In 23 dagen je maatjes verliezen, hoe verwerk je dat...

Wat vreselijk voor je om je twee vrienden zo kort achter elkaar te moeten verliezen! Wat een gemis en wat een leegte. Ik wens je heel veel sterkte toe.

Ach wat erg, zo snel je beide maatjes kwijt. Ik moest aan dit gedicht denkrn;

Things to do after your dog has died

Sweep the floor

Look out the window

Pant

Make a cup of tea and some toast

But then not eat them

Change the sheets on the bed

Try to sing

Start to cry

Forget what day it is

Stumble into a corner of the floor and hold your knees tightly

Keen

Pull yourself together

Make another cup of tea and this time drink it

Look out a different window

Stare at that spot on the floor where your dog used to stretch out, languid and happy, his paws twitching as he raced across sleep meadows and into dream ravines filled with moss and ferns and the scent of foxes

Look for the Kleenex

Use toilet paper instead

Wander around the house, your heart like a damned anvil in your chest

Heat up leftovers

Push them around the plate before leaving the entire thing in the sink

Look for what is not there

Hear things

Feel the forgotten fur beneath your fingertips

Feel the forgetting begin

Hold a memory, any memory, bright and shining, soft and sad, smelling of wet fur and leaves, with a whisker there and muddy paw prints left on the stairs, of a walk of a hike of a trip to the park with a treat and a bone and a belly rub snacks stolen off the counter and tug of war and the squeaky toy a glance of complicity in play with your hand on head with tail wagging and breath misting in the morning light or the moon over the trees while an owl croons ears are pricked and nose to the ground sniffing, sniffing, sniffing following the invisible trail to its joyful finding

Put on your pajamas

Turn around three times before you curl up by the rope toy and find yourself chasing the echo of a bark into a night that will never end

Grow a tail



Catherine Young 11.27.12

Heftig, wat een gemis, heel veel sterkte.

Gisteren kwam een vriendin van mij met haar 2 honden. Beide dikke maatjes van Rano en Tessa. Dat was natuurlijk zoeken, waar zijn ze nou, je zag ze denken. Beide honden zijn vannacht bij me gebleven. Ik heb 11 juni een zware voetoperatie gehad en kan geen kant op. Ziekenhuisbed in de woonkamer. Beide hondjes hebben lekker bij mij in bed gelegen. Geeft troost. Vandaag gaan ze weer naar huis, kaarsjes branden voor Rano en Tessa. Het doet pijn...

Ocharm :( zo lief dat ze bij je mochten blijven! Het is niet hetzelfde als jou lieverds maar het helpt wel wat tegen het gemis.

14 jaar aan 1 stuk door honden om me heen gehad. 

Wanneer er gegeten werd zaten ze altijd hoopvol te kijken...

Kan nu niet eten...

Dat is het gemis.....er zijn of waren dagelijks zoveel handelingen die je automatisch deed ,water verschonen ,eten geven ,wandelen ,pootjes drogen een beloning geven ,knuffelen en verzorgen en wat ik deed en nog steeds doe met mijn hond, ik klets er ook tegen ,en dat mis je nu zo......Dat doet pijn.

Verschrikkelijk om mee te moeten maken. Niet te bevatten. En wat een leegte is er nu.

Ik weet uit ervaring hoe erg dit is, al was het bij ons dan niet in 23 dagen, maar  binnen een jaar.

Je moet verder, maar de lach is er echt af voor een tijd en hopelijk komt er zo nu en dan weer een glimlach door je tranen heen.

Heel veel sterkte.

Ik kwam vanochtend in het bos een mevtouw tegen die er wat verloren bij li. Of ze evn mijn heren mocht knuffelen. Haar hodn was net overleden en het was allemaal zo moeilijk. Sta je ineens in het bos en wildvreemde een knuffel te geven. Want we snappen het van elkaar, hoe moeilijk het is en hoe stil het dan in huis is....

Verschrikkelijk om je 2 beste maatjes op zulke korte tijd te verliezen.. Dan trek je je op aan je meisje en voor je het weet is ook zij er niet meer 
Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd! Er zal een dag komen dat je met een lach op je gezicht kan terugdenken aan die 2 rakkers van je. 
En je hebt zo'n moedige beslissing genomen voor Tessa, vergeet dat niet voor jezelf! Je hebt haar los gelaten toen je haar het hardst nodig had, omdat het voor haar het beste was. 

Verschrikkelijk....kheb je verhaal gelezen...ik voel zo met jou mee,ook al kan niemand je pijn weg nemen...kben er zo stil van...waarschijnlek omdat k zelf in zwaar verdriet proces zit.. kwens je ontzettend veel kracht en sterkte toe...

Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!

Wat mij geholpen heeft is wat haar van hun bijhouden en alle lieverds in de eeuwige weides en velden zijn hier vereeuwigd op canvas. Ze hangen hier omhoog in de leefruimte en zijn zo nog altijd bij ons en in ons midden...

Zodra het mogelijk is zal er zeker een mooie foto komen van mijn 3 lieverds samen.

Nu weer een nacht voorbij, weer die stilte.... De kaarsjes branden weer. 

De zon schijnt, ik voel het niet....

De vogels fluiten, ik hoor het niet....

Verleden week woensdag had ik hoop dat Tessa van haar infectie zou opknappen... 

Helaas het gevecht is verloren........

wens je heel veel sterkte 

hoop dat na een week eten morgen duidelijkheid komt voor mijn hondje yoni 

want als dit fout afloopt 

denk ik dat er vlug nog een gaat verdrietig zijn en het ni te boven zal komen

chloe de zus van yoni 

merk dit al als ik yoni meeneem naar dierenarts

of boomer (haar pup nu 8j worden ) 

dat chloe heel de buurt bij elkaar huilt tot wie weg is terug is

wens je super veel sterkte toe in deze moeilijke periode 

maar weet je schatjes zijn  er nog steeds diep in je hartje dit voor eeuwig en altijd 

en dat pakt niemand je ooit af !

sterkte  !!!!

Wat mij helpt is een album aan te maken...vanaf ze pup was tot senior...ik schrijf er men verhaaltjes bij en dan is het soms alsof ze er is...iedereen moet dat verwerken op zijn manier,bij mij helpt dit wel wat...ik wens je heel veel sterkte en hoop  dat je ook ergens wat kracht kan putten...

Sterkte.

Zo vlak na elkaar is het gemis ongetwijfeld bijzonder groot.

Hier vindt je lotgenoten

Dank je. Het is niet te bevatten hoe groot....

Morgen is het 1 week geleden dat ik Tessa moest laten gaan.

Deed heel veel pijn maar was het laatste wat ik voor haar kon doen.

RIP lieve Tes en Rano

Vandaag is het precies 1 maand geleden dat Rano plotseling overleed en het is precies 1 week geleden dat ik mijn lieve Tessa moest laten gaan....

Ik weet dat ze samen zijn maar ik mis mijn lievelingen vreselijk.

heel veel sterkte toegewenst 

 Jeetje wat ontzettend heftig om ze beiden zo kort achter elkaar kwijt te raken. 

Heel veel sterkte!

TessaRano,ik leef zo hard met u mee...mijn hondje ladyke is volgende week dindsdag 1maand bij ons weg...ik heb al van alles gedaan om het wa een plaatske te geven. Tot zelfs living veranderen...eve helpt da maar dan kom ik terug in die pijn realiteit...ook al weet k dat da het beste was,kmis ze zo hard....ik hoop dat onze beestjes daar boven ontzettend veel plezier met elkaar maken....sterkte

Ik zag je topic nu pas en heb je verhaal gelezen. Heel veel sterkte en beterschap voor je voet.

Nog steeds mis ik Tessa en Rano vreselijk. Patch is een schatje en in hem herken ik veel van Tessa en Rano.

De laatste tijd krijg ik steeds meer seintjes van mijn overleden maatjes. Beide hadden iets met vlinders en vogels. Afgelopen zondag zag ik Tessa in de wolken.....

Ow... Wij nemen onze meeste vakantiedagen in mei en juni... En dit topic heb ik dus niet gezien. 

Alsnog m'n innige deelneming.  Heel triest voor julie... Een hondje dat heengaat en dan z'n beste maatje en moedertje dat er zo door achteruitgaat en waarvan je redelijk kort daarna ook afscheid moet nemen.

Het kan niet anders dan dat je je triest voelt. 

Ik had het een paar dagen geleden nog met m'n moeder over wolken.  Hoe eigenlijk niemand op hetzelfde moment vanuit net dezelfde plek de wolken ziet die je zelf ziet.  Hoogstens als je met iemand samenbetn en elkaar erop wijst.

Net even naar de foto's van Patch gekeken... Geboren in 1999 zoals bij honden staat zal wel niet kloppen.  Patch ziet er heel mooi uit.  Heel veel succes samen.  En maak het Patch iet te moeilijk door hem met z'n lieve voorgangers te vergelijken. Laat Patch zichzelf zijn en hij zal je zijn kwaliteiten wel een voor een onthullen ;-)

Sterkte nog en geniet van Patch!  Het leven is al zo kort.

Groetjes en een dikke knuffel !

Net even naar de foto's van Patch gekeken... Geboren in 1999 zoals bij honden staat zal wel niet kloppen.  Patch ziet er heel mooi uit.  Heel veel succes samen.  En maak het Patch iet te moeilijk door hem met z'n lieve voorgangers te vergelijken. Laat Patch zichzelf zijn en hij zal je zijn kwaliteiten wel een voor een onthullen
 
Sterkte nog en geniet van Patch!  Het leven is al zo kort.
 
Groetjes en een dikke knuffel !
  "

K*Y*L*I*E*

Patch is inderdaad niet uit 1999, dat is Noah. Patch is door het asiel geschat op 4 a 5 jaar.

Ik geniet zeker van Patch, hij is nu 5 weken bij me en komt steeds meer los.

groetjes Patricia

Ook al moeten we elk met ons eigen verdriet verder gaan, wanneer ik bepaalde 'topics' van mensen lees, dan is het voor heel even kort toch weer een beetje een gedeeld verdriet.

Nog eindeloos veel sterkte toegewenst...

wat verschrikkelijk moet dat zijn!

heel erg veel sterkte!!

Hoi,ik mis bobby na 8weken ook nog heel erg en heb nog veel verdriet.Net als jij kijk ik ook vaak naar de wolken en heb bobby daar geregeld in gezien.Veel sterkte nog ,het blijft toch moeilijk ,te weten dat ze echt niet meer terug komen.