Overbezorgde hondenmoeder..

Ja, ik geef het meteen maar toe. Ik ben die overbezorgde hondenmoeder. Ik ben sinds eind Augustus trotse mama van Khira, een Griekse rescue van nu 9 maanden oud. 

Nu is het zo.. Ik ben snel bezorgd en ik stress vrij snel. Dit heb ik in het dagelijkse leven altijd al gehad, maar sinds dat ik Khira heb ik dit wel een stukje erger geworden. Khira is dan ook echt een lompe, grote, zware, energieke puber op het moment en springt, valt, rent en klimt dan ook de hele dagen op alles en iedereen (wanneer dit mag van ons, we doen dit natuurlijk niet te veel). Dit is niet erg, maar soms heeft ze dan ook ergens last van en dan raak ik meteen bezorgd.

Zo zijn we vaste klanten bij de dierenarts, haha! Ze heeft aan het begin vaan diarree gehad (ze pakte echt werkelijk alles van straat), dus dat heeft wat consultjes, ontlastingsonderzoeken, etc. gekost. Toen had ze last van haar anaalklieren.. weer naar de dierenarts.. Nu heeft ze waarschijnlijk last van haar tandvlees door het te wild bijten op stokken en andere dingen. Afgelopen vrijdag wéér naar de dierenarts geweest en hij zei dat dit bij wilde, lompe pubers wel eens voor kan komen. We hebben ontstekingsremmers gekregen en moeten dit even 5-7 dagen aankijken en anders terugkomen. Het gaat inderdaad al stukken beter! Maar.. nu heeft ze weer wat rodere voetzooltjes dan normaal, ik dacht, misschien komt dit door het strooien dus ik heb balsem gekocht die ik nu voor elke wandeling op ga doen. Maar het moraal van het verhaal: bij elk dingetje of probleempje wil ik het liefste naar de dierenarts om alles uit te sluiten. Ze kan tenslotte niet tegen me zeggen of ze er echt last van heeft of niet. Ik wil dit wel, maar mijn partner en portemonnee vinden dit wat minder leuk.. haha

Even voor de duidelijkheid, ik zou duizenden euro's voor Khira uitgeven wanneer dit nodig zou zijn. Financieel is hier geen probleem, maar wekelijks langs voor consults wat soms voor niks is achteraf, dat is een beetje zonde. Maar hoe doen jullie dit? Dit is mijn eerste hond en ik weet echt wel wat van honden en hondenziektes, maar wanneer Khira het heeft ga ik meteen in de twijfel -en bezorgde moedermodus. 

Vind het oprecht een lastig ding. Wil altijd het beste voor haar en dat ze zich zo goed mogelijk voelt. Hebben jullie tips hoe je hiermee moet omgaan? 

Wat lastig voor je.. Ik heb dit zelf helemaal niet en wacht liever een paar dagen af met naar de dierenarts te gaan dan dat ik er meteen heen ga (tenzij het duidelijk iets ernstigs is) 

Een hond kan best wel tegen een stootje, en vaak lost een evt probleem zich wel op. Probeer het wat los te laten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. 

Ik begrijp precies wat je bedoeld. 

Maui leek als pup een doodswens te hebben en ook met haar heb ik vaak bij de dierenarts gezeten. Dan had ze Giardia, liep ze uit het niets enorm mank, vervolgens aan een eikenprocessierupsennest gelikt waardoor heel haar snuit dik werd en vervolgens ook nog wat levende wespen opgegeten. Maui reageert dusdanig op insectenbeten dat we van de DA maar een voorraadje prednison hebben meegekregen voor thuis.

Maar we hebben nu al een paar maandjes niks gehad. *klopt op hout* 

Nou voor alles wat je noemt, lijkt me geen overbezorgdheid, maar gewoon bezorgt, als er iets is met mijn hond, dan ga ik ook naar de dierenarts. Beter te veel dan te weinig..

Ik ben zelf dierenartsassistente dus voor mij is het wel duidelijk wanneer het nodig is naar de arts te moeten of om het even af te wachten. Misschien als je toch steeds twijfelt kan je telefonisch bij de dierenarts vragen wat je het beste kan doen bij bepaalde situaties? En als zij zeggen lijkt me beste om langs te komen, dat je dan een afpsraak maakt?

Ik krijg regelmatig vragen aan de telefoon van mensen die twijfelen wat te doen, en ons antwoord is echt niet altijd kom maar langs, we kunnen ook veel dingen op afstand al adviseren, ik vraag mensen ook vaak om een foto van iets te sturen, daar kunnen we vaak ook wel wat mee 

(Natuurlijk bij echt ziek zijn of ernstige dingen moet er langsgekomen worden hoor)

Jaa, opzich heb ik dit ondertussen wel wat meer moet ik toegeven. Vooral als dingen voor de tweede keer (of vaker) gebeuren. Maar heel veel dingen gebeuren voor het eerst en ik weet dan niet hoe ernstig het is voor haar. Ze heeft namelijk een flink hoge pijngrens en zal haast nooit wat aangeven. Hopelijk komt dat vanzelf! 

Haha een doodswens, heel herkenbaar! Fijn om dit wel even te lezen, want soms denk ik echt van ben ik nou zo overbezorgd of is mijn pup zo overdreven lomp en te onderzoekend. Maar fijn voor jullie dat het minder is! Hopelijk blijft dat zo en ik hoop echt dat wij dat ook gaan krijgen. 

Daar heb je helemaal gelijk in! Ik ga liever 10 keer te veel, dan 1 keer te weinig. Maar vaak krijg ik toch weer terug ‘we wachten het liever even 3-5 dagen af, kom dan maar terug’. Dan is dat toch soms alweer €100,00 in de week puur voor consults bijna. Zonder medicijnen of een gevolg.. maar nogmaals, ik doe het graag voor haar. Alleen soms zou ik dat geld (en de tijd) liever opzij hebben gezet voor later mocht er dan écht wat aan de hand zijn. Maargoed, dat weet je nooit vooraf. Lang leve de eeuwige twijfelaar! Haha  

Ooh wat goed! Fijn dat je hierop heb reageert! Ik merk wel dat als ik bel met de vraag of ik moet komen dat ze eigenlijk altijd zeggen ‘kom maar even langs’, wat ik goed snap hoor! Aan de ene kant ben ik dan opgelucht omdat ik dan toch goed zat qua gevoel, maar het zijn wel veel ritjes dierenarts en dit kan ik me niet herinneren van vroeger. Toen hadden we ook honden bij mijn ouders en die gingen jaarlijks op controle haha, thats it! Maar ik heb natuurlijk wel een flinke puber nu, dus daar zal het ook wel aan liggen misschien. 

op zich is het natuurlijk goed dat als er iets is je naar de dierenarts gaat, maar steeds maar medicatie is ook weer niet goed en kom je uiteindelijk in een kringetje rond te draaien en gaat hij weer andere dingen als bijv. allergieen ontwikkelen omdat zijn immuunsyteem niet meer optimaal kan reageren.

Vandaaruit zou ik hem toch wel gaan begeleiden, misschien meer hersenwerk dan om hem voldaan te houden, misschien Meer aan de lijn om van de straat eten te voorkomen, en geen spelen met takken meer. 

iedere da gaat her anders mee om

mijn eigen da kent me en houdt rekening met mijn wensen haar praktijk collegas zeggen bij alles kom maar langs

100 euro?? Hoe vaak ga je dan, het duurste is hier rond de 35 euro voor een consult, en het goedkoopste 18 euro.

" op zich is het natuurlijk goed dat als er iets is je naar de dierenarts gaat, maar steeds maar medicatie is ook weer niet goed en kom je uiteindelijk in een kringetje rond te draaien en gaat hij weer andere dingen als bijv. allergieen ontwikkelen omdat zijn immuunsyteem niet meer optimaal kan reageren.
 
Vandaaruit zou ik hem toch wel gaan begeleiden, misschien meer hersenwerk dan om hem voldaan te houden, misschien Meer aan de lijn om van de straat eten te voorkomen, en geen spelen met takken meer.  "

Dobry

Ze schrijft zonder medicijnen, dus ik neem dan aan, geen medicijnen.

ik heb een paar ervaren mensen die ik vertrouw met medische honden zaken en ik overleg gewoon met 1 van hen als er iets is

zo heeft elsa nu een wondje en laat ik dat gewoon genezen op aanraden van 1 van hen gaat prima inderdaad

we rennen veel te snel naar de da

Jazowashetmetmijneigendierenartsook alleendieismetpensioen

ok maar nu begonnen met ontstekingsremmers, voor een keer en als het nodig is prima, maar ik zou dus ook op voorkomen gaan inzetten, dat is wat ik wilde zeggen.

" op zich is het natuurlijk goed dat als er iets is je naar de dierenarts gaat, maar steeds maar medicatie is ook weer niet goed en kom je uiteindelijk in een kringetje rond te draaien en gaat hij weer andere dingen als bijv. allergieen ontwikkelen omdat zijn immuunsyteem niet meer optimaal kan reageren.
 
Vandaaruit zou ik hem toch wel gaan begeleiden, misschien meer hersenwerk dan om hem voldaan te houden, misschien Meer aan de lijn om van de straat eten te voorkomen, en geen spelen met takken meer.  "

Dobry

Oh sorry, misschien niet helemaal duidelijk. Maar dit is de eerste keer dat ze medicijnen heeft gekregen. Daarvoor nog nooit! Ze zit nog altijd aan de lijn, krijgt veel hersenwerk en we doen veel samen. Ze is erg slim, dus ze verveelt zich anders snel haha! Het eten van straat pakken is onder tussen al voor 99% verholpen gelukkig, maar dat was 1 van de dingen wat er eerst speelde. 

Jaa, hier is het €38,50 voor een consult. Vaak is de oorzaak natuurlijk niet helemaal duidelijk, dus vaak moet ik deze prijs afrekenen.. zo hadden we dus laatst 2x zo’n consult + een keer anaalklieren legen (€10,50).. haha 

Jaa wat goed! Fijn dat je die mensen in je omgeving hebt. Die heb ik helaas niet.. 

ah prima dan heb ik niets gezegd 

Zelf ben ik ook wel snel bezorgd hoor je wil het toch goed doen allemaal, en soms is het ook lastig inschatten vooral als je een hond nog maar kort hebt. Ik denk dat je er over een tijdje wel wat relaxter in gaat staan als je hem eenmaal door en door kent en hij volwassen is, zo is het tenminste bij mij gegaan. Je inschattingsvermogen wordt dan denk ik gewoon steeds beter. 

Tuurlijk is dat zo, er zijn klanten die je als praktijk vaak ziet en daarom weet wat hun klant wilt. Goed dat ze rekening houden dan met je wensen! Ik bedoel vooral dat ze er ook zijn om aan de telefoon te begeleiden als een klant dit nodig heeft 

" ah prima dan heb ik niets gezegd 
Zelf ben ik ook wel snel bezorgd hoor je wil het toch goed doen allemaal, en soms is het ook lastig inschatten vooral als je een hond nog maar kort hebt. Ik denk dat je er over een tijdje wel wat relaxter in gaat staan als je hem eenmaal door en door kent en hij volwassen is, zo is het tenminste bij mij gegaan. Je inschattingsvermogen wordt dan denk ik gewoon steeds beter.  "

Dobry

Aah Jaa precies! Dat hoop ik dus ook, dat dat inschattingsvermogen steeds beter wordt. Ik denk dat dat ook wel komt hoor! Maar elke keer weer nieuwe gekke dingetjes, die laten me dan flink twijfelen wat de goede aanpak is. 

ik kom niet echt vaak maar heb wel noten op mijn zang en weet vaak wat ik van hen wil als ik me bij hen meld

zo was momo als de dood voor de da en werd zij op de parkeerplaats geholpen zodat ze niet naar binnen hoefde en dat scheelde veel stress ondanks corona is ze ook thuis ingeslapen terwijl de collegas van mijn da dat niet wilden doen zijis in haar vrije tijd gekomen

het geflik en gevlooi van de steeds wisselende assistentes moet ik ook niet aan mijn werkhonden en dat zegt mijn da zelf tegen hen omdat ze dat weet de da zelf mag dat van mijwel dat is 1 persoon

en ikkrijg de rekening per mail want erg ongebruikelijk is binnen die praktijk iedreen moet aan de balie betalen

heb je niemand in je omgeving die je vertrouwt qua hondenkennis

ja en dat is ook logisch

wat ik zelf denk is dat een herplaatsing toch best veel impact kan hebben ook op de lichamelijke gezondheid. Waar vaak ook niet bij stilgestaan wordt is dat een andere omgeving ook betekend: andere virussen en bacterien waarop gereageerd kan worden.

(Ik ben zelf verhuisd van Nederland naar Duitsland, ik was het eerste jaar daar echt vaak ziek, kreeg overgevoeligheden en altijd verkouden en keelpijn, gelukkig is dat eenmaal gewend ook weer weg gegaan)

Hmm.. niet heel erg. Ik vertrouw mezelf en onze dierenarts het meeste daarop. Khira is heel anders dan de andere hondjes in mijn omgeving. Ze heeft echt een hoge pijngrens en geeft dus nooit wat aan.. dat maakt het heel lastig. Maar krijg vaak te horen dat mn gevoel toch wel goed zit achteraf, dus dat is wel prettig!

Zeker prettig, dan kan je toch niet meer doen dan naar je gevoel luisteren?

Ik ga zelf toch ook niet met elk wondje naar mijn huisarts.. doe ik met mausie ook niet lichaam geneest heus wel als het wat hulp nodig heeft ga ik wel ik heb dan ook geluk met mausie want hij vindt de dierenarts helemaal toppie hij wil daar bijna blijven

Klant is koning toch! Ze zien je vast graag komen bij de dierenarts....

Als er iets is wat ik geleerd heb met mausie is dat er geen grens is aan de lompheid van hondengedrag met dito wondjes tot gevolg.... 

Toen mausie mijn thermos beker kapot had gebeten was zijn tandvlees ook rood.

Haha herkenbaar. Mijn hond mankeerde ook van alles toen hij jonger was. Poot gebroken, 5 keer geopereerd aan een tand, voedselallergie en altijd diarree en een oorontsteking daardoor, een hartkwaal en geopereerd aan zijn knie....... En omdat ons ras gevoelig is voor nierproblemen krijgt hij ook jaarlijks een urine- en bloedonderzoek zodat we daar eventueel op tijd bij zijn. Ohja, en hij wil volgens mij ook graag dood want hij eet graag dingen die gevaarlijk voor hem zijn. Kortom.......... ik ben ook vaste klant bij de DA. Maar weet je, krakende wagens lopen het langst  Ik begrijp je bezorgdheid wel helemaal. Zeker als je hond al wat dingen heeft gemankeerd. Ben altijd bang dat ik iets mis en hen daardoor onnodig lang met een blessure rond laat lopen. Maar je moet ook weten dat als er iets serieus heel erg mis was geweest, je het al lang had gemerkt en ingrijpen is ook niet altijd nodig. Het lichaam van een hond is prima in staat om dingen ook zelf op te lossen. Niet ieder wondje vergt een dierenartsbezoek, vaak kom je zelf een heel eind met een beetje "huis, tuin en keuken" zalf, als dat al nodig is.