Pijnlijke voorpoot bij 10 maanden

Rik heeft zich vorige week waarschijnlijk verstapt tijdens het rennen door de weilanden met een andere hond. Toen we naar huis liepen zag ik nog niets aan hem maar nadat hij een poos had geslapen wilde hij zijn linker voorpoot ineens niet meer belasten en liep hij flink mank. Die dag heb ik hem zelfs naar een perkje moeten dragen om zijn behoeften te kunnen doen. Omdat dit precies in het weekend viel hebben we het aangekeken en hem gedurende een aantal dagen aan de lijn gehouden en korte rondes gelopen. Het verbeterde toen gelukkig langzaam.

Toen hij weer zo goed als normaal liep mocht hij van ons weer los en omdat we hier in het bos vaak samen oplopen was hij alweer gauw aan het spelen met andere honden. 

Rik is een energieke hond, was nauwelijks te houden toen we hem verplicht 'lijnrust' gaven. Als hij los loopt legt hij vele meters af door heen en weer te rennen door het bos/weilanden en spelen met andere honden. 

Ik zag vandaag dat hij na een wandeling helaas toch weer begon te trekken met zijn poot. Nu vraag ik me af of we hem misschien toch weer te vroeg los hebben laten lopen en hij de voorpoot te snel weer heeft belast. Of zou er meer aan de hand kunnen zijn, zoals een gewrichtsaandoening? Hij lijkt er ook meer last van te hebben als hij na rust weer in beweging komt. Hij is inmiddels 10 maanden.

Komende woensdag moeten we sowieso naar de dierenarts omdat hij dan gecastreerd gaat worden i.v.m. een hardnekkige voorhuidontsteking. Dus ik kan het dan ook aan de dierenarts voorleggen. Na de ingreep moet hij ook een week rustig aan doen, dus dat zal voor het herstel van zijn poot ook niet verkeerd zijn...

Santa heeft dit een paar jaar geleden gehad, was toen bijna 2.
Rennen en spelen, thuis paar uurtjes slapen en bij het laatste rondje ineens manken. Na even lopen was het weg, maar na de volgende rust was het weer terug.
Tien dagen lijnrust en pijnstillers, geen verbetering, alleen een hond die uit frustratie begon uit te vallen.
Het vermoeden van onze dierenarts was dat het uit de rug kwam, en adviseerde fysiotherapie.
De fysiotherapeut wilde eerst foto's dus hebben we gelijk alle poten, heupen, rug, hals alles laten doen.
Onze hond was een enorme trekker toen hij uit het asiel kwam.
Achtergrond onbekend, dus wellicht geen goede fok.
(beginnende karperrug)
Door de behandelingen van de fysiotherapeut was het manken snel verholpen.
In het begin moesten we maandelijks erheen, nu voor onderhoud en preventief (spondylose) gaan we ongeveer drie keer per jaar.

Gijs had zich ook een keer verstapt en hinkte, na een paar dagen was het ovee, toch nog een tijdje rustig aangedaan, maar als hij daarna ging spelen met andere honden oid dan ging hij bij thuiskomt ook soms weer even hinken

na een paar maand was dat ook helemaal weg

als jij ergens een blessure hebt en het is over maar gaat daarna bv een dagje winkelen dan voel je het s avonds ook weer

maar toch goed als je het even voorlegt aan de da denk ik :) 

vooral voor je eigen gemoedsrust, haha

Dit is dus iets waar ik ook altijd schrik voor heb. Er zijn zoveel konijnenpijpen en gegraven putjes waar ik Lance los laat crossen....soms gaat hij zelfs overkop in zijn enthousiasme.

ik zou jullie hond toch rustig aan de lijn houden hoor enkele dagen. 

Is wsch maar een spiertje, beterschap.

10 maanden en castreren  is die voorh uidsontsteking niet anders te behandelen ? 

In ieder geval sterkte en ik duim voor spoedig herstel na de operatie ook.