Pup bijt in alles en is constant in 'overdrive'

Ja hier ook wel hoor, al wordt ie meestal meteen wakker als ik maar naar de keuken ga of toilet enz. En heb meer dieren dus die staan ook meteen aan. Vanmogen wel weer wat onrustig hoor, veel dingen te pakken gekregen en dan lelijk doen als hij het moet loslaten. Maar het wandelen ging heel goed, hij blafte bijna niet tegen mensen (dat is ook weer iets van de laatste tijd en dan ook echt in de riem hangen met zijn 22 kilo). En nu dus heerlijk in dromenland. Ik moet eigenlijk naar het toilet maar ja...ken je dat, dan stel je het uit haha. Ik kan nu gelukkig wel weer wat meer genieten van de kleine, dat is ook anders geweest. 

Ik heb 1 x een pup gehad die heel veel beet en dat na een half jaar ook nog steeds deed. Ik kreeg op t laatst vooral tips dat ik m harder moest aanpakken, ees een flinke trap moest geven etc. Dat heb ik nooit gedaan. Hij bleek een vergroeiing in zijn rug te hebben waardoor hij barstte van de pijn.

Hou altijd in je achterhoofd dat er ook iets fysieks kan zijn, zeker bij een snel groeiende hond.

Wat een naar mens dan die dat adviseerde pff.. Is het nog goed gekomen destijds met je hond?

" Ik heb 1 x een pup gehad die heel veel beet en dat na een half jaar ook nog steeds deed. Ik kreeg op t laatst vooral tips dat ik m harder moest aanpakken, ees een flinke trap moest geven etc. Dat heb ik nooit gedaan. Hij bleek een vergroeiing in zijn rug te hebben waardoor hij barstte van de pijn.
 
Hou altijd in je achterhoofd dat er ook iets fysieks kan zijn, zeker bij een snel groeiende hond. "

Kees

Dat zou ik ook echt nooit doen. Dat zit ook gewoon totaal niet in m'n aard om zoiets met gelijk welk levend wezen te doen.

Ik ging nu twee keer kort na elkaar naar de dierenarts en alles leek oké. Maar ze groeit inderdaad wel enorm snel.

Het bijten zie ik vooral bij opwinding na een spel of als ze moe is of als ze iets niet mag en vooral voor dat laatste heb ik schrik dat het niet zo rap zou overgaan.

Maar we kunnen wel een hele namiddag op stap waarbij ze de hele tijd haar vrolijke zelve is. Ik heb niet de indruk dat ze ergens last van heeft. Het is precies een slechte gewoonte om zo rap te bijten. Toen ik haar nog maar had, met 8 weken dus, was ik al verbijsterd dat mensen soms aanraadden de pup mee naar bed te nemen. Ik vroeg me toen al af hoe ze dat deden zonder constant gebeten te worden. Ze deed het eigenlijk van dag 1, maar het wordt feller, mss is dat gewoon perceptie omdat ze ook groter en krachtiger wordt. Iedere dag is er wel een 'aanval' (dus tegen je opspringen en blijven bijten waar ze maar kan tot je het haar fysiek onmogelijk maakt), maar de ene dag is het wel frequenter dan de andere.

Ik hoop dat het nog goed gekomen is met jouw hond.

Nee mensen die dat doen zouden nooit een huisdier mogen aanschaffen!

Gromt je hondje ook Marie?

ja wij hebben ook bij de pup geslapen in het begin, die werd ook helemaal gek als je hem in de bench zette, ook toen we die naast ons bed hadden staan. Dan denk je komt dat nog goed maar hij slaapt al heel lang zonder problemen beneden in de bench.En alleen blijven gaat prima, dan ook in de bench. Kan jouw hondje goed alleen blijven ?

Nee helaas niet, hij is met 8 maanden ingeslapen. 

Zoiets is natuurlijk zeldzaam gelukkig maar toch.

Dat moet ik wel zeggen, ze gromt niet als ze zo aanvalt.

Als ze in rust is kan ze wel even alleen blijven, maar ik heb dat nog nooit lang gedaan, gewoon even naar de winkel en terug. Ook nog niet vaak eigenlijk. De laatste tijd plast ze wel altijd direct als ze je dan terugziet, en ook wanneer ze de kinderen terugziet of m'n man. Ze ziet er dan door het dolle heen uit en plast knal voor je, terwijl ze normaal gezien zindelijk is. Dat deed ze vroeger niet. Als we haar 's morgens uit haar bench halen doet ze dat dan weer nooit.

's Nachts heeft ze eigenlijk wel altijd goed alleen kunnen blijven, we hebben zo'n 3 nachten bij haar in de woonkamer geslapen, maar niet langer en nooit problemen gehad in de nacht.

Je vroeg: “Hoe lang geldt die regel van altijd preventief optreden?”

Ik probeer zelf altijd te anticiperen en te voorkomen dat een hond de fout in kan gaan. Voorkomen is altijd beter dan genezen. Ook omdat honden (net zoals mensen) gewoontedieren zijn die heel makkelijk gedrag dat iets oplevert vaker gaan uitvoeren en dan wordt het moeilijker om het af te leren.

Natuurlijk kan je niet alles voorkomen.

Een voorbeeld. Eten op straat. Als ik ergens een boterham op straat zie liggen, ga ik daar met een cirkel omheen, zodat mijn hond niet in de verleiding hoeft te komen om het te pakken.

Laatst liep ik tijdens het wandelen langs een stel hengels (visgerei) en ik had niet gezien dat daar een dikke boterham tussen lag. Toen had m’n hond ineens een boterham in z’n bek. Met ‘los’ liet hij de boterham wel weer vallen, maar er was wel al een hapje uit. Mijn fout. Kan gebeuren.

Ander voorbeeld. Kinderen zijn aan het voetballen op straat. Mijn hond is dol op voetballen. Voordat hij helemaal hierperdepiep enthousiast wordt, zeg ik ‘Niet van jou’ (het is de toon die er toe doet), ik anticipeer zodat hij niet in standje opwinding geraakt.

Ander voorbeeld. Er komt iemand op de stoep met een hond aanwandelen (aangelijnd). Ik weet niet hoe die hond op mijn hond gaat reageren (en hoe mijn hond daar weer op zal reageren). Ik voorkom een mogelijke confrontatie door ruimte te scheppen (een boog er omheen, eventueel de straat over steken).

Zo ben ik in theorie altijd wel bezig om te anticiperen en bepaalde dingen te voorkomen en mijn hond niet in overbodige lastige situaties te brengen. Hoe lang geldt die regel: voor mij altijd. Ik baal er ook altijd van als er dan toch iets mis gaat. Ik internaliseer dat ook enorm. Zelfs als het niet echt mijn schuld is, baal ik nog dat ik niet gewoon een heel andere weg had genomen.

(De ren is natuurlijk tijdelijk en je hond hoeft echt niet voor altijd aangelijnd in huis.)

Je vroeg ook: “Vanaf wanneer mag je een pup leren dat iets gewoon niet mag?”

Vanaf dag 1. Ik zou een pup/hond altijd duidelijk leren wat wel en wat niet mag. Heel zwart wit. Wat mag, mag altijd en wat niet mag, mag nooit. Grenzen stellen en goed gedrag belonen.

Als een hond hond de grenzen kent en er alsnog overheen gaat, vind ik optreden gerechtvaardigd is (in verreweg de meeste gevallen volstaat een nee, maar je moet je hond ook gewoon ergens weg kunnen halen). Ik ben het ook met Blondie eens dat je echt niet alles hoeft te pikken. Maar. Dat werkt alleen als de boodschap overkomt (bij de volwassen dame van Blondie kwam de boodschap wel over). Je schrijft dat ze bij ieder fysiek optreden meteen in de felle bijtstand gaat. Met andere woorden: op dit moment verergert het de boel, het escaleert, het werkt averechts. Daarom zou ik wachten op een GT die je de handvatten kan geven hoe je daar op dat moment het beste mee om kunt gaan.

(Je kan je hond uiteindelijk dus heus wel ergens weghalen.)

Is het niet een idee om met je hond een IGP cursus te gaan doen? Of pakwerk? Tijdje geleden kwam ik iemand tegen die een jachtcursus deed. Idee erachter was aan te leren te jagen op commando en zo leer dus ook het commando "stop nu" ermee. Pup vliegt achter alles aan wat beweegt Het is een totaal andere aanpak die ik zelf zou kiezen maar voor sommige werkt dit uitermate goed. Misschien is dit ook leuk voor je zoon om te doen, zodat hij ziet hoe intelligent je hond is. Er zijn een aantal mensen hier (waar ik soms mee in de clinch lig ) maar die hebben het beste voor met hun viervoeters en doen dit soort activiteiten. Misschien eens advies daar inwinnen? Kijken of het wat voor jullie is?

Pakwerk klinkt als meer iets voor zo'n stoere herder dan voor een poedel, maar na wat opzoekingswerk leerde ik dat ze zo hun bijten beheerst kunnen leren toepassen, als ik het correct heb. In die zin klinkt dat zo gek nog niet voor onze bijtgrage poedel.

Bedankt voor de tip. Ik weet wel niet direct waar dat in mijn buurt zou aangeboden worden.

Wel zit ik me hier suf te googelen naar geschikte hondenscholen. Ik deed gewoon 4 puppylessen en zou nu gewoon bij de groepstraining kunnen aansluiten, ik denk dat mijn hondenschool groepjes indeelt per leeftijd, maar wel oudere en jongere honden op hetzelfde tijdstip laat oefenen voor de socialisatie. Later kan je je hond er ook inschrijven voor speuren, agility en zelfs schaapdrijven (al zie ik dat met een poedel niet vlug gebeuren). Dat spreekt mij allemaal wel aan, ook gaf die school me goeie tips voor het aanleren van commando's en zo.

Alleen, dat hameren op die 'dominantie', ik weet niet of dat in de vervolglessen ook nog zo gedaan wordt. Dat werkt niet bij mij en de pup. Ik ben na de vierde en laatste puppyles dus niet meer terug geweest.

Er zijn nog hondenscholen in de buurt, maar bij eentje stond er zelfs in een recensie dat ze er slipkettingen gebruiken. Bij een andere las ik dat de honden verplicht moeten poepen voor ze de oefenweide betreden, gebeurt het per ongeluk toch op de weide, dan raap je het niet alleen direct op, maar betaal je ook een boete. Ja, amai. Klinkt allemaal niet zo bemoedigend en ik wil ook niet van de regen in de drop terecht komen. Ik blijf nog even zoeken.

Hoi Marie,

Ja, dat van die boetes ken ik maar al te goed. Ik heb denk ik 12+ hondenscholen afgeschuimd met Mochi in de loop van zijn leven en alle 12+ bleken ze meer dan ongeschikt voor mijn hond en mezelf. Dominantietheorie, slipkettingen, fysieke correcties, geschreeuw en gebrul bij ongelukjes, hondengevechten op het oefenveld, constant commentaar op het gebruik van een harnas (niet eens tijdens de les), blazen en ogen rollen als je nog maar met je hond op het veld komt, behandeld worden als een idioot, afkeuren van de vleesjes die je gebruikt want honden moeten met snoepjes werken of gewoon voor de baas, ...

Mochi is nu éénmaal een Samojeed en die zijn vocaal, slim en eigenwijs. Hij kon alle oefeningen perfect en verveelde zich compleet kapot. Naar een hogere groep mochten we nimmer want hij was nog niet 'gehoorzaam'. Hond luisterde quasi perfect maar was slim genoeg om na de 11e zit/blijf/... wel even na te denken wat hier nou weer het nut van was. Als we dan even tussen de oefeningen door zelf iets deden zoals spelen of een ander commando oefenden werden we weer uitgefoeterd want dat was niet de bedoeling. Ook tijdens latere lessen doggy dance, agility en flyball bleek maar weer eens dat we geen graag geziene gast waren met onze niet-onvoorwaardelijk gehoorzamende lieverd. 

Uiteindelijk hier in mijn omgeving te België dus dikke middenvinger gegeven aan de hondenscholen en Mochi zelf opgevoed. Beste beslissing ooit. Een hondenschool is dus zeker geen must. Ik raad zelfs een GT or privé-les aan indien het een mogelijkheid is. 

Zelfs nu is het overduidelijk dat er in een haalbare omgeving geen enkele geschikte hondenschool te vinden is mocht er hier ooit een andere hond (bij)komen. 

Op straat doe ik eigenlijk hetzelfde als jij.

Ik vind het gewoon raar dat ik mijn pup na 8 weken nog steeds niet gewoon vrij in de woonkamer kan laten lopen.  Ze kan niet bij ons in de zetel, want daar zit ze voortdurend aan te knagen en eigenlijk heb ik liever dat ze niet op de bank zit, maar op het tapijt, ik ga dan zelfs gewoon naast haar zitten. Maar dat lukt allemaal niet. Ze gaat in mijn (losstaande) tv kauwen, bijt in onze tenen, trekt de stof van de zetel los, wil er ook de hele tijd inklimmen en tuimelt dan in haar haast (omdat ze weet dat het niet mag) bijna via de rugleuning naar beneden. 'Nee' zeggen frustreert haar, dan riskeren we zo'n aanval.

We kunnen geen 2 seconden op ons gemak zitten, dus zit ze tegenwoordig rustig in haar ren.

Maar ik kijk echt uit naar de dag dat ik haar gewoon gezellig bij ons kan hebben, rustig samen eens voor de tv. Als ze binnen los is steekt ze gewoon constant kattenkwaad uit, en zo'n thuislijntje en een ren zijn nu echt onze redding, alleen kijk ik echt uit naar het moment dat ze hier gewoon samen met ons kan leven zonder steeds begrensd te moeten zijn. Of haar eens op mijn schoot houden. Dat gaat gewoon niet, dan begint ze eerst likjes te geven, die al vlug overgaan in bijten (oké, wel niet extreem hard dan), niet alleen in je handen, maar ook in je wangen en zo en dat escaleert dan altijd. En 1 minuut op je schoot blijven zitten is ook al veel te lang, dan begint ze sowieso te friemelen.

Ik heb ook de indruk dat de Nederlandse gasten hier het heel normaal vinden dat er een mooi aanbod aan hondenscholen (die vooral beloningsgericht werken) is en dat je maar de juiste te kiezen hebt, maar in mijn omgeving zie ik dat ook niet direct.

"Wel zit ik me hier suf te googelen naar geschikte hondenscholen. Ik deed gewoon 4 puppylessen en zou nu gewoon bij de groepstraining kunnen aansluiten, ik denk dat mijn hondenschool groepjes indeelt per leeftijd, maar wel oudere en jongere honden op hetzelfde tijdstip laat oefenen voor de socialisatie. Later kan je je hond er ook inschrijven voor speuren, agility en zelfs schaapdrijven (al zie ik dat met een poedel niet vlug gebeuren). Dat spreekt mij allemaal wel aan, ook gaf die school me goeie tips voor het aanleren van commando's en zo.

Alleen, dat hameren op die 'dominantie', ik weet niet of dat in de vervolglessen ook nog zo gedaan wordt. Dat werkt niet bij mij en de pup. Ik ben na de vierde en laatste puppyles dus niet meer terug geweest."

Dit vind ik ontzettend fijn om te lezen. Ik was eigenlijk niet meer van plan om nog iets te schrijven, maar gezien mijn vroegere reacties, vind ik dat het nu ook gezegd moet worden.  

In Nederland staan ze idd mijlen-mijlen vooruit qua aanbod van hondenscholen. In Belgie is het triestig ingesteld. Zelf opvoeden of met wat hulp van een goeie gt is hier de beste (en helaas lijkt het de enige) optie. 

Dubbele reacties verwijderd

Op straat doe ik eigenlijk hetzelfde als jij.

Ik vind het gewoon raar dat ik mijn pup na 8 weken nog steeds niet gewoon vrij in de woonkamer kan laten lopen. Ze kan niet bij ons in de zetel, want daar zit ze voortdurend aan te knagen en eigenlijk heb ik liever dat ze niet op de bank zit, maar op het tapijt, ik ga dan zelfs gewoon naast haar zitten. Maar dat lukt allemaal niet. Ze gaat in mijn (losstaande) tv kauwen, bijt in onze tenen, trekt de stof van de zetel los, wil er ook de hele tijd inklimmen en tuimelt dan in haar haast (omdat ze weet dat het niet mag) bijna via de rugleuning naar beneden. 'Nee' zeggen frustreert haar, dan riskeren we zo'n aanval.

We kunnen geen 2 seconden op ons gemak zitten, dus zit ze tegenwoordig rustig in haar ren.

Maar ik kijk echt uit naar de dag dat ik haar gewoon gezellig bij ons kan hebben, rustig samen eens voor de tv. Als ze binnen los is steekt ze gewoon constant kattenkwaad uit, en zo'n thuislijntje en een ren zijn nu echt onze redding, alleen kijk ik echt uit naar het moment dat ze hier gewoon samen met ons kan leven zonder steeds begrensd te moeten zijn. Of haar eens op mijn schoot houden. Dat gaat gewoon niet, dan begint ze eerst likjes te geven, die al vlug overgaan in bijten (oké, wel niet extreem hard dan), niet alleen in je handen, maar ook in je wangen en zo en dat escaleert dan altijd. En 1 minuut op je schoot blijven zitten is ook al veel te lang, dan begint ze sowieso te friemelen.

Ik vond het zelf ook vreemd dat mijn hond zoveel beet. Ik denk dat het raar lijkt, omdat de gemiddelde pup niet zo extreem is.

Er komt echt een dag dat het ophoudt. Bij mijn hond gebeurde dit letterlijk van de ene dag op de andere dag. Ook dat vond ik heel raar. (Let op: bij jouw hond gebeurt dit hoogst waarschijnlijk niet exact zoals bij de mijne natuurlijk)

Dat gebeurde bij hem pas rond de zevende maand. In jouw belevenis vast heel ver weg en ik hoop dat het bijten dan ook sneller over is. Maar omdat het verdween bij het aantreden van de puberteit, vermoed ik dat het bijtgedrag echt hoorde bij zijn puppybrein en dat het bij het volwassen worden verdween.

Ineens kon ik mijn hond dus aanraken. Als ik op de grond ging zitten, kwam hij bij me zonder me te bijten. Echt een verademing. Hij bleek ook gewoon een bijtrem en andere grenzen te hebben geleerd en een heel aanhankelijke hond te zijn, terwijl ik dat daarvoor onmogelijk achtte of simpelweg niet zag door al dat gebijt.

Je kan met een poedel natuurlijk ook pakwerk doen en schapen drijven. Het is alleen lastig om een plek te vinden waar dat kan. Bij pakwerk zie je meestal Duitse/Mechelse/Hollandse herders en bij de schapen zie je voornamelijk Border Collies, Australische herders en kelpies. Die zullen er vast in uitblinken, maar dat wil niet zeggen dat andere rassen of kruisingen het niet zouden kunnen leren.

Ik heb met mijn hond zowel schapen drijven als pakwerk gedaan. Ik kwam tot de ontdekking dat mijn hond wel een bijtdrift mee had gekregen, maar dat hij helemaal geen sterke prooi- of buitdrift heeft. Bijten is bij hem leuk voor even, maar hij heeft het na een korte sessie ook wel weer gehad. Dat vind ik prima: hij is geen vechtersbaas en hij komt niet al te hoog in zijn driften. Voor schapen had hij overigens ook niet enorm veel interesse; zodra ze stil stonden wist hij niet meer wat hij ermee moest. Ik vond het desondanks wel erg leuk en leerzaam om te doen.

Hannah en Pascale doen dit soort cursussen dus misschien daar eens vragen? En je hoeft echt geen herder te zijn om talent voor iets te hebben, hihi. Voor speciale diensten? Worden diverse honden gebruikt.  De herder is een meer een soort verpakking in uitstraling van politie diensten. Die zul je dus meer openbaar zien in dit werk. Igp is geloof ik een beetje van alles maar Pascale kan je daar meer over vertellen.

De quotefunctie lijkt al een tijdje overleden, maar ik wilde nog even ingaan op het kartonnen dozen en karton opeten gebeuren. Die van mij heeft standaard een kartonnen doos (ik vind dat echt een aanrader, ze weet dat ze die mag slopen dus als ze iets wil slopen gaat ze altijd naar de doos, ze heeft echt nauwelijks geprobeerd haar tanden in mijn meubels te zetten) en soms eet ze inderdaad ook wel eens een stukje op. Zolang ze niet een heel deel van die doos naar binnen werken, kan dat niet zoveel kwaad en komt het er wel weer uit. Ik maak me er niet zo druk over als ze een keer een stukje binnenkrijgt.

Ik denk trouwens dat het nooit een slecht idee is om een gedragsdeskundige mee te laten kijken. Baat het niet, schaadt het niet. Als je het gevoel hebt dat je er zelf niet uit komt, gewoon doen hoor!

De meeste honden kunnen inderdaad prima met lege toiletrolletjes en kartonnen dozen spelen. Ze vinden het doorgaans allemaal prachtig. Onze reuen konden dit dus niet, die probeerde zoveel mogelijk naar binnen te werken. Zelfs onze huidige reu van bijna 3 jaar sloopt en eet het op. Ons teefje kon er wel gezellig een hele grote rotzooi van maken zonder het op te eten. Dus kijken wat de hond ermee doet.

Baat het niet, dan schaadt het niet ,wat betreft de gedragsdeskundige, daar ben ik het zeker niet mee eens. Een slechte GT kan je hond ontzettend verknoeien. Zo goed uitkijken wat je in huis haalt.

Het leek me best logisch dat mijn uitspraak was gericht op een goede gedragsdeskundige. Alles wat slecht is kan per definitie kwaad, maar ik ging er eigenlijk voor het gemak even van uit dat Marie niet van plan was een of andere beunhaas erbij te halen.

Als beginnende eigenaar is t soms helemaal lastig om de goeie er uit te pikken. 

Ik zou Monique Bladder eens volgen, ze heeft heeel veel artikelen geschreven waar je echt wat aan kunt hebben.

Dat bijten en lossen op commando kan je je hond zelf ook heel goed aanleren dmv een bijtrol oid. Daar het je geen hondenclub voor nodig.

IGP is een sport en geen cursus de mensen die lid zijn van deze verenigingen trainen minimaal 3x per week een 4 tot 6 uur per keer.

Omdat het een wedstrijd sport is en je samen met de clubleden naar wedstrijden en certificaten, kampioenschappen en zelfs WK toe traind, snap je vast dat de hele club veel tijd in de andere club leden en hun honden stoppen en je niet snel zo nooit een club gaat vinden die voor de leuk een hond gaat helpen trainen.

Er zijn overgens wel eens andere rassen dan alleen herders die je er zien maar ook deze stoppen er net zo veel tijd in en gaan minimaal 3x per week trainen voor de 3 discipline's naast pakwerk doen ze namelijk ook gehoorzaamheid en speuren.

Als je dat leuk vind en de tijd hebt zeg ik doen. 

Je hebt ook nog andere bijtsporten maar ook die vereisen net zoveel tijd en trainingsdagen.

Anders dan Anouk zegt komen veel herders al te kort aan moed, zelfstandigheid, oplossend vermogen, doorzettingsvermogen ondanks dat deze vanaf 7 weken worden getraind hiervoor dus tenzij je een hond hebt die al generaties lang is geselecteerd op bovenstaand gedrag en karaktereigenschappen, kan je er geen diensthond van maken voor het echte werk.  Maar volgens mij was je dat ook helemaal niet van plan. 

https://nbg-hondensport.nl/vragen

En wat Michelle als laatste zegt, over tekort aan moed. Dat een jonge hond nu happerig/bijterig is naar eigen mensen toe betekent niet dat als ze uitgedaagd worden om te bijten dat ze dit automatisch doen.

Veel honden vinden het namelijk best eng om ineens in een mens/mouw te bijten als dat bewust wordt aangestuurd.

Als je dus wel al interesse hebt zou ik wel even goed bekijken bij welke vereniging. Heb in het verleden wel eens dingen gezien waarbij honden vanwege angstaanleg, maar toch doorgaan bij een vereniging behoorlijk in paniek schoten door het spel. Dat moet je niet willen, dáár krijg je angstbijters van m.i.

Ik heb het gezien bij mechelse die door mensen niet te hanteren waren vanwege agressie buiten en op de club kwamen, die honden durfden te bijten als iets ze niet zinde maar bijten als sport daar waren ze écht niet voor geschikt. En dobermann heb ik ook van veld zien rennen, idem bouviers. Die honden vonden het spelletje totaal niet leuk!

Hoi Marie, merk je wel dat je geregeld genietmomentjes hebt? Dat is natuurlijk wel de bedoeling bij een pup al is dat moeilijk als hij of zin continu aan het klieren is. Die momentjes zijn er bij ons nu wel vandaar dat ik het vraag. Nogmaals, bij ons van iets andere orde maar het gaat echt al veel beter! Ik hoop dat jij dat ook snel mag gaan ervaren!

Ik ben nieuw op dit forum. Ik heb een yorkshire terrier puppy van nu 20 weken en herken je verhaal zo erg. 

Sascha was de eerste 8 weken een monster, blafte naar me, beet constant met grommen , hing de hele dag in mijn zoontje zijn broekspijpen, poepte en plaste waar ze stond ook op de bank en elk kleedje die ze vond. Ik heb 2x eerder een yorkie gehad maar deze spande de kroon. En ineens na 8 weken ging het over ze is nu zindelijk, loopt heerlijk aan de lijn , blaft totaal niet naar me maar komt heerlijk bij me liggen, gaat zelf haat bench in om haar rust te pakken, bijt amper nog alleen wanneer mijn zoontje heel hyper doet (hij is 7) maar dat is bijna nooit meer. Dus hou hoop het word echt beter, ik wilde haar serieus terug brengen naar de fokker zo erg was het, nu kan ik geen dag zonder haar en gaat ze overal mee naartoe. Ze blijft natuurlijk een pup dus heeft heus haar streken, geen doos is veilig, elke schoen en sok word gepikt en af en toe kan ze best stout zijn maar oohhh wat is ze leuk. Sascha was ook de rustigste uit het nest maar dat was ze de eerste periode even vergeten nu is ze een heerlijk beestje wat nog veel opvoeding nodig heeft , maar het zijn puppies het kost gewoon heel veel energie net als met kleine kinderen is alles een fase en gaat het ook weer voorbij

Jullie verhalen over hoe het ooit zou moeten overgaan geven me moed, bedankt daarvoor.

Ondertussen gaat het hier toch ook al geleidelijk beter. Ik verdiep me overigens in de vaklectuur, momenteel bezig in "je pup is geen opwindspeeltje" van Joke Monteny (van Hond Inform in Kemmel). 

Het is ook bij die laatste dat mijn dierenarts me aanraadt te gaan als ik individuele begeleiding zou wensen.

Alles wat ik bij haar lees staat gewoon haaks op wat we allemaal hoorden bij De Snuffel. Maar wel gelijklopend aan de algemene teneur hier. Ik heb daar toch veel aan, niet alleen aan die boekjes maar zeker ook aan al jullie goeie raad die ik de laatste weken kreeg en gretig absorbeerde. Ik voel me veel beter bij die zachtere aanpak en de pup ongetwijfeld ook.

Ondertussen worden hier de valiezen gepakt, en maken wij ons klaar voor een 10 dagen lange puppyloze vakantie. Enerzijds keek ik daar al een tijdje naar uit, maar ik begin steeds meer te beseffen hoe ontzettend ik haar ga missen. Ik hoop dat ze volgend jaar mee kan op een wandelvakantie.

Afhankelijk van hoe mijn zoon het de komende 10 dagen stelt met de pup, zal ik nadien beslissen of ik iemand contacteer of niet, ik hoop eigenlijk dat het niet nodig zal zijn. Sedert we die ren hebben, slaapt ze meer, is ze rustiger en zijn die bijtaanvallen minder frequent, ook zomaar wat gaan bijten in m'n zoon doet ze precies minder.

Ik laat jullie na onze vakantie sowieso weten hoe het gegaan is.

Fijne vakantie! Geniet ervan.

Ik ben benieuwd hoe het zal gaan 1 op 1 met je zoon alleen thuis.

Fijne vakantie!

Fijne vakantie, lief van je zoon dat hij speciaal voor de pup thuisblijft.

Waar ik wel nieuwsgierig naar ben is of je zoon zich ook ingelezen heeft, of misschien meegelezen op dit forum of jij hem op de hoogte gebracht hebt over de nieuwe positieve aanpak.

Ik heb de boeken strategische naast zijn computer gelegd haha, maar ik had eerder al veel gecommuniceerd met mijn gezin over wat ik hier kon lezen.

Zo van 'ik zit op een forum met échte kenners en die zeggen dit en dat...'

In het begin had ik schrik dat er al een zeker indoctrinatie had plaatsgevonden door wat we geleerd hadden in de hondenschool, maar niemand in ons gezin voelde zich goed bij hun technieken, het voelde niet alleen niet goed, het werkte averechts...

Gelukkig was er ook de dierenarts die direct zei van jullie hond heeft een totaal andere aanpak nodig, lees het boek van Joke Monteny en je kan haar zeker ook contacteren, ze komt aan huis, mijn assistente heeft haar ook laten komen want door de aanpak bij de Snuffel verergerde het (foutieve) gedrag van haar hond alleen maar. Het hangt af van de aard van je hond wat werkt en wat niet, maar als je merkt dat het fout loopt met de methodes van jouw hondenschool mag je daar zeker niet in volharden. Monteny handelt veel wetenschappelijker, dat is iemand die echt een academische opleiding heeft genoten (geeft ook les aan UGent) en die heel gericht en individueel werkt.

Mijn zoon was ook aanwezig bij die uitleg en direct bereid het over een andere boeg te gooien (wat we eigenlijk al grotendeels uit onszelf deden).

We werden ook gebeld door een vriendin die zelfs over mijn 'probleempup' met haar dierenarts (in Oostende) had gesproken en die al zeker geen gentle leader op te dringen aan die pupjes, naar verluidt kreeg ze veel hondjes binnen met blessures door gentle leaders en heel vaak waren die hondjes naar die hondenschool geweest.

Veel meer is er dan niet nodig om het hele gezin te overtuigen, sowieso heeft iedereen waarschijnlijk wel z'n eigen accent in de aanpak van de hond, maar voor het meeste spreken we echt wel af en proberen we dezelfde lijn te volgen.