puppy en ik heb er de zenuwen van was eerst niet zo was gisteren er broers van ineens wat moet ik nu doen

hoi ik heb na veel wikken en wegen een puppy genomen van 10 weken oud omdat ik veel stress had en veel dingen mee gemaakt in het verleden en heb meegemaakt en een anders structuur wilde normaal leven. nu heb ik zenuwen en heb over gegeven vannacht. zo broers was ik er van. nu is mijn  vraag kom ik ook van de zenuwen af.  en hoelang gaat duren want het vreet aan je die zenuwen. is het twijfel  of onwennigheid heb wel goed aangedaan om haar te nemen ik hoop dat iemand me kan helpen met antwoord want ik zit hier heel erg mee. hoor van iemand diets alvast bedankt. 

Waar heb je precies de zenuwen over? Dat je het niet goed zult doen aan opvoeden? Of dat je het helemaal niet leuk vind, wat ik betwijfel want de manier hoe je de pup vast houd op de foto?

Laat me je het zo zeggen dat echt wel  heel normaal is hoor, bij een eerste pup om bloed zenuwachtig te zijn. Veel mensen zullen dit herkennen. Ook dat je denkt na twee weken "Ik breng hem terugggggg! Wat een werk!" Je moet er een beetje ingroeien en een band opbouwen, dat gaat je al prima af zoals op de foto te zien is Zou me er niet al te druk over maken, je groeit vanzelf in het ritme en dan heb je een maatje voor het leven.

Je zal vast jezelf beter kennen dan gelijk wie.

De pup zal zichzelf niet opvoeden en zal zich ook niet gaan schikken naar jouw gemoedstoestand, jij zal die pup moeten gaan opvoeden en dat gaat niet in een maand en er zal vast veel fout lopen.

Dus ga bij jezelf te rade of je die verantwoordelijkheid aankan, of er hulp bij nodig hebt of dat het niet gewoon beter zou zijn om geen hond te nemen.  Pup heeft ook stress nu, die zijn wereld is ook volledig veranderd dus je kunt je vast wel beter voorstellen dan ik hoe die pup zich voelt.

Ga er even goed over nadenken, maak desnoods een lijst met wat haalbaar is en wat niet, waar je je goed bij voelt en wat niet, vraag raad aan directe mensen in je omgeving of desnoods professioneel.  Voor een pup zorgen is leuk, maar voor jezelf zorgen is belangrijker.

dankjewel voor de reactie ik  Het ging mijn er om dat ik me zelf niet meer ben in huis met dingen doen die vergat ik ik heb goeie kennis gevraagd die zij je moet je eigen dingen gewoon doen de pup past zich wel aan naar jou leven stijl 

ik vergat me zelf even en werd in paniek ervan en zo kwam er een paniek aan val.

Hoi Jakop, 

Heb je je ingelezen wat het opvoeden van een pup inhoudt, wat zijn basisbehoeften zijn? 
Heb je je al ingeschreven voor een puppy cursus? 

Als je je daar op ingelezen hebt neemt dat misschien ook wat van de onzekerheid/zenuwen weg. Dan weet je waar je aan toe bent. 

ik van me zus de regels gelezen van pup op voeden maar ierder ras is verschillend en mensen ook dus dat moet wennen denk ik op den duur. me zus zegt kan wel paar dagen duren voor je rustig wordt en de moeheid en vroeg opstaan ander ritme krijgt en hebt nu dat moet lichaam aan wennen denk ik. En de zenuwen moet ik de baas wordenn ik heb hier wel vaker last van als ik iets heb.

Hoi Jakop,

Voor het opvoeden van een pup is wel iets meer nodig dan je zus die een paar dagen komt kijken. Opvoeden ben je nooit klaar mee dus je moet wel een beetje weten wat je wel/niet moet doen zeg maar 

Vervelend dat je je zo slecht voelt! 

Heb je contact met de fokker? wat zegt deze hiervan? 

ja en met me zus heeft 2 honden die weet hoe ze moet op voeden ik weet het zelf ook wel hoe het moet hoor maar ging mij alleen maar om hoelang duurt het voor het weggaat de zenuwen want is nieuw en onwennig dat is het. de fokker zei het komt wel goed eerst week is dat heel normaal

Dan kan niemand zeggen, ik heb nog nooit stress of zenuwen of inzinkingen gehad bij een pup, integendeel, ik vind het fantastisch.

Ik zou in alle geval wel op een behoorlijke tijd rekenen, gezien je hond. Een terrier met zo te zien nog wel een scheut herder in... die zal zich echt niet zomaar naar jou gaan schikken zoals je zus beweert vrees ik.

ik ga door en wen er wel aan hoor ik denk dat lichaam van slag ik had een heel ander leven hier voor nu morgens er vroeg uit normaal lag ik tot half elf morgens op bed en over heen vliegen op viste enz enz en druk in het hoofd  dat wordt nu ineens anders allemaal dan is je lichaam toch wel even van slag dat moet wennen en anders functioneren denk ik.

Ja dat is zeker zo. Met een pup is uitslapen er meestal nier meer bij, en er verandert veel in je leven.

Hoe gaat het vandaag met jullie?

Bij mijn oudste hond (kreeg ik vier jaar geleden als pup) heb ik me drie weken ruk gevoeld en afgevraagd of ik haar niet terug moest geven omdat ik door het slaaptekort en de verandering in het huishouden gewoon echt mezelf niet meer was. Ik heb het op aanraden van de stichting een paar weken aangekeken, het ging inderdaad vanzelf weer over. Bij mijn huidige pup (nu 10 weken en 2 weken bij mij) heb ik me ook weer absurd slecht gevoeld sinds de dag dat ze bij mij was. Vandaag is de eerste dag waarop ik mezelf weer herken en ik echt het idee heb dat het aan het opklaren is.

Ik heb beide keren gezorgd dat de pups alles hadden wat hun hartje begeerde en ik heb niet het gevoel dat zij last hebben (gehad) van mijn puppyblues. Jij kent jezelf het best, maar voor mij werkte het om het gevoel gewoon even het gevoel te laten. Het is ook een hele verandering en de een kan daar wat beter mee omgaan dan de ander. In veel gevallen dooft dat gevoel uit zodra je je ritme vindt en je de pup wat beter leert kennen.

ik heb hem nu 3 dagen ben heel erg moe veel slapen minder eetlust ook ik eet wel maar steeds een beetje. de eerste twee dagen haast niks gegeten. 

nu vandaag weer wat gegeten voor het eerst 3 broodjes en vanavond warm eten beetje. het vergt veel energie dat wist ik maar dat me leven anders werd is even wennen mijn motto is nu we moeten door. en het gaat goed komen ik denk dat me lichaam er eerste dagen aan moest wennen. Anders omslag ik had een lui leven. ik geniet er nu wel van dat zij er is. ik was me zelf ook niet meer eerst maar heb de dagelijkse dingen weer op gepakt en dat is weer mooi. ik zal wel even wennen blijven vreet nog wel energie van je maar dat geeft niks.   

En hoe is t met je pup? Slaapt hij een beetje, plast en poept hij ook al buiten?

Het gaat goed met de pup hij slaap van 22.30 tot 08.00 en hij plast en poept buiten. Ik ben al aan hem gewend en hij aan mij. 

Super Jakop!

Hoi Jakop, ik herken wel wat van wat je zegt. Ik was ook super zenuwachtig de eerste periode met mijn pup! Heel veel twijfel over of ik het allemaal wel goed deed. En alles is ineens zo anders. Ik was gewend om laat op te staan en laat te gaan slapen, en dat kan met een puppy niet. Alle normale routines lagen overhoop en ik ben iemand die daar niet zo makkelijk mee omgaat. Daar moeten je hoofd en je lichaam inderdaad gewoon aan wennen en dat kost allemaal energie.

Ik vond het zelf heel fijn om te weten dat dit heel normaal is als je een puppy neemt (of een baby, maar daar heb ik persoonlijk geen ervaring mee), zeker als het de eerste keer is, en zeker als je van jezelf al iemand bent die gevoelig is voor stress of bijvoorbeeld piekeren. In die eerste periode komt er zoveel op je af en het is ineens een grote verantwoordelijkheid! 

Met al het zorgen voor de pup vergeet je makkelijk om ook nog goed voor jezelf te zorgen. Ik vergat bijvoorbeeld regelmatig te eten, en met honger kan ik geen geduldig baasje zijn. Genoeg eten en genoeg slaap zijn echt belangrijk om het zelf ook goed vol te houden. En af en toe even stoom afblazen bij familie of vrienden is ook heel fijn.

Ik ben nu twee maanden verder, en het gaat al een stuk beter. Je vindt steeds beter een dagritme samen met de pup. Voor mij is het heel goed dat ik elke dag op tijd op moet staan en op tijd moet gaan slapen, en ook echt elke dag de deur uit moet. Die structuur kan ik zelf niet zo goed maken, maar nu moet het wel, en ik voel me er echt beter door. Ik merk dat ik beter in mijn vel zit.

Goed om te lezen dat je je al beter voelt dan een paar dagen geleden. Neem het maar dag voor dag, het komt goed!

Ik vond nog een leuk artikel over pups.

Opvoeden puppy -net-zo-zwaar-als-kind