Hond gromt soms naar eigen mensen

Hallo, ik heb een vraag over het gedrag van onze witte herder van 3 jaar oud. Ik weet niet meer precies wanneer het begonnen is maar geleidelijk aan is het gedrag erin geslopen. Ik wil vooraf even zeggen dat het geen bazige hond is, eerder angstig en onzeker. Vooral buiten kan ze erg angstig reageren op geluiden, zeker nu er vuurwerk wordt afgestoken. In huis is ze rustig en waaks. Maar ze gromt soms tegen de kinderen wanneer ze ergens ligt te slapen. Vaak heeft ze dan ook een botje erbij dus het is vaak een bezitsdrang maar soms lijkt het ook gewoon een humeurige reactie. De kinderen zijn 5, 9 en 12 jaar en zij hebben nooit iets van haar afgepakt, hebben ook totaal geen interesse in botjes van haar. Ik pak zelf ook nooit een bot van haar af, heb dat vroeger wel geoefend dmv ruilen voor iets lekkers en dat ging goed dus ik weet niet goed waarom ze dat nu zo heeft. Laatst lag ze in haar mand en bleef ze maar grommen naar mijn zoon van 9 die gewoon op de bank tv zat te kijken. Ze had een botje tussen haar poten. Ik was zelf in de keuken en riep haar bij me zodat ze rustig bij mij onder de keukentafel kon liggen.

Ik gaf de opdracht dat ze moest gaan liggen maar ze gromde ook naar mij vanwege dat bot dat ze had meegenomen, het werd best bedreigend. Blijkbaar dacht ze dat ik dat ding wilde hebben. Ik probeerde haar duidelijk te maken dat ze alleen hoefde te gaan liggen. Maar toen liet ze het botje op de grond vallen en liep ze weg, wat dus helemaal mijn bedoeling niet was. Ik heb vervolgens het botje maar op het aanrecht gelegd en haar terug geroepen. Nu dat bot weg was ging ze wel netjes liggen en heb ik haar het botje weer gegeven. Maar ik geloof niet dat ze nou echt begrepen heeft waarom ik haar naar de keuken heb geroepen.

Het is verder een lieve hond, ook helemaal gek op de kinderen maar wel op haar initiatief. Iets wat ik de kinderen ook altijd zeg, dat ze haar met rust moeten laten en alleen knuffelen als ze zelf contact zoekt. Maar ze kan er dus ook niet tegen als ik of mijn man haar even aait als ze ergens ligt. Dan gromt ze zelfs naar mij en mijn man. Ik herken dit niet van mijn vorige honden en weet niet wat ik ervan moet denken. Nu ik weet dat ze het niet fijn vindt laat ik haar altijd met rust als ze ergens ligt dus het hoeft geen probleem te zijn. Maar ik vraag me wel af of dat normaal is of dat ik er toch iets mee moet. Het is niet zo dat ze nooit geaaid wil worden, ze zoekt ons uit zichzelf vaak op voor een knuffel of even tegen iemand aan liggen, ook bij de kinderen en dan is ze ontzettend lief. Maar ze kan dus ook zo ongelofelijk humeurig zijn. Als ze dan ergens in de weg ligt mogen de kinderen niet eens langslopen, dan knottert ze al. Dan stuur ik haar naar haar mand of naar de hal zodat ze daar rustig kan liggen. Ik word overigens niet boos maar zeg het op normale toon. Ze vindt het fijn als ik me ermee bemoei en verder luistert ze ook prima maar ik vind wel het vervelend dat ze het blijkbaar nodig vindt om te grommen. Een heel verhaal, geen idee of het duidelijk is maar ik hoop op wat tips en meningen.

Heeft ze niet toevallig ergens pijn? Is dat door de dierenarts uitgesloten ?

" Heeft ze niet toevallig ergens pijn? Is dat door de dierenarts uitgesloten ? "

Ruby88

Precies mijn eerste gedachte!

Omdat je zegt dat je hond zo humeurig is. En het is door de tijd heen steeds meer geworden zeg je.

Het kan best zijn dat je hond buiten gewoon normaal gedrag vertoont, dan heeft ze andere dingen om aan te denken. Maar binnen komt de pijn dan weer boven.

Nee, ik ben er niet mee naar de dokter geweest. Maar denk dat het geen pijn is omdat ze wel gewoon geaaid en geknuffeld wil worden als ze er zelf zin in heeft. Dan reageert ze ook nooit raar, borstelen mag ook, het maakt dan niet uit waar je haar aanraakt.

En toch is dat grommen ergens bij begonnen.

Ze vertrouwt het niet meer en dat heeft een oorzaak.

Toch een kind geweest dat ooit tegen haar gevallen is of iets afgepakt heeft vb.

Ik weet dat je kinderen nooit constant in het oog kan houden.

Het gedrag is vooral in de ochtend als de kinderen beneden komen en zij ligt ergens waar zij langs moeten. Overdag valt het mee hoewel het dus wel erger is geworden als er een botje ligt of iets anders dat zij als haar bezit ziet, kan net zo goed een propje papier zijn bij wijze van. Dat grommen naar ons bij het aaien als ze ergens ligt doet ze al langer, wilde eigenlijk weten of dat vaker voorkomt. Het is meer de overdreven bezitsdrang die erg begint op te vallen, dat had ze voorheen minder. Ze moet bijna loops worden, geen idee of het daarmee te maken kan hebben.

Ik zou het toch gaan uitsluiten en de hond goed laten checken bij de dierenarts. Evt foto's van heupen en rug laten maken.

Pijn kan soms minder zijn en sommige momenten meer. Honden hebben daarnaast een erg hoge pijngrens en laten pijn pas merken als het echt heel erg is. 

Bijna loops is wel een trigger voor de dames.
Hormonen gieren door het lijfje.
Mijn meisje is nu 2 maanden weer van haar loopsheid af, maar doet heel lelijk naar haar beste vriend wanneer ze iets heeft waarvan ze vindt dat het van haar is. Ze beschermt speeltjes, knuffels, botjes, de katten, etc etc.

Ik keur het niet goed wanneer ze dit doet, maar straf haar ook niet af. Ik pak rustig haar ''bezit'' af, en geef haar dan wat afleiding (een koekje of even een wandeling oid).

Toch kan het geen kwaad om even naar de dierenarts te gaan. Stel dat het niet haar loopsheid is, maar ze heeft pijn of ongemak.. Dan is de dierenarts daar snel genoeg achter.

Geen botje meer geven...alleen op een plek waar er niemand komt, ook dat jullie er niet langs hoeven, je hebt het euvel vooral als er en botje in de buurt is, haal die dan weg ...nalaten kijken en fotoos laten maken iseen grote onkosten post, als ze normaal loopt niet loopt te manken en je haar goed kan borstelen zou ik daar het niet opzoeken...ook vertel je dat ze buiten onzeler is en ook toch onrustig is voor vuurwerk, dan  nog iets , als de kinderen beneden komen en langs lopen gromt ze ook, kan je haar niet ergens laten liggen waar je kids njet langs lopen, humeurig kan dat de hond echt iets heeft van, voor de koffie kom ik niet in de benen....botten niet geven als jullie er bij zijn of de kinderen, tuurlijk is een bot heerlijk voor de hond maar dan uit zicht zodat ze geen reden heeft om te grommen....en aaien, niet doen, laat de hond zelf komen, je hebt kroelkippen en honden die dat niet willen, uit zich zelf laten komen.

Oh, ik wou het net vragen, hoe het met haar loopsheden zit... 

Een hond kan zeer onderhevig zijn aan hormoonschommelingen. En dat kan het gedrag en de emoties sterk beïnvloeden. De ene wordt mieperig, hangerig en onzeker, de andere chagrijnig, bezitterig of baldadig. Het kan echt alle kanten op. Sommige teefjes kunnen opeens niet meer alleen thuis blijven en janken en huilen, andere worden opstandig, gaan slopen, happen, bijten,... Ja, het kan nogal wat teweeg brengen, die hormonen. 

Probeer geduldig en duidelijk te blijven. Ik zou voor nu ook proberen te verhinderen dat ze vanalles en nog wat gaan claimen (dus geen botje geven maar een snack die ze gewoon opeet en klaar). Als het gedrag echt te erg wordt en duidelijk met de loopsheid te maken heeft, kan je met de DA een sterilisatie bespreken.

Ik moet nog naar de dierenarts voor een vaccinatie en zal zeker vragen of er iets met haar zou kunnen zijn maar zelf denk ik toch dat het geen pijn is. Eerder hormonaal of dat het ergens anders door getriggerd wordt omdat het zo specifiek is. Ik zal in ieder geval 's avonds na het knagen de botjes opruimen zodat ze overdag niet weer plots zo'n ding te voorschijn kan toveren. Ze was in aanloop naar loopsheid wel altijd al wat anders, extra fel op andere honden maar ook erg angstig en niet naar buiten willen om te wandelen. En nu dus dat gedoe met botjes er nog bij. Ze heeft ook de neiging om op onhandige plekken te gaan liggen zoals bij de trap of deur. Ik zal haar vaker gelijk naar haar mand sturen in plaats van dat pas doen als er iemand langswil, misschien dat dat helpt. 

Ja hoor, dat komt vaker voor. Ik heb hier ook zo'n chagrijn, vooral 's morgens. In eerste instantie is ze super vrolijk als ze beneden komt. Dan krijgt ze haar stukje fruit, dan gaat ze met mijn man naar buiten, bij thuiskomst is ze nog altijd vrolijk, ze krijgt haar eten, gaat daarna op haar kussen of in haar stoeltje. Als mijn man naar zijn werk gaat krijgt ze haar koekje, als hij haar daarvoor aait geeft ze geen kick, heeft ze haar koekje op en hij geeft haar nog een knuffel wil ze regelmatig grommen. Wij zeggen al jaren: Mevrouwtje heeft alles weer gehad, pakhuis vol, laat mij nu met rust.

We zijn niet anders gewend van haar, het is haar manier om duidelijk te maken: Nu even niet. Dus laten we haar gewoon met rust, meestal komt ze later zelf voor een knuffel of wil ze bij je liggen. Maar zeker niet altijd.

De andere honden wilden wel te pas en te onpas geknuffeld en geaaid worden, zij niet. Nou prima dan, ze wordt nu bijna 11 jaar en nog altijd hetzelfde gedrag, vanaf haar 10 maanden al.  

Zij liet trouwens dit gedrag voor het eerst na haar sterilisatie zien. Verder is ze totaal niet agressief, de meest gemoedelijke en sociale hond richting mens en soortgenoten van alle honden die wij gehad hebben.

Ze gromt ook weleens vanaf haar kussen of stoeltje naar ons, maar dat klinkt net even anders, dan wil mevrouwtje aandacht. Ze heeft overigens nooit uitgehaald of gebeten, het is echt een "ik wil nu met rust gelaten worden" grom.

Maar ik kan niet vanaf hier zien hoe jullie hond precies reageert, hoe ze kijkt etc. 

Ziva wil ook niet altijd geaaid worden hoor. Als ze 's avonds bij ons op de bank komt liggen moet ik vooral van haar af blijven, hoe aanlokkelijk het ook is om haar dan continu te aaien. Ze komt helemaal tegen me aan liggen namelijk. Maar als ik haar dan ga aaien is ze zo weer weg.

Dus ja, er zijn best honden die niet altijd geaaid willen worden 

Toch een geruststelling om te lezen dat andere honden het ook hebben. Het is bij haar ook echt alleen grommen, niet agressief bedoeld maar meer om haar irritatie te uiten, toen mijn man haar gisterenavond aaide kon ik al aan haar hoofd zien dat ze er totaal geen zin in had. Voor de rest is het een heel sociale hond, naar bekenden toe dan. Alleen heeft ze zo haar aparte trekjes en buien. Ze ziet er inderdaad zo schattig en knuffelbaar uit als ze slaapt maar dat is dan dus uiterlijke schijn. Dan ga ik door met dat gewoon respecteren, hoor mensen wel eens zeggen dat ze het nooit zouden accepteren als hun hond naar ze gromt en mede daarom vroeg ik me af of ik het wel goed deed.

Ik heb met mijn man in het begin hier regelmatig onenigheid over gehad, hij ging gewoon door met aaien en zij begon alleen maar harder te grommen. Of hij werd "kwaad" als ze gromde. Maar dat werkt allemaal alleen maar averechts. En daarbij doet ze ook eigenlijk niets verkeerds, ze geeft alleen maar aan dat ze even met rust gelaten wil worden. Wij hadden dit ook niet eerder meegemaakt bij één van onze eerdere honden. Gewoon negeren en het gedrag respecteren is het beste. Je ziet snel genoeg inderdaad aan die blik dat ze op dat moment niet op een aai of een knuffel zit te wachten.  

Jup, mijn hond communiceert ook erg vaak door te grommen. Botje is vaak grommen. Ze wil niet altijd geaaid worden. Tsja, ik vind dat ze ook mag aangeven wat ze wel en niet wil. Ik heb geen hond om alleen maar te doen wat ik wil. Dus word er ook niet boos om, daarnaast werkt dat hier ook niet.

En fijn dat je ook je kinderen er goed mee leert omgaan.

Hier is het wel zo dat ik geen speeltjes of kluifjes laat liggen. Ik geef alleen eten en kluifjes die ze gelijk opeet. Zo voorkom je een hoop.

Teven zijn vaker wel wat chagrijniger en wispelturiger in mijn eigen ervaring. Ik herken een deel van je verhaal wel in de hond die mijn moeder had. Je kon er soms geen pijl op trekken, als ze met de verkeerde poot uit de mand gestapt was dan kon ze veel minder hebben, pech voor jou dus. Dan aaide je haar; ging ze er helemaal voor zitten om twee minuten later ineens haar lijf weg boos weg te draaien van je en als je (uit automatisme) toch doorging dan deed ze ook lelijk naar je. Mensen die haar niet (goed) kende werden vaak verrast door der. Het waren wel altijd waarschuwingen, dat deed ze netjes. Ze viel niet zomaar ineens aan of zo...
Soms als je langs haar af liep en ze aan het kluiven was gromde ze, keer daarop weer niets. Echt kattig kon ze doen... 


Met reuen nooit zoiets meegemaakt overigens..