dit zat niet in de planning:

Super dat het zo goed gaat!

En tja, kattenkwaad :p katten hebben ook tandjes he ;)

ja maar dit waren honden tandjes 

ik ben blij dat ze het zo goed doet 

ik denk dat Daisy een beetje overprikkeld is.

vanmiddag beet ze al in mijn arm terwijl ze langsliep.

en met uitlaten net hing ze ook steeds in mijn arm...

Ik denk het ook Jaim, ze heeft zoveel in korte tijd meegemaakt en gaat verder supergoed. Misschien inderdaad even pas op de plaats

Wat bedoel je precies met " met uitlaten hing ze in mijn arm"?

 Probeerde ze naar je arm te happen?

Of trok ze aan de lijn?

In ieder geval zou het wel eens andersom kunnen zijn:

Misschien is ze wel onderprikkeld( dat is niet eens een woord denk ik....)

Ze heeft behoorlijk lang érg rustig aan moeten doen. Voelde zich ook ziek.

Nu is ze beter, ze is een jonge hond en wil eindelijk eens de wereld verkennen! Dat het lijf nog niet helemaal mee gaat is haar geest een zorg: ze wil ontdekken, snuffelen, spelen, stoeien....

Misschien moet je haar gewoon, aan de lijn, meenemen op n stuk lopen met hus. Alleen wel wat pauzes voor haar inlassen zodat ze op adem kan komen. Er eens goed op uit,met onderbrekingen.

En nee, er wordt niet getrokken aan de lijn, en al helemaal niet naar armen gehapt. Au! Nee!

Probeer maar eens morgen.....

het is letterlijk hangen in mijn arm.

ze bijt echt in mijn arm. 

gelukkig niet doorbijten maar wel zo dat haar tanden in me arm staan .

ik ben de laatste dagen veel met haar bezig met leren en spelen en uitlaten omdat ze nu echt een beter is.

maar ik denk zelf nu dat ik toch iets te veel doe met haar.

maar goed wat jij zegt kan natuurlijk ook.

ik zal dat morgen een proberen anders helpt het niet iets rustiger te doen natuurlijk.

Het kan hoor. Allebei.

Misschien dat het leren en oefenen wat teveel is geweest, ze heeft waarschijnlijk nooit iets hoeven leren bij haar vorige baas....

Maar een stuk wandelen is wel lichamelijke inspanning, maar vooral ook relaxt: ze mag lekker lopen, snuffelen, nieuwe dingen zien. Maar er ligt geen druk op, het is ontspannen. En : Geen tijd voor streken.....

ik zal idd eerst een kijken hoe ze het doet zonder dat ik haar dingen ga leren erbij. 

ik denk idd dat het iets te veel is geweest.

ze ligt nu in ieder geval helemaal knock out 

komt goed, al fijn dat ze durft aan te geven dat er iets is, nu nog even uitvinden wat.

Ik krijg de indruk dat ze niet veel meegemaakt heeft vroeger en in korte tijd veel veranderingen, het asiel, de kliniek , toch flink ziek ook en nu weer wennen aan een nieuwe omgeving, en nog niet helemaal fit natuurlijk. Dat is ook best veel allemaal.

Ik herken het bijten wel een beetje. Hier is dan soms ook sprake van overprikkeling. Maar ook iets wat bij zijn leeftijd hoorde, het speelse bijten, aan kleding trekken, en het overenthousiast zijn.

" komt goed, al fijn dat ze durft aan te geven dat er iets is, nu nog even uitvinden wat.
 
Ik krijg de indruk dat ze niet veel meegemaakt heeft vroeger en in korte tijd veel veranderingen, het asiel, de kliniek , toch flink ziek ook en nu weer wennen aan een nieuwe omgeving, en nog niet helemaal fit natuurlijk. Dat is ook best veel allemaal. "

Dobry

 neen ook omdat ze de riem niet kende.

ik dacht dat ze dan  of los liep buiten ,

of niet is uitgelaten.

maar nu denk ik idd dat ze niet uigelaten is geweest.

ik doe het nu rustiger aan ze heeft duidelijk meer tijd nodig.

ik moet alleen voor mezelf prioriteiten gaan zoeken wat ik eerst wil doen/leren ,

en dat dan een voor een doen.

dus moet ik eerst leren 'hier'?

of eerst 'los , leave it'?

ik vind die 2 dingen toch wel belangrijk dat ze dat leert.

 het was niet speels.

de eerste keer was in mijn arm , en eigenlijk vanuit niets terwijl ze langsliep. 

( ik zat op de stoel )

en buiten was het ook springen en hap.

En hoe reageer jij daar dan op?

Het kan zijn dat ze in haar vorige thuis geleerd heeft om die manier aandacht te krijgen. (Je weet wel, negatieve aandacht is nog altijd beter dan GEEN aandacht...)

Je kleine meid, eerst een baas waar ze niet op haar plek was. Toen doodziek en nu in een paradijs bij jou. Dat koppie heeft heel veel te verwerken en reken maar dat ook zo een longontsteking er in hakt.

Ik zou heel rustig aan doen, vraag niet te veel van haar. Probeer buiten, vooral rust te creëren.  Als ze contact maakt, braaf en voertje, als ze komt, braaf en voertje. Dit doe je om de band op te bouwen, om te laten zien dat bij jou komen een feestje is. Verder zou ik nog niets van haar vragen. De conditie is nul, en alles is compleet nieuw voor haar. Het heeft echt weken nodig voor haar om helemaal te herstellen en te wennen.

Ik denk dat t happen gewoon betekend: baas, ik weet t even niet meer. 

 ik stuur ze naar haar mandje.

ik denk niet dat ik het kan negeren.

maar ik begrijp wel wat je bedoeld 

suzanne ik ga dat idd zo proberen 

 Het kan, dat haar vorige eigenaren niet al te vriendelijk tegen haar waren, dat ze nu op voorhand maar in de aanval gaat.

Het klinkt raar, maar af en toe voertjes aanbieden, laat zien dat ze niets te vrezen heeft bij jou, vertrouwen.

Ik zou die aanpak van Suzanne ook proberen. Proberen om de associatie om te keren, vriendelijk zijn tegen baas= snoepje en spelen, happen = inderdaad naar mand en negeren...

Haar laten merken dat ze niet hoeft te bijten om aandacht te krijgen.

Ik zou er wel een nee, bij zeggen

het zal idd aandachtbijten zijn , want bang lijkt ze totaal niet.

maar even ,.... buiten het bijten nu ,

het is een heerlijk hondje verder.

Ik heb hier eens lang over nagedacht. Ben hier door geen enkele hond ooit gebeten. Maar heb bij Fleur tot 2 x toe, zeer ongewenst gedrag gezien:

De eerste keer, ik had haar een jaar of 2, begon ze mijn complete leren bankstel te slopen. Ik was niet boos, maar vroeg me wel af: waarom!? Een tijd later zag ik waarom: ik kon aan haar zien dat ze een enorme pijn in haar buik had! Maar ze piepte nooit! Bleek ze een geperforeerde baarmoeder te hebben! Ik was net op tijd!

De laatste keer begon ze haar bed compleet te slopen! En begon ook al aan mijn bed! Ze mocht toen nog overdag overal komen, maar toen toch maar de slaapkamerdeur dicht gedaan. Dit was een paar maanden voor haar dood. Bleek ze lymfeklierkanker te hebben!

Ik wil hiermee alleen maar zeggen, het zal toch een vorm van communicatie zijn. En wat ze duidelijk wil maken, zul je moeten leren.

Ik zou zeggen, geef haar even een checkup bij de DA. Dan weet je zeker dat je het niet in die hoek hoeft te zoeken.

Het is maar even een gedachte hoor Jaimie.

.

Ik kan je trouwens wel zoenen dat je me even wakker schud 

hier had ik niet zo zeer bij stil gestaan.

De medicijnen die ze kreeg .......

Metacam siroop.

Claraseptim.

Marbocyl.

Iemand enig idee of een van de 3 een pijnstiller is?

Ik weet dat zo wie zo een ervan antibiotica is.

Heb ik toch nog iets voor je kunnen betekenen Jaimie! Geweldig!

Het is een herplaatser met een niet al te roos kleurig verleden en heel wat ellende achter de rug

een jonge hond van 1

Ik zie het echt meer als een herplaatser reactie

Geef haar ongelijk?

Hoe moet ze nu weten wat normaal is en wat niet?

In eerste 3 mnd kan je wel wat rare reacties verwachten

ze moeten zoveel verwerken en hebben geen idee wat kan en wat niet

Je werkt gewoon met  wat wel kan

maar routine rust en regelmaat en vooral tijd tijd tijd en positieve ervaringen.

dus op slechte dag loop je terug naar huis en op goede dag geniet je wat langer samen van de wandeling.

zonder gedoe..maar strikt

de regels moeten heel simpel zijn

Ja ik houd het idd ook simpel.

Gekke is ,  vanmorgen een half uur gelopen , geen gebijt en nu ligt ze heel rustig op haar botje te knagen op de bank.

" Heb ik toch nog iets voor je kunnen betekenen Jaimie! Geweldig! "

Martin

 ja idd , dank je wel 

 Metcam is ontstekings remmer en pijn stiller.

De andere medicijnen heb ik zo snel niet kunnen vinden.