Geschrokken: pup 5 mnd leek te stikken...

Hoi,

Deze avond zaten we tv te kijken. Sammie had een runderoor, ze krijgt dit om de zoveel dagen en is er meestal wel 2 dagen zoet mee. Ze eet dit helemaal op.

Nu vanavond leek ze in een restje van het runderoor te stikken. Het zat vast in haar keel en ze begon te kokhalzen. Ik ben dan meteen gaan kijken of ik het kon zien zitten en ineens was het in orde, ze had het doorgeslikt.

Man, wat zijn we geschrokken?! Ik wist dus totaal niet wat doen. Vingers in de keel en het eruit proberen vissen??? Soms geef ik een runderoor als we weg zijn en ze alleen moet blijven in de bench, dat ga ik dus nooit meer doen!!!

Iemand al zoiets meegemaakt?

Groetjes, Ingrid

Nee, niet mee gemaakt, maar is wel iets waar altijd voor gewaarschuwd wordt..
- Het laatste stukje is te klein en kunnen ze in stikken, dus optijd weg halen.
- Nooit iets te knagen geven als je er niet bij blijft.

Hier is het ook weleens gebeurd.
We hebben het een keertje uit de keel gefrut.
Soms helpt wrijven over de keel, maar vaak wordt dat spul erg plakkerig.
Hier wordt ie schrokkerig als we het laatste stukje willen ruilen, als we hem laten gaat het vrijwel altijd goed.

Ik geef nooit iets als ik er niet bij kan blijven.

Ja, en dat wil ik nooit meer meemaken. Het is al ruim 20 jaar geleden dat onze hond bijna het loodje heeft gelegd door een varkensoor. Krijg er nog de zenuwen van als ik er aan terugdenk. Hier krijgen ze ook niet meer dergelijk kluif-spul. Een kennis van ons heeft een half jaar geleden zijn hond verloren door een hoefje wat klem zat in de keel. Moet je toch niet aan denken, wat een nachtmerrie. 

Nee niet meegemaakt maar wel bang dat zoiets gebeurt.

Het lijkt me wel vreselijk schrikken als je zo je pup ziet, met een stukje kauwbot in de keel.

Helemaal met die voorbeelden waar het dus wel verkeerd afloopt.

Voor Black koop ik altijd grote botten waar hij  lang mee doet.

Dat duurt dagen/weken voordat hij een klein stukje overhoudt, maar voordat het zover is gooi ik het al weg.

In het begin kocht ik een keer van die witte botjes (speciaal voor puppy's) maar die had hij binnen een half uur op, dat vond ik toen ook al eng.

Normaal blijft er ook altijd een laatste stukje over dat ze niet wil opeten. (niet het harde bot, maar gewoon een taai stuk van de schelp)

Het harde gedeelte eet ze normaal eerst op, nu was dat laatst overgebleven en misschien nog te groot om door te slikken...

Het lijkt me ook een vreselijke nachtmerrie om mee te maken als je hond stikt :(. Onze dochter (9) zat erbij en die was ook in shock.

Niet meer in de bench leggen dus! Enkel in de living als wij erbij zijn!!!

Krijgen ze hier écht niet, zo gevaarlijk.

Wat geef je dan wel om te kauwen? Gewoon rubberen speelgoed?? (daar houdt ze absoluut niet van) Een Kong, da's maar om te spelen, maar niet echt voor haar tanden...

Heb je tips?

Kan me niet inbeelden dat ze dat niet meer krijgt... Het is goed voor haar tandjes, ze heeft een bezigheid.. Het was op advies van de fokker, beter een natuurlijk runderoor dan een synthetisch kauwbotje dat heel plakkerig wordt...

Hier krijgen ze nylon bones en een kong gevuld met lekkers

Ze krijgen hier ook botten maar de laatste stukjes gaan middels ruilen de container in.

Precies, je kunt ruilen, wij gaven ook stukjes bullepees, daar stikte hij nooit in.
Het scheelt ook, de een of andere keer.

Hier gaan de runderoren en dergelijke helemaal op. Maar toen ze jonger was deed ik ook altijd de laatste stukjes ruilen voor iets heel lekkers. 

Met Mikey ben ik niet bang dat ze zal stikken. Ik blijf er wel echt altijd bij, maar met bijvoorbeeld vissenkop, vleesbotjes of idd kauwdingen als oren "kucht" ze ook wel eens iets terug. 

Als ze echt te grove dingen doorslikt spuugt ze het even later weer uit. (is enkele keren voorgekomen.)

Maar het hondje van mijn moeder heb ik eens moeten redden van een bullepeesstaafje. Schoot ook achter in dr keel. Ik was eigenlijk verbazend snel en rustig. Echt een reactie zeg maar, want eigenlijk nog voor mijn moeder het doorhad, had ik het stukje er al uit :)

(Achteraf was ik ook wel geschrokken hoor, maar op het moment had ik even geen tijd om na te denken)

Die krijgt dit soort dingen ook niet meer omdat zij er niet iets vanaf kauwt maar meer op sabbelt waardoor het een heel plakkerig ding wordt.

(Ze kauwt sowieso niet goed en krijgt verder nooit echte kauwdingen)

Dus mijn mening is dat het echt per hond verschilt.

Je zou ook eens kunnen kijken naar bijv. gepofte kippenvoetjes, of gedroogde long. Dat zijn ook lekkere kauwdingen, alleen gaan ze iets sneller op doordat ze zachter zijn.

Of er een gewoonte van maken het laatste stukje te ruilen. Maar zorg ervoor dat je wel met iets echts lekkers ruilt, want als je haar het gevoel geeft haar lekkers af te pakken kan ze juist gaan schrokken. 

Gr. Alexandra

Ja, ik heb het ook meegemaakt, maar dan met bullepezen. Die dingen worden op het laatst zo glad, omdat Buddy er aan beide kanten aan gaat bijten en sabbelen. Die heeft hij, na er bijna in gestikt te zijn, ook niet meer gekregen.

Ja, eens meegemaakt bij een hond van een vriendin. Die had een achillespees en dat botje wat daarbij zat was in zijn keel gevlogen. Eerst gekeken of we erbij konden om het uit de keel te vissen en toen bleek dat dit niet lukte de heimlich toegepast. Botje vloog er gelukkig snel uit!

Ik heb ooit eens tijdens de zomer een ehbo cursus voor huisdieren gevold. Eigenlijk puur voor de lol omdat ik verder niet veel te doen had, maar ik heb er inmiddels al zo vaak iets aan gehad dat ik het iedereen kan aanraden. Deze cursussen worden vaak via hondebscholen aangeboden en vallen ook qua prijs erg mee. Het geeft zo'n stuk zekerheid, echt heel erg fijn! 

ik geef tegenwoordig de farmfood kluiven met knoop (VRIJ GROOT 30cm) en pens/lam sticks om te kauwen, 1/2 keer per week

de farmfood kluif gaat bij rond de 2de knoop de prullenbak in. De sticks zijn volledig eetbaar (5/6mins kauwplezier), voor mijn hond. Denk dat jouw 5maanden oude pup wel 10 min  met zo'n stick doet.

Ja helaas ook een keertje meegemaakt.

Nina (mijn labrador toen 15 maanden) had net een kluif gehad.  Ik begin aan mijn bakje kwark en ik heb net een paar happen genomen en ineens veert ze overeind, met totale paniek in haar ogen naar adem happend. Ik kijk in de bek en voel, maar kan niets vinden. Wij zijn via onze dierenarts met piepende bandjes naar een dierenkliniek in de buurt gereden (30 minuten rijden). Voordat we in de kliniek waren we dus al bijna een uur verder en het bot was wel verder gezakt maar zowel de hond als het baasje had het nog steeds benauwd. Bij de kliniek aangekomen is ze meteen meegenomen om het bot te verwijderen. Uiteindelijk zijn ze ruim 3 UUR bezig geweest om het bot te verwijderen (via de keel), ze wilde het liever niet via de maag doen vanwege de complicaties. Net voordat ze het wilde opgeven en gaan opereren kregen ze het bot te pakken.

in de wachtruimte konden ze mijn wel opvegen. Ik ging er bijna aan de spanning onderdoor. Elk kwartier dat voorbij ging nam ik steeds een beetje meer afscheid van mijn hond. Met een gepeperde rekening maar met een zielsgelukkig baasje mocht ze de volgende dag mee naar huis. Gelukkig is het goed gekomen en heeft ze er niets aan over gehouden en kluif ze nog graag. Ze krijgt hier NOOIT iets wanneer ik er niet bij ben!

sorry voor mijn lange antwoord

Ik geef onder toezicht de Rawhide kluiven en pak de laatste kleinere stukken af.

Ik zou voor je pup, een maatje groter geven....een half uurtje laten kluien ( word ie lekker moe van)en dan in een plastic zakje weg leggen voor de volgende dag.

Dat doe ik hier nog steeds, zijn beide bijna 7 jaar.

Heb natuurlijk de grootste maat die er zijn, anders gaat alles in 1 x op

Zodoende elke dag een klein feestje

Oren, hielen, hoefjes, nekspieren etc. vind ik bloedlink om te geven. Hier krijgen de honden zelf samengestelde voeding en eten regelmatig dik bevleesde karkasjes of grotere RMB's van geit of lam. Dat is een stuk veiliger. Ben ooit mijn vingertop bijna kwijtgeraakt doordat mijn jongste hond stikte in nekspier dat zich vacuüm zoog in zijn keel. Voor een pup vind ik de rawhides wel een goede optie en dan het laatste stuk wegnemen.

Toen onze hond jonger was, ongeveer een maand of 6, ben ik ook begonnen met af en toe een varkensoor te geven...ik heb het een 3 tal keren meegemaakt dat ik het laatste stukje letterlijk uit haar keel moest gaan vissen. Gelukkig kon ik er nog makkelijk bij. Zat volledig vast. Hier was het telkens ook effe paniek. Sindsdien heb ik dit nooit meer gekocht. Ik zal ook steeds het laatste stukje van een kluif weggooien voor ze de kans krijgt er in te stikken. Zeker je hond nooit alleen laten, en zeker niet in de bench, met een oor, kluif of wat dan ook. Een ongeval is vlug gebeurd.