Over enthousiast als ik mijn schoenen aan trek 
Goedemorgen!
Ik heb een ontzettend lieve pup van 13 weken.
Tot nu toe rollen we overal vrij vlekkeloos door heen, hij vertoond bijna geen gedrag waar ik niet mee om kan gaan en is een zonnetje in huis.
Het enige “probleem” tot nu toe, is dat meneer over enthousiast wordt als ik mijn schoenen aan trek. Hij springt naar mijn voeten, hapt in mijn schoenen en hangt in mijn arm.
Wie heeft er ervaring mee en kan mij wat handige tips geven?
Ferm nee zeggen, werkt niet. Daar raakt hij alleen maar meer overprikkelt van. Pauzeren tot hij rustig is werkt tot nu toe ook niet. Momenteel trek ik mijn schoenen in een andere ruimte aan, maar dat is natuurlijk geen oplossing, maar een manier van omgaan met.
Ik heb zelf het idee dat het hele schoenen aantrekken nog even een gewenning moet worden voor Tommy. Maar ik wil ook niet met een volwassen hond zitten die het nog doet hahah
Ik hoor het graag van jullie! 
Ik zou gewoon even de deur van de hal dichtdoen en je schoenen aandoen, zoals je bezig bent. Die slingerende veters zijn nu eenmaal heel aantrekkelijk voor pupjes 
als ze ouder zijn, wordt het makkelijker voor ze om zich te beheersen.
Wat ook kan is om schoenen aantrekken heel saai te maken: ga zitten en doe heeeeeeeel langzaam je schoenen aan. Daarmee bedoel ik zitten en schoenen vastnemen. Wachten en niet bewegen. Dan voet in je schoen steken. Weer wachten. Veter aanraken maar nog niet strikken en weer wachten. Je wacht net zo lang tot je pup het niet meer interessant vindt en gaat dan pas door met de volgende stap (die je pup waarschijnlijk zal triggeren).
Ja, moet wennen.
Stop meteen met je schoenen aantrekken, exht, uit je handen laten vallen, opstaan en wat anders doen. Is hij weer normaal, bukken en je schoen verder aantrekken, wild worden, stoppen. Ga heel wat anders doen, de afwas of pak een stofdoek of iets waar hij niet op reageert. Zodra rust, verder met schoen, druk, iets anders doen, zeg iets van helaas....... en negeer de pup. Enzv enzv. Binnen een dag weet hij, druk doen betekent niet dat we uit gaan. Dus zal hij rustiger worden.
Je kan ook, om ongelukjes te voorkomen. Eerst de riem aandoen en dan de schoenen maar bij druk doen...stoppen. heb je dan uiteindelijk toch cxhoenen aan, hoef je de riem alleen maar op te pakken.
Of bv. In de tuin je schoenen aan doen, dan kan je makkelijker stoppen zonder geplas in huis. Bij druk doen laat je de pup even in de tuin en loop jij naar binnen
Super! Ga ik nog eventjes door met proberen.
Loopt allemaal vanzelf wel los meestal. Maar dit begon toch wel flink zeer te doen hihi
Ik heb inmiddels mijn schoenen ook al gestrikt. Ik prop meestal gewoon mijn voet er in. We gaan er binnenkort is rustig voor zitten. Een keer dat we niet perse uit gaan. Dan leert hij ook dat schoenen aan niet meteen wandelen betekend
Of je houdt je schoenen een tijdje aan binnen. Schoenen aan trekken is nu gekoppeld aan naar buiten!!!!
Ja inderdaad. Dat is ook wat ik hier boven zei. Even proberen of er dan wat minder enthousiasme vrij komt.
Het schoenen aan trekken is blijkbaar voor je pup het startsignaal om naar buiten te gaan. Jippie, feest.
Wat je kan doen, strooi een handje brokjes en terwijl je pup de brokjes zoekt en eet, trek je je schoenen aan. Het zoeken zorgt nl dat ze een taakje heeft en dat ze iets met die opwinding doet. Zoeken werkt ontspannend.
Als ze naar je schoen gaat, gelijk je voet stilhouden en weer een brokje op de grond gooien, zodat ze weer naar dat brokje gaat en verder gaat zoeken naar de brokjes.
Je kan het beste beginnen met haar een stuk van je af laten zoeken, ze moet je wel zien.
Als je dit voorlopig blijft doen, dan leer je haar ander gedrag aan als je weg gaat. Het schoenen aan trekken wordt zo minder beladen en leuk omdat ze iets lekkers krijgt. Je zal merken dat er meer rust in komt en dan kan je steeds minder brokjes geven.
succes !
Heel herkenbaar, ik gaf hem een speeltje als ie zo deed.
dat werkte wel goed, of inderdaad even mijn schoenen aandoen in een andere kamer.
opstaan en weg lopen had en geen zin en ik had er de tijd niet voor.
Wat je kan doen, strooi een handje brokjes en terwijl je pup de brokjes zoekt en eet, trek je je schoenen aan. Het zoeken zorgt nl dat ze een taakje heeft en dat ze iets met die opwinding doet. Zoeken werkt ontspannend.
Als ze naar je schoen gaat, gelijk je voet stilhouden en weer een brokje op de grond gooien, zodat ze weer naar dat brokje gaat en verder gaat zoeken naar de brokjes.
Je kan het beste beginnen met haar een stuk van je af laten zoeken, ze moet je wel zien.
Als je dit voorlopig blijft doen, dan leer je haar ander gedrag aan als je weg gaat. Het schoenen aan trekken wordt zo minder beladen en leuk omdat ze iets lekkers krijgt. Je zal merken dat er meer rust in komt en dan kan je steeds minder brokjes geven.
succes ! "
Das een goeie! Die had ik nog niet bedacht. En zo lang hij bezig is, doet hij meestal ook geen ongelukjes.
Die ga ik ook even proberen :)
opstaan en weg lopen had en geen zin en ik had er de tijd niet voor. "
Aan je profielfoto te zien zijn ze ook ongeveer het zelfde ras hahah.
Fijn om te weten dat ik niet de enige ben met dit ongemak ;)
"Hahaha nee denk het niet 
de hond op de profiel foto is Harley D. En hij is rond de 56 cm. Een kruising wind hond.
Mijn andere hond is een grote poedel (in de volksmond een konings poedel).
maar het komt allemaal goed hoor, het is alleen heel lange adem hebben. En dan denk je het onder de knie te hebben en verzinnen ze iets anders 
Wat je kan doen, strooi een handje brokjes en terwijl je pup de brokjes zoekt en eet, trek je je schoenen aan. Het zoeken zorgt nl dat ze een taakje heeft en dat ze iets met die opwinding doet. Zoeken werkt ontspannend.
Als ze naar je schoen gaat, gelijk je voet stilhouden en weer een brokje op de grond gooien, zodat ze weer naar dat brokje gaat en verder gaat zoeken naar de brokjes.
Je kan het beste beginnen met haar een stuk van je af laten zoeken, ze moet je wel zien.
Als je dit voorlopig blijft doen, dan leer je haar ander gedrag aan als je weg gaat. Het schoenen aan trekken wordt zo minder beladen en leuk omdat ze iets lekkers krijgt. Je zal merken dat er meer rust in komt en dan kan je steeds minder brokjes geven.
succes ! "
Maar leer he dan niet nét enthousiasme?
Schoenen aantrekken: jippie.. ik krijg brokjes!
Ik heb niet alle reacties gelezen,
maar ik vermoed dat je pupje begint te anticiperen op jouw routines... het vrouwtje trekt haar schoenen aan, dus wij gaan naar buiten of het vrouwtje gaat zonder mij weg, wat beide opwinding zou kunnen triggeren.
Ik zou in dat geval vooral niets doen wat de opwinding stimuleert en dus bij dergelijke opwinding, direct stoppen met hetgeen wat je doet (en opwinding bij de pup triggert) en jezelf op iets geheel anders richten, tot je pup weer kalm is... en dit bvb ook zo aan te pakken bij evt opwinding bij het pakken en omdoen van de riem, het vullen van de voerbak en het vervolgens voeren, omdat deze opwinding en de opwinding bij het aantrekken van je schoenen, in elkaars verlengde ligt.
Ik vind het sowieso prettig om zoveel mogelijk en nadrukkelijk positieve bevestiging aan kalmte te geven, omdat een kalme en beheerste hond veel sneller, beter en positiever leert... en om kalmte en rust te creëren bij je hondje (in dergelijke gevallen), zul je dit zelf moeten uitstralen en overbrengen.
Dus bvb niet even snel in je schoenen springen, snel je smartphone en sleutels zoeken, om te doen wat je moet gaan doen... maar voor alles even (zoveel mogelijk) de rust en tijd nemen, zodat je hier samen aan kunt werken, door steeds even je routines te doorbreken met iets anders (bij voorkeur kalme bezigheid), en pas vervolgen als je pupje (zonder commando’s en sturing) de rust weer gevonden heeft, waarin je duidelijk het onderscheid moet proberen vinden, tussen “geduldig” gefocust in opspring-houding liggen/zitten wachten tot je je routine vervolgt en daadwerkelijk kalm zijn... omdat zo gaandeweg je pupje leert, welke “mindset” het meeste profijt brengt... wat ook gelijk de “mindset” is, waaronder je pupje en gaandeweg puber en uiteindelijk volwassen hondje, overall het beste functioneert.
Leuk pupje... veel geluk en plezier met je maatje
Het pupje is slim en heeft 'het aandoen van schoenen' gekoppeld aan hoera! feest en we naar nu naar buiten.
Dat is dus een trigger geworden.
Dat ritueel moet je dus veranderen zodat het moment van gaan wandelen wat meer onvoorspelbaar wordt.
Dus. Wat hierboven al beschreven is, van hou de schoenen aan, of trek ze een uur voor de wandeling al aan enz.
Wat je ook kunt doen: Neem je schoenen in je hand en wandel met pup en al naar buiten en trek buiten of 100 meter verder pas je wandelschoenen aan.
Alles om te voorkomen dat je hond een herkenbaar ritueel ziet: ' ha! Dit is het teken' Nu gaan we!' en alle remmen los.......
Bij een pupje zal dat wel een tijd werken maar mijn ervaring is wel dat honden het echt precies weten, wat we van plan zijn.
Als er bezoek kwam en zij belden aan, dan blafte de hond altijd, dus vroeg ik aan mijn bezoek om op de gsm te bellen. Resultaat: nu blaft de hond altijd als mijn gsm afgaat, want dan denkt hij dat er bezoek komt.
Als we gaan wandelen dan loopt mijn hond weg voor het tuigje. Nu pakken we hem eerst en gaan daarna pas jas aadoen, schoenen aantrekken en spullen verzamelen. Ook als we nog maar subtiel het erover hebben om te gaan wandelen, heeft hij het al door en loopt hij weg, en dan vermelden we zelfs nergens woorden die hij kent. We zijn eerst synoniemen van 'wandelen' gaan gebruiken maar nu zijn er gewoon een stuk of 10 woorden die we niet meer kunnen zeggen zonder dat hij ons doorheeft :p
Ik denk dat als je hond je beter leert kennen, hij het ook aan ons gedrag of gezichtsuitdrukking gaat zien dat we iets van plan zijn, zonder dat we het zelf doorhebben.
Ik zou aan de pup vertellen wat ik wél wil zien van hem/haar. Je kan dus bijvoorbeeld de zit vragen en dan alleen je schoen aanraken, blijft hij zitten dan ga je daarvoor belonen. Dan je voet in de schoen, blijft hij zitten dan belonen etc etc. Dit is een alledaagse gebeurtenis dus hier zal hij mee leren om moeten gaan, gewoon aan hem vertellen welk gedrag je wenst te zien en daar uitgebreid voor belonen. Het moet voor hem dus meer opleveren om gewoon rustig te zijn.
Schoenen aantrekken: jippie.. ik krijg brokjes! "
Goede vraag.
Je strooit eerst wat brokjes, zodat hij gaat zoeken, dat geeft rust en hij kan zijn opwinding actief kwijt in het zoeken. Als hij bezig is, dan ga je je schoenen aantrekken.
Hij gaat zo niet de schoenen aantrekken koppelen aan de brokjes zoeken, maar we gaan weg, pup gaat brokjes zoeken, baas doet de schoenen onder het zoeken aan.
Eenmaal de schoenen aan en de pup wordt druk, blijven stil staan, tot hij weer rustig is, dan pas naar buiten gaan.
Als er bezoek kwam en zij belden aan, dan blafte de hond altijd, dus vroeg ik aan mijn bezoek om op de gsm te bellen. Resultaat: nu blaft de hond altijd als mijn gsm afgaat, want dan denkt hij dat er bezoek komt.
Als we gaan wandelen dan loopt mijn hond weg voor het tuigje. Nu pakken we hem eerst en gaan daarna pas jas aadoen, schoenen aantrekken en spullen verzamelen. Ook als we nog maar subtiel het erover hebben om te gaan wandelen, heeft hij het al door en loopt hij weg, en dan vermelden we zelfs nergens woorden die hij kent. We zijn eerst synoniemen van 'wandelen' gaan gebruiken maar nu zijn er gewoon een stuk of 10 woorden die we niet meer kunnen zeggen zonder dat hij ons doorheeft :p
Ik denk dat als je hond je beter leert kennen, hij het ook aan ons gedrag of gezichtsuitdrukking gaat zien dat we iets van plan zijn, zonder dat we het zelf doorhebben. "
Klopt zeker weten, ook wij praten met ons lichaam. Wij zijn alleen zelf verleerd dat goed van elkaar te lezen, maar een hond niet.
Honden verwerken meer beelden per seconde, ze zien dus sneller en vooral iets wat beweegt, ze zien elke spier die je in je gezicht beweegt en elk gebaar wat je maakt.
Een bal die in het gras stil ligt, die zien ze bijna niet.
"Ze vinden voertjes zoeken sowieso erg leuk.
Dit doen Luca en ik heel graag buiten
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?