Frustraties in de herfst

Conclusie van het verhaal de mastifen waren opdringerig,vervelend maar hadden geen kwaad in de zin anders was Penny gegrepen.

Ik snap je angst maar er is eigenlijk niks gebeurd,de honden waren niet agressief.

 

Sorry maar ik kan echt wel inschatten wanneer honden iets niet vriendelijk bedoelen, deze honden hebben een andere hond die ik goed ken dus bijna dood gebeten en jij geeft aan dat ze niet agressief zijn? Zoals ik al schreef weet ik zeker dat het een stuk minder goed was afgelopen als ik Penny niet had kunnen optillen. Ik weet echt wel wat van hondentaal.

 

@Liz; het busje van die man stond vlakbij, hij had ze echt wel even daar in kunnen doen om vervolgens met mij te praten, aanlijnen had ook gewoon gekund, ik snap niet dat jij doet alsof dat zo onmogelijk is. De excuses die jij noemt vind ik echt belachelijk. Als je je honden zodanig slecht onder controle hebt dat je niet eens de tijd kan nemen om excuses aan iemand aan te bieden snap ik niet dat ze loslopen. Ik heb ook wel eens excuses moeten aanbieden aan iemand vanwege iets wat Penny deed en dat heb ik ook altijd gedaan zonder moeite, gewoon even haar bij me roepen, aanlijnen en naar dat persoon toe lopen om er over te praten, heel simpel.

Dat is makkelijk gezegd na afloop. Maar als er twee grote honden jouw hond zo asociaal belagen weet jij niet dat er niks gaat gebeuren. En als er dan óók geen baasje te bekennen is is dit toch echt een hele nare situatie. Daar sta je dan als baasje alleen met jouw hond die doodsbang is, en twee grote bullebakken die tegen je aan springen. 

 

Ik heb dit eens meegemaakt met 6 loslopende bouviers. Kwamen al blaffend op ons af rennen. Twinko was doodsbang aan het janken en piepen. Alle zes de honden stonden om hem heen druk te snuffelen en te duwen. Ik heb mezelf een weg tussen die bouviers moeten banen en kon Twinko toen gelukkig optillen. Voor hetzelfde geldt haalt Twinko uit van angst, en dan is het hek van de dam. Dan begin je niks tegen 6 grote honden die een roedel vormen.

Even later kwam eindelijk het baasje om de hoek gewandeld. Ik riep hem dat hij op z’n honden moest letten! Vervolgens riep hij boos terug dat ik mijn hondje niet op moest tillen want daar werden zijn honden druk van! 

Nee maar t is wel bloedirritant. Vooral als je een bange hond hebt. Ik heb t met Finley ook wel eens. Die til ik dan ook op, wetend dat dat voor de losloper nog interessanter is. Dan vervloek ik t baasje dat er niet is ook hoor. 

Ook een frustratie. Gebeurde net tijdens het wandelen. 

 

Ik zag 2 mensen met 2 honden met elkaar praten, terwijl ik die kant op liep gingen liepen beide eigenaren weer verder. 

 

Vrouw met een witte herder liep over de stoep, en ik ging in een bocht, over het grasveld, om haar heen. Ik hield Kahlúa kort, want ik merkte al aan haar dat ze die hond niet leuk zou vinden. Mevrouw bleek stil staan, en liet de hond een paar stappen onze richting op doen. Kahlúa flipt m helemaal uit.. naja, gewoon doorlopen. 

 

Vervolgens ben ik bij de man, die eerder met de vrouw stond te praten. Hij was aan het bekijken wat er eerder gebeurde. Ik liep ook in een bocht om hem heen. Kahlúa haar lijn liet ik weer ontspannen hangen, en ze snuffelde wat, negeerde de beagle. 

 

Zie ik plots die beagle aan zo'n r*t flexlijn voorbij schieten. Bonkt tegen Kahlúa aan die zich kapot schrikt omdat ze de andere kant op keek, en weer flipt Kahlúa hem uit, waardoor ik haar zowat moet optillen aan de halsband. 

 

En die meneer hoor ik maar zeggen: kom nou tommie, hondje vind het niet leuk, kom nou... 

 

Heb hem boos aangekeken en ben door gelopen. Zó jammer. Ik vind het echt zo erg wanneer Kahlúa zich moet verdedigen terwijl ik heel duidelijk maak door er omheen te lopen, haar kort te houden, dat ze er geen behoefte aan heeft. 

 

 

Nog wat meerdere honden tegengekomen later, dat ging gelukkig prima, liep relaxed door. Maar ik zie aan haar of ze de hond wel of niet oké vindt, en het is dan jammer wanneer daar geen rekening mee wordt gehouden. 

Hahaha smakelijk om dit verhaal kunnen lachen :P

Dat verhaal is echt geweldig

 

Maar ik denk toch niet helemaal van toepassing in deze situatie.

 

Als ik Melissa was geweest had ik mijn hond ook opgepakt. En het maakt niet uit of die honden nou echt agressief waren of niet, ze brachten haar wel in een dringen de situatie en als je dan in je eentje tegenover zulke grote honden staat, zou ik me ook niet zo heel gemakkelijk voelen.

 

Dat de honden niet agressief bleken is dan achteraf praat want op het moment zelf zie je het niet meteen.

 

Mijn ervaring is dat bij dit soort conflicten ‘gesprekken’ inderdaad snel uit de hand lopen, a. omdat je nog vol spanning zit van het gebeurde en b. omdat je erop gebrand bent de ander aan te spreken op zijn fouten.
Dat leidt tot op boze toon verwijten maken, waarop de ander zich onmiddellijk aangevallen voelt en op dezelfde manier terug reageert. Met als gevolg inderdaad geschreeuw en gescheld over en weer.
Het is soms moeilijk en ja, er zijn altijd wel mensen die niet normaal kunnen reageren, maar echt, als je zelf rustig en redelijk blijft, begrip toont voor het gedrag van de andere hond en tegelijk begrip vraagt voor jouw hond en uitlegt waarom je het gedrag van de ander niet fijn vindt, reageert de ander vaak ook veel relaxter en kun je wel degelijk een normaal gesprek voeren.
En er zijn wel degelijk mensen die als hun hond duidelijk fout bezig was, de hond even vastzetten en hun excuses aanbieden. Niets mis mee en het klaart juist een hoop op.
Zo had ik een keer mijn hek niet goed dichtgedaan omdat ik toch meteen met Bobby ging wandelen. Terwijl ik nog met het bandje in mijn hand stond, kwam echter net een buurhond voorbij en Bobby vliegt er luid blaffend en dreigend op af! Die hond hapte meteen naar Bobby, maar gelukkig bleef ze wat op afstand en is er uiteindelijk niets gebeurd. Maar ik heb, nadat Bobby veilig binnen zat, wel mijn excuses aangeboden en beloofd dat hek voortaan goed dicht te doen. Lijkt me toch vrij normaal, mijn hond hoort niet de tuin uit te vliegen om passerende honden ‘aan te vallen’.

Dat brengt me meteen bij het tweede punt. Dat een vervelende ontmoeting niet erg zou zijn als je hond niet (dood)gebeten wordt. Dat slaat natuurlijk nergens op.
Ook zonder bijten kunnen honden heel vervelend doen tegen elkaar, wat voor veel stress en nare ervaringen kan zorgen.

Neem nou het voorbeeld van Bobby en de buurhond. Kwa bijten ‘doet Bobby niets’. Het was alleen een hoop kabaal, met veel vertoon richting de andere hond rennen, wat grauwen en snauwen, er omheen cirkelen, maar verder doet ze niets. Toch zal iedereen het denk ik wel volmondig met me eens zijn dat dit gedrag echt niet door de beugel kan. En heel stressvol is voor de buurhond, met als gevolg dat die wel uitviel en probeerde te bijten. Moest ik er dan maar gewoon bij staan van, nou jouw hond leeft nog, is niet gewond, dus was er niets aan de hand?

Net als opdringerige honden die de ander maar niet met rust laten, alle signalen van de ander dat die het echt niet leuk meer vind negeren en maar door blijven gaan. Zelfs getriggerd kunnen worden om de ander voor de lol in te sluiten of op te gaan jagen. Zeker als het om meerdere honden of veel grotere honden gaat, kan dat een heel nare, stressvolle ervaring zijn voor de ander zijn. Ook zonder bijtwonden.

Ben niet snel gefrusteerd maar ik kreeg steeds meer en meer de neiging om de hond van de buren en de buren zelf met maatje 38 tegen hun schenen te schoppen. 

 

Brutus is een Chihuahua (yep I know the name....) mijn buren zijn van Aziatische afkomst en denken dat alles grappig is en ze spreken niet goed Nederlands. Maylo heeft een bloed maar dan een bloedhekel aan Brutus...maar ook tegenwoordig aan onze buren. Maylo is helemaal daar niet het type hond voor hij slijmt het liefst bij mensen en is heel open en sociaal. 

 

Maar waardoor is dit nu gekomen? Brutus loopt altijd los en is een asociale hond naar andere honden en mensen. Hij is dus vaak op Maylo afgestormt terwijl Maylo dan netjes aan de lijn was en bleef op bijtafstand....Maylo is vaak door Brutus van achteren genipt....hierdoor begint Maylo te gillen en grommen als die Brutus tegenwoordig ziet. Al sta ik op 10m afstand.....ook associeert hij de buren nu met Brutus en doet hij dit ook als hij voornamelijk de buurman ziet met of zonder Brutus. 

 

Mijn buurman zou Maylo niet zomaar moeten aaien want ik ben bang dat Maylo hem in dit geval echt grijpt. 

 

Nu liepen ze al 2 ochtenden op een rij achter me. Gisteren kon ik ze ontwijken en heeft Maylo er niks van gemerkt. Vanochtend liepen ze zo dicht op me (wat ik niet snap, waarom zou je dat als normaal persoon doen als je weet dat beide honden elkaar niet kunnen luchten???) Dus Maylo merkte het en werd hysterisch. Hij is dan in zo n paniekstaat dat kalmeren bijna niet lukt. Ik ben toen opzij gegaan.....

 

Maar het lachen wat ze dan doen....dat frustreerd me en Brutus liep natuurlijk los. Hij bleef bij ze omdat Spike een zwarte labrador ook bij ons was en dat durf Brutus niet.....

 

Laats stormde Brutus ook al op Maylo af toen ik naar ons huis liep. Hij rende de poort uit op Maylo af en ik kon Maylo net optijd terug trekken anders had Brutus niet geen kop meer. De buurvrouw stond te lachen en mijn moeder werd enorm kwaad en zei dat er niks te lachen viel....ook de overbuurvrouw kwam kijken en sprak haar ook op het gelach aan en dat ze niet moet janken als Brutus ooit door een hond gegrepen wordt door hun toedoen. 

 

Het gaat me nog niet zo om dat Brutus op Maylo afstormt...maar dat gelach.......er is zo niks grappig aan.........en ze doen er ook niks aan...alleen lachen....

Ik ken dus iemand met een schattige Border Collie. Echt een dotje maar qua schapendrijven zit er niet veel in. 

 

Nu hoorde ik tot mijn verbazing dat ze met haar gaan fokken. Ze heeft niet alle testen gedaan en ze hebben een reu uitgezocht die geen enkele test gedaan heeft. Ze vindt het te duur.

 

"Ze zijn beiden gezond. " Tja. Ik snap de toegevoegde waarde van zo'n nestje dus echt niet. Alleen voor het 'leuk'?

 

Ik heb haar er op aangesproken. Dat we al te veel Border Collies hebben met HD, epilepsie en dergelijke. Maar me serieus nemen? Echt niet.

Wat ik heb is geen frustratie meer maar angst. Het is in het voorjaar begonnen, ik was aan het fotograferen toen een loslopende rottweiler (een knaap van een reu) mij in het oog kreeg, zijn baas kon hem op tijd vastpakken. Sindsdien kom ik de hond met zijn baas regelmatig tegen de hond loopt altijd los, tot nu toe zag de baas mij altijd eerder dan de hond en lijnde hij zijn hond aan. Maar de hond vertrouwd mij voor geen meter, borstelen, naar mij turen en iedere keer als de baas mij met de hond net gepasseerd is en ik dus met de rug naar de hond sta gaat de hond als een gek te keer en probeert bij mij te komen, dit word ook steeds erger. De lol is inmiddels van het fotograferen af omdat ik niet meer ontspannen ben maar steeds in de gaten houd of de hond er aan komt. Ik ben als de dood dat de hond een keer eerder is en zijn baas niet op tijd is met aanlijnen. Met de baas praten doe ik niet, ik maak dat ik zo snel mogelijk bij de man en hond uit de buurt kom. Gisteren kwam ik terug van de ha toen ik de hond dit keer met zijn bazinnetje tegen kwam, ze liep samen met een vriendin en nog een hondje aan de andere kant van de weg te praten. Ik ben hun gepasseerd en weer gaat die hond door het lint, zijn bazinnetje pakte hem er wel op aan. Maar dit keer had ik geen camera bij mij, de hond heeft het gewoon op mij voorzien. Deze hond heeft bij het passeren al een buurvrouw van mij in haar arm gebeten, hierna had hij een tijd een muilkorf om en was hij aangelijnd. Ik durf niet bij die mensen aan te bellen omdat de hond vaak los achter een hek zit en ik geen vertrouwen in het hek heb. Ik zit er over te denken om ze een briefje te sturen met de vraag of ze de hond niet meer los willen laten lopen. Ik ben echt bang dat als ik niets onderneem het een keer erg fout gaat.

Vanmorgen vroeg even naar buiten voor een poepje en een plasje.

We staan bovenaan de trap en f*ck; Ik zie James aan komen rennen. James, die hond die Elsa te grazen heeft genomen, die Momo heeft gebeten, waar ik met het bazinnetje een aanvaring heb gehad en een hondenriem in mijn gezicht geslagen kreeg, waar meerdere keren de politie aan te pas is gekomen omdat de baas mij steeds opwachtte en intimideerde.. Loopt dus toch weer los in het bosje met zijn baas.

 

Nou ja, met zijn baas... James dendert door en hij sjokt er achteraan. Ik zie hoe James bovenop een aangelijnde Labrador klapt. De arm van het bazinnetje wordt bijna uit de kom getrokken terwijl 2 honden om haar benen heen worstelen. Baas van James doet niets. Sjokt door. Passeert de vrouw en de honden zonder hen een blik waardig te keuren. 30 meter verder roept hij James en sjokt verder.. James dendert al weer vrolijk door opzoek naar zijn volgende slachtoffer.

 

Ik wacht op de trap tot ze uit het zicht zijn verdwenen. Nog iets langer en loop dan langzaam naar beneden terwijl ik mijn honden strak aan de voet houdt.. Ik moet er niet aan denken dat hij een rondje loopt..

Omg wat irritant en gevaarlijk...heb je geen mogelijkheid om dat eens te filmen? En aan de politie voor te leggen dat ze een aanlijn en muilmkorfplicht krijgen? Je durft toch bijna niet meer naar buiten als ze steeds zo n hond los hebben lopen...

Zo is wandelen geen leuke, ontspannen bezigheid meer, Liz. Ik weet er helaas alles van en velen met mij, loslopende niet sociale honden zijn een groot probleem en het komt in het hele land voor.

 

Mijn schoondochter heeft inmiddels een brief met mijn gegevens voor mij gepost waarin ik netjes aan die mensen vraag of ze hun hond die het duidelijk op mij voorzien heeft in het vervolg aangelijnd willen houden. Ze hebben de brief inmiddels ontvangen maar ik heb nog niets van ze gehoord, laten ze niets horen dan bel ik de gemeente. Ik ga zelf liever naar ze toe voor een gesprek maar ik durf niet naar hun deur omdat ik de omheining waar de hond achter zit niet vertrouw.

 

 

 

Netjes. Ik ben heel benieuwd of je iets van ze terug zal horen. Zou fijn zijn als jullie hier op een normale manier samen uit kunnen komen. 

Frustratie is niet helemaal het goede woord hiervoor.

 

Ik vind het voornamelijk zo jammer! 

 

May woont hier nu zeg 4,5 jaar. Zeg 3 jaar geleden kreeg ze een grote kleine zus.

 

Nu is die onlangs overleden. May was erbij ze stierf tijdens een wandeling op mijn schoot aan een hartaanval. May is er overal bij geweest qua afscheid nemen ed.

 

Nu mist May haar zus niet echt. May is een vrij afhankelijke hond. Mij  vader, van wie de hond was, daarintegen mist de hond, uiteraard, verschrikkelijk. Voornamelijk dat er niemand meer in zijn kamer slaapt of hem vrolijk komt begroeten.

 

Dan zou je denken

He May! 

Nouuu nee dus. Als mijn vader thuiskomt van werk dan kijkt ze op, soms soms niet. Dan kom ik thuis en komt ze naar deur gelopen en krijg ik een joel of een lebber..

 

En dan in zijn kamer slapen. Nou nee dat doet ze niet. Maar als hij gaat werken dan gaat ze in zijn kamer liggen.

 

Echt het is alsof ze het erom doet..

 

Het is bijna zo alsof ze hem ontwijkt..

En knuffel krijgen vind ze wel prima maar daar houd het mee op. Ze was vroeger wel iets meer naar hem toe gaand zeg maar. 

 

Al met al ik vind het dus erg jammer in dit geval dat May zo is als ze is.

Al ben ik blij met haar hoor! Maar nu even wat minder 

Normaal zal ik liever bij deze mensen hebben aangebeld voor een gesprek maar ik durf dit echt niet.

 

Dat is idd wel jammer voor je vader. Is het geen idee om je vader wat meer alleen met May te laten doen, zodat je vader  leuk voor haar word?

Misschien voelt May zijn emoties en weet ze niet hoe ze er mee om moet gaan? Idd samen dingen laten ondernemen klinkt als een goed plan 

Hun relatie is al een stuk beter dan toen ze hiwr kwam hoor. En verder is ze qua gedrag altijd wel zo geweest. 

 

Mijn enige punt was meer.

Hond doe aub iets meer je best.

Nu snap ik dat zij dat niet snapt.

 

En mijn vader zegt ook; het is echt jou hond.

May is ook echt op mij gericht en mij alleen. Altijd al zo geweest.

Dat vind hij ook prima. Hij wandelt ook wel eens met haar, doordeweeks in de midsag krijgt van hem een bot. En ze luistert ook nog eens bizar goed naar hem, soms beter dan naar mij.. dus wat dat betreft.

 

Dat zeg ik, vind het alleen jammer dat mijn hond niet een klein ienieminie beetje zijn hond kan zijn.

 

Verder voelt may het vast aan. Ze is verre van een hond die reageert op trieste emoties zeg maar. Ze zal zeker niet naar je toe gaan, dat heeft ze voor het eerst wel bij mij gedaan toen haar zusje dus bij mij was gestorven. Verdee nooit in haar 5 jaar levende bestaan..

Inderdaad heel jammer dat lieve May niet stiekem een pietsje liever is naar je pa toe nu. Het zit gewoon niet in haar aard. Zelfstandige dame. Daar kunnen 100 kluifjes en koekjes niks aan veranderen. Ik snap heel goed dat je het jammer vindt want een hond kan heel veel troost bieden. Hopelijk kunnen jij en je vader wel praten over het gemis. Dan geef jij hem maar eens een extra knuffel in plaats van May. 

Mijn buurvrouw die weer loopt te klagen dat Elsa de laatste weken constant , uren achter elkaar loopt te janken.

 

Heel apart want ik had de laatste weken vakantie en was of thuis of met de honden weg...

 

En dit was niet de eerste keer dat ze zoiets onmogelijks beweerde.

Toevallig nog andere buren die ook een hond hebben? Vrienden van mij hadden tijden lang ruzie met onderburen omdat die zeiden dat zij stampte in huis. Bleek dat ze de herrie hoorde van nóg een verdieping hoger.

Nee, op dit moment ben ik de enige met honden. Wat ik denk is dat ze gewoon dramatisch overdrijft. Ik heb maandag en gisteren gewerkt. Maandag was Elsa voor een groot deel weg met mijn vriendin; dus de hele dag kan ook niet. Dus zal ze waarschijnlijk gisteren wat gejankt hebben en maakt zij er gelijk de laatste weken en constant, uren achter elkaar van.

Geen persoonlijke frustratie, maar ik vind het wel ontzettend onverantwoordelijk!!!

 

Ik liep net met Aedon een klein rondje van 20 minuutjes langs het water.

 

Aan de overkant zie ik 2 meisje van 11 (?) die allebei een hond "uitlaten" . Een bulldog en een stafford. De honden waren aan het "spelen" en de bulldog hing steeds in het tuig van de stafford. De meisjes zaten allebei op hun telefoon en gaven niet echt aandacht aan de honden.

 

Nu weet ik toevallig dat de stafford nog heel jong is en voor nu ging het dus nog goed, maar wat nou als die omslaat wanneer die meisjes die honden uitlaten?! 

 

Dat word dan een leuk levenslang trauma voor die meisjes, want die kunnen de situatie helemaal niet overzien en 2 sterke hond en uit elkaar houden als het eenmaal misgaat!

 

Plus hoe kun je dan helpen? Ik zou Aedon ook niet zomaar in gevaar brengen als er een gevecht uitbreekt, maar toekijken kan ook niet.

 

Hopelijk gebeurd er nooit iets, maar ik vind het wel schandalig dat de ouders van die meiden ze er zo maar opuit sturen met 2 flinke honden.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/224954/hp's-grote-frustratie-topic-.php

De nieuwe!! 

Hopelijk vind ik ook eindelijk weer tijd alles te lezen en doggies uit te delen 

https://www.hondenpage.com/hondenforum/224954/hp's-grote-frustratie-topic-.php

De nieuwe!! 

Hopelijk vind ik ook eindelijk weer tijd alles te lezen en doggies uit te delen 

https://www.hondenpage.com/hondenforum/224954/hp's-grote-frustratie-topic-.php

De nieuwe!! 

Hopelijk vind ik ook eindelijk weer tijd alles te lezen en doggies uit te delen 

https://www.hondenpage.com/hondenforum/224954/hp's-grote-frustratie-topic-.php

De nieuwe!! 

Hopelijk vind ik ook eindelijk weer tijd alles te lezen en doggies uit te delen