vraag je voor de fokkers

ik ben momenteel volop bezig (al meer dan 3 jaar ondertussen) met inlezen over de oud Duitse herder, daar ik binnen kort met dit ras wil fokken.

ik ben lid van een rasvereniging, ik ben al naar shows gaan kijken van verschillende rasverenigingen, en ben mij nu volop aan het verdiepen in de verschillende lijnen die er zijn.

zelf ben ik opgegroeid met dit ras zowel mijn ouders, grootouders en nu ikzelf zijn gebeten met de ODH microbe

maar ik zit met het volgende, gezondheid is uiteraard heel belangrijk maar karakter is dat ook vind ik...

hebben jullie ooit eens een hond reu/teef  gehad die volledig gezond was (dus de testen waren allemaal positief) maar waarmee jullie niet gefokt hebben omdat jullie vonden dat het karakter toch niet was wat het moet zijn?

Mijn slagzin over fokken, en deze staat ook op mijn website.

Een gezonde geest,
in een gezond lichaam,
en wanneer dat dan nog een mooi lichaam is ben ik dubbel tevreden.

Voor mij moet er dus een mooie balans zijn in die drie punten.

Ik vind karakter net zo belangrijk. Als dat niet is wat jij verwacht moet je er niet mee fokken. Dat zou ik ook niet doen.

volledig mee eens

maar heb je het ooit al voorgehad, dat je een pup hebt (zelf gekocht of uit een eigen nestje) waarvan je na een tijdje, tijdens het opgroeien, dat je zegt van "hm dat zou toch (kwa karakter) geen goede hond zijn om een nestje mee te krijgen...??

want het karakter word uiteraard ook voor een groot deel nog gevormd tijdens de opvoeding maar is toch ook voor een groot deel genetisch bepaald.....?

ik kan mij nog goed herinneren dat de fokker van mijn reutje zij toen we de puppy dag hadden en wij checko hadden opgegeven als pupje voor ons.

ze zij   onmiddellijk  dat we er de "ergste" hadden uitgekozen, maar dat ze blij was dat wij hem hadden gekozen (door de ervaring die mijn ouders met ODH's hadden) en ook omdat we er mee naar de hondenschool ging enz....

en ze heeft gelijk gekregen we hebben wel degelijk de grootste deugniet gepakt

Karakter staat bij mij net iets hoger op het lijstje dan schoonheid. 

Jessy bijvoorbeeld, is een tophond als het op dr karakter aankomt; precies zoals het bij een terrrier hoort. Op schoonheid komt ze dan weer meer te kort. We hebben toen netjes wel alle kwalificaties gehaald  op shows om te mogen fokken binnen de rasvereniging.

Uit haar nest hebben we Binti aangehouden. Met 6 weken (toen iedere pupkoper incl. wij een pup uitkozen) was zij het mooiste én had ze een karakter wat goed bij ons paste. Binti is uitgegroeid tot een mooi gebouwde hond die het goed doet op de shows, vele malen beter dan Jessy. Maar: het karakter is 'verkeerd'. Ze mist de typische terrier felheid. Ze bijt zich nergens in vast en is nergens overdreven gepassioneerd in zegmaar, wat terriers dus wel zouden moeten hebben. Dat is ook de reden dat er met Binti nooit zal worden gefokt. Het is hartstikke gezellig met haar hoor, maar gewoon niet voor de fok geschikt.    

Ik wil toch nog even verduidelijken dat wat ik bedoel met mooi, 

niet gewoon enkel het uiterlijke bedoel.

Met mooi bedoel ik bvb rechte poten, geen kromme poten.

Niet koehakkig, een correct scharend gebit, geen lekogen (geen traanstreep), een correcte bouw, ...

Eigenlijk dus ook zaken die ten goede van de gezondheid van de hond zijn.

Dus NIET bvb een mooie kleur of zo.

Persoonlijk denk ik dat een fokker altijd kritischer moet kijken naar hun eigen honden voordat ermee gefokt gaat worden.

Dit houd in dat ik van alle 3 even veel houd en ze alle 3 even mooi vind, het zijn immers mijn honden.

Maar om er mee te fokken is iets anders.

Al mijn 3 honden worden gebruikt in de fok.

Toch ben ik erg kritisch als het gaat om het kiezen van het geschikt koppel. Dit geld zowel voor de reuen die ik gebruik voor mijn teven als voor de teven die aangeboden worden voor mijn reu.

Zo weet ik dat ik voor mijn reu geen teef wil die een beetje een scherp karakter heeft, dat gaat namelijk ten koste van het karakter van de pups.

bedankt voor de reacties,

de rede van mijn vraag is eigelijk mijn eigen teefje.

ik was vanplan om met haar mijn eerste nestje te krijgen (uiteraard na dat de tests +de aankeuring goed zouden verlopen)

maar ik ben erop terug gekomen....

ik heb nog nooit zo een geweldige gezinshond gehad als haar, ze is een echte flodder, luister goed, kan met kleine kinderen, kortom een echte familiehond.

ze is ook een goede werker, ik doe gehoorzaamheid met haar en ze doet het echt super!!

MAAR Genna heeft een probleem met vreemde mensen, het is niet dat ze agressief is, ook niet echt bang of onzeker maar ze houd graag afstand van vreemde, als ze te dicht komen (en vooral als ze oogcontact maken) dan blaft ze , ze  als het waren weg. tot ze zelf beslist dat het ok is.

eens ze je kent is er verder ook geen probleem, ook tijdens wandelingen ofzo doet ze dat niet, dan mag er iemand vlak naast haar passeren geen enkel probleem maar als je oogcontact maakt...

ik heb er lang over nagedacht want opzich, herders zijn in het algemeen geen "allemansvrienden" en het is ook geen agressiviteit dat eruit spreekt.

ik heb er lang mee gewacht omdat ik ook deels hoopte dat het ook wat pubergedrag was en idd het is al voor een groot deel verminderd maar toch....

ik heb die beslissing met pijn in het hart genomen en soms ben ik er nog altijd over aan het twijfelen maar ik denk toch dat het beter is van niet.....

fokken is gokken en proberen de fouten van de honden eruit te krijgen.

meestal lukt het maar het kan ook niet lukken.

mijn teefje heeft ook problemen, zot gek speels, drijfdrift.

nu heb ik een hele zachte reu ertegenover gezet, lily heeft ipo geprobeerd, dat zit er niet in, dus pups als showhond, gezelschaps en gehoorzaamheid probeer ik dan maar te fokken.

mijn teefje heeft veel ondervacht, dus reu zonder ondervacht, om een zo gemakkelijk onderhoudende vacht te krijgen.

de bones achterhand en voorhand zitten bij beide prima 

lily haar ogen zijn een tint te licht, dus haar reu zijn ogen zijn donkerder.

of het allemaal gelukt is weet ik over een jaar of 3 als ze volgroeid zijn.

 dat is afwachten

somige heben uit c heupen na vele generaties een a kunnen verdzetten,

een staart een cm te kort bij mams een reu met iets langere staart enz... of het lukt weet je nooit

Een van mijn teven waarmee ik fokplannen had (die heb ik ook echt mede met deze plannen in mijn achterhoofd uitgezocht) heeft op een test na alle uitslagen glansrijk doorstaan. Uiteindelijk is het voor mij de combinatie geweest van haar karakter en die ene uitslag die mij heeft doen besluiten mijn fokplannen met haar niet door te zetten. De perfecte hond bestaat niet, je zult dus altijd wel ergens wat water bij de wijn moeten doen ben ik van overtuigd. Ik kon leven met die ene uitslag maar niet met de combinatie van deze twee dingen. Ik vind het belangrijk dat je voor de volle 100% achter dat wat jij als fokker zijnde doet kunt staan. En dat kon ik in dit geval gewoon niet. Het is een schat van een meid, we zijn dolblij haar in huis te hebben en houden hierom zeker niet minder van 'r. Maar zij is in mijn ogen niet geschikt voor de fok, niet geschikt als moeder, mede (grotendeels eigenlijk als ik heel eerlijk ben) door haar karakter en enkele zorgen die wij hierover hebben. Maakt haar niet minder bijzonder voor ons, maar wel minder geschikt voor dit ene specifieke doel.

Hier ook een teefje speciaal uitgezocht om later ons eerste nestje van de kennel mee te starten.  Alle testen doorstaan haar karakter was niet altijd even stabiel.  Uiteindelijk haar toch laten dekken Door een zeer stabiele reu. Zij is uiteindelijk leeg gebleven,  ondertussen zijn er wat dingen naar boven gekomen en heb ik hier en daar honden uit haar lijn gezien en  gehoord waarbij het karakter niet zo stabiel is. Uiteindelijk hebben alle factoren mij doen beslissen dat wij er niet meer achter kunnen staan om met haar te fokken.  Uiteindelijk  heeft het denken wij zo moeten zijn dat ze leeg bleef. Natuurlijk is het niet leuk, alle voorbereidingen die we hebben getroffen zo veel werk er in gestoken en natuurlijk was het onze droom. hopelijk zullen wij in de toekomst een teefje verwelkomen waar wij wel achter kunnen staan. Nu genieten wij lekker van de hondjes die wij hebben.