Oude Jack Russel zussen op de afdeling hondengeriatrie

Speedy tessa.....ik had geen ander antwoord van jou verwacht  doorgaan tot het einde. Dat siert je . 

Die twee oude dametjes boffen met jou! (En natuurlijk ook met elkaar). 

Ik volg jullie heb alles gelezen. Mijn hemel dit moet zo moeilijk zijn voor jullie. En wat een sterke en dappere meisjes. Hoop dat jullie nog even van elkaar mogen blijven genieten ! wat een pakkend verhaal!
En heel veel respect voor jou. Je leven staan nu in het teken van verzorgen mee knoken en goede en slechte momenten. Daar kunnen vele een voorbeeld aan nemen !

Dank jullie voor de mooie en hartverwarmende woorden. Het schrijven hier en lezen van jullie reacties geeft me heel veel steun!!

De dames hebben vannacht hun luiers uitgedaan, hihi het was net of ze er zo uitgestapt waren: ik zag 2 hoopjes luier (met het klittenband nog vast) op de grond liggen. Een luier was helemaal volgeplast, dus het scheelt behoorlijk! 

Als ze nu binnen rondlopen is het ook veel relaxter. Nu blijft het in de mand ook droger. Soms lagen ze in een kletsnat en volgepoept kussen. Lijkt me niet echt lekker liggen...

Wat mooi Kylie, dat artikel over Speedy en Tessa in mensvorm, zoals die dametjes zie ik onze keesjes ook. Zij zijn eigenlijk ongeveer net zolang samen als die oude dametjes, maar dan in hondenjaren. 

En wie weet gaan onze dames ook nog een record vestigen? Je leest niet vaak over honden die even oud zijn en samen zo'n lang hondenleven mogen krijgen.

Echt te schattig die luiertjes, en wat fijn dat het iets droger is nu. En wat een schattige foto is het. Als je hondje ouder wordt, worden ze ook weer zo aandoenlijk. Hou je taai en vooral hou het droog. Succes!!

Ach die lieve besjes met hun luiertjes. Heel bijzonder dat ze samen zo oud zijn geworden. Ik hoop dat onze Woolaatje ook zo oud mag worden. Ze is nu net 2 jaar en een echte ondeugd. Ik vind het superzzzzzz zoals je het doet hoor. Velen zouden dat niet kunnen opbrengen of zelfs maar begrijpen waarom je dit allemaal voor Speedy en Tessa doet..

Hoe luiertjes schattig kunnen zijn he... En sorry hoor maar het idee hoe ze eruit gestapt waren en ze achtergelaten hadden bezorgde me welde lachkriebels... kun je boos op hen zijn dat ze het beter blijven doen dan normaal ? ... En dan je profielfoto met daar zo'n onschuldig kijkend hondje...  :-)

Ik hoop dat de luiertjes je een beetje werk en troep besparen, en voor de besjes natuurlijk een drogere omgeving. 

Als ik het goed onthouden heb dan hebben jullie toch een tuin of in elk geval de mogelijkheid om hen uit te laten...  Hopelijk wordt het binnenkort mooi weer en kunnen jullie iets lekker afgeschermd make waar ze buiten kunnen liggen...  En nu we toch in de babyluiers zitten, waarom geen 2de hands zachte vochtbestendige en afwasbare pamperkussens, waarop makkelijk was- en droogbare fleesedekentjes kunnen...

Ach,...  Ik kan me voorstellen dat je denkt "was het maar zo makkelijk"...  Maar ik leef echt met je mee... met de mooie zijde en met de minder mooie. 

Anneke: vooral Tessa is echt een scharminkeltje. Ze zijn allebei behoorlijk ingeteerd en ze waren al nooit dik. Ik heb hun hele leven geprobeerd ze wat voller te krijgen, maar het is me nooit gelukt helaas. Als ze dun zijn en ziek worden hebben ze ook niets om bij te zetten.

Marion: ik hoop dat jullie Woola ook zo'n lang hondenleven mag krijgen, wat een mooi hondje!

Kylie: lachen mag hoor, we hebben hier ook veel lol over de luiers. Van vertedering schiet ik ook vaak in de lach, dat houdt het ook leuk!

We hebben inderdaad een grote tuin, waar ze eerder altijd volop in renden en achter elkaar aan zaten. Nu kunnen ze niet meer rennen, maar als ze het voorjaar halen gaan de mandjes weer in het zonnetje en kunnen ze zonne-energie opdoen.

Haha wie snakt er NIET naar t zonnetje en zonne energie opdoen ? 

Even off topic 

Klopt helemaal Anny en Lance, laat de zonnestraaltjes maar komen!

De keesjes konden vanmorgen binnen even in de zon liggen, er kwam een straal zonnelicht precies op hun hondenknuffelkussen en Speedy ging er gelijk op liggen.

Ook al is ze blind: de zon kan ze altijd vinden!

Ik heb foto's van foto's uit mijn fotoboek gemaakt, destijds hadden we geen digitale camera.

Deze foto komt uit 2000, hier zijn ze 2 jaar oud. Ze hadden hun eigen zwembadje, de honden stretcher diende als duikplank, haha! Wat was dat toch een leuke tijd: heerlijk!!

Tja ik denk ook vaak terug hoe fijn het was toen bobby er nog was.Maar hoe lief en schattig waren ze.

Ach ik smelt ???? zo lief

Hihi Anneke! En hoe vind je ze dan als Kerstkeesjes:

Foto's dateren uit 1998, ze vonden die fotosessie maar niks!!

Wat lief! 

Ach wat lief hè.  Wat koester je die foto's dan hè.  Heel leuk.

Ja, die foto's zijn me heel dierbaar en dat zal straks alleen nog maar meer zijn.

Kwam ook deze nog tegen, de foto is op gemaakt in 1999, ze waren 1 jaar geworden en vonden ook deze muts niet zo leuk:

Ach geweldig, ik heb van de week ook heel veel foto's bekeken. Tja dan bedenk je wel, wat gaat die tijd toch snel. Het gaat veel te snel voorbij allemaal. Konden ze maar 80 worden..... Dan waren het nu pubers, en hadden nog een hele weg te gaan.

Jouw hondjes hebben bijna dezelfde "jeugd" gehad als Lady lijkt het wel.

Lady had ook zo'n ding van riet, een klein bankje bij de tv.  En dat kussentje lijkt zelfs sprekend. En om één of andere reden groeide het aantal mandjes en slaapplaatjes voor Lady bijna elk jaar. Tot ze er op een gegeven moment 7 had of zo, verspreid door het hele huis want dan kon ze overal bij zijn en ook nog slapen. Op mijn kamer had ik een dichtgeklapte slaapbank ingericht voor der als slaapplek helemaal vol met knuffels en speeltjes, en dan nog lag ze elke ochtend zowat met der kont in mijn gezicht te slapen en lagen alle knuffels overal verspreid want was ze verhuisd naar mijn bed  Ik heb ook ooit een papieren hoedje voor der gemaakt toen ze jarig was, van kaftpapier met hondenpootjes patroon. Helaas vond Lady dat hoedje echt verschrikkelijk...  Ahhh al die mooie herinneringen aan ze als jonge hondjes he?

Werden ze inderdaad maar net zo oud als wij... Toenstraks heb ik naar mijn gevoel 3 min staan kijken of ze nog wel ademde hier... er leek echt even helemaal NIETS meer te zijn en je eigen hartslag lijkt ook even te stoppen. Tot dat ene moment dat je haar buik heel rustig omhoog ziet veren. Ze lag enorm vast te slapen volgens mij... 

Werden ze inderdaad maar zo oud als wij.....

altijd dat afscheid nemen is er teveel aan . 

Ook ik keek altijd naar mijn 16 j oud hondje, soms stootte ik hem bewust even aan....ook altijd ongerust als hij doodstil lag. Kon het niet bevatten dat ooit dat hartje zou stoppen.

Gelukkig is hij in mijn armen zachtjes ingeslapen.

Als je dat gelukkig kan noemen.

Anneke en Anny en Lance: eigenlijk zou een hond net zo oud moeten worden als de baas: samen uit, samen thuis! Dat afscheid lijkt me vreselijk. Speedy en Tessa zijn mijn eerste honden, dus ik weet (gelukkig) nog niet precies wat me te wachten staat...

Gastinnetje: haha, Lady zocht gewoon een fijn plekje om te liggen en nam heerlijk alle ruimte in: zo schattig!

Ach tja, die hoedjes: onze dames vonden geen enkel hoofddeksel prettig. Ik heb het dan ook maar bij die ene kerstmuts en feestmuts gelaten.

Hier slapen ze soms ook zo vast dat het net lijkt of ze al vertrokken zijn, maar dan zie je ineens toch weer wat beweging en komt ook mijn hart in beweging om een vreugdesprongetje te maken!

ps: foto van een jonge / puppy Lady zijn altijd welkom!!

Ik stel een hele lastige vraag.

Zou je na hun nog honden willen?

Wat een lieve oude zusjes en wat ontroerend zijn ze zo samen.

Heel mooi om allemaal te lezen wat je allemaal hebt gedaan en hoe het gaat.

Dan zie je de foto met de luiertjes om en dan hier op het laatst dat ze nog zo jong zijn met een hoedje op met 1 er op.

Wat gaat de tijd dan snel.

Ik heb 2 honden, het witte hondje is bijna 14 dus ook al een oudje.

Hij is nog gezond en levendig, hopelijk blijft dat nog lang zo.

Hij is ook mijn eerste hondje, dat hij er ooit niet meer zal zijn is gewoon niet voor te stellen.

Nog niet te veel mee bezig zijn, is de enige raad die ik je hierin kan geven. De realiteit strookt totaal niet met de gedachte erover, terwijl ze er nog zijn, dus verspil geen tijd met proberen voelen hoe het zal zijn als jullie de horizon zijn voorbij geschreden.

Deze momenten zijn zwaar, zeer zwaar, maar geniet van elke moment dat ze vredig naast elkaar liggen te soezen, want deze laatste momenten ga je het eerst herinneren als ze er ooit niet meer zullen zijn.

Wees als je dieren, leef in het nu.

En dat is heel makkelijk gezegd, klopt...

Lieve groet.

Leven hun broertjes en zusjes nog?

Ze hebben een mooie leeftijd.

Hopelijk gaan ze nog een paar jaar mee.

Janno: ik weet niet of we hierna ooit nog aan honden beginnen, dit is nu nog niet te overzien. Het lijkt me wel heel leeg en kaal zonder hond...

Speedy en Tessa hebben 3 broertjes, ik weet niet of ze nog leven. Echt heel jammer, had graag geweten hoe het ze was vergaan in hun hondenleven!

Sylvia: de tijd vliegt voorbij, het gaat zo snel om. Wat een schattig hondje dat witje!! Hopelijk mag hij ook heel oud worden!

Hein: Het is inderdaad zinloos om te bedenken hoe het zal zijn, want dat is nu niet te voorzien. Maar ja, die gedachten dwalen soms af en doen wat het wil... Ik probeer ook zoveel mogelijk met de dag te leven, onze honden zijn ook hondjes van de dag dus ik moet wel!

Nog even wat bijzondere familie kiekjes!

Alle puppies met mama Taylor in het midden, Speedy, Tessa en hun broertjes Joep, Joris en Dribbel:

Mama Taylor:

Papa Bertus, Speedy lijkt heel erg op haar papa!

De oma van Speedy en Tessa, onze Tessa lijkt weer heel erg op haar oma!

*in overleg met TS, topic opslot*