Honden en gevoelens

Een hond ken wel degelijk gevoel.. Welke gevoelens herkennen jullie in je hond?

Even een stukje gekopieerd uit het topic wat de aanleiding hiervan is:

"Maar bij honden herken je ook gevoelens. Ik zie het bij onze hond ook terug.. denk is aan een hond wassen.. vinden ze vaak niet leuk, komt de sproeier vindt hij prachtig.. (buiten) mag mee de auto in, dan gaat die staart kwispelen en heel trots stapt meneer in, wandelen? Dan is hij ook vrolijk, maar ben je bijv. ziek, dan merkt de hond dat ook en legt hij vaak zijn kop op schoot... heb je verdriet komt hij bij je liggen.. honden kennen wel degelijk gevoel!!"


Ook aan de lichaamstaal van de hond kun je gevoel aflezen.. maar ook begrijpen honden ONZE gevoelens... hoe zijn jullie meningen/ervaringen hier mee?

Mijn dochter heeft diabetes en is nog heel jong en herkend nog niet zo goed dat ze een hypo krijgt,als ze veel te laag komt met haar bloedsuikers dan is onze hond niet bij haar weg te slaan en likt haar constant,ik denk dat de hond dit dit op een of andere manier aanvoelt

Kijk dat vind ik een mooi verhaal!!! Honden voelen denk ik ook echt degelijk dit soort dingen aan hoor

Geweldig

Ik heb het sinds maandag toch best wel moeilijk qua Jody Django komt continu bij me liggen en wilt me continu kusjes geven continu op schoot liggen etc.
Eten doet hij ook minder dus hij zal haar toch ook wel missen.
Klein vraagje kunnen honden gestressed raken als ze andere hond missen en het daarom verkeerd kan gaan met Django?
Want dan zou ik toch moeten kijken voor een oplossing denk ik.

Groetjes Natasja

p.s sorry voor het offtopic erbij

p.s maandag wist ik dat ze weer naar de vrouw zou gaan waar ze door gered is omdat het hier te chaotisch was ze had nooit geen rust en had daardoor ook ander gedrag.
Dinsdag heb ik haar gebracht.

Hmm.. wist het niet meid :-(

maar denk dat de hond dat zeker aan voelt, toch zijn maatje dat nu weg is ondanks wat er is gebeurd.

Honden hebben zeker gevoelens, ik zal nooit dat ene filmpje van Peta vergeten, een aktie tegen de traumatraining van Boliviaanse (?) (het land weet ik niet meer precies) militairen, ze doen dat door het kwellen van honden, ik heb het filmpje maar 3 seconden gezien,verder kijken was onmogelijk voor mij, maar nooit meer zal ik die angstkreet van die hond vergeten.

Ook als je fotoos ziet van wanhopig honden in een dodingsstation in Spanje.

En natuurlijk ook van mijn eigen honden, mijn duitse herder die zo trots rondliep met haar boomstam in haar mond, met opgekrulde staart, de uitdrukking die ze op haar gezicht had "kijk mij eens stoer lopen"
Ook toen ik met kerstmis een keer zo ziek was, dat ze de hele tijd bij me bleef zitten, heel rustig, terwijl ze altijd best wel druk was...
Als wij in haar ogen gek deden, bolde ze altijd haar wangen op, dat was ook heel grappig om te zien, en zo kan ik nog wel even doorgaan...

Ook bij Lola,de houding als ze ergens van schrikt, dan gaan de oortes plat en probeert ze in een lage houding zo snel mogelijk weg te komen. In het begin gaf ze stresssignalen af, door veel te tongelen, het tapijt likken, veel jeuken, haar kont naar ons toedraaien, ook buiten haar kont tegen ons aandrukken in voor haar stressvolle situaties. Gelukkig gaat dat nu allemaal alweer veel beter en is er weinig meer van te zien. Nu zien we meestal haar stralende gezicht

Toch vind ik dat je op moet passen met het toeschrijven van gevoelens aan dieren. Deze zijn namelijk maar moeilijk te meten. Stress (voorbeeld van Dobry & Lola) daarentegen, angst etc, zijn fysieke toestanden die wel te meten zijn.
Vaak gaat het om een interpretatie van gedrag die wij als mens er van maken. "De hond kwispelt, dus hij is blij" (dit gaat sowieso niet op). "Ik voel me verdrietig en mijn hond komt mij troosten".
Ik ben zelf van de meer wetenschappelijke benadering; in het laatste geval bijvoorbeeld weten we helemaal niet of het om troost gaat, een meer voor de hand liggende verklaring (1 met minder aannames) is dat de hond waarneemt dat de baas zich vreemd gedraagt/niet stabiel is. Dit kan mogelijke gevolgen hebben voor zijn eigen veiligheid/veiligheid van het samenlevingsverband. Is de baas nog wel in staat om adequaat te reageren als dit nodig is?

Ik zeg hiermee niet dat ik het voorkomen van (meer menselijke?) emoties bij honden uitsluit, alleen dat het vaak aannames zijn waar nog maar weinig bewijzen voor zijn.

Aan de andere kant, erg interessant vond ik om een onderzoek te lezen over oxytocine bij honden. Oxytocine is het hormoon betrokken bij "bonding" tussen twee individuen. Het wordt ook wel het knuffelhormoon genoemd. Het komt bijv. voor in menselijke moedermelk en stimuleert het ontstaan van de moeder-kindband. Daarnaast rijst het oxytocine-gehalte ook de pan uit als je verliefd wordt.
Er is lang gedacht dat wij mensen de enigen zijn die in staat zijn tot gevoelens van genegenheid, liefde etc. Recent is echter ontdekt dat honden ook beschikken over dit knuffelhormoon en dat het aaien van een hond het gehalte oxytocine in de bloedbaan doet stijgen (dit is even uit mijn hoofd en kort door de bocht, het kan ook een meting in de hersenen zijn geweest).
Erg interessant allemaal vind ik, en volgens mij is over dit onderwerp binnen de wetenschap het laatste woord ook nog niet gezegd.....

Groetjes, Mischa

Ik denk dat je hond aan je lichaamstaal merkt hoe jij je voelt als mens. En ik ben er van overtuigd dat honden gevoeliger zijn dan veel mensen denken. Ook ben ik er van overtuigd dat dieren in het algemeen een zesde zintuig hebben.

Maar, (ik maak mezelf er ook "schuldig" aan) als mens dichten we onze dieren veel te veel menselijke gevoelens toe. Dat gaat automatisch, want wij denken vanuit een mens en zien onze honden aan voor mini-mensjes. Zoiets

Ik denk wel zeker te weten dat honden gevoel hebben. Mijn tweede hond is tijdelijk terug naar haar vorige baasje (we zijn de weken aan het tellen dat ze weer terug komt) en sindsdien is mijn Diva erg van slag.
Mijn moeder is nog niet zo heel lang geleden heel plotseling overleden en als ik erg verdrietig bent zijn ze hier niet bij me weg te slaan. Als ik ziek ben liggen ze de hele tijd bij me op de bank of zijn in mijn buurt. Nee ik geloof wel degelijk dat ze gevoel hebben.

Liefs Angela en de meiden

Ik denk dat je gelijk hebt Mischa, gevoel hebben honden zeker dat staat vast, maar misschien dat wij het inderdaad vaak teveel vermenselijken. Menselijk wel...haha.

(Ik las van een oud hondenpaartje dat elkaar gevonden had in een asiel, ze zij allebei daar op hoge leeftijd gedumpt (verschillende baasjes)en helemaal verliefd op elkaar geworden, ze tonen echt genegenheid voor elkaar en de een doet geen stap zonder de ander..heel aandoenlijk).

Honden hebben zeker emoties. Vooral opgewonden/ enthousiast en angstig.