry maar even goed lezen......is ook een kunst.

Het verhaal van de show geef ik als voorbeeld.

Het rijden van reuen is dominant gedrag!!
Ga maar eens lezen bij gedragstherapeuten op hun site of in gesprek met zo iemand. Even ter verduidelijking ik heb geen gedragtherapeut anders komen hier ook weer misverstanden over.



Groetjes Cia

Dominatie komt wel degelijk voor, maar wordt idd wel makkelijk gebruikt. Niet elke hond is dominant maar de mijne is nou niet bepaald een volger te noemen.
Hij heeft eens bij de fokker gelogeerd, hij heeft het daar altijd erg naar zijn zin. Maarrrr.....als hij binnen komt weten ze allemaal dat hij de baas daar is.
Hij vecht er niet om, doet niet lelijk, maar heeft wel de touwtjes in handen. Zijn moeder, zusje en de andere reu daar accepteren zonder meer zijn leiderschap, dat is een echte.Zet je zulke figuren bij elkaar dan heb je wel een probleem.
Hij is een lieve geduldige hond die erg duidelijk is in wat hij pikt en wat niet.
Dus dominantie komt wel voor maar in mindere mate dan de meeste denken ja.

Goed Cia, ik zal het eens vragen aan Esther of Ilja, of margje.. die het trouwens met mij eens zijn en zij zijn wel gedragstherapeuten!

Joyce, je zegt dat je in een drukke buurt met keffertjes woont, is dit niet de reden waarom hij dit gedrag vertoont. Misschien is hij wel heel gestressed door deze keffertjes.. Een saarloos is zoals ik al zei erg gevoelig en kan niet zo goed tegen keffertjes die de verkeerde signalen afgeven. Daarom zijn deze en andere signalen zo belangrijk voor jou hondje. Lees anders even in de encyclopedie over andere dingen die je kan doen (signalen) om je hondje te kalmeren.

Groetjes

Ben het trouwens wel eens met Cia over de handeling op zich.
Mijn reu kan overigens wel leiderschap accepteren van een andere reu. Hij zal altijd aftasten waar hij staat tov een andere hond. Dat is normaal, maar de hond moet wel leren dat op een normale manier te doen.
Mijn hond heeft het zelfs gepresteerd mij te markeren toen ik met een man stond te praten, sorry, maar dat soort acties gaat me echt een brug te ver. Daar ga je wel naartoe als je je hond laat rijden.
Een zachtere aanpak helpt af en toe niet meer, en ingesleten gedrag is moeilijk af te leren. Persoonlijk denk ik niet dat het bij deze lab nog gaat helpen, hoewel het wel te proberen is natuurlijk.
Met een hond die gewoon doorgaat ga ik gewoon een stapje verder hoor, sorry.

Dominantie komt inderdaad voor. Hierbij is het in veel gevallen jammer dat er voor deze honden door hun baasjes geen regels aan de hond gegeven worden wat mag en wat niet. Dat er dan ook consequent mee omgegaan wordt door het hele gezin is een tweede.
Daar gaat het dan ook meestal fout.

Groetjes Cia

Sorry hoor een beetje zwak dat ik nu in discussie moet met gedragstherapeuten en in hoeverre jullie het eens zijn met elkaar.

Ik schrijf hier mijn bevindingen op en hoe ik over bepaalde dingen denk die hier geschreven worden.

Groetjes Cia

Nou Gerdine,
Ik dacht dat het wel duidelijk was dat hij dit gedrag helemaal niet meer vertoont. Met die keffertjes speelt hij gewoon, geen problemen daarmee. Keffertjes die niet lief doen gaat hij bij weg die wil hij niet in zijn roedel.
Ik weet heel goed wat ik in mijn handen heb en geloof me hij is niet gestresst.
Hij heeft leiding nodig en dat kalmeerd hem ook. Dus ik zou niet weten waarom ik met hem mijn aanpak zou veranderen.
Ik snap ook niet waarom je vol wilt houden dat mijn hond gestresst zou zijn, en ik vind het knap dat je dat vandaaruit kunt zien.
Ik heb een gezonde reu van 3 met ballen, hij is relaxed en gedraagt zich prima ook met kleine hondjes.
Een hond van 45 kg kan nu eenmaal niet op een chi gaan liggen om te melden dat hij zichzelf belangrijker vind, dat doet dan maar op een andere manier.

Joyce, wat je zegt over tegen jou aan markeren heeft een hele andere betekenis dan op andere honden rijden..

Je moet zelf kijken wat je doet natuurlijk..

Cia, als jij mijn dominante teef zou krijgen en opvoeden zoals jij doet, dan krijg je een vals kreng terug..

Want dit deed ik namelijk in het begin ook bij haar. Toen heeft ze mij uiteindelijk 3 keer gebeten voor ik bedacht he dit werkt niet..

Maar ja ik was er ook van overtuigd dat alles dominantie was en dat ik moest laten zien dat ik de baas was. Maar bij haar was dit dus helemaal niet nodig. De kalmerende signalen die ik nu gebruik, reageerd zij geweldig op en ze is weer een zekere evenwichte hond en toch is zij "dominant"

En wat ik trouwens zei over die oppashond van mij die ook overal op reed en 's middags het al niet meer deed, daar bedoel ik natuurlijk neit mee dat hij genezen is, vanmorgen kon ik weer opnieuw beginnen maar je kan de vooruit gang heel goed zien.. En bij hem zelfs heel sterk..
Ik moet nog veel met hem doen, en vind het jammer dat hij hier maar een paar dagen blijft en dan weer terug gaat naar zijn baas die zelf onzeker is en niet goed weet wat ze moet doen. Dit maakt namelijk de hond ook weer onzeker en dan gaat hij dit gedrag weer vertonen..

maar ik ga haar ook proberen uit te leggen wat ze moet doen om haar hondje uit de problemen te houden..

groetjes

Joyce ik zeg niet dat jou hond gestressed is want dat kan ik inderdaad niet zien vanaf hier.. Ik zeg alleen dat het kan! Ik zeg ook niet dat je je aanpak moet veranderen ik probeer alleen uit te leggen wat een goede manier is in mijn ogen. Als jij dit wilt blijven doen moet jij weten.. Het is niet mijn hond..

En Cia, jij zei vraag het gedragstherapeuten nou dat heb ik gedaan.. niet elke gedragstherapeut denkt hetzelfde dus ze denken niet allemaal alleen maar aan dominantie..

Alleerst heb ik hier nergens beschreven hoe ik mijn hond opvoed. Ik schrijf duidelijk dat ik een handeling bij mijn reu niet zou tolereren.

Verder weet je niets over mijn opvoeding van mijn honden maar ik krijg het meteen op mijn dak dat ik een valse hond aan je aflever.

Zeer krom door de bocht.

Groetjes Cia

Als jij voor dat soort straffen bent kan ik wel enigsinds bedenken hoe je je honden opvoed.. Streng consequent en met straffen..

mijn hond kan daar dus absoluut niet tegen.. Dan word ze "vals" En ik zeg niet dat je die afleverd ik zeg alleen dat als je een hond had zoals de mijne dat jou opvoeding dan niet werkt..

Als ik het fout heb over jou opvoeding, dan sorry maar zo zie ik het..

@ Wat voor soort straffen!! Knap dat je hier dit neer zet durft te schrijven zonder pardon.

Consequent ja.
Als ik in de opvoeding niet consequent ben dan zou het hier een super zootje zijn bij mijn honden.

Dit antwoord van je vind ik een persoonlijke aanval en heeft niets met opvoeding van mijn honden te maken.


Groetjes Cia

Als jij zegt dat je het eens bent met Joyce die haar hond klemde(dit is een straf!) dan denk ik ja.. jij doet ook aan straffen..

Ik doe geen persoonlijke aanval, ik vertel alleen wat ik zie en lees..

En consequent is niet verkeerd.. dat zei ik ook niet.. Ik vind ook dat je consequent moet zijn..
En als jij je honden zo wilt opvoeden mag dat gewoon van mij hoor.. Je hebt mij niet horen zeggen dat je een slechte opvoeder bent.. Ik ben het er gewoon niet helemaal mee eens.. Over je commentaar ben ik het niet mee eens, ik heb geen idee hoe jij je honden verder opvoed..

Maar ik hou het eens voor gezien met dit onderwerp.. Omdat jij mij vekeerd ga begrijpen en dat wil ik niet (wil geen ruzie) en ik heb mijn punt wel gemaakt denk ik qua kalmerende signalen..

groetjes

Allereerst kun je het hier alleen lezen en niets zien.
Je beschuldigd mij hier van door nog te schrijven dat ik mijn honden "zo opvoed".

Nu wordt er afgehaakt door niet meer te reageren.

Mijn honden krijgen gelukkig een opvoeding. Niemand heeft last van mijn honden als ik ga wandelen en krijg hier zelfs complimenten over.
Wij gaan 3x in de week met ze naar een KC hondenschool.
Ik ben ook helemaal niet onder de indruk wat je hier over opvoeding schrijft. Wel als het persoonlijk gaat worden en niet meer over honden gaat.
Dat mensen op dit forum dan afhaken kan ik heel goed voorstellen.

Groetjes Cia

Dat je klemmen als straf beschouwt Gerdine, ok.
In dat geval ben ik misschien deels voor straffen dan, maar dat is iets heel anders als wat de meeste onder straffen zullen verstaan. Ik kreeg van zogenaamde deskundigen de tip om mijn saar maar eens een flink pak op zijn donder te geven! Nee, natuurlijk doe ik dat niet.
Dat stukje over jouw teef op mijn manier behandelen, dat je dan een vals kreng krijgt. Dat kan ja, daarom zeg ik, altijd goed kijken naar je hond.
Ik ben er van overtuigd dat elke hond een andere is evneals wij, dus vereist elke hond ook waarschijnlijk een andere aanpak. Mijn Berner wordt anders aangepakt dan mijn Saar. Die Berner is ook een heel andere hond. Bovendien heeft mijn berner een probleem in de spieren in zijn nekkie, dus ook daarmee dient rekening gehouden te worden.
De border van mijn moeder die hier veel gelogeerd heeft, is weer anders en ook die pakken we aan op een manier die zij begrijpt en waar zij zich ook nog goed bij voelt.
Het belangrijkste is dat mens en hond zich goed moeten voelen bij een bepaalde manier van opvoeden.
En helaas zie je dat idd niet door het beeldscherm.
Overigens hoop ik wel dat Hans iets aan deze discussie heeft, want ik leg mijn methode niet voor om mijn gelijk te halen en jij waarschijnlijk ook niet.
Ik hoop iig dat we weer door 1 deur kunnen.
Zoals ik al zei jou tactiek werkt voor velen de mijne ook. Hier is geen sprake van goed of fout in mijn ogen maar gewoon een verschil in persoonlijkheid zowel van de baasjes als de hondjes.
Dat mag ook.Anders zou het een saaie wereld zijn

Cia, ik zei dat ik niet meer ging reageren omdat wij misscommunicatie hebben en ik geen ruzie wil.. Jij blijft nu doordrammen dat ik zeg dat jij je honden slecht opvoed terwijl ik helemaal niet zeg dat jij dat doet.. Ik zeg alleen hoe het overkomt! Je honden zullen vast goed luisteren en je zal ook vast complimenten krijgen, als jij het zegt ik kan het niet controleren.. Ik krijg trouwens ook complimenten en veel mensen komen bij mij voor advies. Dus ik zal het ook wel niet verkeerd doen.. Dan jij het er niet mee eens bent mag net zo erg als dat ik het niet met jou eens ben.. Dat jij dit allemaal persoonlijk opvat kan ik ook niks aan doen.. en daar heb ik al sorry voor geschreven.. Nogmaals ik probeer je niet te beledigen of het persoonlijk te maken. AL moet ik wel zeggen dat dit toch echt een persoonlijke kwestie is.. Dus het is al persoonlijk..

En Joyce.. ik ben het met je eens.. gelukkig..
En nee ik probeer niet mijn manier door te drammen, ik leg het alleen goed uit en zeg waar ik het wel en niet mee eens ben..

Op het hondenspeelveld waar ik kom, komt het geregeld voor dat reutjes op elkaar rijden.
Is wel eens voorgekomen dat er vijf of zes reutjes
een half uur op elkaar aan het rijden waren,
hadden ze dat gehad, was het over en werd er gespeeld.
Dit gedrag hoeft niet over te gaan, als er gecastreerd
is. Dit wordt heel vaak gedacht.
Persoonlijk heb ik er niet zo'n problemen mee.
Als de hond ouder is, is het gedrag er vaak ingeslopen
en heeft het vaak geen effect meer, als er gecastreerd
wordt. Sinds ik een gedragsdeskundige heb ingeschakeld, kijk ik ook anders tegen deze zaken aan.
Ook het maar constant over elk plasje, weer een plasje
leggen, snuffelen, ruiken, nog een keer plassen, schijnt heel normaal gedrag te zijn voor honden.
De baas heeft er last van, voor de hond is het
van belang om zich te kunnen uiten.
Het artikel honden twitteren ook, is geschreven
door de gedragsdeskundige, die ik voor mijn jongens
heb/had.

Update

Het rijden op honden werd steeds erger, maar nu werden er ook mensen bereden. Als een teef al een paar weken niet meer loops was, ging hij staan rijden op het baasje. Ook mijn zoontje van 10 was de klos evenals een vriendje van hem. Dit laatste is slechts een keer gebeurd en Fred hebben we bijna een week lang compleet genegeerd en alleen het hoognodige met hem gedaan. De boodschap was wel duidelijk voor hem dat hij onderaan de ladder stond. Hierna heeft hij dit bij mijn zoontje nooit meer gedaan, maar andere honden(reuen) en baasjes van (ex) loopse teven moesten het nog steeds ontgelden. Gold trouwens ook voor baasjes van reuen, als we ergens op visite waren. Berijdbare reu niet beschikbaar? Dan het baasje maar.

Bachbloesem(vine en mimilus) geprobeerd voor pakweg drie maanden, maar feitelijk veranderde er niets.

Ik ben mij verder gaan verdiepen in castraties, want zo kon het niet verder. Er was een stuk bij de hond waar ik met trainen niet bij kon komen. Een definitieve castratie was mij nog een stap te ver en ik wilde eerst zien of een chemische castratie het gewenste effect had. Suprelorin leek een definitieve castratie het beste te benaderen en overlegd met de DA.

Op 25 mei heeft hij Suprelorin gekregen. We zijn nu twee maanden verder en sinds twee weken is het kwartje gevallen. Het resultaat is werkelijk verbluffend. Ik heb opeens een stabiele hond. In plaats van een sprint trekken naar een andere hond, loopt hij er nu rustig op af, snuffelt even en loopt weer door. Hond aan de overkant van de straat? Een blik werpen is genoeg en hij loopt gewoon weer mee. Kortom, op andere honden afrennen is gewoon geen trainingsitem meer. Als een andere hond aangelijnd is in verband met moeilijk gedrag, kan ik hem gewoon bij mij roepen. Ik kan je wel zeggen dat dit een hele vreemde ervaring is na een jaar ogen op steeltjes hebben om andere honden eerder te zien dan hij. Zelfs zijn favoriete berijdbare honden zijn enkel besnuffelingswaardig geworden.

Honden die op hem willen rijden of erg veel machogedrag vertonen, weet hij op zijn plaats te zetten. Een blaf of een grom is genoeg en anders kijkt hij ze gewoon aan van “joh, ga even ergens anders iemand vervelen, maar niet mij” en gaat weer rustig door met wat hij aan te doen was.
Hij begint nu ook te spelen met andere honden en zelfs een bal wordt interessant. Een echte ballenhond wordt het denk ik niet, want na pakweg 8 ballen is hij het wel zat. Hij is meer van de korte explosieve acties en als je hem geboeid wil houden, moet je hem steeds iets anders aanbieden.
Fred loopt nu bijna altijd los en de riem is nu meer voor de show/ wettelijk verplicht, maar nodig is het niet echt meer. Trainen met eten is peanuts. Voorheen was hij met niets te verleiden als er een andere hond in beeld was, maar nu is eten errug aantrekkelijk en wil hij graag komen.
Kortom, wandelingen zijn eindelijk ontspannend.

Van het weekend met mijn moeder een rondje gelopen met Fred, want zij zag er wel een beetje tegenop om hem straks twee weken in huis te hebben als wij op vakantie zijn. Ze heeft met verbazing staan kijken, want de laatste keer dat ze hem zag, vloog hij nog alle kanten op.
Ze zei letterlijk: Arm beest. Heeft hij zoveel op zijn kop gekregen en gezinnen versleten voor iets waar hij eigenlijk niets aan kon doen.

Hiermee slaat ze eigenlijk wel de spijker op zijn kop, want dit kun je je inderdaad wel afvragen. Oké, we zijn nu ook al een jaar flink met hem aan het trainen en dat heeft ongetwijfeld zijn effect, maar bij dit stuk waren we zonder medische hulpmiddelen niet bijgekomen. Om het nog even scherper te stellen. Van die twee weken was mijn dochter 1,5 week op kamp. Toen ze voor het eerst Fred uitgelaten had, kwam ze terug met “Papa, wat is Fred speels. Hij wil met een stok spelen en hij is zo vrolijk.” Tja, dat is me met trainen toch echt niet gelukt.

Fred lijkt nu eindelijk de hond te zijn die hij eigenlijk is en hij is veel meer in balans. Je ziet aan zijn kop dat hij veel blijer is en niet zijn imago op hoeft zien te houden.
Ik ben er nog altijd geen voorstander van om iedere reu zomaar te laten castreren, want dan moet je maar een teef nemen als je bepaald “mannetjesgedrag” niet wil. In het geval van Fred hebben we gevoelsmatig alles geprobeerd om er een stabiele hond van te maken, maar zijn biologische huishouding leek dit in de weg te staan. Prikkels werden niet goed verwerkt en hij reageerde inadequaat. Goed, als een teveel aan testosteron dit dus veroorzaakt, zit er maar een ding op en dat is deze weghalen. Klaarblijkelijk werkt dit en worden prikkels nu wel goed verwerkt.

Wij zijn er blij mee en aan de hond te zien is dit een goede keuze geweest.


PS. Op een moment al dit heb ik er oprecht spijt van dat ik geen “voor en na” filmpje heb gemaakt. Geloof me, Cesar Milan is direct gedegradeerd tot prutser…..!

Nou, wat een goed verhaal, Hans ! Fijn om te horen dat je iets hebt gevonden wat goed werkt voor jullie.
En ook even een bedankje dat je nog een update geeft, dat gebeurt niet vaak en zeker als het een positief verhaal is, erg leuk om te lezen .

Groetjes, Mischa

Wat goed zeg Hans! Fijn dat de medaille toch een keerzijde heeft.

Leuk dat je laat horen hoe het nu met jullie gaat.

Dit brengt zeer zeker rust bij jullie allemaal.

Groetjes Cia

Heel fijn dat het goed gekomen is

En ja soms is castratie de enige optie..

gerdine@:

De hond is niet gecastreed maar heeft een chemische castratie.

Groetjes Cia

dominantie is er wel degelijk nog onder honden "het begrip dominatie wordt al tientallen jaren verkeerd begrepen en volledig verkeerd geïnterpreteerd, reden waarom men zich af moet vragen of dit begrip nog zinvol is en of je het überhaupt wel moet gebruiken voor gedrag van honden" een dominante hond en zijn optreden wordt in eerste instantie bepaald door zijn zelfverzekerdheid, zo'n hond legt bijv. zijn kin op de hals of rug van de andere hond, of kijkt hem met een bepaalde blik strak aan wat ervoor zorgt dat ie zich netjes gedraagt. het is niet juist dat er gezegd wordt dat wanneer je met rustgevende signalen werkt niet meer in dominantie geloofd...als je naar de wolven kijkt zijn de rustgevende signalen die afgegeven worden heel sterk gezien omdat dit een vorm van comminuceren is wat niet wordt bestraft. honden geven ook rustgevende signalen af om de situatie weer onder controle te krijgen maar dit wordt vaak niet begrepen door ons en wordt ook vaak bestraft. een hond is en blijft een conflictvermijdend roedeldier een hond omklemmen zoals hier besproken wordt is een heel normaal iets om te vertellen wie de rang hogere is. in sommige gevallen zoals hier in hans zijn verhaal is castreren een hele goeie optie om van dit probleem af te zijn..... ps cm is hier ook een voorstander van.

Cia moet je alles wat ik schrijf letterlijk nemen?

En is chemische Castratie ook geen Castratie..

En laten we vooral de discussie dominantie weer eens open gooien..

Fijn dat castratie geholpen heeft. Ga je nu over op definitieve castratie of blijft je op die chemische?

Ben blij dat mensen met een rijdende hond er iets aan doen. Casper is gecastreerd en vaak slachtoffer hiervan. Hij vindt dit echt niet leuk en zet het op een lopen of plakt bij mij in de buurt.

Heel goed dat je verschillende manieren geprobeert hebt en dat je en oplossing hebt gevonden!

Wat fijn Hans! En wat een heel verhaal.. Haha! Gelukkig gaat het nu goed met Fred, en heb je een hele andere hond...
Wil je hem dan nu ook definitief laten castreren?

Toen ik mijn Yori kreeg, was hij 6,5 maand oud, en reed ook op alle honden die hij tegen kwam. Bij hem was dit echter geen dominantie, maar onzeker gedrag. Hij wist niet wat hij moest met een andere hond, en ging dus maar rijden. Tot hij een keer gecorrigeerd werd door een andere hond! Nu (ruim een jaar later) speelt hij met alle honden die hij tegenkomt!
Yori heeft ook een chemische castratie gehad, omdat hij op de hondenschool overal tegenaan plaste.. (met name met de behendigheidslessen was dit erg vervelend: bovenop de schutting een plasje, midden in de tunnel een plasje, tegen de hindernissen een plasje, zucht!) Dit heeft bij hem goed geholpen. Ik heb die castratie uit laten werken, en gekeken hoe hij daarna was. Nu heb ik helemaal geen last meer! Hij is nog steeds een volle man...
Ben benieuwd hoe Fred is als de chemische castratie is uitgewerkt!!!

Vooraf hebben we overwogen om de chemische castratie uit te laten werken en het half jaar te gebruiken om hem te trainen. Nu ik gezien heb wat het effect van de castratie is, vermoed ik dat dit gedeelte niet trainbaar is. Daarbij is Fred nog steeds zo actief als voorheen en merk ik geen afname in energie. Hij heeft wel meer honger….
Soms wordt wel eens gezegd dat je met castratie een slomere hond krijgt, maar dat is bij Fred echt niet het geval. Hij lijkt ook een veel blijere hond te zijn en er is nu nauwelijks verschil in hoe hij in huis en buitenshuis is. Voorheen was het bijna dag en nacht verschil.
Het enige wat opvalt is dat hij wat angstiger lijkt te zijn voor vuurwerk en onweer. Hij was dat ook al iets met al zijn testosteron, maar mogelijk vond hij het toen ook al doodeng, maar liet dat niet merken.
Wat ik wel jammer vindt wat hij niet meer doet, is eerst rondkijken of er geen andere hond is als hij op straat “af” moet. Al rondkijkend ging hij dan langzaam liggen, maar als hij een hond zag, ging hij gauw weer staan. Stel je voor dat een andere hond hem zag als hij op de grond ging liggen. No way! Nu gaat hij af als ik het zeg. Ook erg prettig, maar die worsteling van hem om zijn imago op te houden versus luisteren naar de baas, was ergens wel grappig om te zien.

Even over Suprelorin. We waren gewaarschuwd door de DA dat Fred zijn gedrag de eerste paar weken erger kon worden en dat hebben we geweten. Rijden op andere honden deed hij niet meer, want hij begon nu gelijk te vechten en koos alleen grote honden uit. Deense Doggen, Rottweilers, Herders, kortom alles wat groter dan hij was, viel hij aan. Pfffff. Dit heeft een week of twee geduurd en toen kwam hij in wat rustiger vaarwater. Tja, dat een beetje extra testosteron dit voor elkaar kan krijgen, geeft te denken.

Ook gezien bovenstaande ben ik er eigenlijk wel van overtuigd dat de biologische huishouding van Fred niet klopt. Wat voor GT, of GD je er ook op zet, tegen deze “oerdrift” is niet tegenop te trainen. En nee, ik ga het ook niet proberen. Fred lijkt nu een uitgebalanceerde hond te zijn die hartstikke vrolijk is en ik gun hem dat wel. Hij heeft heel wat gezinnen versleten, niet vanwege “allergie, maar vanwege zijn rare gedrag. Geloof me, ik heb Fred heus wel vervloekt en gedacht “Als je morgen dood gaat, vind ik dat prima. Kunnen we op zoek naar een leuke hond”. Zieke gedachte? Ja, dat wel, maar soms voelde dat wel eens zo. Maar als ik Fred nu zie is het echt een hele lieve gezinshond geworden die graag bij ons is. Als hij nu wat achterop is geraakt, komt hij met een volle sprint aangerend en de lol is van zijn kop af te lezen. Hij wil dan ook graag even geaaid worden en hobbelt dan weer verder. Hij zoekt nu ook zelf geregeld het contact op en voorheen was je buiten helemaal niet zo interessant. Fred lijkt zijn plek in onze roedel te hebben ingenomen en hij hoort nu bij ons. Dat is namelijk ook veranderd en raakt misschien de essentie van het geheel.

Ik wil in september/ oktober kijken of zijn gedrag nog steeds zo positief is en dan gaat hij onder het mes. Het spul werkt ongeveer 6 maanden en eigenlijk wil ik een vloeiende overgang zodat hij er niets van merkt. Ik zie het niet zo zitten om hem eerst weer te laten pieken, en die kans acht ik vrij groot, om hem daarna alsnog te castreren.

PS. Dat Cesar Milan een voorstander is van castreren, is voor mij niet interessant. Dit is nu mijn vierde reu en de vorige reuen waren allemaal intact. Bij Fred zit er ergens een steekje los en dat maakt de zaak anders.

sommige reuen kunnen gewoon niet om gaan met al dat testosteron!!
Hou er wel rekening mee dat het feit dat Fred nu zo reageert op de chemische castratie, niet hoeft te betekenen dat hij straks ook zo reageert op de gewone castratie. Het kan zijn dat hij dan bijvoorbeeld toch nog die karaktertrekken houdt..

Succes met hem!!!!