Rocky is te ver gegaan… happen naar een kind! En hoe dan verder?

Ik zou hem meenemen naar het vakantiepark. Daar heb je uiteindelijk wel zelf de controle. Hondenhotel klinkt voor ons mensen misschien wel leuk maar uiteindelijk weet de hond niet dat het maar voor een weekje is. Zij kunnen net zo goed voelen dat ze achter gelaten zijn. En dan zit plezier maken in de zandbak er echt niet in. Nee ik denk niet dat je je hond daar een plezier mee doet..
Zeker Rocky niet

Visite zou op advies van jou moeten negeren. Dit is extra druk leggen op iets wat niet nodig is voor dit type hond. Wil je stabiliteit creëren in dit soort situaties, dan ben jij er voor om visite in eerste instantie van je hond te weren en de hond zelf te laten bepalen wat 'ie wil.

Verder zou ik het heerlijk vinden om met familie en huisdieren een weekje weg te kunnen. Menig hond heeft echt geen 'vakantie' in een hondenhotel, die mist gewoon het kunstmatig gevormde roedel waar het mee samenleeft. Voor jouw hond zelf, zou ik dit een zeer slechte keuze vinden. Zoek een rustig park op, zoveel leuke mogelijkheden waarbij je geen drukte hoeft op te zoeken.

Mijn eerste hond had ik geleerd te wachten met eten totdat ik haar toestemming gaf, dat leerde je toen zo. En zij deed dit altijd braaf, totdat ik het eens vergat of blijkbaar heel onduidelijk zei en ik ondertussen wegliep om iets te gaan doen. Toen ik na een tijdje terugkwam zat ze in een plas kwijl nog steeds voor haar etensbak op het commando ga maar lekker eten te wachten. Het is maar net wat je je hond leert en wat het karakter van de hond zelf is. Lola moest wel altijd zitten eerst, maar geen sprake van dat ze eerst ging wachten, ze viel meteen op haar eten aan. Dat heb ik er nooit uitgekregen en ook nooit geprobeerd omdat er geen problemen of risico's  uit voort kwamen en het teveel moeite en stress geweest zou zijn.

En dat is denk ik wat je bij elke hond moet gaan uitvinden en niet speciaal het eten, ook andere situaties, wat is haalbaar, wat is te trainen, wat liever niet. Belangrijk is veiligheid, en of hond en baasje niet teveel gefrustreerd raken met het bereiken van doelen die misschien nooit gehaald kunnen worden. Een mens kan wel bepaalde verwachtingen hebben maar als hond is daar niet altijd aan te voldoen.

Ik zou theorieen loslaten en gewoon naar Rock zelf kijken, en altijd uitgaan van het goede. Hij heeft geen kwade bedoelingen, is afhankelijk van zijn mensen wat er met hem gebeurd, afhankelijk of zijn mensen zien wat goed is voor hem.

Je was al heel goed op weg, en ik zou zo doorgaan, gewoon geen druk, geen testen, geen risico's, geen verwachtingen, alleen genieten en elkaar door en door leren kennen.

Ik zou hem daarom zeker niet wegbrengen nu.

Misschien kunnen jullie het weekje weg dan niet meteen doen maar iets later? Als jij iets lekkerder in je vel zit? Nu zou denk ik ook wel kunnen maar uiteraard geen drukte en chaos voor Rock en jou nu.

Oja en visite zou ik ook vragen om eerst Rocky te negeren of alleen even hallo zeggen. Niet druk gaan aaien, je weet het nooit.

Ik heb even niet alles gelezen, ben net terug van vakantie, zie je topic nu pas. Vraagje, knuffel jij met iedereen op straat? Kan jij met iedereen door een deur? Ik niet en waarom willen wij dan dat een hond dit wel zou moeten kunnen? Mijn hond moet niets van mensen hebben. Mensen die een hond hebben, die mogen bij haar in de buurt komen, maar verder echt niet. Is dit een probleem? Nee, ik weet het en als ze aan de lijn is, had ik een grote zak voertjes en steeds als we langs mensen liepen, gaf ik haar voertjes. Nu negeert ze mensen. Bovendien door de associatie met iets lekkers, zijn. Mensen ook niet meer eng. 

Een jongen die op je afrent, is best gevaarlijk en eng, want wat wilt hij? Rocky ging blaffen: weg jij, dat wilde hij. Hij liet heel duidelijk zien dat hij het eng vond!

Ik vind het zelf ook heel eng als iemand op me af rent, tenzij het mijn kids of man is. Als mensen met mij een praatje aangaan, vind Luca dit helemaal niet fijn. Ze gaat netjes wachten, maar zodra ik verder loop, gaat ze uit spanning heel hard blaffen. Rocky is er kennelijk ook niet van gediend dat iemand jou aandacht opeist. Nou kan je zeggen dat je hond dit maar heeft te accepteren, maar Luca voelt zich wellicht onzeker, of jaloers, of vind het zo spannend, praten met vreemden, een emotie. Emoties kan je niet zomaar stoppen. Als ik nu een praatje maak en wegloopt, geef ik haar een dozijn voertjes, maar ik wil eigenlijk niet meer zomaar met vreemden een gesprekje aangaan, waarom zou ik??

Wat je kan oefenen met Rocky is ook mensen negeren. Hij (en jij) heeft niets met mensen te maken, tenzij het bekenden zijn. Geef voertjes bij het zien van mensen, zo leert hij dat als er een mens komt, hij bij jou een voertje krijgt. Ook gaan mensen nu iets leuks betekenen, hierdoor wordt het leuk mensen te zien. Ik laat nooit mensen Luca aaien of contact maken. Alleen mensen met honden, naar wie ze zelf gaat als die hun hand uitsteekt. Ik hou Luca altijd achter me als ik vreemde zie.

Rocky vond die jongen eng en ook al ging hij door zn knieën, Rocky blafte eerst niet voor niets. Jij als baas, had Rocky weg moeten houden bij die jongen, je hebt zijn signalen eigenlijk genegeerd en nu was hij genoodzaakt van zich af te bijten. Jou fout en niet van Rocky, sorry voor dit harde oordeel.

Het Valkenburgse meer en klinkerbergen plassen zijn super rustige gebieden. Vaak loop ik er alleen of met maar een paar honden met eigenaren. Dat is een heel geschikt gebieden voor Rocky. Hier kan hij los en als je mensen ziet, aanlijnen en kilo's voertjes geven. 

 Ik ken die opvang, Luca was net 2 weken naar een andere. Niet in kennels, maar bij elkaar. Heel groot eigenterrein en een uitlaatservice erbij, honden gaan mee wandelen. Luca vond het veel te druk, mocht bij die mensen in huis. Vond ik wel supergoed. Ze vroeg zich af of Luca nog wel mee met ons wilde. Toen we haar gingen halen en ze ons zag, ging ze totaal uit haar dak: piepen, gillen, huilen als een wolf, likken, van mijn man, naar mij, naar mn dochter (zoon was thuis) ze bleef erin. Ik had haar beetgepakt en ze bleef gaan. In de auto, zo bleef huilen. Ik moest zelf ook huilen, ze gaat nooit meer naar de opvang, wat er ook gebeurd. Het is een hele goede opvang, maar Luca is te erg aan ons gehecht (en ik aan haar) en te gevoelig

Doe mij een plezier, neem Rocky mee! Op ander terrein zijn ze vaak rustiger en er gaat niemand boven jou als baas! Bovendien kun je daar mooi oefenen met mensen negeren! 

Maak er geen probleem van. Rocky is een hond die heel goed weet wat hij niet prettig vind volgens mij. Help hem, bescherm hem en leer hem dat hij bij jou veilig is. Zorg dat jij voor hem handelt, hou hem weg bij voor hem benauwde situaties. 

Stel je verwachtingen bij, je zult zien, zo maak je het voor je zelf makkelijker. Gisteren vroeg een kind: mag ik je hond aaien? Nee, ze is geen aai hond en klaar! Luca is mijn hond en niemand heeft ook maar iets met haar te maken. 

Oh' Suzanne, ik vind de klinkerberg een drama!

Hoe vaak ik daar al geruzie tussen hondenbazen heb gezien.

En dan dat wandelpad, die als een singel om het water heen loopt. Passeren is heel moeilijk op zo'n smal paadje.

het is nu overigens ook verboden voor honden tot oktober.

Valkenburgse meer vind ik ruimer en overzichtelijker. Alleen wil ik de ruiters niet tot last zijn. Maar om aangelijnd te wandelen vind ik het daar wel fijn.

Weet je, een de moeilijkste honden zijn "onzekere haantjes". Kijk, een hond die nergens wat om geeft, sjokt rustig door het leven. De hond die de koning van de wereld is, hoeft nergens op te reageren. (even 2 extremen, ik kende ze beide, de lab van vrienden van ons was zo'n hele lieve goedige teef, Chenak achtte gewoon alle andere honden beneden zijn waardigheid en kwam er dus ook nooit mee in conflict, en hij voelde zich werkelijk nooit bedreigd, dus ook geen enkele reden om agressie naar mensen te laten zien). 

Maar de (jonge) reu die zijn plek nog niet weet en die geen idee heeft wat er van hem verwacht wordt maar die zichzelf wel nog wil laten gelden.. die zijn lastig, daar moet je heel duidelijk in zijn in wat je verwacht. 

En hiero gaat het dan niet om mensagressie maar wel te pas en te onpas willen jagen en macho gedrag naar andere honden, deels juist ook vanuit onzekerheid. 

Ik merk mn bij Spot heel goed dat, als ik de afstand niet op een normale manier kan vergroten,  het beste werkt: voorbij lopen alsof er helemaal NIETS is, zodat ik ga stilstaan en gerust stellen, gaat hij alleen maar erger uitvallen. Boog maken - mits die 'natuurlijk' aanvoelt gaat prima (bv een andere route nemen, die we ook wel eens lopen). Maar zodra ik laat merken dat het "speciaal"  is blaast meneer graag een toontje mee. 

Ik merk dat bij Diesel ook wat Wakkere husky aangeeft.

8 van de 10 honden loopt hij zo voorbij, bij die andere 2, meestal forse reuen wordt hij onzeker, dat uit zich ook door in de lijn te klappen.

Zie het gelijk aan zijn houding, ik moet dan ook niets zeggen, en al helemaal geen zit vragen en zijn aandacht, dan is het helemaal foute boel, gewoon met een boog erom heen zonder iets te zeggen, stevig door lopen, en dan nog gaat het wel eens fout.

Soms als ik heel snel reageer, maar dat moet dan ook echt heel snel zijn, corrigeer ik, geef een hele duidelijke klaar nu, hij kijkt me dan echt aan, als ik te laat ben niet, maar op het juiste moment wel, met een blik van, oh ja, mag het vrouwtje niet over straat sleuren, tenminste, dat denk ik dan, haha, en hij loopt weer gemoedelijk verder.
Maar dat doe ik alleen als ik zeker weet dat het precies op tijd is, anders gewoon met een boog erom heen en niets zeggen.

Beste Susan,

Ik ben Tamara, een honden trainer/ uitlaatservice. Het klinkt heel duidelijk wat je verteld. 

Het is duidelijk jou spanning die door de lijn naar je hond gaat. Ik herken het verhaal heel erg goed. Ik heb het zelf in mijn verleden ook ervaren voordat ik de honden wereld indook. Ik geloofde het niet. Ja hoor, als ik rustig ben is mn hond dat ook, en dan doe ik rustig en is het niet zo!

Maar er is een verschil tussen rustig doen en rustig zijn. Als je met je hond loopt is rust, vertrouwen, ontspanning, veiligheid de basis. Als jij een duidelijke consequente leider bent die rust geeft aan de hond dan zal de hond jou volgen. Als jij dan rustig bent bij een persoon, of dier, zal je hond dit ook zo ervaren. Een jongen, van uit een open veld, die op je afgerend komt kan door een hond als bedreigend over komen. Hij zal of naar jou kijken om te vragen wat hij moet doen, of jou beschermen. Op het moment dat jij tegen de jongen zegt, dat hij de hond beter niet los kan maken was je al onzeker over de situatie, en stelde jij je zwak op tegenover de jongen. De hond voelt de zwakte van zijn leider en neemt direct de leiderschap over in het verdedigen. 

Dit is simpelweg wat er gebeurd. De jongen was al groot en niet zo zeer een kind. Je hond zal geen moeite hebben met kleinere kinderen die niet bang zijn. Daarnaast heeft je hond gehapt, maar niet gebeten. er zit dus geen agressie in je hond. Ik weet niet waar je woont, ik zelf in Heerhugowaard, maar ik zou je graag ontmoeten en willen helpen! De training hiervoor is kort en simpel, en snel opgelost. Hondenscholen deden niet de volledige oplossing aangezien je niet in aanraking komt met situaties uit het dagelijkse leven. Wat zou ik graag willen dat je gratis met me mee kon lopen in mijn roedel om te praten en te leren hoe dit op te lossen, en te leren niet de regie van je hond te pakken, maar jou rustige en kalme energie aan jou hond te geven. Dus woon je in de buurt, heb je interesse? Laat het me weten! Ik garandeer de volledige rehabilitatie en gefixt in no time!! Ik help graag honden en hun baasjes. Dus wie weet. En een hond aan de riem….soms ok, maar een hond zonder vrijheid…..das niet leuk!

Dit vind ik persoonlijk wat kort door de bocht. Een aangelijnde hond is niet per definitie ongelukkig. Soms heeft een hond dusdanige issues en/of jachtinstinct, dat los niet veilig is.

Ik spreek in dit geval even over mijn eigen hond, maar wilde het toch even noemen.

Iemand die zonder een hond gezien te hebben beweert hem wel even te fixen moet sowieso niet serieus genomen worden

 Dit triggert mijn brein,ik ben benieuwd naar jouw 'quick fix'.

Ik vind dat ook een rare reactie van iemand die de hond niet kent.Ik zou mijn hond zo wie zo niet zomaar in handen geven van een GT.Tegenwoordig denkt iedereen dat als je een curses volgt je zomaar honden kan rehabiliteren.Ineens zijn we allemaal Cesar Milan.

Mijn vriendin heeft een hondenpension,ondanks dat ik mijn eigen honden zelf altijd mee neem.Heb ik daar nog nooit honden slechter naar huis zien gaan.Wij als eigenaar maken meestal de drama's (ik voor op hoor,daar niet van)Maar in de praktijk valt het reuze mee.Natuurlijk zijn honden blij als je ze komt halen,maar mijn hond gilt ook alles bij één als hij zijn fokker ziet.Heeft hij het daarom bij mij slecht,dat geloof ik niet,aangezien hij zonder lijn mij altijd trouw op de voet volgt.

Mischiens kan je eens vragen of je bij het hondehotel mag komen kijken met rocky en dan kan je zien hoe hij reageert of hoe jij reageert ;-).

Ik kan me voorstellen dat het toch niet echt rustig vakantie vieren is op een druk vakantiepark met een hond met toch wel onvoorspelbaar gedrag.Je kan tenslotte nooit voor 100% je hond continu in de gaten houden.Mischien is een week vakantie zonder hond voor jezelf wel goed om even na te denken over alles en tot rust te komen.

Als het zo simpel was...

Het klopt niet wat je zegt, toen ik onze Lola net had, had ik nog nooit een hond zoals zij meegemaakt en ik was rustig en vol vertrouwen omdat ik nooit problemen had en al veel honden bij mijn ouders thuis meegemaakt had en mijn eerste eigen hond ook een hond zonder issues was en ik altijd alles in goede banen had kunnen leiden.

En toch viel ze uit naar alles. Schrok ze ook niet terug om te happen of zelfs bijten. Alles.Een quick fix? Dan had je Lola moeten kennen, die liet zich niet quick fixen, die had je of moeten breken of de moed opgeven. Ik ben zo blij dat ik voor de langzame methode gekozen heb en vanaf de basis begonnen ben, anders had ik nooit de hond leren kennen die ze eigenlijk was, een ontzettend lieve, intelligente, dappere hond met veel wijsheid, die veel communiceerde (wat ik in het begin nog niet eens doorhad) en waarvan ik ontzettend veel geleerd heb.

 Of een hond aan de lijn vrijheid heeft heeft helemaal te maken met hoe je er als baas mee omgaat. Tuurlijk.. Als je je hond constant aan een korte lijn omhoog trekt.. Geen 1x laat snuffelen en alleen maar doorloopt.. Ja dan heeft een hond geen vrijheid, maar wie zegt dat je alleen zo kan lopen aan de lijn. Wanneer je met je hond aan de lijn loopt moet je als baas soms wat creatiever zijn met het gevolg dat je veel meer met je hond bezig ben dan wanneer je hem maar losgooit. Ik denk dat veel honden liever aan de lijn lopen met veel aandacht van de baas, leuke spelletjes onderweg enz.. Dan wanneer ze losgegooid worden terwijl baas met mobiel aan de gang is.

nu weet ik dat ik 2 uitersten met elkaar vergelijk, maar ik bedoel ermee te zeggen dat een wel/geen lijn niet zorgt voor vrijheid.. Het is de baas die de vrijheid maakt. Met of zonder lijn

Als ik in de afgelopen jaren één ding geleerd heb is dat zelfs professionals niet altijd de oorzaak of oplossing van een probleem goed kunnen inschatten (zelfs bij herhaaldelijke ontmoetingen) én dat niet alle problemen op te lossen zijn. Iemand die dat claimt is óf reclame aan het maken, óf heeft nog nooit met hardnekkige problemen gewerkt.

Tamara, je lijkt wel CM... gefixt in no time? en dat weet jij te garanderen zonder de hond en de baas ook maar 1 keer gezien te hebben?

een hond zonder vrijheid... das niet leuk!

daar ben ik het niet mee eens! sommige honden kunnen gewoon niet los maar zijn daarom niet niet leuk en ongelukkig.

een beetje off-topic, ik ben toch benieuwd hoe jij staat tegenover hond intolerantie. 

 Ik ben nog maar 2 x naar de Klink geweest, heb dan waarschijnlijk dus gewoon geluk gehad?? De hekken zijn wel weg, je kan een groot rondje maken. Ze mogen alleen op het strand niet los, maar verder wel.

Bij t Valkenburgse meer, kom ik 6x per week, mijn favoriete plek. Er zijn niet zo veel ruiters daar. Maar 2x mee gemaakt. Kan ook net zo zijn dat toen ik er kwam er geen paarden waren?? Ik heb zelf paarden en hoewel Luca ze niet doe. Lijn ik haar toch aan als ik ze tegen kom, je weet nooit. 

Gefixt in no time.......mijn broek zakt geregeld af van hoe er over honden gedacht wordt. 

Als je nagaat dat mensen bij een trauma of andere problemen zoveel tijd nodig hebben, hulp, begrip en soms zelfs medicatie...en dan wordt er van honden verwacht dat ze als machines reageren zonder gevoel, zonder verleden..... Hoe realistisch staan sommigen in het leven.

Arme honden.

 Was het maar zo simpel: baas ontspannen, hond ook ontspannen. Hond vraagt aan de baas als er een jongen hard op afkomt rennen: wat moet ik doen? En de baas zegt, het is goed en alles eindigde goed. Mooi sprookje. Vooral dat van gefixt in no time! 

 Eens! Wat heb je aan dat je hond perse losmoet terwijl hij zo een sterk jachtinstinct heeft, dat hij het gevaar loopt overreden te worden. Los is mooi meegenomen, maar veiligheid boven alles! Bovendien met een lange lijn hebben ze genoeg bewegings vrijheid. Kunnen ze lekker snuffelen. 

Een jachtinstinct zit soms zo diep, als baas kom je daar niet doorheen. 

Ik vind het aanbod van Tamara wel gewoon lief bedoeld hoor!

Omdat ze als gast reageert, kan ik er niet heel veel mee, maar haar intenties kunnen best oprecht zijn.

Met kort en snel zie ik inderdaad ook wel een hoop 'gekssssss' en hakjes in de flank voor me, ala Cesar Milan.

Misschien bedoelt Tamara iets heel anders en wil ze het misschien nog toelichten?

Ik begrijp ook wel dat Tamara opmerkt dat het 'leuker' is wanneer een hond los kan en mag lopen.

Ik heb ook niet anders gehoord op hondenschool, en daar werd flink op geoefend.
Mijn gevoel zegt dit ook nog steeds, het liefste ook los.. want hoe kan ik nu nog apporteren en speuren aan de riem?!

Het heeft weinig zin die stok nog meters weg te werpen terwijl de riem niet verder gaat dan 3 meter! En hoe met zwemmen…?

Dus ja, ik deel dat gevoel wel.

Trouwens nog even een up-date. Ik was zo trots vandaag op mijn kerel.

Omdat hij voorlopig niet meer los gaat ging ik vanmiddag een stuk fietsen. Out of the blue dook er een Lab grommend naar Rock zijn flank. De Lab kwam uit een voortuin vandaan.

Terwijl ik al fietsend de lab in mijn rechterooghoek op ons af zag schieten reageerde ik direct met: ''Rocky.. 'volgen!!!''

Mijn knappe kerel, slechts een oogwenk gaf hij naar rechts… verder geen enkele reactie, hij bleef keurig naast me draven.

De Lab kwam nog luttele meters achter ons aan, dit vermoed ik althans, want ik hoorde iemand roepen ''nee, hier! hier!''

Maar ik keek niet om, en Rocky evenmin! Wat was ik trots! Ik steeg echt bijna op!

Ik herinner me nog heel goed een soortgelijk scenario van een jaar of 2 geleden, en toen lag ik languit op de straat en hing ik buik skiënd achter mijn hond.

Wat een verandering! Voelt toch wel heel erg goed hoor!

Wauw wat knap van Rocky. En natuurlijk ook van jou want jij stuurt het maar mooi even in die goede richting!

Snap het gevoel van Tamara wel. Ze leest het probleem met enkele bewoordingen; met ervaring zie je dan een beeld voor je.

enkel het 'fixen'.....als dat zo simpel was; ik wil daar ook wel meer over lezen.

als het maar helpt he Suzan! (snap ook jouw frustratie perfect)

Wat goed van Rocky dat hij zo reageerde op de lab. Toch een goed gevoel ja. Zelf had ik fietsen nog niet gedaan. En losloopgebieden? Die heb je hier gelukkig niet en ik zou er ook niet heengaan.

Het is zeker fijn als een hond los kan, maar ik zou dat alleen doen in een rustige bos waar je alles kan overzien en hem leren dat als er een mens, of andere hond aankomt dat hij naar jou toe komt. Ik ben dat nu ook met Jenna aan het oefenen.

Als je het niet vertrouwd nog, nog niet doen zou ik zeggen. Loslopen is idd teamwerk, en vooral ook veiligheid, waar het kan prima, als er teveel risico is dan niet. Misschien zijn aandachtspelletjes voor onderweg ook een idee. En dan het apporteren in de tuin houden?

Ik vind zelf niet dat het fietsen te vroeg is geweest. Ik bedoel dit niet onaardig, maar mijn hond als een complete bejaarde gaan behandelen, voelt voor mij niet als de juiste manier.

Ik heb zijn activiteiten pakket al meer dan gehalveerd. En hoewel denkspelletjes veel compenseren, bemerk ik af en toe bij hem toch ook sterk de behoefte naar wat fysieke inspanning.

Van heel veel, terug naar bijna niets, vind ik niet nodig.

Voelt voor mij als iedere dag sporten.. en opeens alleen nog maar computerspelletjes doen. Van beide kun je moe raken, maar of je je daar nu volkomen lekker bij zult voelen.

Het zal je niet sterken in zelfvertrouwen als je jezelf zoveel beperkingen gaat opleggen. De hond heeft duidelijk wel door dat hij met jou 'moet' samenwerken op die momenten, waarvan jij verwacht dat hij zich moet gedragen. Hij weet dat hij zelf niets hoeft op te lossen, daar ben jij voor. Zolang jij die rol blijft duidelijk maken en hem consequent door zo'n situatie heen leidt, ben je goed bezig. Het voordeel van fietsen is dat jullie in beweging blijven, daardoor is er geen afleiding en geen tijd om af te tasten. Dus wat mij betreft een goede oplossing om hem die fysieke inspanning te laten leveren. En dat compenseert prima het niet los kunnen lopen.

Voel je hier niet schuldig om........jij hebt het type hond er niet naar, dus je moet dit soort risico's niet willen lopen, als je zelf niet beheerst hoe hier mee om te gaan. Dan zou ik voor zekerheid kiezen en enkel omheinde losloopgebieden pakken, waar weinig prikkels zijn. Een hond spiegelt zich prima aan andere karakters. Vaak is het een goed leerproces om met zeer bekende honden op te lopen en op die manier het los lopen aan te leren.