Waarom kiezen voor een hond uit het buitenland 
asterix (Gast)
ik heb mijn huiswerk wel degelijk en goed gedaan. Hoeveel van die stichtingen werken niet op deze wijze? Ja, ook de grote. Hond verblijft nog in het buitenland en dmv. foto en beschrijving wordt de keuze gemaakt.Ik weet dat dit een gevoelig onderwerp is maar de waarheid is soms hard. Ik heb het dus niet over de honden die in Nederland eerst worden gehuisvest in een gastgezin. Ik heb het over de vele honden die rechtstreeks vanuit het buitenland naar Nederland worden getransporteerd. De geïnteresseerde moet dan naar het vliegveld en er ter plekke afrekenen.
Het verschil met een fatsoenlijk asiel is dat je vooraf uitgebreide kennis kunt maken en de aanwezige kennis kunt inlezen. Alles wat men over de hond weet wordt je ook nog verteld. Tevens kun je zelfs nog 14 dagen de hond op proef nemen en terugbrengen als het toch niet goed aanvoelt.Die mogelijkheid is in mijn omgeving tenminste het geval. Zelfs medische nazorg vergoed het asiel nog indien nodig. Heb je deze mogelijkheden ook bij die stichtingen? Denk van niet.
Zo heb ik vorig jaar bij het zoeken naar een nieuw maatje eerder een hond niet durven meenemen. De hond toonde gedrag waar ik me ongeschikt voor achtte. Hoewel ik het bijzonder moeilijk vond was dit de beste beslissing. De hond werd een dag later geadopteerd bij mensen die er alle ervaring mee hadden. Kan niet beter, lijkt mij. Het is dan zaak van rustig afwachten op de dag waar je blij en met een goed gevoel met de voor jou juiste hond naar huis gaat. Ik vind het om genoemde redenen ten alle tijden het beste om je beslissing te nemen en niet via een foto met een verhaaltje erbij.
"
Ik heb Vigo als pup uitgekozen.
Zelfs de fokker zei,ben blij dat hij bij jou terecht is gekomen,die ook niet kon voorzien dat hij zo zou uitgroeien.
Een bewuste fok,huiswerk goed gemaakt,alle gezondheidsverklaringen.
Ik heb wel eens gezucht waar ben ik aan begonnen.
Het is mijn hond waar ik met hart en ziel van hou maar had ik het van tevoren geweten dan was ik er nooit aan begonnen.
De aanschaf van een hond is altijd een gok,je weet het niet hoe het uitpakt. De tijd zal het leren.
Het verschil met een fatsoenlijk asiel is dat je vooraf uitgebreide kennis kunt maken en de aanwezige kennis kunt inlezen. Alles wat men over de hond weet wordt je ook nog verteld. Tevens kun je zelfs nog 14 dagen de hond op proef nemen en terugbrengen als het toch niet goed aanvoelt.Die mogelijkheid is in mijn omgeving tenminste het geval. Zelfs medische nazorg vergoed het asiel nog indien nodig. Heb je deze mogelijkheden ook bij die stichtingen? Denk van niet.
Zo heb ik vorig jaar bij het zoeken naar een nieuw maatje eerder een hond niet durven meenemen. De hond toonde gedrag waar ik me ongeschikt voor achtte. Hoewel ik het bijzonder moeilijk vond was dit de beste beslissing. De hond werd een dag later geadopteerd bij mensen die er alle ervaring mee hadden. Kan niet beter, lijkt mij. Het is dan zaak van rustig afwachten op de dag waar je blij en met een goed gevoel met de voor jou juiste hond naar huis gaat. Ik vind het om genoemde redenen ten alle tijden het beste om je beslissing te nemen en niet via een foto met een verhaaltje erbij.
"
Idd. Dan past een buitenlands hondje niet bij u. Mijn adoptie van mijn Roemeentjes, van een foto met een verhaaltje erbij, was mijn beste beslissing ooit. Oja. Mocht ik ooit mijn DA kosten niet kunnen betalen, dan springt de st ongetwijfeld bij. Zeer gaaf dat er stichtingen zijn die alleen maar buitenlandse honden eerst in een opvanggezin zetten en daarna adopteren. Top als je die luxe heb. Bij ons hebben de honden in Roemenië die luxe niet. Ja, er zijn honden in opvanggezinnen, maar ook zijn er honden uit Roemenië mét foto en mét het zielige, maar berust op waarheid, verhaal erbij. En godzijdank zijn er veel mensen die hier wel voor kiezen. En met goede screening en gesprekken moet dat ook vaak goedkomen. Waaronder bij mij en de mensen hierboven en nog velen. Maar idd een buitenlands hondje is niet voor iedereen. Maar dat maakt ze niet minder belangrijk.
Waarom is dat een harde waarheid?
Het is niet iedereen gegeven om zonder verwachtingen en onbevangen een hond in huis te halen, en daar dan z'n leven naar te schikken. Ik kan dat ook niet. En dus haal ik ook niet op die manier een hond in huis. Maar anderen kunnen het wel. Waarom zouden zij het dan niet op deze manier mogen doen?
We hoeven toch niet allemaal hetzelfde in het leven te staan, hetzelfde te verwachten en hetzelfde te denken?
Voor mij is er maar 1 constante voor elke honden-eigenaar, en dat is dat ie verantwoord en zorgzaam met het dier omgaat en hem een mooi leven kan bieden. Of de hond nu in z'n leven gekomen is op basis van een foto, of na jarenlang wachten bij een fokker, is dan van geen belang.
Het verschil met een fatsoenlijk asiel is dat je vooraf uitgebreide kennis kunt maken en de aanwezige kennis kunt inlezen. Alles wat men over de hond weet wordt je ook nog verteld. Tevens kun je zelfs nog 14 dagen de hond op proef nemen en terugbrengen als het toch niet goed aanvoelt.Die mogelijkheid is in mijn omgeving tenminste het geval. Zelfs medische nazorg vergoed het asiel nog indien nodig. Heb je deze mogelijkheden ook bij die stichtingen? Denk van niet.
Zo heb ik vorig jaar bij het zoeken naar een nieuw maatje eerder een hond niet durven meenemen. De hond toonde gedrag waar ik me ongeschikt voor achtte. Hoewel ik het bijzonder moeilijk vond was dit de beste beslissing. De hond werd een dag later geadopteerd bij mensen die er alle ervaring mee hadden. Kan niet beter, lijkt mij. Het is dan zaak van rustig afwachten op de dag waar je blij en met een goed gevoel met de voor jou juiste hond naar huis gaat. Ik vind het om genoemde redenen ten alle tijden het beste om je beslissing te nemen en niet via een foto met een verhaaltje erbij.
"
Je hebt duidelijk je huiswerk niet zo goed gemaakt
het begint met foto en sumier verhaaltje..(wat overigens precies de methode is in het asiel hier in amsterdam)
er gebeurd een boel achter de schermen
van moment je interesse hebt voor een hond tot en na de vlucht..eerste weken
Ik kreeg korting...een tandenbehandeling had toegang tot stichting gedrags therapeut ect
en sorry je rekent ook al eerder af..voor de vlucht nog
Handje klap geld op luchthaven lijkt me geen goede stichting
er zijn ook veel fokkers die het zo nauw niet nemen
je zal altijd zorgvuldig moeten blijven in je keuzes
Een hond in een kennel met kennelgenoten die heel weinig regels en menselijk contact hebben kunnen heel anders zijn dan in een huis.
Het grote voordeel van een gastgezin is wel dat je bijvoorbeeld weet of een hond heel open of gesloten is, past ze zich makkelijk aan of heeft de hond veel meer tijd nodig om mee te draaien in een nieuwe situatie. Ik durfde het in mijn situatie dus niet aan om voor een hond direct uit het asiel te gaan omdat ik toch wel wat eisen had aan een hond. Het belangrijkste was wel dat ik een goede opvang had voor mijn werkuren, maar deze opvang is wel een drukke opvang met aardig wat medewerkers en stagiares. Ook wisselende honden. Ik was bang dat als ik een hondje uit het asiel haalde dat deze nog helemaal niet klaar zou kunnen zijn om bij een opvang achter gelaten te worden. En door het opvang gezin wist ik dat Moh een neiuwsgierig hondje was en lekker open en onbevangen is. Ze paste zich makkelijk aan en draaide heel snel mee in haar nieuwe situatie. Nu is mijn situatie natuurlijk heel anders dan dit opvangadres daar was ik me wel heel erg bewust van, maar bij mij was het al rustiger dan daar dus zou voor haar alleen maar mee kunnen vallen.
Hier voor had ik een hondje direct uit het asiel meegenomen (waar ik toen ook nog eens werkte) en daar moet je het idd doen met de informatie die je ziet in een kennel. En van de gegevens die de vorige eigenaren mee gaven. Maar dit hondje bleek veel en veel moeilijker te zijn als dat we dachten in het asiel. Gelukkig kon ze toen gewoon mee naar mijn werk en jaren en jaren later stopte ik daar met werken en moest ze dus naar de hier boven genoemde opvang, en met veel geduld ging dit uiteindelijk ook wel goed. Maar door haar ben ik wel wat banger geworden om een hondje direct over te laten komen uit het buitenland.
Het is namelijk ook niet echt bevordelijk voor een hond die, eenmaal bij mij blijkbaar, heel angstig is en bijvoorbeeld niet eens normaal uitgelaten kan worden aan een lijn om dan vervolgens een aantal weken later al naar een drukke dagopvang te moeten. Dat is stress op stress (stress van het in eens in een huis wonen en stress van het verplaatsen naar een dagopvang).
Maar als de mogelijkheid er bij mij ooit eens is (mogelijk als ik een relatie heb of thuis kom te zitten met pensioen) dan wil ik ook heel graag weer voor een iets minder makkelijk plaatsbare hond gaan en wie weet ook wel direct uit het asiel haal. Maar dan moet mijn situatie er ook naar zijn anders vind ik het oneerlijk naar de hond toe, ze moeten al aan zoveel nieuwe indrukken wennen en de ene kan dit heel snel en een ander heeft daar heel veel tijd voor nodig.
"
ja dat snap ik ook helemaal, je situatie moet natuurlijk wel zo zijn dat je blanko voor een hond kan gaan.
Een gastgezin kan in elk geval zeggen hoe de hond bij hen reageert, dus een indicatie heb je wel dan, al zegt het nog altijd niet alles.
Jenna leek toen ze net bij ons was een open en heel makkelijk hondje, ze kon na een gewenningstijd ook loslopen.
Maar na een week of zes ontdekte ze zelf ineens dat ze een jachthond is
.
En haar makkelijkheid bij bijv. haar tuigje omdoen, bleek achteraf een automatisch ineenkrimpen en verstarren te zijn en zo waren er nog andere dingen. Als ik haar dus tijdens die eerste weken had moeten beschrijven, had dat dus niet correct geweest omdat ik haar niet goed genoeg kende en zij zich bovendien heel moeilijk uitte. Dat is eigenlijk wat ik bedoel, dat er dan verkeerde verwachtingen gegeven worden. Ik had gezegd dat ze goed los kon lopen en ongecompliceerd is terwijl dat achteraf dus niet zo was.
Al zal het in de meeste gevallen denk ik wel meevallen allemaal, maar elkaar door en door kennen komt toch pas na verloop van tijd en zegt dan misschien nog niet alles.
Nog een nadeel vind ik dat als de hond eenmaal gewend is in een gastgezin, hij dan weer moet verkassen, wat voor sommige honden dan weer net de druppel kan zijn om alle vertrouwen te verliezen. Maar misschien zie ik dat ook te zwart in, en hebben de meeste honden wel het vermogen om zich weer aan een nieuwe situatie aan te passen. Het zal ervan afhangen.
Maar nogmaals, ik snap de noodzaak van gastgezinnen wel.
Moh is hier ook veranderd hoor. Ook zij kon best aardig los, nu heeft ze zoveel lef dat ze toch echt wel durft te jagen.
En ja dat nog een keer verhuizen is wel lastig. Maar als ik de hond van mijn zusje te logeren heb voor een nachtje gaat dat ook goed. Als het dan door omstandigheden toch paar nachten langer wordt gaat het ook goed. Dus waarom is uit logeren gaan minder belastend dan daar blijven? De hond weet van te voren niet of het voor1 nachtje is of voor altijd.
En ja dat nog een keer verhuizen is wel lastig. Maar als ik de hond van mijn zusje te logeren heb voor een nachtje gaat dat ook goed. Als het dan door omstandigheden toch paar nachten langer wordt gaat het ook goed. Dus waarom is uit logeren gaan minder belastend dan daar blijven? De hond weet van te voren niet of het voor1 nachtje is of voor altijd. "
ja klopt, misschien ben ik ook wel te tuttig hoor, ik had zelf regelmatig de hond van een vriendin te logeren en die had daar ook helemaal geen moeite mee zo te zien.
Ik heb niet alleen op zielige foto;s gekozen, filmpjes, verhalen van de vrijwilligers, info info en nog eens info, ik wist dat hij een schat van een hond was, hij was de lieveling van de vrijwilligers.
Het was mijn eerste hond dus ik wist ook dat we samen op les moetsen,
Ik doe het de volgende keer misschien wel precies hetzelfde, al is het wel handig om een hond te zien in een pleeggezin, dat raad ik de meeste mensen aan,
Maar ik zou het zeker weer aan durven, ik weet dat er hard gewerkt moet worden, maar is dat niet bij elke hond.
Hoeveel probleemhonden zijn probleemhonden bij hun baasjes geworden?
asterix (Gast)
Waarom harde waarheid? Omdat er bij dit soort discussies vaak heel gevoelig op wordt gereageerd. Ja, betalen zal je als eerst moeten doen want de kassa moet rinkelen. En ik weet dat men je zgn. eerst doorlicht. Na de intake moet het raar lopen als men nee zegt.
wij woonden toen met Lola in de woning naast het huis wat we nu hebben. De woonkamer was daar tamelijk klein. Ik herinner me nog dat de vrouw die voorbij kwam om ons "door te lichten" zich afvroeg of de hond wel genoeg plaats zou hebben bij ons. Terwijl er ook nog een grote tuin voor haar beschikbaar was.
Toen mijn vriend vroeg of ze meer ruimte bij ons zou hebben dan in haar hok in het asiel, lachte de vrouw en vond het zelf ook een beetje rare reaktie van haar omdat honden zowiezo het liefste dicht bij hun baasje zijn.
asterix (Gast)
En waar komt de hond terecht als het echt niet gaat?
Nee hoor. Ik was de derde persoon waar een intake mee werd gedaan, de twee daarvoor waren afgewezen.
De kassa rinkelen? Jij hebt een raar beeld of een vervelende ervaring.
Vincent Robbesom (Gast)
De waarhwid ligt weer eens in het midden. Ik heb 14 jaar een lot uit de loterij gehad via een stichting die honde uit spanje haald. Ik zou het zo 100 x over doen. Maar je kunt ook pech hebben. Begin er niet aan voor je war ervaring hebt en zorg voor een goede regeling als het niet werkt. Het zou mooi zijn als we een paar jaar vrijwillige sterilisatie teams konden sturen en de huidig zwerfers een thuis zouden geven.
Maarja..
Maarja.. "
Het allerbeste zou zijn dat al de honden ginder een goede thuis konden vinden, maar dat is een utopie.
Ja sterilisatieteams voor alle zwerf honden in t buitenland maar dan zit je nog met al de pretnestjes waar ze zo gek op zijn.
bij de stichting..die blijft altijd eigenaar
Aha. U moet een vervelende ervaring met één stichting gehad hebben en ben dus niet objectief meer . (Kassa moet rinkelen). Ik ga hier verder niet op in. Heeft geen nut. Klaarblijkelijk ligt het bij u zeer gevoelig. Misschien toch maar eens wat verder onderzoeken?
Correct. Bij een opvanggezin. Want een goede stichting heeft die als achterwacht.
inderdaad 
Asterix (Gast)
Lees eens goed terug ipv. suggestieve opmerkingen te maken dat ik vast met 1 stichting een slechte ervaring zou hebben gehad. Ik heb met verschillende en dus ook grote telefonisch contact gezocht.
Dus, als de voormalige zwerfhonden ( want dit zijn het vrijwel altijd) na een tijd probleemgedrag gaat vertonen wat vaak gebeurt ,dan neemt de stichting de hond weer terug? Dit blijkt nl. vaak te gebeuren met deze zwerfhonden. Dit kun je heel vaak teruglezen van mensen die dit soort honden hebben geadopteerd. De eerste tijd gaat het vaak goed maar na een langere tijd veranderen die honden vaak waardoor men vaak niet meer weet wat men er mee aan moet.
Dus, als de voormalige zwerfhonden ( want dit zijn het vrijwel altijd) na een tijd probleemgedrag gaat vertonen wat vaak gebeurt ,dan neemt de stichting de hond weer terug? Dit blijkt nl. vaak te gebeuren met deze zwerfhonden. Dit kun je heel vaak teruglezen van mensen die dit soort honden hebben geadopteerd. De eerste tijd gaat het vaak goed maar na een langere tijd veranderen die honden vaak waardoor men vaak niet meer weet wat men er mee aan moet. "
Bij de stichting waar Furby vandaan komt MOET hij dan terug.
ik kan me eerlijk gezegd, tenzij er onverwachte situaties voordoen als ziektes of ongelukken oid, geen voorstelling maken van wat er dan niet zou gaan.
Als je op alles voorbereid bent en je er blanco ingaat zonder enige verwachting maar de hond neemt zoals hij is, kan het nauwelijks misgaan? (Niet dat het dan altijd makkelijk is natuurlijk, dat is een ander verhaal)
Je moet er altijd rekening mee houden dat de hond angstig kan zijn, niet alleen kan blijven, niet met andere honden kan of verborgen ziektes kan hebben.
En als het toch gebeurd dat het niet gaat, ja dan moet de hond via de stichting naar een opvangadres.
Lang geleden dat ik nog iets op het forum gepost heb... en dan zie ik dit topic, het zoveelste waarin mensen die een hond uit het buitenland adopteren om verantwoording wordt gevraagd.
Ik heb nog nooit geweten dat iemand die een hond, een pup, bij een erkende fokker haalt daar uitleg moet bij geven en dat is ook niet nodig, dat is een keuze die die persoon maakt en daar hoeft niemand zich mee te moeien. Net als de keuze, die onder andere ik, maak om een hond uit het buitenland te halen.
Het verhaal van mijn hondjes kan je op mijn profiel vinden, dat hoef ik hier niet helemaal neer te zetten, allemaal een rotleven gehad
1 hondje uit een belgisch asiel, 3 hondjes uit Spanje
Rune, Paloma en Wolf zijn gestorven, Pixie is nu 13 jaar en met haar gaat het gelukkig nog behoorlijk goed, ondanks haar hartproblemen.
Vooral Paloma was zowel fysiek als psychisch gebroken, blind in een oog, nierproblemen, zware angstagressie...
Ik zou het zo weer doen, ik mis ze nog elke dag
Ik kies er nooit voor om een pup te halen omdat ik vind dat er al genoeg honden zijn die op een warme mand wachten.
Ook stel ik geen eisen of heb ik geen verwachtingen bij het hondje dat bij mij komt.
Mijn honden hoeven zich niet aan te passen aan mij of moeten niet dit en dat. Ik pas mij en mijn leven aan aan hen.
Ziekte, gedrags'problemen' (een probleem is er maar als je er één van maakt)
Dat is mijn eigen keuze, niemand zegt of eist dat iedereen een hond uit het buitenland haalt. Als dit niet in jouw leven past of je wil het risico niet nemen, dan doe je dat toch gewoon niet.
En neen, het grote probleem wordt er niet mee opgelost, maar het wordt ook niet in stand gehouden door adoptie uit het buitenland.
Het kan de overheid daar namelijk geen zier schelen wat er met het overschot aan honden gebeurt, ze sterven op straat of in een dodingsstation, dat kost hen geen geld. Adoptie brengt de overheid ook geen geld op.
Ook de 'overvolle' asiels hier zijn daar geen gevolg van, dat is de schuld van degenen die hun hond in het asiel dumpen.
Veel organisaties zetten zich daar ter plaatse in voor sterilisatie en castratie en geven voorlichting in bv scholen.
Het moment dat Pixie er niet meer is, en ik hoop dat dit nog een hele tijd op zich laat wachten, vertrek ik naar Spanje om in de refuges te gaan helpen als vrijwilliger. De situatie daar is schrijnend.
En zoals eerder gezegd, dit lost het grote probleem daar niet op, maar er hier over zagen ook niet.
Dus bij deze:
Daarom!
Dus, als de voormalige zwerfhonden ( want dit zijn het vrijwel altijd) na een tijd probleemgedrag gaat vertonen wat vaak gebeurt ,dan neemt de stichting de hond weer terug? Dit blijkt nl. vaak te gebeuren met deze zwerfhonden. Dit kun je heel vaak teruglezen van mensen die dit soort honden hebben geadopteerd. De eerste tijd gaat het vaak goed maar na een langere tijd veranderen die honden vaak waardoor men vaak niet meer weet wat men er mee aan moet. "
Ik snap wel wat je bedoelt, hoor.
Als een stichting alleen maar adoptanten probeert te lokken door in te spelen op medelijden (emotionele chantage noem ik dat), en de honden meegeeft aan de eerste de beste die reageert, hoe ongeschikt die ook is… ja… dan krijg je onverantwoorde stichting + onverantwoord adoptant en dat komt geen één hond ten goede. Daar heb je gelijk in. Al dat gesjacher met dieren, daar kan ik ook heel erg boos om worden! En inderdaad, dat gebeurt. Moet men niet blind voor zijn.
Maar! Het kan natuurlijk ook anders. En dus ben ik van mening dat men nooit alles over dezelfde kam mag scheren en geen veralgemenende uitspraken over 'buitenlandse honden adopteren' kan doen. Want dat is niet eerlijk naar alle betrokkenen die wél positief en waardevol bijdragen tot een beter leven voor een hond.
Gesjacher met dieren ?
En hoeveel rashonden die besteld zijn bij goede fokkers, belanden uiteindelijk ook nog in onze asielen ? Of worden steeds maar herplaatst ?
Echtscheiding, ziektes vd hond, baasjes allergie
, verhuis, jobverlies.....ga maar verder.....
dus steek niet alles op de buitenlandertjes die terug moeten omdat ze zich niet kunnen aanpassen.
Primair is dat iemand die een buitenlander wilt adopteren zich eerst bewust is van hetgeen zulke dieren hebben meegemaakt.
En...bereid is om ervoor te gaan als het tegenzit.
En hoeveel rashonden die besteld zijn bij goede fokkers, belanden uiteindelijk ook nog in onze asielen ? Of worden steeds maar herplaatst ?
Echtscheiding, ziektes vd hond, baasjes allergie, verhuis, jobverlies.....ga maar verder.....
dus steek niet alles op de buitenlandertjes die terug moeten omdat ze zich niet kunnen aanpassen.
Primair is dat iemand die een buitenlander wilt adopteren zich eerst bewust is van hetgeen zulke dieren hebben meegemaakt.
En...bereid is om ervoor te gaan als het tegenzit.
"
Inderdaad
Je kiest ervoor..het is levende waar met een mening en achtergrond
maar zijn ook veel honden die zich zonder veel moeite voegen in hun nieuwe leven
en genoeg puppy topics ala
help mijn pup terroriseert ons...
Dat zegt meer over ervaring en inzet eigenaar dan het dier meestal
Anoniem (Gast)
Ik heb dus, zoals Annyke zegt, 4 spaanse meiden een warm thuis gegeven.
Omdat ze in erbarmelijke omstandigheden waren gevonden/gedumpt.
Ja, ik had voor herplaatsers in eigen land kunnen kiezen.
Maar, hoe naar ook, hun omstandigheden zijn beter dan die van mijn meiden waren.
Die waren uiteindelijk terecht gekomen in de beruchte dodingsstations, die echt, echt bestaan.
Ja, de spaanse overheid zou daar iets aan moeten doen.
Maar dat is tot nu toe een utopie.
Dus daarom, buitenlandse honden die hier bij mij een warm en veilig thuis hebben.
Ik heb wel eens nee gezegd tegen adoptanten, ze wilden de hond die bij mij in opvang was zoooo vreselijk graag! Maar ze kwamen met een mooi verhaal dat gewoon totaal niet klopte. De hond had daar doodongelukkig geweest.
Dus, als de voormalige zwerfhonden ( want dit zijn het vrijwel altijd) na een tijd probleemgedrag gaat vertonen wat vaak gebeurt ,dan neemt de stichting de hond weer terug? Dit blijkt nl. vaak te gebeuren met deze zwerfhonden. Dit kun je heel vaak teruglezen van mensen die dit soort honden hebben geadopteerd. De eerste tijd gaat het vaak goed maar na een langere tijd veranderen die honden vaak waardoor men vaak niet meer weet wat men er mee aan moet. "
Heb je zelf wel eens 2e hands hond gehad?
Heb je zelf een hond en zo ja waar vandaan?
heeft je hond wel eens iets gedaan wat je niet leuk vond?
Heb je je hond wel eens moeten trainen om iets aan te leren?
nou dat is voor ons niet anders
de ene hond is de andere niet
Ik nam er 2
1 angsthaas en een man van de wereld met ervaring
Echt hoor bij mij komt er geen pup in huis..ondingen vind ik het
Leuk voor paar uur of bij iemand anders
Geef mij maar een volwassen dier..en beetje schade lossen we wel op
Ieder zijn meug
Maar ik laat me niet wegzetten als iemand die niet bewust kiest of daar onzorgvuldig in is
Ik heb alles gedaan om mijn honden een goed thuis te geven
en hun stichting ook
Dus loop niet zo te miepen
Ik kan tientallen adressen bellen van matige fokkers en daar over schrijven
wat is het nut?
beter iemand helpen waar ze een goede fokker kunnen vinden
of goed asiel of stichting ect
En helpen hoe je een hond uitzoekt die in jou leven past..en hoe je andere dingen oplost
Je bent een azijn pisser (sorry maar weet geen ander woord)
Alles wat wij je vertellen uit ervaring wat wel goed gaat ..dat lees je niet of nauwelijks
Je wil gewoon je gelijk krijgen
maar ervaring heb je niet..
wonderlijk zeg ik dan..zeeer wonderlijk
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?