Epi of alvleesklierontsteking

Ik las via de zoekfunctie dat bepaalde eigenaren op dit forum hier bekend mee zijn (geweest).

Onze Chara kwam ziek uit Rusland. DA daar had enzymen meegegeven en diagnose dat de aandoening acuut was destijds (vlak voor vertrek enorme hoeveelheden kattenbrokken opgevreten was het verhaal, daardoor plots ziek, maar wel op transport gegaan met medicatie en speciaal voerdieet)

Ze had extreem ondergewicht, wat niet eerder was geconstateerd door ons (filmpjes) en pas door begeleidster die haar naar Nederland zou meenemen daar terplekke geconstateerd, zij is ook met haar naar de Russische da gegaan.

Eenmaal hier gingen wij er vanuit dat AB uit Rusland en de medicatie poeder daadwerkelijk effect zouden moeten krijgen.

Lang verhaal kort, uiteindelijk na veel onderzoeken (giardia testen o.a.) bloedonderzoek laten doen waarbij diagnose EPI werd gesteld en enorm tekort aan vitamine B12.

Sindsdien geven we Carnibest Pancreas, we zijn recent de hoeveelheid weer gaan minderen (vullen aan met normaal vlees en brok) en vrij rap destijds konden we ook allerlei extra's geven (kluiven, met kip, beloningssnoep ook vette frolic, kauwplaten etc..)

Soms twijfel ik of de diagnose wel klopt. Dat het niet een alvleesklierontsteking was en dat ze nu hersteld is.

Heel vaak krijg ik te horen dat dat onmogelijk is, maar we geven nu bijvoorbeeld maar 200 gram pancreas per voeding en voeren 2x per dag. Resterende aanvulling is per keer ca. 60 tot 70 gram.

We zaten tot voor kort op 250 gram Carnibest Pancreas per voeding. Aangevuld met wat vers vlees en brok.

De Carnibest Pancreas is behoorlijk prijzig, maar als ze dit nodig blijft houden blijven we dit uiteraard geven, we gaan geen zymoral als veranging over "gewoon eten" geven bijvoorbeeld.

Maar ik zit me dus af te vragen of er een manier is om erachter te komen dat ze daadwerkelijk EPI heeft, of dat ze toen tijdelijk die onsteking had en dat ze nu toch hersteld is.

Ik wil het echter niet uitproberen door acuut te stoppen met de voeding van de pancreas.. omdat als ze wél nog een inactieve alvleesklier heeft dit haar enorm zeer zal doen..

Maar bloed weer laten testen, daarbij denk ik dat het niet zichtbaar is omdat we die pancreas mix nog geven, of zie ik dat verkeerd?

Op internet is er écht weinig over te vinden. En dierenartsen zijn voor mijn gevoel ook veelal niet erg bekend met EPI.

We hebben hier echt lopen klooien destijds.. nu 2 jaar geleden.

Iemand die hier iets nuttigs over kan zeggen?

Dierenkliniek Kenaupark….heeft goede kennis van deze aandoening….de bron…je kan daar eens informeren of eens een afspraak maken.

Behandeling

De behandeling bestaat vooral uit het supplementeren van verteringsenzymen, meestal in poedervorm. Deze behandeling is levenslang. Het poeder kan door het voer gemengd worden, waarna even gewacht wordt met toedienen. Wanneer een hond dit poeder niet goed accepteert, kan altijd rauwe alvleesklier afkomstig van bijvoorbeeld rund, varken of schaap gegeven worden.
Qua dieet kan het best gekozen worden voor een hoge kwaliteit onderhoudsvoer. Voer dat vetarm is of juist vezelrijk dient vermeden te worden.
Veel honden met Exocriene Pancreas Insufficiëntie hebben ook een tekort aan cobalamine (vitamine B12). Bij een tekort kan dit gesupplementeerd worden door middel van injecties (1x per week gedurende 6 weken) waarna het tekort meestal herstelt.
De meeste honden reageren al prima op enzym supplementatie en cobalamine-injecties. Toch is er ook een heel aantal dieren dat onvoldoende verbetering laat zien. Hierbij is het belangrijk eventueel andere aandoeningen vast te stellen en indien mogelijk ook te behandelen. Vaak hebben ze bijvoorbeeld een overgroei van bacteriën in de darm, waarna we meestal starten met probiotica of antibiotica.
Wanneer de klachten dan nog onvoldoende verbeteren, starten we met antacida (middel dat maagzuur neutraliseert). Het teveel aan maagzuur kan namelijk de verteringsenzymen vernietigen in de maag.
Pas als laatste optie kan toch afgeweken worden naar een vetarm dieet.

Prognose Exocriene Pancreas Insufficiëntie bij honden

Bij honden met Exocriene Pancreas Insufficiëntie is een levenslange behandeling nodig. Bij een goede reactie op de therapie, is de prognose gunstig. Af en toe kan een terugval optreden, waarna enkele bloedonderzoeken en bijkomende therapie nodig kunnen zijn. 

Bloed testen zal geen zin hebben. Online vind ik dit:

 Voor de diagnose van Exocriene Pancreas Insufficiëntie wordt TLI bepaald in het bloed. Deze waarde geeft weer hoe 'actief' de alvleesklier is. Bij honden met Exocriene Pancreas Insufficiëntie is deze waarde lager dan < 2.5 µg/L. Het is belangrijk dat de hond nuchter is voor de bloedafname.
Wanneer reeds gestart is met het supplementeren van verteringsenzymen is het testen van de TLI waarde niet zinvol, aangezien dit de alvleesklier zelf niet meer aanzet tot productie.  
Ook kan het nuttig zijn andere waarden te meten in het bloed zoals cobalamine, foliumzuur en de leverwaarden.

Misschien kun je vragen of er nog andere manieren naast bloedonderzoek zijn op het epi forum?https://epi4dogs.com/forum/viewforum.php?f=2

Het feit dat je kunt minderen met pancreas voeren, zou m.i. aangeven dat de alvleesklier niet helemaal inactief is. Wat ik ervan weet van de orthomoleculair therapeut van Dobber, is dat de enzymen die je dan voer de alvleesklier rust geven en dat dit juist een goede werking van de klier weer stimuleert. Als jullie kunnen minderen met de pancreas, lijkt mij dat de alvleesklier dus hersteld/herstellende is. Ik zou het voorleggen aan een goede orthomoleculair therapeut. 

Dobber (15 jaar) heeft al ruim een jaar bij vlagen last van een borrelende buik en wil dan niet eten. We hebben nu allemaal onderzoeken gedaan en haar alvleesklierwaarde was boven de 400 (moet onder de 200 zijn). Dierenars zei dat het een alvleesklierontsteking is en dat daar geen medicatie tegen is. Alleen pijnbestrijder en misselijkheidsremmer. Ze adviseerde ook vit. B12-injecties, dat was aan de lage kant. Ik geef nu op advies van een orthomoleculair therapeut een supplement met alvleesklierenzymen en stoffen die de aanmaak van maagzuur stimuleren (Dobber heeft waarschijnlijk te weinig maagzuur i.p.v. teveel, wat ik altijd dacht). Ik heb vanavond ook de eerste injectie vit. B12 gegeven, want door alvleesklierproblemen kan ze het zelf niet opnemen uit het voer. Ook qua voer doe ik het een en ander anders. En nu maar afwachten hoe het gaat. 

Ik heb het idee dat juist die ene bloedtest die de alvleesklier, B12, foliumzuur en cortisol test heel veel kan zeggen voor jullie hond. Misschien kun je dit ook voorleggen aan zo'n orthomoleculair therapeut? Voor Dobber haar problematiek heb ik ook hulp van zo'n therapeut gevraagd en die kwam toch echt met heel andere dingen dan pijnstillers en misselijkheidsremmers ...

Zelf zou ik toch de TLI test laten doen en vit. B12 en foliumzuur onderzoeken

Ook de ontlasting laten onderzoeken op enzymen.

Chara is een duitste herder toch?, ook erfelijkheid schijnt een rol te kunnen spelen.

Ik weet niet hoe goed je duits is, maar ik vond nog dit artikel 

Bauchspeicheldrüse: Exokrine Pankreasinsuffizienz beim Hund - Verband Deutscher Tierheilpraktiker e.V.

Bedankt voor de reacties. 

Chara is waarschijnlijk voor een deel Duitse herder. Als jonge hond kwam ze in asiel in Rusland terecht, en waarschijnlijk ondervoed dus daaruit gehaald en in Rusland in gastgezin gezeten waarna ze door ons werd uitgekozen.

Haar toestand destijds was niet zichtbaar op de filmpjes, ze had een glimmende vacht en volle vacht, hoe mager ze was was daardoor niet zichtbaar. (ruim een maand lang kregen we filmpjes doorgestuurd)

ca 2 dagen voor transport vrat ze op onbewaakt ogenblik 1 a 2 zakken kattenbrokken op en is ze acuut naar da gebracht.

Ze was toen echter al broodmager, persoon die haar hierheen zou begeleiden schrok ook van haar conditie.

Enfin, destijds na diagnose hier heeft ze de vitamine b12 prikken gekregen, in combi met het voer van carnibest knapte ze toen op en kwam aan. In overleg met iemand wiens hond het ook had en die mede aan de wieg heeft gestaan van de samenstelling van die Carnibest pancreas zijn we na verloop van tijd de hoeveelheid gaan minderen en aanvullen met gewoon vlees en brok. En daarbij ook uitgeprobeerd hoe ze op snacks zou reageren.

In begin gaven we overigens 4x per dag eten, ze was dan ook zwaar ondervoed. Woog +- 12 kilo terwijl ze destijds geschat werd op een eindgewicht van ca. 18 kilo. Later weer bij moeten stellen omdat ze blijkbaar ook jonger was dan we dachten. Ze is nu ongeveer 26 kg gok ik.

B12 zijn we na de kuur mee gestopt met prikken. Omdat haar hele toestand domweg verbeterde. Wel geef ik voor de vorm b12 pilletje van Kruidvat altijd in voer.

Ik zeg voor de vorm omdat men zegt dat bij EPI b12 niet in pilvorm opgenomen wordt.

Heb me zelf zeker destijds dus echt enorm ingelezen, en ook gesproken met mensen wiens hond het ook had en ook carnibest pancreas voerden, die dame had bijvoorbeeld nog nooit te maken gehad met vitamine b12 tekort bij haar hond (hond is inmiddels 16 jaar oud..)

Blondie, op B12 kan getest worden, zou er toch nog een keer naar laten kijken….

Mijn Wienske had ook epi, en ik liet haar regelmatig testen op b12, zij heeft wel een paar keer een injectie gekregen. Maar als ik het zo lees is het bij jou hond meer een ontsteking. Wienske kon echt geen ander voer verteren. Dan ging haar buik ook borrelen en kwam het voer via de ontlasting er zowat onverteerd uit. Zij kreeg ook carnibest pancreas, Zymoral over andere magere kvv soorten deed zij het heel slecht op.

Dank je @Fientje (en ook de anderen, maar dat is veelal info die ik zelf al had uitgeplozen)

Diagnose bij Chara was 2 jaar geleden toen ze net hier was en ongeveer tussen de 10 maanden oud en +12 maanden oud was geschat, met een achtergrond dat ze in asiel in Rusland was gedumpt en vanuit daar gekozen werd om opgenomen te worden in gastgezin daar voor evt. herplaatsing. Zo kwam ze bij ons terecht.

Zymoral heb ik nooit gebruikt omdat destijds op dag van diagnose er geen Zymoral beschikbaar was, en leveringen ook niet binnen een dag er waren. Door enorm te gaan zoeken kwam ik op Carnibest Pancreas uit wat ik in asiel Leiden kon halen, daar bleek een vrouw te zijn die nota bene vlak bij ons in dorp woonde wiens hond ook EPI had van haar veel info gekregen ook, ook advies om t.z.t dus te kijken of een mix van voer zou werken.

Dat slaat dus goed aan bij Chara. Maar nu 2 jaar verder zit ik dus te twijfelen of ze écht die EPI nog heeft. Destijds twijfelde ik al omdat niet alle symptomen daar waren, maar bloeduitslagen gaven dus wel écht aan dat het helemaal mis was met die alvleesklier én enorm tekort aan B12.

Wat ik er destijds van begreep is dat de waardes echt bar en boos waren en dat het nog een wonder was dat ze na die lange reis, verandering van woonomgeving nog zo open en stabiel was, en haar vacht was dusdanig mooi en goed dat je haar skelet eronder gewoon niet zag. Maar ze was een hoopje bot.

Chara krijgt nu 2x per dag gevoerd, en wel die Carnibest op temperatuur ook, aangevuld met Lotgering (paard/eend, pensmix of wildmix) en wat carocroc brok. Daarnaast worden alle tussendoortjes ook door haar maag geaccepteerd (pensstaven, frolic (dat laatste pas recent omdat ik daar huiverig voor was om als beloning te gebruiken) kopplaten, kippentenen etc..)

Ze kan dat allemaal aan, iets wat normaliter bij een hond met Epi eigenlijk niet zou kunnen. Althans, er wordt altijd gezegd dat ze niet zomaar zonder enzymen iets kunnen eten of verteren.

Ook is dat PICA gedrag grotendeels verdwenen (constant honger en alles vreten wat op je pad komt), dat is dus waarom ik twijfel over de 2 jaar geleden gestelde diagnose.

Maar goed. Nogmaals bedankt iedereen voor de input. Ik ga overwegen om wellicht Pancreas Carnibest straks nog meer af te bouwen en zien hoe ze het dan doet... als haar ontlasting dan verslechterd dan hebben we het antwoord al denk ik..

Inderdaad als je de carnibest niet meer zou geven merk je dat echt wel als ze epi zou hebben. Ik deed de carnibest ook altijd met de verpakking in warm water. Het vlees van lotgering is ook wat vetter dan andere kvv , daar kunnen honden met epi helemaal niet tegen, dus als dat goed gaat…

Misschien is het mogelijk dat een lichaam zich toch nog kan herstellen en genezen ook na zulke barre omstandigheden? Misschien dat de EPI afhankelijk van de oorzaak toch kan genezen na een periode van de juiste omstandigheden? Ik ken al redelijk wat mensen die van een zogenaamd ongeneeselijke chronische ziekte wel degelijk symptomenvrij en klachtenvrij zijn bij een bepaalde levensstijl en het juiste dieet.

Of de diagnose klopte idd niet dat kan natuurlijk ook nog.

Zat ze in Rusland met andere honden in een verblijf? Bij Lola was het zo dat er negentig honden zaten en er maar eten genoeg voor dertig honden was, en de sterken van een verblijf, dus het meeste voedsel kregen omdat dat voedsel daar ingekwakt werd in een hoop. Dit was totdat de stichting een vrijwilligster voedsel kon meegeven die het eerlijk kon verdelen.

Dan heb je dus al een enorme achterstand.

Hoe lang was ze in het gastgezin? 

@Dobry het blijft gokken hoe haar leven daar is geweest en wat waarheid is en niet. Ze zou rond de 6/7 maanden met haar zusje naar een dierenarts zijn gebracht met de wens om ze in te laten slapen.

Da deed dat niet en ze ging naar zo'n Russisch asiel waar ze inderdaad met katten en honden in een omgeving zitten en er een paar emmers op een dag worden neergezet en de sterksten overleefden.

Vervolgens er tussen uit gepikt en in gastgezin geplaatst, maar de tijdslijn weet ik niet. Wij zagen de foto op Marktplaats (mooie foto, geen zielige) in december 2020. En na filmpjes gezien te hebben van haar in een tuin bij huis, en in huis en met andere honden en katten uit dat gezin hebben we ja gezegd. Daarna kregen we ook regelmatig updates dat ze ook buiten de tuin werd uitgelaten in de sneeuw e.d. en je kon echt niet zien dat ze zo mager was, gewoon een vrolijke hond met een glanzende lange vacht en windhond type x herder. 20 januari 2021 hebben we haar toen opgehaald van Schiphol. 2 dagen ervoor kwam bericht dat ze dus naar da waren geweest ivm overmatig kattenvoer eten en dat ze "thuis" medicatie toegediend moest krijgen en speciaal voer (wat ook meekwam uit Rusland).

Toen was er sprake van acute pancreatites, maar dat was niet helemaal helder omdat we en men dacht dat haar reactie was gekomen door dat overmatige inname van die kattenbrokken.

Haar magerte had echter allang al alarmbellen moeten geven bij die opvang, iets wat de begeleidster nog steeds spijt en écht niet wist. Maar goed dat is verleden tijd, en ik koester geen wrok of idee dat ze bewust ons een zieke hond liet opnemen.

@ Fientje, hier ook hoor. Heel ritueel voor dat voer van Chara. Waterkoker aan, zakje vlees verwarmen zodat het op temperatuur komt etc..

Voer van lotgering heb ik tegenwoordig dus wel bewust paard/eend en pens compleet, en de wildmix.

Maar nu dus 200 gram carnibest pancreas sinds een week en dan wat lotgering en wat brok aangevuld dus tot ca. 260 gram per keer.

Moeten even kijken of dat weer niet te weinig is..maar op basis van gewicht en beweging en extra's op een dag aan kluiven en snacks lijkt dit wel voldoende.

Maar denk dat jij nu vanuit ervaring met eigen hond snapt waarom ik twijfel. Hond met Epi diagnose zou eigenlijk niet zo gemakkelijk vreemd voedsel kunnen verteren als er te weinig enzymen gegeven worden bij ieder beetje voedsel.