Radeloos van gedrag naar andere mensen en honden toe

Indy is nu ruim anderhalf, maar het opvoeden gaat gewoon echt niet goed. Ik ben er een beetje moedeloos van aan het worden.

ze is over-enthousiast en als we wandelen wil ze naar iedereen toe. Eerst begint ze al extreem te trekken. Daarna begint ze te springen en draaien en is het net of draait ze ook helemaal door. Het is niet tegen alle mensen en alle honden maar wel tegen veel. Buiten geeft ze niks om snoepjes of speelgoed. Het is daarom heel moeilijk om haar te laten volgen. 
laten zitten en wachten gaat even goed, maar als ze dan naast ons lopen wordt ze alsnog helemaal mal. Situatie vermijden is helaas geen optie, kan met de meeste routes niet de andere kant op lopen omdat het geen rondje is, maar een lang stuk groen heen en weer. 

Ook thuis is het niet goed wanneer we eens visite ontvangen. Dit is niet heel vaak, maar als moeder of schoonmoeder bijvoorbeeld langs komt dan wordt ze ook zo gek, langs rennen, springen… ook dan is ze niet af te leiden. 

Indy was een hele bange hond, we moesten daardoor stoppen met de pup cursus destijds. Ik denk dat we hier al het een en ander gemist hebben. En we hebben naar heel veel wel geleerd, maar het rustig blijven en volgen dat gaat gewoon echt niet goed. Hebben wel een privéles gehad nog van de gedragsterapeut en ook dingen thuis kunnen aanleren, maar in deze situaties lukt het niet.

Ik maak me ook erg zorgen voor onze vakantie in juni. 1 vakantie per jaar doen we zonder de hond. Familie die de vorige keer heeft opgepast wil helaas niet meer. Mogelijk een ander familielid wel. Ik ben alleen zo bang dat het teveel wordt en we dan alsnog een probleem hebben tijdens de vakantie. Partner vindt pension zielig, al hebben we hier wel een leuke met veel speeltijd met andere honden. Maargoed, het zou gewoon zo fijn zijn als het beter zou worden, al helemaal voor die tijd.

Hee, wat lastig. Klinkt alsof dat koppie snel vol wordt. Zelf zou ik niet aan afleiden beginnen als ze zo erg zit te stuiteren. Dan kun je wel zwaaien met eten en speeltjes, maar dat dringt toch niet door. Zou zelf dus naar oplossingen zoeken via andere manieren.

Je zou bv wanneer je bezoek hebt Indy vast kunnen maken met een riem zodat ze niet vrij spel heeft om als een wervelwind om je bezoek heen te springen. Je kan haar dan weer los doen als ze is afgekoeld. Sommige honden beginnen dan uiteraard weer met stuiteren, maar dan gewoon hups opnieuw vast, ze leren het gauw genoeg. 

En zie ik een Golden Retriever op de foto? Dat hysterische getrek en gedoe zie je wel vaker bij dit ras, zeker als ze jong zijn. Vaak ontstaat het omdat ze dol zijn op aandacht, en helaas lukt het ze ook vaak om dit te krijgen met dit gedrag. Dat is moeilijk te voorkomen want je hebt niet volledig controle op wat andere mensen en honden doen  Omdat afleiden nu nog moeilijk is, zou ik ook hier kijken of je er op een andere manier mee kan omgaan. Zijn er situaties waarin Indy wel op jou focust? Bijvoorbeeld wanneer er weinig prikkels om haar heen zijn en jullie zijn met een balletje of iets bezig? Misschien kun je dat soort activiteiten wat meer met haar doen zodat je er iig meer lol in krijgt en hopelijk gaat zij met de tijd steeds meer aandacht voor jou krijgen. Soms heb je iets wat nu niet lukt, en na een paar maanden opeens wel. 

Heeft ze trouwens wel gelegenheid om haar ei kwijt te kunnen op andere momenten? Natuurlijk mag ze niet als een dolle stier naar mensen en honden vliegen. Maar zijn er momenten waar ze wel de kans krijgt om eens goed de benen te strekken (op een veilige manier)?

Lees het topic focus oefening, staat hier vandaag op. Een beetje hetzelfde probleem, maar dan anders. Er worden goede tips genoemd, die ook voor jullie te gebruiken zijn, behalve die lijn vlak achter de oren, dat niet doen.

Enne, een pension is niet zielig. Beter dan dat je hond de oppas van de sokken loopt en deze daar letsel aan over houdt, vreselijk voor de  oppas. Denk ook aan de kosten die dit met zich meebrengt. De oppas kiest zelf om op te passen dus jouw wa verzekering zal er alles aan doen om niet te vergoeden. Misschien ver gezocht, maar wel iets om over na te denken.. 

Sterker nog, je hond kan in pension  wellicht nog wat leren.,

De meeste wandelingen bestaan uit een lange groene strook heen en weer, als ik het goed begrepen heb.

Over hoe lang spreken we dan? Enkele honderden meter? Een kilometer?

Was trouwens ook nog benieuwd waar jouw hond eerder angstig voor was?

Nee een pension is echt niet zielig, ook goed voor een hond om te socialiseren en het maakt dat jullie ook eens weg kunnen zonder hond 

Trekt de hond ook zo erg met een korte riem?

Inderdaad een golden. Ze kan zeker haar energie wel op andere momenten kwijt. Er is een stuk groen waar eigenlijk alleen af en toe fietsers of langzaam rijdende auto’s langs komen. Daar gaan we veel naar toe en mag ze ook los rennen. Daar heeft ze veel meer aandacht voor ons, komt terug wanneer wij dat vragen en gaat ook zitten liggen wanneer ze van ons moet omdat er bijvoorbeeld iemand aan komt. Dus er gaan ook zeker dingen wel goed. Grote tuin dus rent ze ook veel in rond en regelmatig even samen spelen. Weekenden doen we vaak een speciaal uitje, op onbekend terrein. Gisteren 1,5 uur in een bos gelopen. Was heerlijk rustig gelukkig.. nieuwe situaties trekt ze in het begin wel altijd even en is het moeilijk aandacht te krijgen maar daarna gaat het wel goed. 

verjaardagen zet ik haar eerst wel aan een riem, maar doe ik haar daarna los wordt ze toch vaak weer wild. En dat herhalen we al. Wanneer het alleen mijn moeder of schoonmoeder is dan gaan we vaak aan de eettafel zitten. Dan wordt ze ook sneller rustig. Blijven we staan of gaan we naar de bank, blijft ze mal doen. Maar in die situaties misschien eerst ook maar de riem.

" De meeste wandelingen bestaan uit een lange groene strook heen en weer, als ik het goed begrepen heb.
Over hoe lang spreken we dan? Enkele honderden meter? Een kilometer? "

Alaska's Finest!

Het is een weg langs weilanden naar een dijk toe. Dus gaat niet om een klein stukje. Er is een stuk wat wel in een blok kan, dat is 1 uur en 10 minuten lopen. Het heen en weer stuk is de ene keer een half uur, andere keer een uur… verschilt per wandeling. Gaan ook wel veel naar andere gebieden met de auto en dan lopen we vanaf daar. 

Heel erg veel… op de cursus stond ze te trillen, doodsbang. Willen vluchten. Trainer gaf dit aan ook nog nooit zo meegemaakt te hebben. Zelfs voor theedoosjes was ze al bang. Kreeg ze een andere bak om uit de drinken dan durfde ze zelfs dat niet. Wandelen wou ze niet, zelfs geen mini stukje. Ik denk dat ze bij de fokker minder goed gesocialiseerd zijn dan we eerst dachten. Maar gelukkig gaat dit nu allemaal heel goed.

Dat was ook mijn idee. Ze is er laatst wel naar een speeldag geweest, eerst wat spannend maar ging daarna helemaal goed. Daarom denk ik zelf ook dat het misschien wel eens goed is om meer in contact te zijn met veel honden. Kunnen het ook altijd een keer een nachtje of weekend proberen natuurlijk.

ze trekt aan een korte riem in deze situaties wel. Lopen we gewoon rustig op bekend terrein zonder mensen in de buurt dan gaat wandelen prima. Lopen we in nieuwe gebieden dan trekt ze eerst wel. 

Dankje, die ga ik zeker even lezen! En dat ze er misschien wel wat kan leren dacht ik zelf ook… ik denk dat ze ook gewoon niet goed weet hoe met andere honden om te gaan. Ze is al een keer naar een speeldag geweest. Vond ze even spannend, vond daarna volgens de mensen daar een vriendinnetje en is toen lekker aan het spelen geweest.

Je hond is ook nog wel heel jong, een puber dus het zal echt in de toekomst nog wel veranderen.

Daarom noende ik ook het andere topic. Zelfde ras, probleem te onstuimig. 

Sanne, Misschien kan je ook nog eens bij de fokker vragen hoe deze dit aanpakt, want het lijkt wel een dingetje dat hoort bij  goldens en labradors.  

Ja maar heb wel het idee dat labradors nog wat heftiger zijn, heb met beide ervaring

mijn ouders hebben een zwarte lab en die kan er inderdaad ook wat van. Ik hoop dat het met het ouder worden ook echt rustiger wordt. Thuis zonder visite is ze zo lief, komt lekker bij me liggen op de bank en veel spelen. Maar als er andere mensen of honden zijn is het een hele andere hond. En dit is soms heel frustrerend…

Maar is dat dan de hele tijd of alleen in het begin? Op het moment ook twee honden en die kunnen er beide ook wat van als er visite is. Maar dat duurt maar even.

Ik zou mijn hond die ook altijd erg angstig was (ook hierdoor gestopt met cursus), nooit naar een pension doen. Zeker niet als het koppie al erg snel vol zit. Dan zou ik echt naar een kleinschalige oppas gaan zoeken en niet iets waar tientallen honden te gelijk lopen. 

Wij hebben veel gewandeld in rustige gebieden. We liepen 4x per dag waarvan 3x een korte wandeling in de wijk, aan een tuigje. Rustig snuffelen (dit zorgt ook voor rust), kwam er wat aan dan wachtte ik en hielt ik haar strak naar mij. 1x per dag maakte we een lange wandeling in een rustig wandel gebied, vaak rond etenstijd of sochtendsvroeg is het wel rustig. Dan liepen we ook wel echt goed 1.5 uur.

Overdag veel rust geboden door middel van veel verschillend kauwmateriaal: runderkophuid platen, paard/kamelenkophuid, lamsoren etc. Kauwen zorgt voor ontspanning. 

Daarnaast kreeg ze regelmatig een bevroren lickimat of kong. 

Ook bij visite hielt ik haar bij mij aan de riem en kreeg ze een kong of lickimat, vaak was ze daarna wel rustig anders ging ze zo weer aan de riem. Tegenwoordig begroet ze de visite gelijk en gaat ze daarna heerlijk uit zichzelf ergens liggen. Even door zetten maar uit eindelijk helpt het...

Het ligt er wel aan welk pension of dierenhotel je kiest..Wij hebben er 1 die maar 2 tot 4 honden bij elkaar zet. Kijkend naar het karakter en gedrag koppelen ze je hond aan ' vriendjes' ook word je tijdens vakantie op de hoogte gehouden hoe het gaat. 

begin is het heel erg, daarna wordt ze wel rustiger en gaat dan ook wel liggen, maar op momenten wordt ze wel weer heel druk. Ze is in elk geval nooit zo rustig als zonder visite. Maar dit ligt denk ik ook deels aan ons, wij hebben geen uitgebreid sociaal leven, weinig mensen over de vloer. Hierdoor is ze het misschien ook wel te weinig gewend. 

hier is het groepje wel wat groter, maar ze hebben een eigen verblijf (of indien je wil met 1 andere hond) en bij het spelen kiezen ze welke honden bij elkaar passen. Dus er wordt wel bewust naar gekeken. Juist omdat ze het wat spannnend vond de eerste keer niet met de drukste groep. En dat ging wel heel goed. Foto’s en filmpjes gekregen en ze leek het ook leuk te vinden daarop. Daarom durf ik binnenkort ook wel een nacht of weekendje te proberen om te kijken hoe dat gaat.

Dan nog bracht ik mijn hond er niet heen. Zitten ze de hele dag met 4 honden in een kennel, fijn als je hond snel overprikkeld is. Zodra ze naar buiten gaan? Neem ik aan dat dit ook met meer dan alleen maar deze 4 honden is? Vaak gaan veel kennels tegelijk open. Het geblaf alleen al de hele dag daar van alle andere honden. Prima voor een hond die dat aan kan, maar ik zou het zeker niet aan angstige/snel overprikkelde honden aanraden. Zeker niet, omdat er nog veel meer andere opties zijn. Wij hebben al jaren lang een vaste oppas voor onze honden. Gewoon in een huis en net als thuis. 4x per dag een wandeling, 1x lang. Kauwmatriaal ter beschikking, elk moment naar buiten kunnen en vooral niet te vergeten; lekker haar rust kunnen pakken. Hoe fijn voor een snel overpikkelde hond 

Nee joh, daar zou ik mijn hond dan ook niet heenbrengen. Hier spelen ze heel veel tijd in weides. Vandaar ook dat ik zei het ligt er aan waar je de hond heen brengt maar is voor iedereen persoonlijk natuurlijk en is allemaal prima!

Rustig worden, ze kan het dus wel, uiteindelijk... met vlagen  Op dat soort momenten (al is het nog zo schaars) zou je kunnen belonen door wat lekkers voor haar neus te droppen - niet te lekker, want dan wordt ze weer enthousiast- of een aai, of een rustige "goed zo". Dan wordt het duidelijk voor haar wat de bedoeling is. Google anders eens op Capturing Calmness. Dat werkte goed bij mijn labrador. Soms voelt het een beetje tegenstrijdig, dan ligt ze net lekker en durf je dat niet te verbreken door opeens te gaan belonen (vaak vliegen ze weer overeind), maar dat is enkel in het begin is mijn ervaring. 

Je zou trouwens sowieso kauwmateriaal kunnen geven waar ze wat langer over doet. 

Beste Sanne,

Een vraagje: hoe verlaat je het huis? Is ze dan ook al enthousiast dat jullie gaan wandelen en begint ze meteen met trekken als de deur open gaat?

En nog een vraag: hebben jullie een tuin?

We hadden een fijne oppas, maar helaas geen optie meer. Misschien kan ze naar een oom en tante van partner, daar gaan we nog even naar informeren. Ik zou ook niet weten wie anders nog te vragen, binnen de familie geen andere opties.
Kennel die het dichtst in de buurt is heeft ze dan haar eigen plek, dus niet meerderen in een verblijf. spelen wel in groepjes maar niet met een hele grote groep tegelijk.

Ik zal daar eens even op gaan googelen :) en de rustige momentjes zijn er wel maar schaars dus. Ik vind het ook vooral moeilijk met lopen… Ik schaam me dan soms ook een beetje. Iedereen lijkt zijn hond beter onder controle te hebben dan ik…

Ik lees dat het in bepaalde omstandigheden dus wel degelijk goed kan gaan. Dan zou ik vanuit die situaties gaan aanleren om bedaard mee te lopen.

Eerst korte eindjes, en maak het duidelijk aan je hond wat je dan precies gedurende die korte tijd van haar verlangt. Bijvoorbeeld door even de lijn kort te houden en kordaat door te stappen. Plak er een woord of een zin op, als dat duidelijker is. En blijf daar dan even ferm en standvastig in. Als gaat het de eerste keren maar om 20m 'netjes' doorlopen. 

En daarna kan je dit uitbouwen. Steeds opnieuw hetzelfde ritueel: nu even meelopen en geen gedonder. 

Uiteraard hou je de balans in de gaten, dat je hond ook vrij en speels mag zijn. Maar je mag best ook iets terugeisen en daarin op je strepen staan. Ik denk dat dit ook wel met je eigen houding te maken heeft, hoe stevig je op dat ogenblik in je schoenen staat. 

Oefenen dus! En het makkelijkst is als je vertrekt vanuit een situatie waarin de 'vibe' al goed zit. Zoals bijvoorbeeld in die boswandeling die je beschrijft. 

Dat we gaan lopen breng ik gewoon rustig, ik geef aan dat we gaan lopen. Ze zit dan ook rustig om de riem om te doen. Het is zeker niet meteen trekken. Vaak pas als we dus mensen of honden tegen komen.

en ja, we hebben een tuin.. niet mega groot maar met zo’n 400m2 kan ze er wel lekker in rennen en balletjes halen. Ze is ook graag buiten in de tuin.

" Ik zal daar eens even op gaan googelen en de rustige momentjes zijn er wel maar schaars dus. Ik vind het ook vooral moeilijk met lopen… Ik schaam me dan soms ook een beetje. Iedereen lijkt zijn hond beter onder controle te hebben dan ik… "

Sanne

Ja, begrijpelijk hoor. Onthoud wel dat iedere hond (en ieder mens) anders is. Jij hebt nu een hond waarbij het allemaal nog niet vanzelf gaat. Nou en, so be it… jullie werken eraan dus dat is top. Kijk vooral naar hoever jullie al gekomen zijn. Van een angstige pup die nu gewoon al zoveel durft en mee op wandeling kan. Dat hebben jullie mooi voor elkaar gekregen. Nu de rest nog. Kleine stapjes, geduld hebben en volhouden. 

Nu ze minder angstig is zou je misschien opnieuw een cursus kunnen proberen? Dan leert ze ook om op je te focussen tussen allemaal mensen en honden. 

Eens met Alaska's Finest, als ik het zo lees heeft je hond meer duidelijkheid/begrenzing nodig. Bij mijn ongeleid projectiel heeft dat i.e.g. goed geholpen .