Aan de pitbull/stafford kenner

 

Kennismaken is met Chleo, maar voor haar is er een verschil tussen een hond en een hond.

Een zelfverzekerde dominante hond moet ze niks van hebben en van geluidproducerende honden (hier loopt ook een labje, die gaat grommen en blaffen, want die wilt spelen volgens eigenaar, bij zulke honden hoef ik haar dus niet mee in de buurt te brengen.)

Honden die gewoon relaxted zijn en niet naar haar omkijken vind ze prima, gunt ze ook amper een blik waardig en negeert ze bijna helemaal. Dus er is bij haar veel verschil tussen de "energie" van de honden waar ze op reageert :-)

 

Overigens dat kleine hondje is bang voor grote honden, maar als die los schiet vliegt ze dus wel die grote honden aan. (ook de eigenaren van de grote honden moeten het ontgelden, ruikt ze welke hond bij jou hoort kan ook de eigenaar uit het niks een hap krijgen van die kleine.)

 

 

 

Mm.. Begin me steeds beter te voelen :s

We zullen het beleven. Ik vertrouw maar op jou ;)

 

Hoe Drib reageert op honden is heel wisselend. Dat ligt aan haar mood en aan de signalen van de andere hond. De ene keer gaat ze idd blaffen en door haar voorpoten om te spelen, de andere keer wil ze alleen snuffelen bij de hond of juist alleen maar in het gras snuffelen en dus negeert ze de hond dan compleet.

 

Qua agressie is ze een echte Belg haha (niet beledigend bedoelt voor de Belgen onder ons): dat snapt ze totaal niet.. "Wat doe jij nou? Wil je spelen?"

 

Zowiezo neem ik haar pas mee als ik vertrouwen heb in jouw hond, anders heb je natuurlijk al meer risico dat het mis loopt. Honden hebben de mens prima door ;)

 

Goede keuze hoor, als je jezelf wat zekerder vielt zal dit voor drib ook schelen.

 

Doen gewoon eerst eens een wandeling zo met Chleo. Lopen we desnoods ook even keer drukker stuk met mensen en waar honden lopen in, zodat je zelf ook kunt ervaren hoe Chleo is met diverse "energien"  van honden.

 

als je daarna gewoon een goed gevoel hebt dat je drib mee kan nemen kunnen we daarna altijd nog eens met beiden wandelen waarbij we ze rustig (met gepaste afstand in begin laten wennen aan elkaars geur en aanwezigheid) alvorens te gaan wandelen.

 

je moet in je eigen tempo kijken of je een prettiger gevoel krijgt, zal de laatste zijn die je dwingt een stap verder te gaan als je je niet prettig daarbij voelt.

 

Dat is een goed plan :)

 

Tnx! :)

Vind al knap dat je je zo wilt openstellen!

 

Dit vind ik een goed antwoord!
Wij hebben een Argentijnse dog met een "kort" lontje, ze heeft ons in het begin dikwijls de stuipen op het lijf gejaagd omdat we, ondanks dat zij onze derde Argentijn was, dit nooit hadden meegemaakt.
Ze vloog een andere hond zomaar (in onze ogen) aan en loste niet. We hebben dus het eerste jaar redelijk wat dierenartskosten kunnen betalen en eigenaars die overstuur waren kunnen troosten , voor we beseften dat het onze taak was onze opvoeding bij te schaven. Ze was en is niet zoals onze andere honden en omdat we haar evenveel vrijheid willen geven als de anderen (loslopen in een groep en vrij zijn) moesten we hieraan werken.
Nu is ze zes jaar en na al die "aanvallen" de eerste 1,5 jaar kunnen we haar gewoon mee nemen met de groep, en is ze degene die het best naar ons luistert. Oh ja, ze heeft soms zin om zich met anderen te "bemoeien", zeker als er lawaai (blaffen, grommen) is maar we kunnen haar terugroepen en ze zal het laten gaan (wel voor ze de ander te pakken heeft natuurlijk )
Als de wandelgroep groter is, en ze zenuwachtig wordt, gaan we gewoon vooraan of achteraan lopen tot ze terug gekalmeerd is, en alles blijft ok.
Daarom zeg ik ook : het is aangeboren, maar je kan zelf héél veel ombuigen, zodat het "ongewenste" gedrag wel steeds aanwezig blijft, maar het niet uitbarst. Het betekent wel dat je aandacht voor die hond niet mag verslappen want, zoals gezegd, het gebeurt op een weerlicht.

 

Ik ben dol op honden in het algemeen en daarnaast hoop ik dan straks te weten hoe of wat tussen dat soort honden en andere honden. Dat is mijn grote drijf veer ;) Daarnaast weet ik dat deze honden normaal gesproken mensen lief hebbers zijn (al schrijf je net dat hij/zij kan uitvallen als hij/zij mijn hond ruikt). Ik ben dus in het algemeen niet bang voor dit soort honden voor mezelf, maar dus wel voor mijn hond ;)

Tenzij ze nog jonge pups zijn, dan vind ik ze schattig voor mijn hond (en voor mezelf) haha ;)

 

Nee dat uitvallen diet dat maltesertje van de buren hier die laatst chleo aanviel toen ie los schoot.

die is zo bang van grote honden dat als bijv de buurvrouw die een groot ras heeft (cane corso kruising) met de eigenaar van hondje gaat praten zij dus wordt gebeten.

 

man van mij moeder laatst ook in zn knie door die hond.

 

die bruine hier op mijn Foto, die begon uit te vallen naar mensen, maar die is daarom ook ingeslapen voor die echt iemand kon bijten. Mens agressie tolereer ik niet bij dit ras en tonen zij dat is het een enkele rit naar de da.

Chleo is naar mensen echt een knuffelkont en lebberbek.

 

zelfs vreemden wilt ze knuffelen en aflebberen, als ze maar lekker kan kroelen.

 

 

 

O, ok, gelukkig maar :)

 

Wat jammer van die bruine.. Hoe kon dat tot uiting komen?

 

Dat staat hier allemaal..

https://www.hondenpage.com/hondenforum/175471/de-andere-kant-van-een-stafford-eigenaar.php

 

 Is nogal veel om hier in dit topic weer over uit te wijden.

 

Poeh, word er verdrietig van.. Arm hondje.. Sommige mensen zijn echt geen hond waard (en dan bedoel ik niet jou).

 Ik kende je topic. Erg verdrietig. 

 Wat een afschuwelijk verhaal. Ik kan de keus heel goed begrijpen, zeker als de hond in kwestie zich tegen de eigen baas keert. Moedige, maar o zo moeilijke beslissing.

Is het ook en ondanks dat we nu kleine Caesar erbij hebben missen we hem ook nog steeds, maar het is niet anders.

 

Dit zijn de keuzes die we soms moeten maken als verantwoorde eigenaren, hoe hard ook.

 

Daarom kan ik zelf ook laaiend worden om mensen die maar lukraak aanschaffen en zich totaal niet verdiepen met alle gevolgen van dien.

 

Maar goed, ging mij ff om het punt naar Roosje dat ik geen mens agressieve staffords accepteer :-)

 Ik ben geen gedrags therapeut. Voor dit soort problemen heb ik geen oplossing. Bovendien, als je de situatie, de honden en de omgeving niet kan kan niemand hier iets zinnigs over zeggen. 

 Geld dit niet voor elk dier? Een konijn of cavia, die alleen buiten in een hok zit te vereenzamen? Een paard die is aangeschaft voor de dochter, wordt niet naar omgekeken, eigenaren ontwormen hem niet waar door hij van binnen langzaam wordt opgevreten door de wormen. Een hond die van 's ochtends tot 's avonds in de bench zit omdat de eigenaar moet werken. Poezen die niet gesteriliseerd  worden waardoor het ene na het andere nest volgt.

 

ik hoop dat een dier ooit niet meer als ding wordt gezien en dat er strengere regels komen voor de aanschaf en het houden van dieren. Ze zijn te veel waard! 

 

AH, nou sorry, ik ben ook een dierenmishandelaar!

 

Ik moet wel werken om mijn rekeningen te kunnen betalen en mijn beestjes alles te geven wat ik ze wil geven.

 

Vind altijd zo knap dat iedereen een dik salaris krijgt van thuis zitten.

Vertel me wat is je geheim??? Want dan kan ik ook eens stoppen met werken of minderen.

Mee eens Suzanne.
In menig achtertuintje zie ik een konijnenhokje staan.
Was ooit leuk bedoeld voor de kinderen, inmiddels hebben deze kinderen al lang hun interesse verloren in het beestje.
Dus het beestje zit daar maar…. in een hokje dat net aan groot genoeg is. Af en toe wat restjes sla of een worteltje door de tralies, schoon water, thats it.. En als de lucht gaat irriteren, eerst een potje geruzie 'wie' nu eigenlijk aan de beurt is het hok te verschonen, wiens konijn was het ook al weer?
Allemaal impuls aankopen, leuk voor de kleine, een grappig verjaardagscadeautje.
T'is triest hoe allerlei dieren van cavia tot hond, als fluffy speeltjes worden aangeschaft. Vaak blijkt al binnen een jaar dat een nieuw fiets misschien beter was geweest.
Maar.. je doet er weinig tegen, de mens veranderd in de regel niet zo snel.

Sorry, dit heeft echt helemaal niets te maken met hetgeen Suzanne aanhaalde, echt helemaal niets.
Als ik niet genoeg tijd voor mijn dieren zou kunnen vrijmaken, zou ik ze niet eens gehad hebben.
En nee, ik trek geen uitkering of laat mijn man de kost alleen verdienen. Maar dit heeft allemaal niets met 'verwaarlozing' van een dier te maken. Eten en drinken geven is niet genoeg.. daar ging het even om!

 

Quoten ging verkeerd. Mijn laatste reactie was bedoeld als antwoord op bovenstaande..

 

Welk soort problemen als ik vragen mag? Aangezien het over mij gaat zou ik dat wel willen weten.

 

 

Klopt Suzan, maar mensen beoordelen zo makkelijk op werkende mensen.   Ik en mijn man moeten hier fulltime werken, maar mijn honden zitten met voldoende water los in huis (een op onderverdieping, anders bovenverdieping).   Daarintegen heb ik gekozen voor een niet-sociaal leven, dus al onze vrije tijd is voor de doggies en gaan we dan al ergens heen (soms wel familieverplichting), dan gaan ze naar een oppas of mee, indien mogelijk.     Zie hier mensen in het dorp die thuis zitten of part time werken en die zie ik nooit buiten met hun hond, zelfs in de weekenden niet, die hoor je enkel gefrusteerd in de tuin joelen.

 

Denk dat dat lastig wordt...

 

Hier een trainer gehad met Brasco, zelf fokker van ast en jaren ervaring met deze rassen, maar die wilde dit ook proberen op te lossen bij mij in huis..

 

Met als resultaat, 2 x flinke knokpartij en daarna toch van, laat ze maar lekker gescheiden, want die gaan echt niet meer samen.

 

Precies!

 

Bovendien zie ik het zelf ook helemaal niet als een probleem, zeker niet met dit soort honden. Je weet op voorhand dat er geen garanties zijn, ook niet in de eigen roedel dus pas je je daar op aan.

Ook ik vraag me altijd sterk af hoe mensen dat doen. 1 of meer honden en heel veel bij de honden zijn zodat ze soms max 4 uur alleen zitten.

Ik wil ook zo goed verdienen! wat is het geheim?

 

Ik werk 32 uur, op 10 minuten afstand van huis. M'n vriend is 50 uur per week van huis af.

Toch komen de kinders niks te kort. Worden 4 x per dag uitgelaten, krijgen eten en water, genoeg liefde en beweging. Nog nooit aan ze gemerkt dat ze het erg zouden vinden.

En dan nog, honden hebben geen tijdsbesef dus die denken echt niet, och jee mn vrouwtje is al 7 uur van huis af....

Daar zal ik ook niets over zeggen Chleo en Brasco. Maar jouw eerdere reactie kwam over, alsof Suzanne wilde zeggen dat mensen die werken en huisdieren hebben, eigenlijk dierenmishandeling plegen.
En ik vind.. dat staat er absoluut niet!!!
En dat je dan thuiszitten en slapen rijk worden erbij haalt.. vind ik beetje onaardig en snel geoordeeld.
Ik ben vaak on-line, misschien lijkt het daardoor alsof ik weinig uitvoer op een dag. Echter, we hebben een goed lopend bedrijf, altijd drukte en onvoorziene omstandigheden. De telefoon en e-mail rinkelen de hele dag. Dit is huize 'Zelden rust' een werkweek kent hier geen 5 dagen van 9 tot 5. Het is minstens 6 dagen p.w van minstens 10 uur, en ook nooit op vakantie kunnen en elkaar pas s'avonds weer een keer tegenkomen. En dan heb ik ook nog kinderen. Dus ik weet niet, maar lui heb ik mezelf nog nooit gevonden!
Dus sorry, maar jouw reactie stak me lichtelijk!!!

 ik vermoed dat ''hondintollerantie'' het probleem is.

Dit is meer een discussie die voor alle rassen geldt

Maar zoals iedereen hier weet ben ik revaliderende. En nee, ik heb geen uitkering. Ja, ik kan wel rond komen.
Binnen kort hoop ik opbouwend te kunnen werken. Het bedrijf waar dat gaat gebeuren, is dol op bouviers. Drib gaat dus gewoon mee.
Full time werken zie ik mezelf niet (meer) doen. Daar worden ik en mijn dieren niet gelukkig van. Ik vind dat het leven niet alleen om werken draait. Genieten vind ik belangrijk.

En wat betreft mijn hond.. Tja, die heeft zich gelukkig perfect aangepast aan mijn kunnen Ze loopt zo veel als ik kan en daarnaast doe ik 2 sporten met haar, waaronder behendigheid. Dat is voor mij erg zwaar, maar mijn hondje zo bezig zien is het waard.