hond wil altijd als eerst uit de deur

ik heb elke keer als ik ga wandelen dat mijn hond als eerste de deur uit wil. Dit vind ik egt vervelend. Ze doet dit omdat ze denkt dat er katten op straat zijn. En aan katten heeft ze een hekel   Zelf probeer ik er steeds te laten zitten en geef ik het commando blijf. Het probleem is als ik dat doe word ze helemaal gek omdat ze dan denkt dat ze dit moet doen omdat er een kat zit. Ze gaat dan ook heel erg tekeer. Ik weet niet wat ik er aan moet doen. Heeft iemand misschien tips? Alvast bedankt.    

Eerst een paar keer de 'blijf' oefening doen op een andere plek (dus niet bij de deur). Gaat dat goed? Dan kun je verder gaan.

Bij de deur de 'blijf' oefening doen, duidelijk het commando geven. De deur nog niet open doen, pas als dit ook goed gaat kun je aan de deurklink gaan zitten en dit steeds verder uitbreiden.

Na heel veel geduld en oefenen is het bij mij gelukt, moet bij jou ook vast goedkomen!

Ik kijk zelf altijd even naar buiten, Mellow gaat wel als eerste naar buiten.

Vind ik fijner in verband met deur dicht doen (en dus geen pootjes of staartpuntjes die achterblijven).

Blijven oefenen, de mijne willen vaak als eerste uit enthousiasme, maar als ik dat toe staan, sleuren ze me daar buiten, haha.
Mochten ze te snel willen, blokkeer ik ze vaak met mijn been en mogen ze weer opnieuw gaan zitten. Netjes of niet, heel simpel.
Verder inderdaad stapsgewijs opbouwen zoals Femke zegt.

Mijn drietal doet het ook. Heel veel katten hier en ze worden er he-le-maal gek van. Dus ook gekrijs bij de voordeur.

Mijn tactiek is om gewoon rustig om te draaien en weer naar binnen te gaan. Deur weer dicht. Je hond negeer je tot ze weer rustig is. Ik vertel mijn honden daarna een onzinverhaal, puur omdat ik daar zélf rustig van word. "Weet je waarom we hier zitten? Nou, jullie gingen enorm tekeer buiten. Nergens voor nodig, want ik heb gekeken en er zit geen kat. En al zat die er wél, het is niet onze taak om die weg te jagen. Onze voordeur zit naast het slaapkamerraam van de buurvrouw en misschien slaapt die nog/al. Niet zo fijn als jullie dan zo tekeer gaan, hé? Goed, zullen we het nog eens proberen?" Als ik zelf eenmaal rustig ben probeer ik het rustig nog eens.

Het vergt wat geduld, er zijn dagen dat ik wel tien keer terug naar binnen loop, maar consequent zijn is erg belangrijk. Als ze zo tekeer gaan, dan geen wandeling. Want het doorlopen en lekker gaan wandelen kan gezien worden als een beloning voor het gedrag. Overigens is het naar mijn mening wel belangrijk dat je rustig blijft en niet boos wordt. Woede kan zorgen voor nog meer opwinding en onrust. Juist van negeren en rustig praten als je eenmaal binnen bent zal ze hopelijk kalmeren.

Succes!

Misschien de boel eens omdraaien? De hond laten zitten en blijven als je weer terug naar binnen gaat? Dan zitten er geen katten en leert de hond misschien het verband deur > zitten, in plaats van zitten > katten!

dd

dd

Ik zou proberen haar niet te laten zitten en geen commando's te geven (omdat dat blijbaar veel spaning bij haar geeft) maar gewoon laten staan en pas de deur uitgaan als ze rustig is. Op de manier die Team Podenco aangeeft.

teach-your-dog-to-wait-at-the-door

Ongeacht type hond... hier volgt pas actie wanneer er rust is. Dus de riem gaat pas om wanneer er rust is, een deur gaat niet eerder open dan wanneer er rust is, altijd. Vanuit die rust kun je je hond leren wat je maar wilt, 'even wachten' is een fijne  , terwijl jij ondertussen even buiten checkt hoe het met de katten staat 

Het zijn simpele gewoontes die je jezelf aanleert en daar gaat je hond in mee. Net zoals het een gewoonte werd dat jou hond zichzelf opgelegd heeft, met jouw toestemming, om als eerste naar buiten de gaan om de omgeving te checken op katten. Een ongeleid projectiel. Dus dat ga jij vanaf nu consequent zelf doen, vanuit rust ... rust. Hond rustig, riem om, hond rustig 'even wachten', deur open, check buiten, rust, je stapt naar buiten, hond volgt. Probeert 'ie langs je te wurmen deur weer dicht, kalm. Sleurt 'ie je over de drempel, terug en deur weer dicht. Zo doen we het en anders niet hier in huis. Overigens vind ik er niets mis mee een hond eerst door de deur te laten gaan, maar wederom wel weer vanuit rust. Een hond die de taak heeft om vanaf de drempel op kattenjacht te gaan zou ik eerst dit maar eens leren.

Aanvulling ... een hond die braaf ( al dan niet op aangeleerd commando) gaat zitten hoeft nog niet ontspannen te zijn. Wees je er dus van bewust dat er echt rust is, in jou en in de hond.

" Aanvulling ... een hond die braaf ( al dan niet op aangeleerd commando) gaat zitten hoeft nog niet ontspannen te zijn. Wees je er dus van bewust dat er echt rust is, in jou en in de hond. "

Petra, *Lily Jane* & Jip

dat is Jenna, ze zit bij het aanlijnen onnatuurlijk rustig in elkaar gedoken, helemaal verstijfd, makkelijk voor mij, maar echt niet ontspannen, het lijkt alsof dit op een nare manier is aangeleerd. Wat ook eenmaal buiten goed te merken is aangezien ze daar meteen gespannen is voor de wandeling.

Ik vind dit op zich moeilijk, hoe krijg je echt die ontspanning erin dat ze eerst maar eens rustig en ontspannen haar tuigje of halsband om laat doen en dan ook nog eens rustig en ontspannen naar buiten stapt.

"  
dat is Jenna, ze zit bij het aanlijnen onnatuurlijk rustig in elkaar gedoken, helemaal verstijfd, makkelijk voor mij, maar echt niet ontspannen, het lijkt alsof dit op een nare manier is aangeleerd. Wat ook eenmaal buiten goed te merken is aangezien ze daar meteen gespannen is voor de wandeling.
Ik vind dit op zich moeilijk, hoe krijg je echt die ontspanning erin dat ze eerst maar eens rustig en ontspannen haar tuigje of halsband om laat doen en dan ook nog eens rustig en ontspannen naar buiten stapt. "

Dobry

In elk geval negatieve associatie gelegd  Dat is niet leuk. Doet ze zo op elke manier waarop en op elke locatie waar je haar aan de lijn doet? Je zou kunnen proberen het los te koppelen van elkaar. De riem omdoen scheiden van het naar buiten gaan. Een riem om doen weer leuk maken kan eigenlijk alleen maar d.m.v. klassieke conditionering. Zorgen dat de er sterke leuke prikkel gekoppeld gaat worden aan de handeling die voor positieve emoties zorgt. Als je dan ook die handeling eerst loskoppelt van het naar buiten gaan kun je op beide punten toewerken naar een positieve associatie en ze dan weer samenvoegen. 

"  
In elk geval negatieve associatie gelegd  Dat is niet leuk. Doet ze zo op elke manier waarop en op elke locatie waar je haar aan de lijn doet? Je zou kunnen proberen het los te koppelen van elkaar. De riem omdoen scheiden van het naar buiten gaan. Een riem om doen weer leuk maken kan eigenlijk alleen maar d.m.v. klassieke conditionering. Zorgen dat de er sterke leuke prikkel gekoppeld gaat worden aan de handeling die voor positieve emoties zorgt. Als je dan ook die handeling eerst loskoppelt van het naar buiten gaan kun je op beide punten toewerken naar een positieve associatie en ze dan weer samenvoegen.  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

zoals bijvoorbeeld zomaar eens haar riem omdoen bedoel je?

Ze duikt eigenlijk altijd in elkaar als je iets bij haar wil doen, borstelen bijvoorbeeld. Onderweg doe ik haar vaak de sleeplijn aan, dus wisselen van riem, en ook dan zit ze in een gespannen, gedrongen houding.

Ik ben wel bezig er alle tijd voor te nemen en niet over haar heenhangen e.d.

Bedankt voor jullie tips!

"  
 
zoals bijvoorbeeld zomaar eens haar riem omdoen bedoel je?
 
Ze duikt eigenlijk altijd in elkaar als je iets bij haar wil doen, borstelen bijvoorbeeld. Onderweg doe ik haar vaak de sleeplijn aan, dus wisselen van riem, en ook dan zit ze in een gespannen, gedrongen houding.
Ik ben wel bezig er alle tijd voor te nemen en niet over haar heenhangen e.d. "

Dobry

 Als ze goed voer gemotiveerd is kan je er een loopy training van maken. Dan gooi je de beloning weg zodat ze zelf weer in positie moet komen. En alles op haar initiatief, jij biedt alleen de gelegenheid om iets te verdienen. 

Vgl treat and retreat. Het afstand vergroten is een extra beloning.

"  
 
zoals bijvoorbeeld zomaar eens haar riem omdoen bedoel je?
 
Ze duikt eigenlijk altijd in elkaar als je iets bij haar wil doen, borstelen bijvoorbeeld. Onderweg doe ik haar vaak de sleeplijn aan, dus wisselen van riem, en ook dan zit ze in een gespannen, gedrongen houding.
Ik ben wel bezig er alle tijd voor te nemen en niet over haar heenhangen e.d. "

Dobry

Het is dus zozeer riem gerelateerd, maar meer de directe benadering? Begrijp ik dat goed? Hoe is ze met aanhalen, eventueel massage?

Met het loskoppelen bedoel ik dat je de handeling en actie loskoppelt van elkaar om er los van elkaar aan te werken en pas weer samen te voegen als beiden positief geassocieerd is. Maar als het vooral de directe benadering is van een handeling doen dan is dat breder dan alleen de riem aandoen positief te associeren.

ze laat alles gewoon toe, maar ze bevriest zeg maar, haar houding is gedrukt en in elkaar gedoken, masseren laat ze ook toe, het lijkt een tijdje of ze ontspannen is, en dan ineens weer een schok, alsof ze ineens iets beseft...maar wat...

Tijdens het wandelen, wat al veel beter gaat dan in het begin, kan ze ook ineens, alsof ze een schok krijgt uit het niets naar voren schieten na een tijdje ontspannen gelopen te hebben, ik denk dat dit hetzelfde is als in een schok in die gedrukte houding schieten als je iets bij haar wil doen.

Ze is inderdaad voergericht, dus lekkertjes zijn wel in te zetten. Ik ga me er in verdiepen hoe precies...

Ik had een heel stuk getypt en floep weg  Balen.

Probeer het op ander moment opnieuw, ben nu redelijk gaar   en wellicht kun je er toch nog wat uithalen voor jullie.

Gooi wat brokjes op de grond, deur open en buiten weer brokjes op de grond gooien. Zorg voor rust voordat je naar buiten gaat. Brokjes zoeken helpt daar bij.

"  
 
zoals bijvoorbeeld zomaar eens haar riem omdoen bedoel je?
 
Ze duikt eigenlijk altijd in elkaar als je iets bij haar wil doen, borstelen bijvoorbeeld. Onderweg doe ik haar vaak de sleeplijn aan, dus wisselen van riem, en ook dan zit ze in een gespannen, gedrongen houding.
Ik ben wel bezig er alle tijd voor te nemen en niet over haar heenhangen e.d. "

Dobry

 Brokje en een haal met een borstel, brokje, borstel en herhalen, niet te lang. Kort doen en herhalen. Pas langer of op meerdere plekken gaan borstelen als je merkt dat ze rustiger wordt.

Borstel in je hand en brokje. Met een riem omdoen, net zo, brokje en riem om, brokje riem. 

Riem om en eten geven, weet niet hoe vaak per dag ze eet? Na t eten even roem om, dan brokje en riem af. 

Pavlov, klasieke conditionering. 

@ Arina, quote lukt niet, dus dan maar zo.

Wat ik bedoelde met die ontspanning in zittende hond is eigenlijk vooral rust in gedrag. Dus niet een hond die wel zit, maar met z'n hoofd al vol aktie in de startblokken staat en na z'n cue je de drempel over sleurt.

Ik heb met Jip heel lang niet mentaal en emotioneel  ontspannen naar buiten kunnen gaan. Daarvoor was het buiten gewoon te spannend en zat hij teveel in z'n hoofd. Maar ik heb wel gewerkt aan leren rustig gedrag bij naar buiten gaan.

Wat jij beschrijft van Jenna is daarom van iets andere orde dan waar ik aanvankelijk in mijn eerste reactie op doelde. Blijkbaar geeft de handeling spanning en autonome reactie en dat manifesteert zich ook nog met spanning gedurende de wandeling. Dat los je niet 'eenvoudig' op met rustgedrag in vertrekmoment creeeren, zeker niet als daar een deel van de lading ligt.

Het is ook afwachten of en in hoeverre je een autonome overlevingsreactie helemaal kunt wegpoesten. Ik denk dat het vooral een weg is waarin de hond steeds sneller leert herstellen en zelf grip krijgen daarop.

Daarom vind ik Wendy's voorbeeld mooi omdat je daarbij de hond helpt zelf uit de freeze te kunnen komen, beloond door afstand vergroten en vervolgens de hond zelf de controle geeft in keuze maken om het weer aan te gaan in haar eigen tempo. 

Klassieke conditionering is in feite niets meer dan een positieve associatie koppelen aan hetgeen aanvankelijk beangstigend is. Dat vraagt kleine stappen in tempo van het dier. Het lekkers (als dat voor Jenna een juiste positieve prikkel is) dient niet als beloning (operante conditionering) maar als bron voor positieve associatie. Zo'n beetje als Suzanne beschrijft. Terwijl je kort aanraakt een positieve prikkel toevoegen en hopen dat ze dat aan elkaar gaat koppelen om zo de oude associatie te overschrijven. Dat werkt alleen als ze nog open genoeg staat voor de positieve prikkel. Dat kan in beginsel zijn dat de borstel of riem alleen maar voor haar in het zicht ligt terwijl jij met je hand de riem aanraakt, ondertussen is zij aan het knabbelen op lekkers dat geeft een fijn gevoel en zo bied je haar de gelegenheid dat fijne gevoel te koppelen aan jouw hand die naar de riem gaat (nog zonder dat je haar aanraakt). Dat kun je dan stapje voor stapje uitbouwen. En schiet ze in een freeze dan kun je wat lekkers verder weg gooien (wat Wendy schreef) zodat ze uit de freeze komt, ervaart dat ze zich kan verwijderen (regie en beloning) en zelf haar tempo kan bepalen om weer terug te keren voor herhaling van het ritueel. Het is ook kijken en uitproberen wat en hoe het voor jullie het beste werkt.

superbedankt Petra, Wendy en Susanne, ik was daar zelf nooit opgekomen, om dat zo te gaan proberen op te lossen.

We gaan ermee aan de slag ik denk dat Jenna dit een heel goede manier van ontspannen zal vinden.

Misschien is het handig om vanuit een rustig startpunt zelf als eerst naar binnen of buiten te gaan. Dit is een vorm van plaatsbepaling. Dat wil uiteraard niet zeggen dat je hond dan ook gelijk beter luistert. Het punt is dat om het moment dat jij eerst gaat en daarna pas de hond jij als het goed is de deur nog dicht moet doen. Dit is tegelijkertijd een rustpunt. Projecteer hetgeen wat je wilt zien van je hond. Ik wil dat mijn hond rustig naar buiten gaat. Dus gebeurd dat ook

" superbedankt Petra, Wendy en Susanne, ik was daar zelf nooit opgekomen, om dat zo te gaan proberen op te lossen.
 
We gaan ermee aan de slag ik denk dat Jenna dit een heel goede manier van ontspannen zal vinden.
 
  "

Dobry

Leuk, en vooral fijn voor Jenna en jullie 

 ik zie nu pas jouw reactie er tussen staan.

Succes