Pup Liv weer thuis na super kritieke toestand. Trots!!!

Wat fijn om te lezen dat het voorzichtig beter gaat....

Ik kom straks nog even lezen, na je bezoek aan Liv....

Kom net bij haar vandaan. Ze wilde me heel blij begroeten maar ze kon t niet opbrengen. Ben bij haar gaan zitten en ze heeft op schoot gelegen. Echt nieuws heb ik nog niet maar de arts was voorzichtig positief. Ze ligt aan de anti biotica om een longontsteking te voorkomen. Das t enige echte kritieke punt nog. Maar daar zijn nog geen tekenen van. 

Blijven duimen en dat ze er geen schade aan over gehouden heeft. Zo wel, hopelijk in beperkte mate dat ze nog een lang hondwaardig leven mag lijden. 

Oh, wat kijkt ze zielig. Arme Liv.  Ze voelt zich vast erg beroerd en zwak. Zo piepjong en al zoiets heftig moeten overwinnen.

Ik hoop ook uit de grond van mijn hart dat ze dit goed doorkomt en zonder schade. 

Je bezoekje heeft vast veel positiefs teweeggebracht. Hopelijk mag je morgen weer langs gaan?

 Ja ik ga morgen middag even langs. Maar heeel ff omdat t echt te veel energie kost. Ga weer werken van 17:00 tot 02:00 en mag als uitzondering mn telefoon mee naar binnen nemen. Is normaal verboden namelijk. Blehh.

Owww, dat koppie van kleine Liv! Ik duim keihard dat ze er goed doorheen mag komen. Kop op meis, doe je best !

Super!

Ik snap wel dat de bezoekjes kort moeten zijn, zoals bij IC bij mensen, maar voor de moraal van Liv denk ik dat het wel van ontzettend grote waarde is dat ze je eventjes kan zien.

Ze is in ieder geval in hele goede handen.

 Bedoelde natuurlijk ook dat t Liv te veel energie kost. Mij niet. Nooit te veel voor mn hondjes.

 Ja, dat had ik zo ook wel begrepen. Maar bij mensen is dat toch net zo op de IC dat ze maar kort bezoek mogen ontvangen omdat het voor de patiënt te inspannend is, maar toch eventjes bezoek krijgen, kan toch ook positief werken op de gemoedstoestand en dan lukt vechten net iets beter. Daarom dat je wellicht Liv ook maar heel kort kan bezoeken, maar het zal toch een positief verschil maken. Ze is er nog maar 2 weekjes, maar vast en zeker heel erg aan je gehecht al.

Nee, daar bestaat geen twijfel over hoor dat niets je teveel is voor je hondjes. 

Ja onze band was al heel hecht. Zit veel tijd in socialisatie van dit ras. Is niet de makkelijkste. We gaan er gewoon voor.

Ach wat een nachtmerrie waar je in bent beland.... heel veel sterkte.... wat een schatje is het....

Heel veel sterkte en we duimen heel hard verder dat het zeer goed komt

Blijf geloven in een positieve afloop!  Dat er nog geen longontsteking is, is positief, zou ik denken!

Hier gaan de duimen omhoog zodat we Liv kunnen zien opgroeien tot een grote, gezonde hond!

Och, wat een enorme schrik. Ik lees het nu pas en ben blij te lezen dat Liv aan de beterende hand is. De duimen draaien volop dat een longontsteking uitblijft. Wat een zenuwslopende dagen voor jullie. Maar we blijven positief en jullie lieve mooie Liv gaat er helemaal bovenop komen!

Gelukkig al uit de couveuse even lekker kunnen kroelen. Die eerste foto wat een lief kopje,die oogjes,dan smelt je toch.

Hoop dat ze heel snel opknapt en weer terug naar huis mag.

Ja ze is er sinds vanochtend uit. Dat is opzich ook positief natuurlijk. Ik vind het hopen heel eng want vrees t ergste.. maar goed.. hopen doe je toch wel vanzelf. 

 Niet van het ergste uitgaan dan maak je,jezelf gek.

Iedere verbetering is er één,we draaien hier massaal de duimpjes op hp omdat ze vlug mag herstellen.

Ik kan me zo voorstellen dat het heel fijn is je puppy weer even te zien en voelen. Maar, als ik uit eigen ervaring spreek, het zal ook heftig zijn je hondje in die toestand te zien en niets te kunnen en mogen doen.

Heel veel sterkte en we blijven duimen voor een goede afloop.

Het is natuurlijk wel een goed teken dat er geen tekenen van een longontsteking zijn. Ze krijgt al AB, dus blijf goede hoop houden.

Liv heeft je bij thuiskomst heel hard nodig....

Och wat een nachtmerrie wat je hebt doorgemaakt met je hond.

Heel fijn dat je weer hoop kan hebben.

Ik duim ook voor je dat Liv er geen schade aan overhoudt.

Heel veel sterkte 

Ach wat een droppie op de fotos.

Toch fijn dat je nu je telefoon bij je mag hebben.

Nogmaals beterschap met haar.

Ik trek dit echt bijna niet meer. Word niet goed.. niemand buiten de mensen hier lijkt mn angst te begrijpen en doen er zo nuchter over. Pffff man.. 

Van harte nog veel beterschap en hou de moed zal misschien morgen terug al wat beter zyn we duimen verder

 Nee wij kennen dat allemaal....

Hond ligt in de ok... in utrecht en dan vraagt me baas: maar kun je niet voor even hier heen komen? In amsterdam.. .

Umhh nee

En als zijn kind een snotje in der neus heeft blijft ie een week thuis....

Nou ja gewoon blijven duimen. En anders wordt je gewoon  zelf  "ziek" van de stress

ga ook duimen,heel veel sterkte

Ach die foto's, zo aandoenlijk dat kleintje!

Vreselijk niets anders kunnen doen dan afwachten. 

Maar we duimen met zn allen. 

En het feit dat de da voorzichtig positief is is natuurlijk al een heel goed teken. 

Positief blijven

 Ik denk dat menig onder ons dit herken.

Een nicht van mij was eens zwaar beledigd dat ik haar verjaardag afzegde omdat mijn hond net geopereerd was.

Wij begrijpen inderdaad je angst maar probeer wel positief te blijven,met al die duimpjes van ons moet het toch wel goedkomen

Ja jullie zijn opt moment de enige die me positief houden. Mensen die t gevoel kennen. 

Ja, wij begrijpen allemaal je frustratie, wanhoop en stress. Anderen kunnen zich dat inderdaad moeilijk inbeelden en begrijpen niet dat een hond voor ons net zoals een kind is, waar we alles voor laten vallen en serieus van slag zijn als er iets mis is.

De steun op HP is gelukkig wel groot en ik ben blij voor je dat je je hieraan kan optrekken. Je meisje heeft je 100% nodig, maar laat al je zorgen, gevoelens en frustraties hier maar de vrije loop. Dat lucht op en de steun hier geeft je telkens weer nieuwe energie.

Veel moed nog!

De tijd gaat traag als je enkel kan afwachten, maar je moet het beste blijven hopen.

 Schroom niet hier je gevoel neer te zetten. Je hoeft niet eens vragen te hebben. Tik gewoon wat je denkt, voelt en wat je angsten zijn.

Weet ik veel, wat je kwijt wil. Het kan en mag. De hondenbaasjes weten allemaal wat je voelt. Ik heb heel veel steun ondervonden op dit forum, toen ik het heel hard nodig had.

Gelukkig begreep onze omgeving ons wel. Ook de werkgever van mijn man werkte overal aan mee. Als er iets was, kon hij meteen naar huis. Als het nodig was, mocht hij thuis werken...

Steun heb je nodig. Waar je die vandaan haalt is niet zo belangrijk. Als je het maar ergens vandaan kunt halen. In jouw geval is dat hier.

Blijf moed houden op herstel van Liv... Als de DA het niet zou vertrouwen zou ze nu nog in de couveuse liggen. Probeer daar ook

hoop uit te halen. Probeer alvast iets te regelen voor als ze naar huis kan en je extra zorg nodig heeft. Sterkte