Pittige eerste weken

Ik ben een alleenstaande moeder met 2 oudere kinderen die om de week bij mij zijn. We hebben er lang over nagedacht om een hond in huis te nemen, maar uiteindelijk weloverwogen voor een pup gekozen. Inmiddels is Lizzie nu 1,5 week bij ons. Ze is ontzettend lief, vrolijk, slaapt 's nachts al ca. 8 uur door in haar bench dus eigenlijk mag ik niet klagen. Maar waarom heb ik dan van die momenten dat het me allemaal aan vliegt? En dat ik dan heel egoïstisch denk, was ik er maar nooit aan begonnen....Geen controle over haar hebben, geen hulp in de week dat ik met haar alleen ben. Dat zijn toch wel dingen waar ik heel er tegenaan loop! Buiten is ze vrij angstig. Wandelt niet graag, bang voor grote mensen en andere honden dus daar word ik ook onrustig van. 

Ik wil Lizzie absoluut niet kwijt, maar kom graag in contact met andere hondenbezitters die mogelijk hetzelfde hebben meegemaakt of me kunnen helpen hoe ik hier mee om moet gaan.

Er zijn vele dit dit hebben, er komt opeens een robbedoesje in je leven waar alle aandacht naar toe gaat, en die de aandacht op eist.....een hele nacht lekker door slaapt, geweldig al.....een vriendin die het een middagje eens van je overneemt ? En jij dan even wat voor jezelf gaat doen ?    Heus straks komt de pup tijd achter je te liggen en lach je erom, je krijgt er zoveel van terug, steeds sterker wordt de band met dat kleine robbedoesje, voor nu is het even doorbijten en doe een beroep op een vriendin.

puppyblues heet dat en hebben veel mensen last van al is 1,5 week wel al snel

wandelen hoeft niet met een pup die zo jong is gewoon laten snuffelen misschien een klein stukje lopen meer niet

zelf vind ik een pup hebben helemaal niet leuk veel werk geen tijd voor mezelf gebroken nachten en vooral andere mensen grrrrrrrrr gaat pas leuk worden tegen de tijd dat mensen er geen pup meer in herkennen lol

Mirjam, heb je misschien een vriendin of kennisje met een stabiele hond, daar zou je mee kunnen gaan wandelen zodat je pup zich op trekt aan deze hond.....of een hondenschool bij je in de buurt eens vragen daar stellen zodat zij je hand aanreikingen kunnen geven..doen ze ook in  coronatijd....

" Mirjam, heb je misschien een vriendin of kennisje met een stabiele hond, daar zou je mee kunnen gaan wandelen zodat je pup zich op trekt aan deze hond.....of een hondenschool bij je in de buurt eens vragen daar stellen zodat zij je hand aanreikingen kunnen geven..doen ze ook in  coronatijd.... "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

kom op willemijn die pup is nog geen 10 weken oud samen gaan wandelen is nog niet im frage

Dit is normaal, over een paar maanden ben je het allemaal vergeten. Zo te lezen heb je nog niet eerder een hond gehad. Ga wel zo snel als mogelijk is naar een goede hondenschool, niet alleen voor de kennis die je daar opdoet maar vooral ook voor de socialisatie van de pup.

Ohja, heel normaal en heel herkenbaar!

En geloof me: het komt goed.

Doe rustig aan, kijk naar je hond en doe alles op het tempo van je hond. Je hóeft ook helemaal niet alles goed te doen. Mijn 1,5 jarige hond is ook niet perfect. En is ze bang voor grote mensen of wat-dan-ook? Doodnormaal, de grote wereld is ook heel eng voor zo'n jonge pup. Steun haar en zorg voor een vertrouwensband, dat is de belangrijke basis die nu gelegd wordt. 

Mirjam. Je bent niet de enige en geloof me, het wordt nog erger. Puppytijd, ik vond het niet leuk, opletten wat doet die, plassen oh naar buiten, kapot bijten, oh dat mag niet, mijn handen en tenen als kluif gebruiken au. Maar geloof me het gaat over. Ik was altijd gelukkig als we de zes maanden leeftijd hadden bereikt. Gebit gewisseld, grotendeels zindelijk en dan kan je tenminste wat leuks gaan doen, 

Zoek een goede puppie cursus. Daar leef je zoveel,  socialiserenm, ga naar dingen toe maar overdrijf niet. Vandaag even op stap, morgen rust. En slaapt je pup, ga jij dan ook je rust nemen, want puppy tijd is zo vermoeiend.

Wat goed helpt, schrijf alles op, wat gebeurt er, de goede en de slechte dingen, je gevoel er bij, help, hoe komt dit ooit goed,  of      hehe even rust. Je kan dan lover een paar weken lezen en denken, dat hebben we toen ook overleefd, dan komt dit ook goed.

Je hebt kinderen, zeg dat ze niet achter de hond aan rennen  niet vangen, en als pup eet of slaapt, niet storen,

Socialiseren met een grote stabiele hond kan best...de wandeling hoef natuurlijk niet, maar wel kennismaken juist met een stabiele hond is niets mis mee.

Je hoeft nog niet zoveel te wandelen,het wordt mooi weer gewoon even buiten staan,al is het een veldje aan de overkant van je huis,op een bank zitten even naar mensen kijken,honden die voorbijlopen.

1,5 week bij je, de meeste pups vinden de grote buitenwereld nog eng en stapje voor stapje op hun eigen tempo zullen ze nieuwsgierig worden en die angst laten varen en de wereld een beetje meer verkennen.

Komt er een vreemde hond snuffelen,dan blijf je gewoon even staan,tot die hond uitgesnuffeld is en dan loop je verder of blijf je rustig zitten.

Er hoeft nog niks,probeer gewoon van dat kleine pupje te genieten,het komt goed.

En bovenal wees niet bang buiten als er een hond komt en jouw hondje is even bang,rustig blijven is toch het toverwoord want dat voelt je hondje ook en geduld,niks overhaasten.

Wat voor ras is het? Je zou je fokker om hulp kunnen vragen. En hondenbezitters in je buurt.

Meestal willen mensen te veel met een pup. Laat alles wat moet los en probeer te genieten.

Pups opvoeden is ook gewoon best pittig.  Zeker als je het alleen moet doen. Een leuke hondenschool zoeken is misschien een goede optie? Krijg je wat hulp en ontmoet je lotgenoten. 

Hooooo, even pas op de plaats. Je verwacht veels te veel van jezelf en de pup. Je hoeft nog helemaal niks met die puppy. Het is normaal dat ze andere mensen en honden nog niet leuk vindt. Zo te horen heb je nooit eerder een pupje gehad, en dat geeft niet. Maar dit is heel normaal allemaal, ook dat je je zo voelt. Als ik een tip mag geven; ga naar een goede hondenschool of zoek een op een begeleiding van iemand die bijvoorbeeld leert voor Kynologisch Instructeur. Die kan je wat handvatten geven en begeleiding. 

Helemaal herkenbaar! Je bent echt niet de enige. Komt echt goed. Zoek een leuke hondenschool en ga samen lekker aan de slag. Ik weet hoe moeilijk het is want ben zelf heel perfectionistisch en maak me overal zorgen om. Maar het komt echt goed. Niks moet nog gewoon alleen maar genieten! Nu terugkijkende op die eerste weken met Jake had ik gewild dat ik het hele ‘moeten’ wat meer had losgelaten en wat meer had genoten. Maarja dat is lastig als je zo in elkaar zit maar echt probeer het, relax!

Pff herkenbaar haha. Als jake even sliep ging ik ook even liggen relaxen. Of even snel wat eten haha.

Hahaha, kan je het eerste kind nog herinneren? Het is ongeveer dat. Het komt je leven binnen walsen. Je trekt al je haren uit je hoofd en dan kijk je even naar dat kleine leven wat vredig slaapt terwijl toe bent aan 40ltr wijn. Voordeel bij honden is dat ze veel sneller opgroeien maar het blijft een werkje om al die energie aan te kunnen. Komt vanzelf goed en je hebt twee kinderen die hoogstwaarschijnlijk de oren van je kop hebben gezeurd voor een hond...dus... Zet maar aan het werk die kroost

Dit dus. Ik schaam mij altijd als ik het zei; maar de eerste weken sliep ik dus met de puppy mee. Gaat nog wat worden als ik kinderen krijg.

Puppy sliep? Mooi, ik ook even de oogjes dicht op de bank. Half dan, want met elk geluidje was ik weer wakker. Maar het hielp wel. 

Ik vond het soms bijna net zo zwaar als mijn kraamweken :-)

Slapen als puppy slaapt. Echt doen!

Hondentraining is ook echt belangrijk. Je kunt daar met veel vragen terecht.

" Ik vond het soms bijna net zo zwaar als mijn kraamweken
 
Slapen als puppy slaapt. Echt doen!
 
Hondentraining is ook echt belangrijk. Je kunt daar met veel vragen terecht. "

Louise1972

Ik dus niet geef mij maar een pup als het om gemak gaat. 

Na 3 kinderen draaide ik voor pups mijn handen niet om. 

Ik ben een puppenmens dat scheelt

Hoi, de eerste paar maanden zijn inderdaad echt pittig. Ik heb vooral de eerste maand erg zwaar ervaren. Minder slapen, gebroken nacht waardoor overdag te moe om 'normaal' te functioneren. Het hoort er echt bij en de wanhoop slaat ook soms toe, bij mij idd wel. Het wordt na die eerste paar weken makkelijker, echt geloof me. Zet je er doorheen, het komt echt goed. Over een paar weken begrijp je wat er wordt bedoeld. Succes, vergeet ook vooral niet te genieten van deze periode. Ze zijn ook zo kort pup :-) Ow en een puppytraining of priveles aan huis adviseer ik je zeker te nemen. Ik heb daar veel geleerd en werd daar ook zelfverzekerder door. Gr

" Er zijn vele dit dit hebben, er komt opeens een robbedoesje in je leven waar alle aandacht naar toe gaat, en die de aandacht op eist.....een hele nacht lekker door slaapt, geweldig al.....een vriendin die het een middagje eens van je overneemt ? En jij dan even wat voor jezelf gaat doen ?    Heus straks komt de pup tijd achter je te liggen en lach je erom, je krijgt er zoveel van terug, steeds sterker wordt de band met dat kleine robbedoesje, voor nu is het even doorbijten en doe een beroep op een vriendin. "

Willemijn _ baasje van Ozjin _ Bams ¥ .

Helaas geen vriendin of iemand die dit van me over kan nemen. Maar komt goed. Het zijn ook gewoon momentopnames!

Heb 3 mei 1e training gepland staan bij een hondenschool dus nog heel eventjes geduld hebben.

Ze is nu bijna 11 weken en de dierenarts begon er ook al over dat ze nu moet socialiseren met andere honden...angsten overwinnen. Haar overal mee naartoe zeulen. Maar ik wil niks forceren. Zijn we straks nog verder van huis qua opvoeding e.d.

Ik heb heel veel gehad aan de doggydating app!! Gewoon eens met een klein groepje mee wandelen. Doe ik nog steeds elke week wel gemiddeld en super goed voor socialisatie !

" Je hoeft nog niet zoveel te wandelen,het wordt mooi weer gewoon even buiten staan,al is het een veldje aan de overkant van je huis,op een bank zitten even naar mensen kijken,honden die voorbijlopen.
1,5 week bij je, de meeste pups vinden de grote buitenwereld nog eng en stapje voor stapje op hun eigen tempo zullen ze nieuwsgierig worden en die angst laten varen en de wereld een beetje meer verkennen.
 
Komt er een vreemde hond snuffelen,dan blijf je gewoon even staan,tot die hond uitgesnuffeld is en dan loop je verder of blijf je rustig zitten.
Er hoeft nog niks,probeer gewoon van dat kleine pupje te genieten,het komt goed.
En bovenal wees niet bang buiten als er een hond komt en jouw hondje is even bang,rustig blijven is toch het toverwoord want dat voelt je hondje ook en geduld,niks overhaasten. "

Monique

Zodra ze al een hond ziet en nadert, gaat ze meteen achteruit in de versnelling. Ze zit dan te trillen van angst. Lastig hoor!

" Wat voor ras is het? Je zou je fokker om hulp kunnen vragen. En hondenbezitters in je buurt.
 
Meestal willen mensen te veel met een pup. Laat alles wat moet los en probeer te genieten. "

Kees

Het is een boerenfox. Het internet maakt je ook gek. Tegenstrijdige berichten etc. De 1 zegt dit en de ander dat. Dat maakt soms ook onzeker!

Ik heb 3 mei een 1e les dus nog even geduld hebben.

Het is precies zoals je schrijft. Ik ben ook zo en dat staat met dit soort dingen vaak in de weg. Touwtjes laten vieren en zien wat komt. Is echt een proces!

luister naar je gevoel. Gewoon niet laten aaien door vreemde mensen, laat mensen je pup negeren en als ze dan zo ver is dat ze over een paar weken zelf op andere mensen durft af te stappen dan is het tijd voor de volgende stap en laat je vreemde haar zonder aan te kijken iets lekkers geven. 

Ze moet leren vertouwen krijgen en vooral boven alles dat jij haar veilige haven bent en alles regels en oplost als zei dat niet kan.

Zelfde met honden ontmoeten, vreemde honden waarvan je niet weet of het goed gaat, en onthoud dat pups op zich maar zeker angstige pups een trimmer kunnen zijn voor andere honden om niet leuk te reageren. 

spreek af met mensen waarvan je weet dat hun hond leuk is met pups. Ga door je knieën zonder je pup te aaien zodat ze niet in haar angst word bevestigd, maar wel steund omdat ze dicht bij je is. Laat de andere hond snuffelen en als dat goed gaat ga je pas staan en geef je evt wat ruimte. Je kunt via dit forum of via doggy dating afspreken.

Vreemde honden die je niet vertrouwd, die erg druk zijn of agressief kan je beter nu nog even ontlopen. Komt zn hond los op je af dan til je je hondje op.

Het belangrijkste is vertouwen in jou en naar de wereld opbouwen en vooral voor zo goed als gaat dat zonder negatieve ervaringen. Vanaf een maand of 6 kan je alles wat losser laten, dan kunnen ze een negatieve ervaring veel makkelijker verwerken zonder erin te blijven hangen.