Update alprozelam of diazepam bezoek trimmer

Die grotere letters is een kronkel van mijn tablet 

"  
Hoelang krijgt Hummie het nu? Voor zover ik weet is geleidelijk afbouwen uitsluitend aan de orde bij langdurig gebruik. Ik g
ebruikte het bij Jip kortdurend en incidenteel en ik heb nooit een afbouwschema gevolgd, gewoon gestopt. Net zoals bij mensen is reactie op afbouw/stoppen erg individueel.
 
 
Ik merk dat je zelf onzeker bent en ook niet veel vertrouwen hebt in de informatievoorziening van je dierenarts (wat ik ook kan begrijpen). Hoe zou je dat kunnen aanpakken? Sta je er op deze manier zelf achter?
 
 
 
 
 
 
 
 
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

Vanaf afgelopen maandag zijn we begonnen. Dit om een bloedsuikerspiegel op te bouwen. Normaliter is het zo als je een spiegel hebt het lichaam wel al gewend is aan de dosering. Dan is bv medicatie vergeten ook minder erg, dan als er geen spiegel is. Daarom denk ik ook dat er afgebouwd moet worden.

In principe heb ik in eerste instantie goede informatie gehad vanuit de arts. Zij heeft goed meegedacht, en gekeken naar welke medicatie Hummie zou kunnen ondersteunen. Ook toen ik aangaf geen vetranquil te willen gebruiken. Daarin stond ook duidelijk vermeld hoe op en af te bouwen.

Toen ik merkte dat Hummie niet heel goed op de medicatie reageerde en opnieuw contact heb gehad heeft de assistente overlegd met de dokter. Vanuit die informatie heb ik er inderdaad weinig vertrouwen in. Informatie die anders was, en erg onduidelijk in de afbouw. Dat maakt me inderdaad onzeker. Je hebt het toch over benzodines. Daarbij weet ik goed wat een verkeerde afbouw kan doen, en wat voor lichamelijke klachten komen om "af te kicken". In het geval van Hummie zal dit allemaal wel meevallen, want het gaat over 5 dagen. Maar dan nog, ik wil niet dat hij door een slecht of niet afbouwen wel last ondervind.

Benzodines in de hondenwereld is een nieuwe wereld voor me. Heb inmiddels veel gelezen, contact gehad met DA, hier ervaringen uitgewisseld. Als ik de vetranquil had ingezet en geen research had gedaan, had ik hier ontzettend veel spijt van gehad. Na informatie op internet schrok ik wel dat de DA dit voor had geschreven. Een middel waar je zoveel voor gewaarschuwd werd. Ik kon de waarschuwing wel, maar niet de bijhorende naam. Dusja, het is een nieuwe wereld, een wereld waar ik nog zoekende in ben. En ik wil dat natuurlijk goed doen. Ik sta wel nog achter het besluit van de alprozelam. Op dat gebied ben ik het eens met de DA, ondersteuning dmv medicatie beter is voor Hummie. Ik kan me ook vinden in dat het zoeken is, en iedere hond er anders op reageert. Dat het soms wisselen is in de dosering om te kijken wat het beste werkt.

De DA ziet Hummie natuurlijk tijdens haar consulten, daar baseert zij haar advies op om te ondersteunen met medicatie. Ondanks dat de consulten goed verlopen, hij daar duidelijk op mij vertrouwd, we stappen zetten blijft het een erg stressvolle situatie voor hem. Dan heb je het slecht over maximaal 15 minuten, een trimmer duurt veel langer. Voor een bezoek aan de DA zal ik ook nooit medicatie geven, dit heb ik ook nooit gedaan. Een kort moment waar ik hem goed doorheen kan helpen.

Vandaag was toch de afspraak bij de trimmer? Benieuwd hoe het is gegaan en Hummie nu weer lekker in z'n vel zit.

Ik kreeg uit je schrijven de indruk dat je eigen dierenarts ook nog wat onbekend en  zoekende is in dit soort medicatie en de evoluerende inzichten. Als je dan zelf niet precies weet hoe en wat en je kunt je ook niet helemaal verlaten op de expertise van je dierenarts geeft dat onzekerheid lijkt me. Ik heb het ook gehad toen Jip zo geagiteerd reageerde op de alprazolam. Dan zoek ik net zoland verder tot ik weet wat ik wil weten om me zekerder te voelen over wat ik aan het doen ben. Zo kon ik mijn dierenarts ook weer informeren over wat ik ondervond. Ik heb uiteindelijk gewoon gemaild met universitaire gedragskliniek/Matthijs Schilder.

Aangekomen bij de trimmer was Hummie erg nerveus. Hem de tijd gegunt even te snuffelen, trimmer en ik op de grond (stuk veiliger voor hem).

Eenmaal op de tafel heel gestresst, kroop letterlijk in mij, tongeren, hijgen, poepjes laten van de zenuwen, wijd gesperde ogen. Beetje afstand genomen, werd toen wat rustiger. Uiteindelijk bleef hij mij aankijken, compleet gefocused op mij en werd daar weer heel nerveus van.

Samen met de trimmer besloten om te kijken wat er gebeurd als ik wegging. En dat hielp. Voor sommige misschien moeilijk te volgen, maar Hummie is erg gefocused op mij. Als ik er ben legt hij ook maar minimaal contact met andere (snuffelen, snoepje pakken) Als ik bv bij de oppas ben of bij mijn tante is hij alleen gericht op mij. Als ik er niet bij ben, zoekt die veel meer contact.

Denk voor iedere hond dus anders wat het beste werkt. Toen ik wegging heeft hij eigenlijk geeneens gepiept. Liet het begaan, werd steeds rustiger, ontspande meer in zijn lichaam (dit stond eerst helemaal gespannen) uiteindelijk heeft de trimmer zelfs een kusje van hem gekregen.

Van de alrpozelam absoluut geen werking gezien. Dit was ook Hummie geweest zonder medicatie. Dat doen we dus niet meer, want vond hem nog een aantal dagen erg onrustig in zijn lijf.

Ik ben zelf nog eens wat meer gaan zoeken op internet over afbouw. Daar wordt duidelijk aangegeven dat dit pas bij langdurig gebruik hoeft (pas na 5 dagen). Zijn dus zo gestopt, daar ik merk dat Hummie niet goed reageert.

Na de trimmer hem rust gegeven, even bijkomen. Na een uurtje gaf hij zelf aan klaar te zijn. Lange wandeling gemaakt met zijn tweetjes, dit deed hem zichtbaar goed.

Met de trimmer afgesproken dat hij over 2 maanden weer komt. Ik blijf er even bij, en ga dan weg. Zo kan zij ook nog wat meer vertrouwen opbouwen. Ze ging heel goed om met Hummie, bleef heel rustig, lief, stelde hem goed gerust (al reageerde hij daar niet op als ik er bij was)

Andere medicatie gaan we ook niet doen.

Mooi dat het goed gegaan is, nu kan Hummie goed gekapt de komende maanden weer door 

Je hoort het wel vaker dat dieren onrustiger zijn bij trimmer/dierenarts als de eigenaar erbij is. In dat geval prima opgelost zo. En lijkt erop dat Hummie dit dus aankan. Stresshormoon circuleert nog wel even rond, dus lekker chillen nu.

En je hebt er weer een mooie ervaring bij in je bagage. Ook wat betreft de alprazolam en ander medicatiegebruik.

Goed weekend 

Ik heb het ook vaker gehoord. Zijn de klitten eruit? 

Goed gegaan met Hummie!

Ik zou tussendoor eens 'even' op bezoek gaan bij de trimmer, zonder dat ze iets doet.(over een aantal weken oid)

gewoon even een 'tussendoor-koekjesbezoekje'(zonder trimmen). Voor het vertrouwen en de rust van; kijk er gebeurt niks!

als de medicatie niks gedaan heeft, dan laat je het maar weg ook.

Hum wordt wel flink!

Klitten zijn eruit. Gelukkig zijn oren niet geschoren, wel kort en dun nu. Bij okseltjes en buikje heeft ze wel wat moeten wegscheren.

Meeste mensen kiezen er ook voor hun hond alleen bij trimmer te laten. Werkt meestal beter. In het geval van Hummie twijfelde ik hierover, gezien zijn wantrouwen, angst en paniek.

Ik had dit ook niet bij iedereen gedaan. Maar zij gaf me een goed gevoel, wist dat ze er wel uit kwam samen met hem. Ik was in de buurt, dus 1 telefoontje en was binnen 5 min daar.

Medicatie bracht toch veel onrust. Als ik na vandaag kijk is die weer heerlijk relaxed. Oogjes staan rustig, speelt wel binnen maar op een andere manier. Overdag ook moe. Vanochtend 3 kwartier gelopen en vanmiddag mini plasrondje van 5 min. Avond wel 1,5 uur en s'avonds nog een dik half uur parkje geweest. Merkte dat hij overdag echt die rust nodig had, anders meld die zich wel. Lange avondwandeling deed hem ook zichtbaar goed, genoot duidelijk. Heerlijk ontspannen gespeeld met zijn beste vriendje. Normaal na lange wandeling doen we nog een plasrondje. Merkte dat hij toch nog wel energie had dus toen maar langer gegaan. Probeer zoveel mogelijk te kijken naar wat hij aangeeft. Als hij zijn energie niet voldoende kwijt kan, wordt die binnen onrustig. Het is een energiek  hondje.

Hummie doet het eigenlijk heel goed. Als ik kijk wat voor stappen de laatste maanden: niet meer jagen op fietsers, of joggers. Komt na mij toe voor snoepje focus op mij zoals we getraind hebben. Gaat naar de oppas, en dat gaat eigenlijk heel goed. Merk dat hij steeds beter luistert aantal momenten gehad met een hond dat hij luisterde en terugkwam naar mij. Vandaag tijdens de eerste wandeling koos hij zelf ervoor een hond niet te begroeten, normaal moest dat toch. Heel mooi hoop dat hij dit steeds meer gaat aangeven of hij wel of niet wilt begroeten. Ook het blaffen naar mensen zonder hond gaat beter, krijg hem meestal teruggeroepen. Uitvallen aan de riem is een stuk minder, ook aan de riem reageert die minder op prikkels van auto's e.d. Zijn 2 honden op bezoek geweest, was eerst heel lastig voor hem, viel dan veel uit. Wel vertrouwde honden, nu vond hij het zelfs leuk. De baasjes die dan mee zijn reageert die niet op, zonder hond wel.

Binnenshuis kan hij een langer lijntje aan met mij. Als ik de deur van de slaapkamer dichtdoe staat die niet meer te wachten voor de deur, evenals ik douchen ben.

Merk dat hij op bekende mensen blij reageert, staartje kwispelen wil eigenlijk contact leggen maar durft die grens nog niet over. Stapjes naar mensen zijn klein, maar zit zeker vooruitgang in. Ook in huis is die rustiger, en als we bij (bekenden) mensen op bezoek gaan. Eerst was hij hier heel druk. Nu speelt die even, binnenkomst wel blaffen en beetje onrust en gaat dan lekker slapen. Reageert niet als iemand opstaat dmv blaffen zoals voorheen.

Soms goed dit op te schrijven, best veel als ik het zo terug lees alles bij elkaar. Ben eigenlijk heel trots op hem. Compleet andere hond, en dat in een jaar tijd. Laat nu nog zien dat veel zaken trainbaar zijn, en blijft ook stappen maken.

En tsja achteraf heb ik natuurlijk spijt van die medicatie. Ik ben toch degene geweest die hem dat gaf, met een niet gewenst resultaat. Veel onrust. Maargoed, die ervaring hebben we ook en nemen we mee. Als het wel geholpen had was ik blij geweest dat ik het wel gedaan had. Is toch een kwestie van uitproberen.

Mooi positief verhaal Rachelle. Geeft ook aan hoeveel tijd en er samen in leren groeien doet. Wees maar trots op jezelf en Hummie.

Als we vooraf de informatie zouden hebben, die we achteraf weten, zouden we heel wat anders doen. 

Je handelt op een moment wat je denkt dat het het beste is. Je leert er van voor de volgende keer. Voor het zelfde had het wel gewerkt.

Wel een mooi leermoment en fijn dat t goed gaat!