Het grote offtopic topic, leuk filmpje op p 25!

 weekt dat niet los in water en zeep?

Een ziek dier of hulpeloos dier is een andere zaak. Daar zal ik ook alles voor doen.
Maar we hebben het hier over echt gewonde dieren. Waarvan je weet dat ze het echt niet gaan redden. Maar waar jij hun einde wel snel en kort kan bespoedigen.

 niet zo snel dat de muis al zelf zijn vel er niet aftrekt in paniek

Waaah, grote stroomstoring hier.

Mijn schoondochter belt: heb jij ook geen stroom?

Ik zeg: ja hoor, ik zet net een lekker bakkie.

Wil bakkie inschenken, alles plat.

Oh, zeg ik, ik heb ook geen stroom meer. Iedereen in paniek, haha, kun je nagaan hoe afhankelijk en verwend we zijn.

Alles deed het hier vrij snel weer, maar niet overal in Noord-Holland las ik net. Ik moest de honden nog uitlaten en de lift deed het weer maar ik ben er toch maar niet ingegaan, heel voorzichtig met Lexi van de trap gegaan voor haar artrose, niet goed voor haar, maar in de lift vastzitten met 3 honden vond ik toch te eng.

ik ga met de honden nooit de lift in  heb ooit vast gezeten met mijn teefje wat loops was had haar op mijn arm . stapte er een man in met een jackrussel reutje ik zei nog wil u wachten mijn teefje is loops .nee was kort en bondig zijn antwoord hebben we 2uur vast gezeten ,en die jack russell maar gillen , mijn vrienden wonen 9 hoog neem de honden niet meer mee als ik op visite ga bij hun, wil het nooit meer meemaken met honden vast in een lift.Holl.Hein.

Hoorde het net op de radio, lazen ze een tweet van iemand die een grapje maakte over vastzittende liften bij Heineken

Ik vind het ook eng, de enige fobie die ik heb is claustrofobie.

Maar met de meiden moet ik wel. Het zijn maar 2 trappen, maar met artrose, vooral naar beneden, is funest. Dat heb ik eerst een paar jaar met Vera gehad en nu met Lexi. Maar met die grote storing vanochtend durfde ik niet, dus heb Lex heel langzaam de trap toch maar af laten gaan.

Bij jou ook Manon? In de ' zoete inval' in koffiehoek hadden we het er al over, over die grote stroomstoring.

Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn op HP die hier last van ondervinden?

Want t is nogal een chaos begrijp ik van het journaal

Ik ook een keer paar uur vastgezeten brrr

Sterkte Manon, rustig probren te blijven en ik hoop dat het niet te lang duurt!

Hier alles weer goed hoor. En ben geen panieker. Alleen die lift ben ik voor de zekerheid niet ingegaan met die meiden

Een aantal jaar geleden hadden we hier in de regio ook een mega stroomstoring. Het was winter en al avond. Plots was alles gitzwart, geen een straatlantaarn deed het nog, inktzwarte duisternis, alle huizen donker.

Je realiseert je niet wat 'echt' donker betekend totdat alles helemaal uitgevallen is. Ik vond het toen heel eng, tastend langs muren en meubels de lade waxinelichtjes opgezocht.

Het vroor ook buiten, en je staat verstelt hoe snel je huis dan afkoelt.

Het was niet leuk! hulpdiensten reden met stille zwaailichten heen en weer omdat de noodlijnen overbelast waren. Het heeft uren geduurd eer het incident verholpen was.. en daarna kwam er wederom een storing omdat natuurlijk 'alles en iedereen' tegelijk de stroom weer ging opstarten, dat zorgde weer voor overbelasting.
Via tv en radio werd verzocht om niet direct alle lampen apparatuur tegelijk weer aan te zetten. Op zulke momenten voel je je inderdaad zeer afhankelijk en kwetsbaar..

Die zelfde week nog hadden alle supermarkten in het dorp kaarsen, waxinelichtjes en zaklantaarns in de aanbieding... meteen maar commerciel er op in spelen natuurlijk!

En je denkt ook automatisch ik zal even op mijn laptop het nieuws kijken, haha, nee natuurlijk niet.

Wat mij eraan herinnerde dat ik ook grote batterijen op mijn lijstje zet voor de radio

Hier doet alles het gelukkig weer in Heerhugowaard. Mijn buurvrouwtje was boodschappen doen. Kar vol, kon alles weer terugzetten en zat bovendien opgesloten in de parkeergarage van het winkelcentrum, want de slagbomen deden het natuurlijk ook niet meer   

Ja het is alweer klaar. Alleen Schiphol grote nasleep, mijn zoon werkt daar, die gaat zo de middagdienst in en zal het wel merken.

We hebben wel meteen mijn mama gebeld, die woont op twaalf hoog, ik denk straks staat ze net in de lift, brrr, ze zat laatst ook in d'r eentje vast in de lift

Nu ja, alles werkt weer hier. Ga stofzuigen, was aanzetten en een bakkie zetten. Hoe afhankelijk is de mens haha

Ja, zeer afhankelijk.. en verwend.

 Als iedereen dat doet zit je straks weer zonder

hier is het ook regelmatig bingo

ik maak me het meest zorgen om de vriezer

Oh ja, en natuurlijk chaos bij de NS voor de rest van de dag, werd al gezegd. Maarja, das zonder stroomstoring al zo haha

 hahaha klopt

Ja of een blaadje op het spoor whaaah!

Mijn schoondochter begon meteen de vriezer leeg te halen.

Ik zeg wacht nou maar even, misschien is het zo verholpen.

En ja hoor, dus die is alles weer aan het inruimen haha, beetje panieker is ze

Ach... ''How fragile we are''..

 das niet handig

niet aankomen..hoe dichter de vriezer blijft hoe kouder alles blijft

Als je langer aanhield dan paar uur zou ik alles naar mijn -20 vriezer verhuizen

ook een volle vriezer blijft makkelijker koud

Absoluut!

De mens kan totaal niet meer overleven zonder al die voorzieningen.

En toch voelt de mens zich superieur over alle diersoorten van de wereld. Hoe misplaatst

Ja, laten we er inderdaad maar trots op zijn, Suzan

Er komt hier al jaren een houtduif in mijn achtertuin. Ze is zo onderhand al aardig tam, pakt broodkorstjes uit mijn hand.

Ik noem haar mijn 'gevleugelde vriendje'.. ik zie haar dagelijks.

Een duivenmelker van verderop heeft me verteld dat het een vrouwtje is want ik heb daar geen verstand van.

Maar goed, madame was volgens mij altijd alleen.. ik heb nooit een andere duif in haar buurt gezien. Ik zag dat ze zich vaak mengden onder andere vogels zoals Kauwen. Dan zag ik ze op het dak van de schuur. De Kauwen leken haar aanwezigheid te accepteren.

Tot op een dag... ik haar weer in de tuin zag zitten. Ze stond dicht bij het raam alsof ze zat te wachten. Ik voorzichtig de deur geopend, ze bleef zitten,, zoals altijd. Gereserveerd, maar niet bang!

Maar wat zag ik daar... enkele meters verderop.. nog een duif!

''Ah' heb je een vriendje?'' zei ik meteen.

Ik strooide wat broodkruimels en steeds keerde ze zich naar die andere duif die wat afwachtend vanaf de schutting zat toe te kijken. Het was net was alsof ze zei: ''Kom nou maar joh.. ''

uiteindelijk kwam hij ook.. en pikte te samen de broodkruimels op.

Ze keek ook vaak naar me, die vrouwtjes duif.. het was alsof ze haar nieuwe liefde aan me kwam voorstellen. Ik was er echt door geroerd.. ben er nog steeds van overtuigd dat dit wijfie echt haar partner wilde introduceren bij me.

En daarna.. zaten ze samen op de schutting.. zo lekker tegen elkaar aan, want vogels zijn niet vies van een potje knuffelen met elkaar.

Ik heb het gebeuren aan veel mensen verteld.. de meeste lachen er wat om of vinden het onzin.. ik niet.

Zoiets kan me tot tranen toe bewegen,, zo mooi is dat.

Er is zoveel prachtigs te zien en te ervaren.. maar meestal zijn we er blind voor...

Oh schattig. Ja, ik vind dat ook prachtige dingen

Dank je Suzan, voor je mooie verhaal!

Hoe waar is dat, er is zoveel moois om ons heen te zien, als we het maar willen opmerken......En ervan kunnen genieten