Mijn Noatje (AST) is niet meer, ben ontroostbaar...

Wat een mooie fotos heb je toegevoegd van Noa en wat spat de liefde voor haar uit je verhaal. Veel sterkte met dit verlies! 

Sterkte x

Heftig, zeker zoiets zo'n bericht en zo erg dat je gelijk de knoop moet doorhakken, al ben je niet klaar voor.

Natuurlijk ben je er nooit helemaal klaar voor om afscheid te nemen. Maar al te vaak is het toch dat je er op een bepaalde manier naar toe groeit, erover denkt afweegt wat het juiste is en uit liefde voor je dier die beslissing neemt.

In jullie geval heeft jullie kanjer heel veel onderdrukt. Niet willen laten zien. Een bikkel. Maar ook daardoor zo ineens een klap recht in je hasses. Geen tijd om naar zo'n beslissing toe te groeien gewoon zo ineens geconfroneert met onoplosbare situatie in zo'n ver stadium dat eigenlijk elke minuut langer er 1 te veel is.

Dat is minstens net zo erg als dat je hond door een ongeluk, plotsklaps word weggerukt.

Dat maakt het veel moeilijker om te verwerken. En maakt de klap nog groter dan wanneer je voorbereid bent.

Afscheid is altijd moeilijk. En sommige situaties zijn extra zwaar.

Gun julliezelf tijd. Tijd om het uberhaupt tot je door te laten dringen. En sommigen starten gelijk met verwerken, sommigen raken een soort van verdwaasd alsof alles onwerkelijk is alles vertraagd is, anderen stoppen weg en verwerken later, omdat ze erachter komen dat wegstoppen niet werkt. 

Jullie hebben hele mooie fijne tijden gehad samen.  Mooie herinneringen grappige herinneringen. Nu is elke herinnering en stilte een golf emotie. Maar ookal voelt het nu of het onmogelijk is. Er komt een tijd dat je bij herinneringen weer een glimlach voelt en dankbaarheid voelt voor al het mooie dat jullie hebben mogen delen. 

En tot die tijd. Is het goed te erkennen er verdriet om te hebben. Haar te missen. Ongetwijfeld momenten waarin je, je afvraagd.. had ik eerder kunnen ontdekken/weten. Nee kennelijk niet,  je maatje heeft jullie willen beschermen door het niet te laten weten. Vreselijke bikkels als ze kunnen zijn. 

Het mag moeilijk zijn. En dat mag je delen. Er komt een moment dat het niet meer zo raakt en er meer ruimte komt voor het positieve van herinneringen en streken en wat jullie samen geleerd en gedeeld hebben. Gun het de tijd.

Heel veel sterkte in dit verwerkingsproces en het zoeken naar een manier om het een plekje te geven. 

Zoveel woorden. En toch schieten worden te kort om precies te zeggen wat ik wil zeggen.  Heel veel sterkte gewenst. 

Noa blijft voor altijd in je hart.  Heel veel sterkte.  

Tranen in mijn ogen tijdens het lezen van je verhaal. Ook ik inmiddels alweer 2 jaar geleden afscheid moeten nemen. Het is echt vreselijk, je hart wordt eruit gerukt. Heel veel sterkte voor jullie.

Heel veel sterkte toegewenst. 

Twee jaar geleden had ik ook afscheid moeten nemen. Die pijn is vreselijk, hartverscheurend.. Het wordt minder scherp met de tijd, dat klopt.. maar het verdwijnt nooit..

Sta jezelf toe om te rouwen. En laat je rouwproces zo intens en zo lang zijn zoals je het nodig hebt..

Sterkte.  

Mijn meisje is iig weer thuis! 

Mick sterkte lees met tranen in mijn ogen kaarsje staat aan 

Wat een vreselijk zwaar gevoel. Zoveel verdriet komt alleen van zoveel liefde van jullie door haar leven heen en die liefde heeft zij gevoeld en teruggegeven. Het is soms niet te geloven maar ook die sombere emoties zijn iets moois. Heel veel sterkte aan julie

Heel veel sterkte met dit grote verlies van jullie Noa.