Ik vind het heel knap hoe je bezig bent Marie, hoe je hulp vraagt en (kritisch) aanvaardt. En ook hoe je zoekt naar iets dat echt bij jullie en de pup past, wat goed is voor iedereen in jullie gezin, heel goed! Dat verdient wel een compliment. 

Geniet lekker van de vakantie en succes voor je zoon! Het gaat vast goed komen. Ik lees straks graag mee over hoe het tijdens de vakantie is gegaan en hoe het daarna verder gaat bij jullie, ik leer er namelijk zelf ook weer van ;)

super!! Echt goed  dat het hele gezin is meegegaan in de ontwikkeling.

Ik ken Joke Monteny niet, zal eens kijken of ik ergens iets kan vinden over haar.

Ons verlof is gedaan en het heeft ons allemaal goed gedaan. Band met zoon en hond is veel verbeterd, dat constant bijten is gedaan. Ze doet het nog hoor, maar minder frequent en niet meer bij hem dan bij ons.

Ook slaapt onze pup (nu 4 maanden, is dat nog een pup?) nu veel meer overdag. De tijd dat ze werkelijk voortdurend aan stond en constant in overdrive ging is voorbij. Dat was sowieso al verbeterd met de ren, maar ook het eenmansgezin gedurende bijna 14 dagen ipv een drukker vijfkoppig gezin heeft rust gebracht.

Er zijn wel nog een paar issues: ze blaft steeds meer, jaagt nog steeds achter de kat en doet echt vervelend naar kleine hondjes op de hondenwei, heeft nog hevige bijtaanvallen als ze panikeert of strest over iets (gisteren was ik wat minder behendig met de lange lijn in de duinen en werd ik echt aangevallen toen ze panikeerde omdat ze er verstrengeld in geraakte, wat de zaak alsmaar erger maakte), ik durf haar omwille van haar jachtgedrag nog niet laten loslopen, ze trekt nog steeds aan de lijn en als het waait en er veel boomblaadjes passeren is het haast onmogelijk om normaal te wandelen, ze zit achter alles dat beweegt, beloningssnoepjes en speeltjes interesseren haar maar matig waardoor ze niet altijd luistert naar commando's...

Maar voor de rest alles goed. Echt al 1000 keer beter dan in het begin.

Dat de ene pup de andere niet is, merk ik toch wanneer ik met vrienden afspreek met pups. Geef die pups een botje en ze zijn content en kalm, terwijl de onze alleen maar onophoudelijk wild wil spelen met die andere pups en botjes en snoepjes haar dan gestolen kunnen worden.

Felle bijtaanvallen kennen zij al helemaal niet, enkel wat speels puppykauwgedrag. Hun pups kunnen met 4 maanden al loslopen zonder alles dat beweegt zomaar na te jagen en ze zijn ook niet telkens van voor 6 uur wakker. Ik heb nochtans niet de indruk dat ze ze anders opvoeden dan wij. Het temperament is gewoon anders.

Maar goed, doordat ik in het algemeen een goede evolutie zie en ik de batterijen terug heb kunnen opladen, maak ik me nu wat minder zorgen. Ik zoek wel nog steeds een goede hondenschool. Mensen van rond Oostende die ervaring hebben met Happy Dog in Stene?

Wat fijn om te horen Marie! Hopelijk blijft het zo goed gaan en in de toekomst nog beter zodat jullie kunnen blijven genieten van jullie spruit!

1000 keer beter dan in het begin - dat is mooi om te horen.

De ene pup is zeker de ander niet. Binnen een ras en zelfs binnen een nest zie je vaak al veel verschillen. Zelfs gekloonde huisdieren kunnen heel verschillend zijn.

Succes met het vinden van een fijne hondenschool.

Vandaag afgesproken met vrienden die ook pups hebben. Eentje is een golden retriever van 5 maanden oud, de andere een bordercollie van exact even oud als onze (grote) poedel, 4  maanden dus, een teefje en een reu. De drie hondjes zagen elkaar al eerder maar nooit echt langdurig en ze waren nooit alle drie samen.

We lieten ze voor het eerst  alle 3 bij elkaar in een hondenweide waar verder niemand was. Onze poedel sprong voortdurend op de andere pups, beet hen in de bek tot ze gromden en piepten. Uiteraard zijn we tussengekomen, op aansporen van onze vrienden het nog eens een paar keer opnieuw geprobeerd ('het zal wel overgaan eens ze alle drie hun plaats gevonden hebben'), maar het stopte niet, het was echt veel te hevig. Ik kon haar ook met niks afleiden, geen enkel beloningssnoepje wilde ze, zelfs niet de worst die ik normaal alleen voor heel speciale gelegenheden houd (training met komfluit).

M'n dochter is dan maar een eind van de weide weg gaan wandelen met onze pup. Toen zag ik het grote verschil toen die 2 andere pups samen speelden. Die rolden ook wel eens over elkaar, maar niet de ene constant op de andere. En ze beten elkaar echt zacht in de oren, veel minder hevig dan de onze. En uiteindelijk gingen ze elk even hun eigen weg, ze namen een pauze in hun spel.

Wat een contrast met toen onze pup erbij was, het was een plezier om naar te kijken, terwijl het met de mijne enkel maar stress bezorgde, voor ons maar ook voor de honden.

Ook toen we terug naar onze auto's wandelden was het gedrag van onze pup afwijkend. De andere 2 liepen ontspannen aan een losse lijn, de onze trok voor dood richting de andere pups en van zodra ze dicht genoeg was sprong ze er weer bovenop. Heel vervelend.

Er kan nog veel veranderen, maar in oktober gaan we normaal samen op weekend, we doen dat al bijna 20 jaar met onze 3 gezinnen, nu voor het eerst met elk een hond. M'n vrienden stelden nu voor om de 2 andere pups dan desnoods los te laten in en rond het huis en voor de onze een bench mee te nemen, maar ook al snap ik hun redenering, ik denk dat dit een slecht idee is. Onze hond zal zich constant gestraft en gefrustreerd voelen, dan blijft er beter iemand van ons gezin thuis met de hond. Spijtige zaak vind ik wel. Maar de test van vandaag heeft ze in ieder geval niet doorstaan

Nu vraag ik mij af of ik misschien wat frequenter naar een hondenweide moet gaan op een moment dat daar grote volwassen honden zitten. Dat ze betere omgangsvormen leert? Ik zie niet direct agressie bij onze pup, maar bij kleine volwassen honden en pups springt ze er steeds bovenop, ik denk dat ze dan ook een beetje te hard bijt en ze weet van geen ophouden, ze negeert ook hun signalen (hetzelfde met onze kat, moesten we het niet verhinderen). Het is alsof ze dan geen rem meer heeft, terwijl ze grote volwassen honden eerder imiteert en het bij hen wat rustiger aan doet. Helaas hebben we geen vrienden met volwassen honden.

Iemand tips om onze hond te leren rustiger te spelen met andere pups, of kleine honden?

M'n vrienden noemen haar een zeer dominante pup omdat zij altijd bovenop gaat liggen, en op de wandeling haar staart pijlrecht de lucht in staat, terwijl de andere 2 pups die veel lager houden. Maar uit wat ik al las en ook hier opving bestaat er geen dominantie bij pups. Ik ben er wat door in de war, ook een beetje ontgoocheld dat ons uitje vanmorgen zo slecht ging en heb echt wel raad nodig over hoe ik dit moet aanpakken. Ik denk eigenlijk dat mijn pup zelf niet beseft waarom ze niet verder mocht meespelen met de twee andere.

Ik denk dat je beter de hondenweide kan laten schieten voor wat het is. Duidelijk dat jou pup daar veelste wild/druk van wordt daar doe je jezelf de hond en andere gewoon geen plezier mee. Je zou misschien eens kunnen proberen een wandeling in bos te maken met 1 van die andere en dan samen oplopen, vaak is  of wordt de spanning van de hondjes dan anders omdat er niet stil gestaan wordt maar ergens heen gewandelt wordt. op zo'n weide moeten ze wat met mekaar want ze kennen nergens heen. Ik merk bij mijn hond namelijk dat die stil staan met andere niks vind en de spanning oploopt terwijl als we dan gaan wandelen is er niks aan de hand. Dit zal ook echt niet direct goed gaan hoor. probeer ze de eerste meters gewoon niet aan elkaar te laten snuffelen ofzo gewoon we gaan met zijn alle 1 richting in en als ze dan geen boodschap naar mekaar hebben kan je ze wat meer ruimte geven. maar dit is ook oefenen oefenen oefenen.

Wat fijn dat het zo goed ging met je zoon tijdens je vakantie!

De kennismaking op de speelweide had ik ook niet gedaan, voor veel honden is dat teveel, weten niet wat er van hen verwacht wordt. Al die volwassenen erbij die daar staan te staren is ook verwarrend misschien.

De volgende keer zou ik op afstand een wandeling maken met elkaar, honden aan de lijn. Dat is voor een kennismaking al spannend genoeg.

Jenna hier kan eigenlijk niet zo met andere honden, en haar en een hond zo maar ergens neerzetten gaat gewoon niet. Ze komt soms wel los als ze alle tijd krijgt maar dat komt niet vaak voor, de keren kan ik op 1 hand tellen. Ik herinner me nog van een vrouw met een airdaile terrier, die naast mij kwam lopen met haar hond, maar wel ieder de honden aan 1 kant, en zo groot mogelijke afstand. Eerst reageerde Jenna met blaffen, trekken aan de lijn e.d. maar na een tijdje ritmisch naast elkaar gelopen te zijn kon ze normaal rustig meelopen en aan het eind durfde ze zelfs te snuffelen aan de hond.

Wb de vakantie zou ik het zeker niet doen zoals de vrienden voorstellen. Misschien dit jaar gaan voor ieder een apart vakantiehuisje en de honden gewoon op eigen terrein houden en bij gezamelijk aktiviteiten goed begeleiden?

Dat oefenen, oefenen,... is een probleem. We wonen niet erg dicht bij elkaar in de buurt en als we dan eens afspreken (ongeveer 2 keer per maand) merk ik dat zij onmiddellijk hun pup willen loslaten (ook bij elkaar thuis of in rustige stukken straat). Als hun pup aangelijnd moet blijven omwille van de mijne is dat precies een beetje een straf voor hen. Zij vorderen op dat vlak dus veel vlugger dan wij.

Om vanmiddag te eten heb ik kunnen bekomen dat we ze alle drie aangelijnd hielden bij een picknicktafel en dat ging dan wel, onze hond ging op den duur liggen. Stil zitten of staan gaat dus beter dan wandelen of los spelen.

Eigenlijk hadden zij liever bij iemand thuis afgesproken zodat ze de honden ondertussen los in de tuin konden laten en de mijne dan in de bench van hun hond, maar dat heb ik niet gewild. Het is dus niet dat ze geen toegevingen willen doen, maar dat was nu goed voor 1 keer, op deze manier kunnen we niet op (verlengd) weekend in een gemeenschappelijk huis (met omheinde tuin). En het is echt enkel de onze die uit de boot valt.

Zou spelen met volwassen honden in de hondenweide echt geen goede les kunnen zijn?

" Wat fijn dat het zo goed ging met je zoon tijdens je vakantie!
 
De kennismaking op de speelweide had ik ook niet gedaan, voor veel honden is dat teveel, weten niet wat er van hen verwacht wordt. Al die volwassenen erbij die daar staan te staren is ook verwarrend misschien.
De volgende keer zou ik op afstand een wandeling maken met elkaar, honden aan de lijn. Dat is voor een kennismaking al spannend genoeg.
Jenna hier kan eigenlijk niet zo met andere honden, en haar en een hond zo maar ergens neerzetten gaat gewoon niet. Ze komt soms wel los als ze alle tijd krijgt maar dat komt niet vaak voor, de keren kan ik op 1 hand tellen. Ik herinner me nog van een vrouw met een airdaile terrier, die naast mij kwam lopen met haar hond, maar wel ieder de honden aan 1 kant, en zo groot mogelijke afstand. Eerst reageerde Jenna met blaffen, trekken aan de lijn e.d. maar na een tijdje ritmisch naast elkaar gelopen te zijn kon ze normaal rustig meelopen en aan het eind durfde ze zelfs te snuffelen aan de hond.
 
Wb de vakantie zou ik het zeker niet doen zoals de vrienden voorstellen. Misschien dit jaar gaan voor ieder een apart vakantiehuisje en de honden gewoon op eigen terrein houden en bij gezamelijk aktiviteiten goed begeleiden? "

Dobry

Gemeenschappelijk huis ligt al lang vast.

Wel bijzonder om te lezen dat er nog honden zijn voor wie het niet zo evident is, na vandaag dacht ik eigenlijk weer dat mijn hond een beetje gestoord is.

Ik ging voorlopig drie keer naar een mooie losloopweide in de buurt en dat ging echt heel goed met volwassen, grote honden. Mijn pup vond dat duidelijk fantastisch leuk en gedroeg zich ook goed. Leert ze daar niet door bij? Ik moet alleen oppassen met andere pups en kleine hondenrassen.

Vandaag denk ik niet dat ze er veel aan gehad heeft, ze stond eigenlijk te trillen op haar poten. Maar vanwaar dat gedrag toch, om zo steeds bovenop die andere hondjes te springen?

Ik heb verder niet je hele topic gelezen, het is nogal een lap hè, haha, maar onze vorige teef was net zo. Zij was echt geen leuke pup/puber, wel uitgegroeid tot de meeste stabiele hond van het hele stel. Dus geef vooral de hoop niet op . 

Zij was echt hopeloos, heb echt wel de nodige tranen gelaten of dat wel goed zou komen. Ze deed niet anders als grommen, uithalen en bijten. Had zelfs vrienden en kennissen, die onze bullen waren gewend, maar nu niet meer graag op visite kwamen. Was echt een terrorpup/puber, totaal niet te vergelijken met de andere bullen. heb momenten gedacht dat ze gek was in haar koppie. Zij bepaalde wanneer ze bij ons wilde liggen, dan was het meestal goed, maar soms ook niet, dan gromde ze alsnog als je haar aanraakte. We lieten haar vanaf die tijd niet meer bepalen wanneer zij aandacht kreeg. Uiteindelijk is het kwartje bij haar gevallen blijkbaar, dit gedrag is gaandeweg opgehouden 

Maar goed, daar gaat het nu niet over. Zij was dus ook met soortgenoten van haar leeftijd verschrikkelijk. Zo heeft ze tijdens de puppyklas nog eens een boxertje aan zijn tuigje het lokaal op een venijnige manier doorgetrokken, boxertje spartelend op zijn rug. Was geen leuke speelsheid. Dit werd niet getolereerd door degene die les gaf en greep Wopper vast, daarop beet Wopper haar keihard. Haar reactie was dat ze Wopper op haar rug gooide. Daar staat men tegenwoordig niet meer achter, ik ook niet direct.

Maar... Wij hebben haar sindsdien niet meer met pups van haar leeftijd of kwetsbare honden laten spelen.  

Tweemaal daags ging ik met haar naar het bos, daar maakte ze kennis met volwassen honden, stabiele volwassen honden. Een beetje ons-kent-ons bos als je daar alle dagen komt, niet te groot, je weet dan hoe de honden en de baasjes in elkaar steken. Daar heeft zij de hondentaal uitstekend geleerd, toch regelmatig op haar plaatst gezet, maar dat was alleen maar "goed" voor haar. Ze leeft helaas niet meer, maar heel bijzonder hoe zij met honden heeft leren omgaan. Intolerante honden ontweek en negeerde ze compleet, bij angstige honden zocht ze toenadering op een voorzichtige manier zonder aankijken. Kwamen de honden wat losser, dan ging ze daar voorzichtig in mee. Maar met gelijkgestemden dan ging ze helemaal los op haar eigen lompe manier. Echt een geweldige hond geworden, voor zowel ons, als mensen in het algemeen en soortgenoten    

@ Is hierboven ook al ergens gezegd, maar niet te lang laten spelen, ze rennen evengoed wel wat met elkaar mee en spelen wat, als je gewoon doorstapt.   

@ En nog wat, vakantie ligt al vast lees ik net, maar die zou ik persoonlijk toch afzeggen. Willen jullie toch perse gaan, dan zou ik niet continue mijn pup in de bench zetten, maar dan zou ik rouleren. Geen ideale situatie lijkt mij, gaat wel ten koste van je vakantieplezier en misschien ook nog eens ergernissen onder vrienden onderling. Ik zou een jaartje overslaan en volgend jaar voor 3 huisjes kiezen. 

En anders dit jaar de hond naar de oppas, al ben ik daar zelf geen voorstander van, maar dat heb ik deze week al eerder kenbaar gemaakt in een ander topic  

Ik heb er ook voor gekozen om speelweides/speelsessies met leeftijdsgenootjes te vermijden omdat dat gewoon geen goed idee was. Dat is voor niemand leuk. Te intens. Dus dan wordt het vooral gezellig met jou bezig zijn en eventueel wat vaste (volwassen) hondencontacten.

Het voordeel daarvan is dat je hond leert om niet naar iedere hond op straat toe te willen (trekken aan de lijn), omdat ze gewend raakt dat andere honden er niet zijn om op af te denderen, bovenop te springen en in de oortjes te bijten. Ze leert dan om ze te negeren/ontspannen te passeren. Ze hoeft er niet per se iets mee.

Maar ik begrijp dat je het wel vervelend vindt en je (en je pup) buitengesloten voelt. Dat is natuurlijk niet wat je van tevoren had verwacht.

O ligt het huis al vast, jammer maar denk dat ik het dan niet door zou laten gaan en dan voor volgend jaar voor alle zekerheid toch 3 huisjes bestellen. Ook al omdat de vrienden de situatie ook niet goed leken in te schatten en al klaar stonden met een oordeel, terwijl het er op lijkt dat de pup gewoon geen raad wist met de situatie en het veel te veel voor haar was. (Och als ik dat lees van dat trillen...)

Dat ze op jullie speelweide met volwassen honden goed kon is fijn natuurlijk, ik denk wel dat haar puppyvergunning nog geldig was . En ze misschien toch wat onder de indruk was, of zich juist heel fijn voelde bij die honden, dat kan natuurlijk, elke situatie is ook weer anders.

Eerlijk gezegd ben ik geen fan van speelweides, als ik er filmpjes van zie is er meestal geen sprake van leuk spelen. Ik zou liever je hond alleen laten spelen met bekende honden waarvan je weet dat het goed gaat.

Wat fijn dat het steeds beter gaat en dat het ook goed ging met je zoon. Zou hij niet op willen passen tijdens dat geplande weekend? Het lijkt mij eerlijk gezegd geen goed idee om je hond mee te nemen, zowel voor jezelf als voor de hond. Het klinkt alsof deze twee andere stellen er allemaal makkelijk over denken en bij hun gaat dat blijkbaar goed. Het geeft denk ik spanningen als het niet werkt met jouw hond en die kans is voor nu ben ik bang groot. 

Wat je vertelt over de reactie van je hond op de andere honden herken ik heel erg van de hond die wij er sinds kort bij hebben. Dit was één van de redenen om hem van straat te halen. Hij dook op de andere straathonden terwijl zij erg duidelijk aangaven dit op den duur niet meer oké te vinden. Hij begreep nul hondentaal en mensentaal overigens ook niet. Eigenlijk gewoon een lompe onbeschofte hond die daar zelf geen idee van had. Sinds hij hier is zijn we aan het oefenen met de basis dingen, waaronder het respecteren van onze ruimte en nee leren begrijpen. Toe hij later weer met dezelfde straathonden speelde ging dit ineens veel respectvoller. Eén van hen een hele grote stabiele hond wat voor hem ideaal is als oefening. Dus als je iemand kent met een volwassen stabiele hond het liefst niet te klein dan zou het ideaal zijn om daar af en toe mee te oefenen. De hondenweides zou ik voor nu nog even mijden, net als jonge honden. 

Bedankt voor jullie feedback. Ik denk inderdaad dat ik volwassen, stabiele honden nodig heb en op de speelweide heb ik het geluk gehad dat die er de eerste keren waren. Dat kwam haar gedrag ten goede vond ik, ze waagde bij hen ook geen poging om er bovenop te springen.

Het enige wat ik kan doen is er vaak eens passeren en kijken of de juiste honden aanwezig zijn, zo niet loop ik er voorbij. Ik vind het eigenlijk belangrijk dat ze op de juiste manier met andere honden kan omgaan en dat kan ze toch voornamelijk leren van andere (stabiele) honden zeker? Helaas ken ik er geen in de vriendenkring.

Zou er ook geen gewenning kunnen optreden, dat ze niet telkens helemaal over het rooie gaat bij andere honden als ze er meer mee in aanraking komt?  Nu is het telkens nog heel speciaal, waardoor ze veel te wild wordt. Al meen ik uit jullie advies eerder te begrijpen dat ik haar beter wat weg hou van andere pups en hondenweides.

Eigenlijk komt haar fout gedrag altijd voort uit overdreven opgewondenheid, ook bij ons. Iemand van ons komt thuis, ze loopt ernaartoe en plast en begint dan in de knieën, kledij te bijten en weet van geen ophouden. Het gebeurde net nog, toevallig weer met zoon die gewoon even boodschappen had gedaan. Het is gelukkig minder frequent dan vroeger dat dit voorkomt. Ze kan haar enthousiasme niet op de juiste manier kanaliseren. Enfin, zo zie ik het toch, mijn vrienden blijven beweren dat ze eigenlijk gewoon ons en andere honden wil domineren, maar die discussie met hen heb ik stilgelegd, daar geraken we niet uit.

Vanmorgen stuurde m'n vriendin me overigens een berichtje met de tip om bachbloesems te gebruiken, voor honden met gedragsstoornissen (nav onze meeting gisteren). Goed bedoeld ongetwijfeld, maar tjah, het steekt toch als ik dat zo zie staan 'gedragsstoornissen'.

Anderzijds is het spijtig dat ze gewoon uit zichzelf niet zorgzamer en voorzichtiger is met andere kleine honden en puppy's. Ik begin me steeds meer en meer af te vragen hoe ze eigenlijk was in haar nest (er waren er 2 tegelijk) met haar broertjes en zusjes. Ik heb ze nochtans pas op 8 weken in huis gehaald.

Met de fokker heb ik eigenlijk geen contact meer, die waren weinig spraakzaam en zitten nog met 4 koningspoedels uit die nesten die ze niet weg krijgen en nu aan bijna een derde van de prijs die ik betaalde op tipaw gezet hebben. Die deden sowieso al alsof ik de meest stabiele, rustigste hond die er maar bestond meekreeg, van hen verwacht ik geen duidelijkheid, die waren gewoon blij dat ze nog een hond verkocht hadden.

Jammer dat je vriendin misschien wel goedbedoeld dat wel, zo reageert. Dominantie bestaat ja, maar de dominantietheorie om hondengedrag te verklaren is al decennia geleden achterhaald, zelfs door de uitvinder ervan.

Wat is er met dominantie? - Honden Encylopedie (hondenpage.com)

niet dat ik het met alles eens ben in dit stukje, maar dus wel dat voeding gedrag kan beinvloeden. 

Met mijn eerste hond hadden ze op de hondenschool na de les het vrij spelen van de pups met elkaar, en dat was geen succes, altijd was er wel 1 of 2 bij die op de andere wat timide hondjes sprongen, eigenlijk voor niemand leuk. Dus dat werd later afgeschaft.

Bach bloesem heb ik zelf gebruikt voor Jenna, maar zij was een herplaatser, volwassen al toen ze hier kwam. Ik had de indruk dat het wel hielp, aan de andere kant, kan het ook zijn dat ze gewoon tot rust kwam en aan het wennen was. Dus een heel andere situatie.

Om het aan heel jonge honden te gaan geven, zou ik persoonlijk niet zo voor zijn. Ik zie het zelf zoals je het beschrijft ook niet als gedragsproblemen maar eerder een uiting van hoe ze zich voelt: heel erg opgewonden dus. En aan ons mensen de taak om te voorkomen dat ze zich zo voelt zodat je ook het gedrag wat daaruit voortvloeit voorkomt. (Al gaat dat natuurlijk nooit altijd het blijft een heel proces van leren van beide kanten).

Eerder nog zou ik dan, samen met een goede voedingsdeskundige de voeding eens onder de loep nemen omdat voeding en gedrag samenhangen. Ook vanuit dit punt jammer dat je met de fokker geen contact meer hebt, wat kreeg de moeder bijv. te eten voor en tijdens de dracht, na de bevalling, en het eerste vaste eten, het speelt allemaal mee met vele factoren.

Voeding en Gedrag, hoe zit dit bij honden? (digidog.nl)

Hoe gaat een begroeting bij je zoon? Wild knuffelen bijv. zorgt voor heel veel opwinding en spanning. Het beste doen alsof het heel normaal is dat hij weggeweest is en alleen even rustig hallo zeggen en zijn ding doen, en pas als de pup weer kalm is even bijv. een rustig zoekspelletje doen oid.

Ja als je iemand zou kunnen vinden met een stabiele oudere hond zou dat heel fijn zijn, gewoon samen oplopen kan ook, hoeft niet op een speelweide te zijn.

Van willekeurige vreemde honden die je op een wandeling ontmoet zou ik gewoon afstand houden, dat geeft haar meer rust dan gedwongen met allerlei honden te moeten omgaan. 

Maar ik denk dus dat je goed bezig bent en inzicht krijgt in hoe ze is, goede beslissing bijv. om van dat veld af te gaan toen bleek dat het gewoon veel te veel voor haar was op dat moment.

Edit: regeltje toegevoegd

De stempel 'gedragsstoornis' klinkt vooral als onbegrip. Ik heb zelf nooit gedacht dat mijn hond een gedragsstoornis had. Het gedrag week alleen af van de norm en van het ideaalbeeld. Ik denk dat we daar (als maatschappij) met z'n allen en beetje in zijn doorgeslagen. Iedereen moet maar netjes in het stramien vallen. Bij honden is het handig als ze mild en flexibel van aard zijn. Bij mensen is het handig als ze extravert en stressbestendig zijn.

Er zal zeker gewenning optreden, maar dat kan heel goed gewenning zijn in negatieve zin. Dat ze dus wordt gesterkt in het drukke gedrag bij andere honden, wellicht omdat ze niet zoveel tegenwicht krijgt.

Mijn hond voldoet ook niet aan het 'voorzichtig en subtiel met anderen omgaan' ideaal. Hij was - en is nog steeds - vrij plaat-voor-z'n-kopperig. Het tegenovergestelde van subtiel. Dat straalt hij ook uit. Dat wil niet zeggen dat ik hem geen sociale skills kan meegeven/mee heb gegeven, maar veel rekening houden met anderen zal hij nooit doen. Zo zit hij niet in elkaar. Net zoals er mensen zijn die van nature niet erg empathisch zijn. Die kunnen op zekere hoogte leren wat meer rekening te houden met anderen, maar wat er niet in zit, zal er ook niet uit kunnen komen.

Mijn hond was in het nest trouwens een 'middenmoter'. De fokkers van mijn hond hebben nooit beweerd dat hij rustig was. Misschien hebben de fokkers van jouw pup een beetje te positief beeld geschetst? Al kan het ook altijd een momentopname zijn geweest en was jouw pup inderdaad relatief rustig. Je weet nu in ieder geval dat je geen rustig type in huis hebt.

Ik denk ook dat het gedrag voortkomt uit opwinding en nog niet goed kunnen kanaliseren van energie. Dat wordt met het ouder worden wel beter. Maar ik zou er alsnog vanuit gaan dat je hond altijd een energiek type zal blijven dat snel 'aan' kan staan. Het is alleen fijn dat ze ook het 'uitknopje' kan vinden en dat ze dat kan vinden zonder over de rooie te hoeven gaan.

Ik had ook geen hondenbezitters in mijn vriendenkring (misschien binnenkort één), wel vrienden met een allergie of angst voor honden. Contact met andere honden kreeg ik voornamelijk dankzij de hondencursus. Dan spraken we ook wel eens af om met een groepje te gaan wandelen als een les niet doorging.

Ik zou die zoektocht naar een leuke hondenschool doorzetten.

" Jammer dat je vriendin misschien wel goedbedoeld dat wel, zo reageert. Dominantie bestaat ja, maar de dominantietheorie om hondengedrag te verklaren is al decennia geleden achterhaald, zelfs door de uitvinder ervan.
Wat is er met dominantie? - Honden Encylopedie (hondenpage.com)
niet dat ik het met alles eens ben in dit stukje, maar dus wel dat voeding gedrag kan beinvloeden. 
 
Met mijn eerste hond hadden ze op de hondenschool na de les het vrij spelen van de pups met elkaar, en dat was geen succes, altijd was er wel 1 of 2 bij die op de andere wat timide hondjes sprongen, eigenlijk voor niemand leuk. Dus dat werd later afgeschaft.
 
Bach bloesem heb ik zelf gebruikt voor Jenna, maar zij was een herplaatser, volwassen al toen ze hier kwam. Ik had de indruk dat het wel hielp, aan de andere kant, kan het ook zijn dat ze gewoon tot rust kwam en aan het wennen was. Dus een heel andere situatie.
Om het aan heel jonge honden te gaan geven, zou ik persoonlijk niet zo voor zijn. Ik zie het zelf zoals je het beschrijft ook niet als gedragsproblemen maar eerder een uiting van hoe ze zich voelt: heel erg opgewonden dus. En aan ons mensen de taak om te voorkomen dat ze zich zo voelt zodat je ook het gedrag wat daaruit voortvloeit voorkomt. (Al gaat dat natuurlijk nooit altijd het blijft een heel proces van leren van beide kanten).
Eerder nog zou ik dan, samen met een goede voedingsdeskundige de voeding eens onder de loep nemen omdat voeding en gedrag samenhangen. Ook vanuit dit punt jammer dat je met de fokker geen contact meer hebt, wat kreeg de moeder bijv. te eten voor en tijdens de dracht, na de bevalling, en het eerste vaste eten, het speelt allemaal mee met vele factoren.
Voeding en Gedrag, hoe zit dit bij honden? (digidog.nl)
 
Hoe gaat een begroeting bij je zoon? Wild knuffelen bijv. zorgt voor heel veel opwinding en spanning. Het beste doen alsof het heel normaal is dat hij weggeweest is en alleen even rustig hallo zeggen en zijn ding doen, en pas als de pup weer kalm is even bijv. een rustig zoekspelletje doen oid.
 
 
 
Ja als je iemand zou kunnen vinden met een stabiele oudere hond zou dat heel fijn zijn, gewoon samen oplopen kan ook, hoeft niet op een speelweide te zijn.
 
Van willekeurige vreemde honden die je op een wandeling ontmoet zou ik gewoon afstand houden, dat geeft haar meer rust dan gedwongen met allerlei honden te moeten omgaan. 
 
Maar ik denk dus dat je goed bezig bent en inzicht krijgt in hoe ze is, goede beslissing bijv. om van dat veld af te gaan toen bleek dat het gewoon veel te veel voor haar was op dat moment.
 
Edit: regeltje toegevoegd "

Dobry

Mijn hond loopt eigenlijk altijd met de staart fier/enthousiast rechtop gekruld, ik zie dat heel veel koningspoedels zo lopen. Blijkbaar is dat alleen al genoeg voor mensen om te zeggen: 'dominante hond'. Bij de puppycursus (die ik samen met die ene vriendin en haar pup volgde) zeiden ze dat ook al: 'Heb je die staart gezien? Zeer dominante hond!'

Wat voeding betreft geef ik eigenlijk nog altijd wat de fokker gaf. 's Morgens vers vlees, ontdooid uit de diepvries: degomeat compleet voor puppy's:

(PUPPYMIX COMPLEET

   100 % GLUTENVRIJ
Ideaal voor puppy's

54,5 % kip met bot
10 % rund met bot
10 % runderorgaan
10 % pens
10 % gepureerde groenten
5 % premix - vitaminen, mineralen
2 % appeltjes zonder pit
1 % zalmolie
(botgehalte 30 %)

Calcium: 1,14 g / 100 g
Fosfor: 0,62 g / 100 g
Ruw eiwit: 13,6 g / 100 g
Ruwe as: 3,70 g / 100 g
Ruwe celstof: 0,40 g /100 g
Vet (ruw) 11,2 g /100 g)

https://www.degomeat.be/producten_nl.html

Daarna Eukanuba brokken, ook voor puppy's. Die eet ze maar met mondjesmaat. Nooit echt veel na elkaar, waardoor ze eigenlijk vaak blijven staan en ze er af en toe wat van eet. Ze doet het verder goed en is mooi op gewicht (volgens de dierenarts).

Ik vraag me eigenlijk af hoe lang ik haar voer voor puppy's moet blijven geven.

Verder mochten de honden in mijn hondenschool niet met elkaar spelen omwille van de wijdverspreide giardiaparasiet. Ik vraag me wel eens af hoe zij het gingen aanpakken mochten ze gezien hebben dat mijn pup elke andere pup onder zich in wurghouding nam.

Bij vreemde honden op de wandeling hou ik trouwens altijd afstand, ik ga zelfs aan de andere kant van de straat lopen. Het is wel ongelooflijk hoeveel mensen er zijn die hun hond ongevraagd laten afstappen op jouw pup. Ik probeer dat te vermijden door rap door te stappen en oogcontact te mijden maar mijn hond gaat dan soms zitten, staart naar de andere hond en weigert verder te lopen. Dan kan ik haar echt met niks meelokken.

Wat begroeting betreft, ik blijf het hier tegen iedereen herhalen, zeg gewoon goeiendag, maar aai haar niet direct (ook al is dat nooit wild, gewoon een rustig aaitje is al genoeg). Ze wordt daar veel te enthousiast van (en dat eindigt in happen). De verleiding om haar even aan te raken is wel groot, want ze komt zo knal voor je zitten (ze springt niet, dat hebben we haar kunnen leren) en ze kijkt je dan echt heel verwachtingsvol en enthousiast aan...

Quote:

"Wat begroeting betreft, ik blijf het hier tegen iedereen herhalen, zeg gewoon goeiendag, maar aai haar niet direct (ook al is dat nooit wild, gewoon een rustig aaitje is al genoeg). Ze wordt daar veel te enthousiast van (en dat eindigt in happen). De verleiding om haar even aan te raken is wel groot, want ze komt zo knal voor je zitten (ze springt niet, dat hebben we haar kunnen leren) en ze kijkt je dan echt heel verwachtingsvol en enthousiast aan..."

Dat doe je goed! Gewoon rustig verbaal belonen. Anders krijg je gegarandeerd een shark-fest.

quoten lukt me niet. Maar volgens mij ben je gewoon hartstikke goed bezig. Jammer dat de omgeving uit onwetendheid zo reageert, heel lastig en kwetsend soms, maarja gewoon volhouden.

Wb de voeding, geen idee of daat iets inzit wat met gedrag te maken zou kunnen hebben. Vroeger stond eukanuba wel bekend als jeukanuba, er werden ook landbouwgiffen in verwerkt, wat ik me voor kan stellen dat dit op het zenuwstelsel werkt, maar geen idee of dat nog steeds zo is.

Misschien anders omdat ze het ook niet zo lekker lijkt te vinden eens uit kijken naar een ander merk brokken.

Op voerwijzer kun je heel veel info vinden

Voerwijzer.com | Alles over gezonde voeding voor hond en kat

Betreft voer? Dat kan er wel degelijk mee te maken hebben. Onvoldoende voedingsstoffen/vulling en dus niet verzadigd gevoel hebben of verkeerde voeding vanwege medisch onderliggende problemen. Vooralsnog moet jij je daar niet druk over gaan maken nu. Die soorten van gedragsproblemen? Komen vaak pas op een veel latere leeftijd tot uiting. Zou jezelf nu gewoon lekker concentreren met wat je aan het doen bent. Gaat de goeie kant op toch? Zonder hak of stoot zal het niet zijn maar zie dat kleine wat je al bereikt hebt.

Moet wel lachen om je opmerking @Dobry van Jeukanuba haha. Voer het nu aan mijn huidige maar geen haar op mijn hoofd die dat ooit aan mijn vorige had gegeven net zoals royal prutzooi en "smolkie.... daar gaat ie weer in rolkie" maar de vorige had dan ook voedsel allergie.

Wat een herkenbaar verhaal was dit om te lezen. Wij hebben twee doodles van ruim 1,5 jaar en van 8 maanden. De oudste was als pup ook een echte terror. Vloog ook door het hele huis heen, bijtend en al. Avond aan avond heb ik internet doorgespit voor tips.

Uiteindelijk hebben we voor hem een strak schema aangehouden met verplichte bench rust in een aparte afgesloten kamer. Dit heeft voor ons zoveel geholpen. Daarbij kwamen we er snel achter dat hij echt uitdaging nodig had in trainen. Hij leert super snel. Als pup hebben wij veel denk spelletjes gedaan. Ook zijn wij met zijn eten overgestapt naar eten geven uit slow feeders. Zo bleef het eten een uitdaging en een leuke hersentraining voor hem. Dit had meer effect dan spelen met een bal oid en werd hij een stuk rustiger van. Buiten aan de lijn heeft ook enorm veel tijd gekost. Altijd trekken en overal op af willen. Na eindeloos trainen gaat dat nu goed.

Wat wij onzelf hebben aangeleerd is om elke keer als je een beetje in de put zit terug te kijken op wat je pup al wel goed heeft geleerd. En ik moet zeggen nu hij 1,5 is, ben ik echt super trots. Het heeft wat tijd gekost en we zijn er nog niet maar wat doet hij het al goed. En dat is dan ook gelijk stiekem het leuke aan een lastigere puppytijd, dat je zo kan genieten en trots kan zijn zodra er iets beter begint te lopen.

Met onze tweede hond was ik helemaal voorbereid op hetzelfde gedrag. Dat was dan gelijk een leuke meevaller want hij is een stuk rustiger, bijt niet in ons maar in zn broer (en die leert hem weer wanneer het teveel is) en als hij moe is ploft hij ergens neer om onverstoorbaar te gaan slapen.  

Hé wat goed en wat dapper dat je het ondanks je 'terror doodle' toch hebt aangedurfd om voor een tweede pup te gaan.

Grote wens was twee honden. Aangezien de oudste het steeds beter ging doen en wij toch nog volop bezig waren met trainen vond ik het een mooi moment om na een jaar voor de tweede te gaan. Wat is het genieten, lekker bezig zijn met twee. En zo leuk om ze samen te zien spelen. Af en toe zeker pittig maar haal er een hoop voldoening uit. 

Bedankt voor dit hoopvol verhaal. Ik weet hier ook niet hoe we het zouden volhouden zonder de ren. We wandelen hier eigenlijk heel veel, trekken 's morgens vroeg of 's avonds vooral naar het strand waar ze eens kan rennen aan de flex, langs straat proberen we haar te trainen om flink mee te stappen en thuis gebruiken we het merendeel van de tijd de ren, anders loopt het altijd fout. Als ze uit haar ren mag is het altijd met een huislijntje zodat we vlug kunnen ingrijpen. Zo had ik me toch echt geen puppy voorgesteld...

Ik las hier eerder over honden die van de ene dag op de andere ophielden met happen en bijtend tegen je opspringen, maar hier is dat zeker nog niet het geval. Pup is nu 21 weken, sommige dagen is ze wat rustiger, andere dagen lijken dan weer terug naar af te gaan.

Soms is het alsof ze ineens door een bij gestoken is, uit het niets springt ze ineens tegen je op en begint te bijten, aan je kledij te rukken enz. En inderdaad, al dat surfen op internet... Daar lees je steevast: "draai je rustig om en stap weg". Hoe dan? Hoe stap je weg als zo'n hond je t-shirt of broek niet wil lossen? Of als je haar net wil tegenhouden zodat ze de kat niet zou molesteren? Hoe blijf je rustig als je langs achter aangevallen wordt en je die tanden in je billen of kuiten voelt? Moeilijk.

Eten geven wij ook bijna nooit meer gewoon uit een kommetje (behalve het vers vlees 's morgens). Ik heb een beloningsbal, een snuffeltapijt, een puzzel, een speel/snuffelmat... Dat brengt inderdaad (even) rust.

Trekspelletjes, gooispelletjes, loopspelletjes... ik doe het zelden en als we het toch heel even proberen loopt het altijd verkeerd af. Altijd eindigt dit met een hond die wel razend lijkt, je bespringt en bijt en van geen ophouden weet. Het commando 'los' lijkt ze ook niet meer te (willen) begrijpen.

Alles windt haar op, ik probeer haar nu al een tijdje zo ver te krijgen dat ze zou zwemmen, probeer haar in het water te lokken door er zelf in te gaan, balletje erin te gooien enz. Ook dat loopt verkeerd, ze gaat niet verder dan haar voeten, maar door mijn (speels) lokgedrag wordt ze wild, ze hangt dan ook nog eens aan een zeer lange lijn (in de hoop dat ze me achterna zou zwemmen) en als ik uit het water kom valt ze mij aan, ik moet dan soms het water terug inlopen om mezelf te beschermen (en dan komt ze me niet achterna).

Alles wat ze een beetje spannend vindt of opwindend lokt dat bijtgedrag uit.

Ik kan haar ook heel moeilijk motiveren met voer, als ze opgewonden of angstig is, is een snoepje of stukje worst eten absoluut geen prioriteit voor haar.

Alle tips voor denkspelletjes zijn trouwens welkom. Dat soort spelletjes duren hier precies nooit lang. Iets zoeken enz, da's altijd vlug voorbij.

Puzzelen vindt ze echt wel leuk. Ik had eens per ongeluk een bakje voer naast haar puzzel gezet, ik merkte dat ze het zag, ze aarzelde even en koos er dan toch zelf voor haar voertjes verder in de puzzel te gaan zoeken en niet uit het bakje te eten.

Ik kocht deze:

https://www.hondenshop.nl/product/trainsmart-dogplay-7-moeilijk-hersenwerk-hond/

Sinds ze met die puppy's 'gespeeld' heeft (eigenlijk heeft ze vooral op hen gelegen en in hun bek gebeten), trekt ze precies ook veel meer naar andere honden op de wandeling. Ik kan haar met niets afleiden als we een hond kruisen, ze staat echt op haar achterste poten te trekken, één keer begon ze zelfs te blaffen. Heel vervelend.

Ik ben echt blij dat ik mijn 'problemen' hier eens van me af kan schrijven en de feedback helpt me echt om alle moed te verzamelen en m'n aanpak aan te passen of vol te houden.

" quoten lukt me niet. Maar volgens mij ben je gewoon hartstikke goed bezig. Jammer dat de omgeving uit onwetendheid zo reageert, heel lastig en kwetsend soms, maarja gewoon volhouden.
 
Wb de voeding, geen idee of daat iets inzit wat met gedrag te maken zou kunnen hebben. Vroeger stond eukanuba wel bekend als jeukanuba, er werden ook landbouwgiffen in verwerkt, wat ik me voor kan stellen dat dit op het zenuwstelsel werkt, maar geen idee of dat nog steeds zo is.
Misschien anders omdat ze het ook niet zo lekker lijkt te vinden eens uit kijken naar een ander merk brokken.
Op voerwijzer kun je heel veel info vinden
Voerwijzer.com | Alles over gezonde voeding voor hond en kat "

Dobry

Ik ben aan het overschakelen. Ik blijf degomeat geven 's ochtends, maar vervang de Eukanuba nu geleidelijk aan door aangepaste brokken van Just Russel.

https://justrussel.com/

Hopelijk doe ik er goed aan, ik las over dierenproeven bij Eukanuba en dat zat me al een tijdje niet lekker, maar het was wat ze gewoon was bij de fokker.

Ik schakel nu heel geleidelijk over, ze had dit weekend wel heel zachte ontlasting, hopelijk gaat dat vlug over.

Later wil ik dat vers vlees van degomeat ook naar 's avonds overhevelen ipv 's ochtends omdat ik meer wil trainen met gewone voeding ipv snoepjes.

Het bijten en opspringen deed onze oudste hond ook. Daar hebben we ook echt alles geprobeerd van omhoog kijken, op de gang zetten, ons op de gang zetten en dat alles hielp echt niks. Menig broek is eraan gegaan. Na het wisselen werd dat gelukkig een stuk minder. 

Qua denk spelletjes hebben wij ook veel gewoon een handdoek gebruikt. Snoepjes erin oprollen en een knoop erin. Zijn ze wel een tijd mee bezig. Daarbij zijn wij in huis heel veel commando’s met hem gaan doen. Dat putte hem ook behoorlijk uit. Vooral commando “kijk” was voor ons een fijne want daarmee konden we weer contact met hem maken buiten. 

Met het buiten lopen deden wij eigenlijk juist korte rondjes. Wij wonen in een vrij drukke omgeving dus als we dan een rondje hadden met veel mensen om hem heen of honden waarin we veel moesten trainen hielden we het rondje bewust korter. Ander raakte hij overprikkeld. Dan liever een kort rondje en thuis nog even snuffelen. 

Onze oudste hond wordt in oktober 2 en kan nu pas sinds een maand of twee met volledige focus naast ons buiten lopen. Hier heeft echt heel veel tijd in gezeten.

Het opspringen en op achterste poten gaan staan bij honden buiten, herken ik weer goed van de pup die wij er nu bij hebben. Voor ons is het ook heel lastig om dit te corrigeren. Het enige wat voor mij goed helpt is om te proberen om contact te krijgen met hem en hem te laten zitten. Dan weer met commando “kijk” de focus op mij te krijgen en hem dan te belonen met een koekje. Hoe vaker ik dit doe hoe beter het gaat. Vogels is met de pup overigens net zo’n groot drama. Dus hier probeer ik dan hetzelfde toe te passen. 

Hoop dat je hier iets aan hebt.. ????

Hoe is jouw Engels? Ik volg op dit moment een online cursus "working with reactive and hyper-aroused dogs". Het is een combinatie van theorie: o.a. welke factoren zorgen voor overprikkeling en reactiviteit, welke effecten heeft overprikkeling op het lichaam van de hond en op zijn vermogen om te leren en hoe kan je invloed uitoefenen op overprikkeling en emoties gecombineerd met praktische oefeningen (offered durational engagement). Het is een cursus van 6 weken die je in je eigen tempo kan volgen. Als je wil zou ik je de eerste week kunnen toesturen per mail om te kijken of het wat voor je is. De cursus zelf kost 65 euro. Ik heb in de afgelopen 2 jaar al veel geleerd over hyperarousal en reactiviteit, maar vind het toch interessant om alles zo in dit kader te lezen en leer er ook zeker weer nieuwe dingen bij. Laat maar weten of je interesse hebt. 

Wat betreft je vraag om denkspelletjes, was je al begonnen met trucs leren? Ik merk dat dat mijn hond echt uitdaagt veel meer dan de 'gewone' denkspelletjes zoals zoeken. Dat laten zoeken doe ik ook wel, maar dat is meer kalmerend dan mentaal uitdagend. En trucs leren is ook een geweldige manier om je hond beter te leren kennen, zien hoe je hond leert en om ook door frustratie heen te werken. Voor ons is trucs leren echt zo waardevol op alle gebieden. En voor mij hoefde hij nooit een circus hond te worden, maar hij geniet er van en voor hem is echt essentieel geweest in zijn ontwikkeling en onze band. 

Buiten is de hond eigenlijk het aangenaamst. Wandelingen zijn leuk (zolang we niet te veel andere honden ontmoeten, of vogels inderdaad). We hebben ook een kar waar ze veel inzat toen ze kleiner was, ze keek er graag in rond en zo konden wij wat langer wandelen zonder haar al te veel te vermoeien, maar de laatste tijd wil ze daar niet meer in, ze wil altijd zelf stappen en rond snuffelen.

Als we dan thuis komen gaat ze moe maar voldaan in haar ren en slaapt ze veel.

Als we minder wandelen (zoals bijvoorbeeld bij de voorspelde hittegolf) kan ik haar niet zo veel in haar ren houden, ik geef haar dan meer vrijheid in huis en dat loopt dan veel vaker fout. Ze knaagt aan de tafel, ze rent achter de kat, ze jaagt de kippen aan de andere kant van de draad op, ze graaft in de tuin, ze kruipt in de vaatwas als ik die aan het vullen ben, rent weg met sokken en vaak eindigt het met in overdrive gaan en bijten. Nooit direct al, eerst lijkt ze rustig, dan komt het kattenkwaad, dan het bijten...

Dat kijk-commando zal ik verder oefenen. Dat lukt me eigenlijk niet als ze een andere hond, vogel, kip, wegwaaiend blaadje fixeert. Dan geeft ze me geen beetje aandacht meer. Bedankt voor de tip!

Dat knagen aan de tafel gebeurde bij ons ook. Ik heb toen zo’n olijf houten stok gekocht bij de dierenwinkel. Daarna was het over en beet hij op de stok. Werd hij trouwens ook lekker rustig van.