Ineens onrust in huis: Sil heeft mijn zoontje gebeten

Hallo allemaal,

 

Vanmorgen had ik al een heel lang verhaal op het forum gezet over Sil en haar gedrag.

Maar mijn zoon van 5 jaar wou Sil aaien, en ineens viel Sil uit naar hem.

Hij huilde.. en was erg geschrokken. Iedereen vraagt: deed hij iets wat Sil niet leuk vond,

ik denk het niet, ik denk dat hij Sil gewoon wou aaien.

 

Gelukkig valt de schade mee, Sil heeft hem om zijn oog gebeten, boven wenkbrauw zit een sneetje.

Onder het oog wat witte striemen.. met rood er omheen. H.a. post gebeld.. hij is ingeënt, dus daarover hoefden we ons geen zorgen te maken. Zou Sil zeer gestrest kunnen zijn nu ze ineens vaker aan de lijn moet blijven? Ze was ook net met de buurvrouw mee geweest, wandelen. Zij heeft een newfoundlander.

Sil ziet deze hond als een bedreiging, en werd agressief naar deze hond toen hij bij zijn voerbak stond te kijken (en ook niet een klein beetje) nee.. hap hap hap.. oke, normaal honden gedrag als het om de voerbak gaat. Maar Sil bleef zich een beetje opgefokt en onrustig gedragen.

 

Een tijdje later beet hij mijn zoon.

HELP!

 

 

 

Tsja lastig te beoordelen natuurlijk, maar ik denk een aan een opstapeling en toen uiteindelijk was je zoontje de bom voor de hond en beet. Ik denk niet dat Sil je zoontje wilde bijten maar de maat gewoon vol was.

Waarom moet Silo vaker aan de lijn blijven? En als ze gestrest word van de buurhond zou ik haar niet meer meegeven aan de buurvrouw.  Zorg voor rust in huis en ga anders even lekker wandelen samen. Succes

Dank je voor je reactie..

 

Mijn grootste angst, een hondenbeet bij een kind.. en nu ineens is het gebeurd!

Ik weet ook dat je het de hond niet kwalijk kunt nemen.

Misschien was het een waarschuwingsbeet..

 

Mike zei wel dat hij in zijn mand was gaan zitten.. (die ik net voor Sil had gemaakt, van steigerhout)!

Maar normaal gesproken is dit gewoon geen enkel probleem, sterker nog, Sil vond dit altijd heerlijk, en kwam lekker tegen mijn zoon aanliggen en ging dan slapen. Het zal misschien de "bom" geweest zijn.

Ben toch wel bang dat het weer zal gebeuren, ik heb er ook nog 1 rondlopen van 2 jaar.. jongste zoon.

Sil is nu bij mijn ouders.. ze kan daar rennen en rollebollen met hun Mechelse herder.

En ik maar overal vertellen dat het zo'n lieve hond was voor de kinderen.. daar kom ik nu even op terug.

En ja.. ik weet het, kinderen en een hond nooit alleen laten.. toch gebeurd het dus.

Mijn zoon wou buiten spelen, even knuffelen met Sil die buiten was.. en hap.

Als ik wat van je topics terug kijk zie ik een hond met heel veel onrust.

En dat jullie worstelen wat moeten we er mee.

Die onrust kan allerlei oorzaken hebben. Te veel doen, te weinig doen of het is voor de hond niet duidelijk wat er van hem verwacht wordt.

Je moet eigenlijk zien uit te vinden waar het vandaan komt want dan kan je pas een plan opstellen wat gaan we er mee doen.

Vaak gaat er aan een hap heel wat vooraf dus waarschijnlijk heb je daar al signalen gemist. En daarmee praat ik happen niet goed maar je moet ook alert zijn op wat je hond op dat moment aankan.

Ik heb hier een hond waarvoor het snel te veel is en dat houdt ik dus ook heel goed in de gaten. En als hij onrustig is moeten de kinderen bij hem wegblijven.

Ik heb altijd 2 regels voor de kinderen gehad.. niet bij de voerbak als de hond eet en niet in zijn mand komen als hij er in ligt, dat vooral voor de veiligheid en respect naar de hond toe.

Ik denk ook dat het aaien van je zoontje net de spreekwoordelijke druppel was.

Misschien is je hond een snelle beweging van een hand gaan linken aan pijn?
(Omdat je hem een tik had verkocht, vorig topic)
Misschien beet ze als reactie uit zelfverdediging?

Ik weet het niet zeker. Maar het zou het waarom kunnen verklaren ...?
Als ze voorheen nooit beet...

Vreselijk als zoiets gebeurt. Ik heb mijn kinderen van kleins af geleerd om respect te hebben voor de honden...met rust laten als ze eten, en de hond met rust te laten als hij in of op zijn eigen vertrouwde plekje ligt! Verder denk ik dat het een opeenstapeling van was.. De hond is op zich al onrustig en nu was hij ook al flink gestrest door de hond van de buurvrouw.... En ik denk dat je hond zo onrustig is omdat er TE VEEL met hem word gedaan, of TE WEINIG, je moet een balans zien te vinden tussen beweging,bezig zijn en rust.
Bv als ik met mijn bull een wandeling heb gemaakt van anderhalf uur, en ik kom thuis dan wil ze nogal eens hyper worden tegenover mijn andere hond, hier is dus de regel : na een lange wandeling, verplicht even rust( even in de bench) ( zelf nemen ze die rust niet), en omdat ik dit vanaf kleins af aan heb gedaan is ze dit gewend, als we nu thuis komen van aan lange wandeling gaat ze vanzelf in haar bench...

Ik denk dat het gezien de verschillende dingen waar je met je hond tegenaan loopt verstandig is een goede gedragstherapeut in te schakelen.

En alle risicosituaties vermijden.

Je hebt een jonge hond in huis die nu lekker aan het puberen is die haar grenzen aan het zoeken is.

Daarnaast heb je een kruising border collie/labrador een 100%werkhond en een stuiterbal eerste klas.

 

Net als Haarlemse aangeeft ook hier geleden precies de zelfde regels als honden eten en slapen blijf je daar uit de buurt heel simpel!

Daarnaast heb ik op die leeftijd mijn kinderen niet alleen gelaten met mijn hond ook al was ze voor 100% betrouwbaar met kinderen maar mijn kinderen waren niet 100% te vertrouwen met de hond en dat is denk een heel belangrijk punt.

Op deze website kun je veel info vinden over de omgang hond/kind http://www.minderhondenbeten.nl/wcs/mhb/nl/4387/hond-kind.html

 

Onderneem je verder wel genoeg met haar, las net je topic over het weglopen wellicht is de hond erg verveeld je zou toch ook rekening moeten houden dat je een werkhondje in huis hebt en er echt mentaal en fysiek mee aan de slag moet om haar die rust/voldaan gevoel te kunnen geven.

Honden die verveeld raken kunnen gedrag gaan verzinnen dat wij totaal niet leuk vinden.

 

Dus probeer naast de juiste regels in te stellen voor hond en kind ook een goed te kijken naar de activiteiten die met de hond ondernomen worden.

Ik ken de website.. ik heb zelfs de dvd van de Blauw hond gehad voor mijn kinderen.

Ze vonden de spelletjes erg leuk, en begrepen prima wat wel en wat niet mocht.

Maar goed.. stoer doen naar andere vriendjes en dat alles gebeurd echt niet als je er bij bent

Maar goed, ik weet eigenlijk wel zeker dat mijn zoon niets geks gedaan heeft, dan alleen aaien.

Maar dat zal net op het verkeerde moment geweest zijn.

 

Het is net alsof haar gedrag wat is veranderd, sinds de operatie (sterilisatie)..

Als ik terug denk aan het verdoven, eerst een roesje.. dat liet Sil niet zomaar gebeuren.

 

Ze rukte zich heel hard los, en wou het liefst bijten, uit angst natuurlijk, zo'n spuit is ook niet fijn.

Maar de dierenarts werd zelfs een beetje boos, omdat ik haar beter vast moest houden, anders was ze bang gebeten te worden.

Dit moet traumatisch voor haar zijn geweest. De bloedspettertjes van de spuit, lagen op de grond in de wachtruimte.

Achteraf gezien was een muilkorf nog niet eens zo'n gek idee. Wat ik daar mee wil zeggen, het is een pittige dame!

 

De buurman vroeg zich af of er niet meer aan de hand zou kunnen zijn, iets met de hersenen.

Als ik met haar ga wandelen doet ze niets anders dan "onrustig zijn" onzeker denk ik ook.. snel blaffen naar anderen (op afstand).

Het zou zo maar kunnen dat er meer aan de hand is.. dat moeten we dan laten onderzoeken.

En ik geef inderdaad toe.. labrador x border collie.. een pittige combi (ze had wel wat meer van een labrador mogen hebben  haha) en heb ik er toch te weinig tijd voor. Want heel veel ondernemen we verder niet.. aan behendigheid en lange wandelingen en zoekspelletjes, geestelijk moe maken.. etc.

 

Al met al.. ze is nu bij mijn ouders, en mag er een tijdje blijven. Heel eerlijk, ik vertrouw haar niet meer, wel met mezelf, maar niet met mijn kinderen.. en dan wordt het heel lastig allemaal.

 

In ieder geval bedankt voor alle tips!

Een hond bijt niet uit het niets. Honden zijn zelfs erg loyaal, tot op zekere hoogte. Er gaan altijd duidelijk signalen aan vooraf. Een kind kent de signalen niet, helaas.

Een hond met stres of angst laat signalen zien als: liplikken, gapen, weg kijken, wel willen, pootje heffen. Kalmerende signalen. Worden deze genegeerd, zal een hond zich genoodzaakt voelen uit te halen.

Ik zie dat je en kruising border hebt, een hond die zeer veel uitdaging nodig heeft. Hij moet aan het werk gezet. Doe je dit niet, krijg je een hond die met zich zelf geen raad weet, met alle gevolgen van dien. Helaas hebben jullie dit vandaag moeten ondervinden. Gelukkig is het nog goed afgelopen! Sterkte met je zoon! 

 

Ik zag ook, dat jullie al meerdere problemen hebben met je hond.

Ik denk dat jullie heel actief met je hond aan de slag zult moeten gaan, want dit gedrag zal alleen maar toenemen.

Het is niet voor niets dat er nogal wat borders herplaatst worden. 

 

 

 

 

Eens met Suzanna, nu actie ondernemen en verantwoordelijkheid nemen. Ga lezen over honden, ga naar een kynologenclub, haal er desnoods iemand met verstand bij (een gedragsdeskundige).

Beter laat dan nooit, sorry voor deze klare taal, vind het heel goed dat je je wanhoop deelt, maar ik vind het lastig om te zien wat onkunde met veel honden in Nederland doet.. In mijn priveomgeving en ook op dit forum.

Het is logisch dat je even moeite hebt met het vertrouwen van Sil <--> kinderen. Maar je moet het niet te lang vasthouden dat gevoel, dat kan namelijk voor een blijvende deuk in jullie band zorgen en voor de hond en de kinderen moet je dat voorkomen :)

 

Als ik je andere topic lees over het ontsnappen uit de tuin, dan denk ik dat je een BC-kruising hebt die te weinig uitdaging heeft. (Corrigeer me als ik het mis heb hoor maar dat maak ik eruit op.) Ik heb zelf twee BC's en als ze zich vervelen dan gaan ze zelf opdrachten bedenken. Ik vermoed dus dat Sil door te ontsnappen zijn eigen opdracht maakt. !Let op er zijn regelmatig/veel BC die overreden worden, doordat ze auto's of fietsers drijven! Ik zou er dan toch voor kiezen om hem vaker binnen te houden.

 

Ook denk ik dat het idd slim is om Sil voorlopig niet met je buurvrouw en haar Newfoundlander te laten lopen, als hij daar idd onrustig van is. Border Collies zijn heel prikkelgevoelig en het is slim om daar rekening mee te houden :) 

 

 

Misschien kan je voorlopig een hoekje maken waar de hond echt helemaal tot rust kan komen gewoon zo weinig mogelijk prikkels?

 

 

Misschien kan een gedragstherapeut inderdaad meer rust brengen, zowel voor jullie als voor de hond (want voor haar zal het ook niet prettig zijn om steeds die onrust te voelen)... Het lijkt mij in ieder geval heel verstandig om hier een professional voor in te schakelen, zeker omdat het, zo te lezen, niet het eerste is waar jullie tegen aan lopen.

Nee; je kind heeft niks fout gedaan! (mag je hond gewoon de kans niet geven iets fout te doen bij je kind)

 

De hond is overstressed. De andere honden die hij niet de baas kan.....frustratie stapelt op en dan....moet een kind het ontgelden.

 

Ga met je hond op cursus; daar leert hij fatsoenlijk omgaan met andere honden en leert hij zijn gedrag en dat van anderen beter te plaatsen.

Nu weet je hond niet wat of hoe....

 

Ook zal dat uurtje cursus jullie een betere band geven.

meer vertrouwen, een rustpunt, iets wat je samen doet.

 

Voor alle problemen samen zou een goede gt, die even kort op de bal speelt, misschien wel de goede handvaten kunnen aanreiken.

 

succes

 

beterschap voor je zoon!

Het is wel algemeen bekend dat pittige teven vaak nog pittiger kunnen worden na een sterilisatie, misschien heeft dat er ook mee te maken.

 

Zou ze niet ergens ook pijn kunnen hebben dat ze daarop reageert?

 

Al lijkt mij alle dingen bij elkaar ook dat het gewoon 'druk' geweest kan zijn.

 

Buiten dat je hond met de buurvrouw mee is geweest en haar hond,die jouw hond helemaal niet zo leuk vindt (ik zou me dan 2 keer achter mijn oren krabben of ik mijn hond dan wel zou mee geven...) is je hond waarschijnlijk compleet doodmoe en overprikkeld thuis gekomen.

 

Je zoon ging in zijn mand zitten,en dat was nu een keer te veel.Dat is ook waarom er altijd voor wordt gewaarschuwd om je kinderen te leren de hond ten alle tijden met rust te laten in de mand of als de hond slaapt,de hond moét een eigen rust plek kunnen hebben,zich veilig voelen en rustig kunnen terug trekken.

 

Sil is nog steeds een hele lieve hond,het gaat nu fout omdat jij een paar verkeerde keuzes hebt gemaakt...dat is niet Sil zijn fout.

 

Heel jammer voor je zoon en voor Sil,zij hebben nu beide een rot ervaring,en jij krijgt nu je 'twijfels'bij Sil of hij wel te vertrouwen is...laat het een hele wijze les zijn,en leg de verantwoording bij jezelf als volwassen mens.

 

 

Er is ook een nog beter artikel maar kan het nu even niet vinden,maar dit is zo'n beetje hetzelfde verhaal:

https://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_458-Als-het-glas-van-je-hond-te-vol-raakt.-.php

 

EDIT:toch nog gevonden!

http://scooterandfriends.homestead.com/Lezersservice_Hondenleven_8__Stress.pdf

Ik denk dat niemand hier op dit forum een goed antwoord of uitleg kan geven waarom dit is gebeurd. Niemand van ons kent jou, de hond en de gezinssituatie. Een jaar geleden kreeg ik ook een vraag om hulp van een vrouw, haar border collie ontsnapte constant, blafte extreem veel en ze wist niet meer wat ze moest doen. De hond leefde in een gezin met 3 kleine kinderen. De vrouw deed genoeg met de hond, zelfs een cursus. Ik heb deze hond een week in huis genomen om zijn gedrag te kunnen observeren. Hij kwam als een drukke hond die zijn rust niet kon vinden. Na een week was de hond helemaal tot rust gekomen. Toen de vrouw de hond weer kwam halen lag de hond rustig op een kleed een bot te kauwen. Ze keek haar ogen uit, dit kon toch niet.... hij was zo rustig en bleef netjes liggen als ik hem dat vroeg. Al snel werd duidelijk wat er hier thuis mis ging. Bij ons hebben onze kinderen geleerd zich niet met de honden te bemoeien en alleen als een hond naar de kinderen komt mogen ze hem aanhalen. De vrouw liet het toe, terwijl de hond rustig op het kleed lag te kauwen, dat de kinderen bij hem gingen zitten. De kinderen pakten het botje uit de bek, gaven het weer terug. Dit meerdere malen. Ik heb haar toen ook eerlijk verteld dat als zij hier geen verandering in kon brengen dat de hond beter op een ander adres af zou zijn, waar hij wel zijn rust zou krijgen. Deze hond is dus inderdaad herplaats, gewoon omdat het gezin veel te druk voor de hond was. De hond ontvluchtte de drukte dus door te ontsnappen. Een border collie is een gevoelige hond en bij teveel prikkels kunnen er vervelende dingen gebeuren......

Gezien bovenstaand verhaal lijkt me het erg verstandig eens een gedragsdeskundige te vragen om met jullie mee te kijken hoe en vooral waarom de hond het ongewenste gedrag vertoont.

 

als je geen tijd hebt voor bezigheid met jullie hond, mag ik vragen waarom jullie dan voor deze hond gekozen hebben?


en echt ik wil niet onaardig overkomen maar ik mis hier echt de verplaatsing naar de hond toe.
jij geeft een tik, met je volle verstand en zonder waarschuwing. zij bijt direct na waarschuwingen en nu is zij niet te vertrouwen?

mijn mening; als je er geen tijd in wilt steken kwa bezigheid, opvoeding en niet kan bedenken hoe , wat en waarom een hond zo doet dan denk ik inderdaad dat ze beter af is bij een ander baasje.


en thank god dat het nu goed afgelopen is met jullie eigen kind, het had zo anders kunnen zijn als ze weer alleen op stap was geweest

Ik ben het eens met maxlisa

Even los van wat er verder wel of niet te druk of juist te weinig uitdaging is... Ik zou eerlijk gezegd tegen mijn kinderen zeggen dat ze de hond áltijd met rust moeten laten. En dat ze alleen mogen aaien als ik er bij ben én als ik het zeg.

dit geldt voor onze hond, tenminste. Die is behoorlijk onzeker en kinderen zijn voor haar onberekenbaar en bemoeien zich veel tegen haar aan, willen steeds met haar frutten. Ik kan me voorstellen dat zij na waarschuwingen dit ook zou doen, een waarschuwende hap, gewoon omdat ze niet gediend is daarvan en het haar angstig maakt. Maar dat gebeurt hier niet, want wij hebben nog geen kinderen en de kinderen in onze omgeving moeten haar met rust laten. Snap wel dat dat met buurkinderen beter te doen is dan met eigen kinderen want die zitten er gewoon meer bovenop, maar er zijn maar weinig honden bij wie ik het goed zou vinden dat kinderen er steeds aan plukken. En daar zitten geen border collies bij :p

Kan me goed vinden in het verhaal van Gea.

Hier ook kennissen die na lang zoeken een leuke pup in huis namen maar ook steeds de drukte van de kinderen waardoor de hond steeds meer stress kreeg.

Geen moment van rust was er steeds maar moest de hond klaar staan om te spelen en te aaien.

Het begon daar fout te gaan toen de hond zijn kluifje ging verdedigen en uiteindelijk ook uitviel en een kind beet.

Gevolg hond moest weg was niet te vertrouwen terwijl er helemaal niks mis was met dat beestje maar wel met hoe er thuis werd omgegaan met de hond.

Nergens was er een rustige veilige plek voor de hond over werd hij gestoord, een heel belangrijk en bepaald iets in het verklaren van het gedrag van een hond.

 

Het zou dus een goed idee zijn om eens heel goed te kijken wat er nou steeds gebeurt tussen de hond en de kinderen, dus hoe vaak gaan kinderen uit hun zelf naar de hond toe en hoe reageert de hond daarop.

 

Ook hier is toch echt heel duidelijk de regel enkel aandacht voor de hond als de hond naar je toe komt en niet zelf naar de honden en al helemaal niet als ze slapen.

En ja dat is best moeilijk weet er alles van heb zelf ook peuters en kleuters gehad en ja ook mijn dochter is weleens gebeten door mijn vorige hond maar dan was mijn dochter de gene die straf kreeg en niet de hond want zij was de gene die naar de hond toe ging en niet luisterde naar mij en naar de hond die gromde.

 

Honden moeten altijd alles maar goed vinden wat wij en kinderen met hun uitvreten vooral kinderen kunnen echt heel hardhandig zijn wellicht onbewust en ook voor de hond is de maat dan wel eens vol.

 

Mijn advies zou toch zijn een goede gedragstherapeut mee laten kijken in huis op het moment dat ook de kinderen thuis zijn zodat er echt doelgericht naar het probleem gekeken kan worden.

 

Geloof niet dat er wat in de hersenen verkeerd zit en wat erbij de DA is gebeurt denk dat er vele honden niet zo heel vriendelijk zijn bij de DA en er vele met muilkorf naar binnen moeten en er zeker vaak wordt uitgevallen naar de DA.

Dus dit staat denk helemaal los van het gebeuren.

 

Verder vraag ik me ook een klein beetje af waarom je juist voor deze kruising hebt gekozen, heb je je van te voren ook ingelezen in de rassen en wist je wat je kon verwachten?

Ook al ga je niet zoals sommige mensen tijden je inlezen opzoek naar de geschikte fokken enz enz dan nog neem ik aan als je een nestje zoekt op bv Marktplaats dat je toch naar de rassen kijkt die jou het meeste aanspreken en dan ook weet wat je kan verwachten en wat er dan van jou als eigenaar wordt verwacht wat betreft de activiteiten die je met een hond in hoge of lage frequentie moet ondernemen om zo een gelukkige stabiele hond te krijgen.

 

Heb vertrouwen in je hond ergens is er wat misgegaan tussen de kinderen en de hond en de opvoeding bij beide ga hiermee aan het werk met een gedragstherapeut en ik weet zeker als je je hier 100% voor inzet het allemaal best goed komt.

 Ik wil er hier nog 1 aan toe voegen: niet naar de hond toegaan en alleen aaien als pap of mam er bij is.

 

misschien heb je hier wat aan;
http://www.robinkbennett.com/2013/08/19/why-supervising-dogs-and-kids-doesnt-work/

Ik heb een BC gehad uit werklijn, een schat van een beest, maar met kinderen kon ze niet. Volgens mij te onvoorspelbaar, te druk ed. Thuis lopen geen kinderen, maar mijn nichtje (toen 2) kwam regelmatig langs en Bindy (BC, 1,5 jaar) liep dan zenuwachtig haar te ontwijken.
We hebben mijn nichtje geleerd om Bindy helemaal te negeren, heel naar voor zo'n klein kind, maar Bindy kreeg de rust en kwam later zelf naar mijn nichtje toe met speelgoed. Vanaf die tijd speelden ze vaak samen, als Bindy zelf kwam!
Mijn nichtje heeft zelfs met Bindy in het zwembadje gespeeld en geen enkele andere hond mocht er in de buurt komen.
Ze kregen een band! Helaas is Bindy veel te vroeg overleden...

Iedereen bedankt voor alle reacties!   Aan de ene reactie had ik wat meer dan aan de andere (veel dingen wist ik ook al ). En reacties van mensen die het beter weten, daar heb ik al helemaal niks aan, ik wil verder met Sil,  maar dan wel op de juiste manier, met de juiste keuzes.. en daar had ik jullie tips voor nodig.   We gaan er mee aan de slag!   

Wat een trieste gebeurtenis.

Voor je zoon, de hond.

 

Het is voor mij niet out of the blue nu ik een en ander gelezen heb,

maar ik waag me online niet aan een diagnose en advies.

 

Het is al eerder geschreven, maar ik doe het ook nog eens omdat het niet vaak genoeg gezegd kan.

Dit is geen problematiek wat je ''even" via een forum oplost. Tips en adviezen kunnen zelfs averechts uitpakken (met risico's) als je onvoldoende zicht hebt in de totale context van de problematiek.

 

Ik wil je dan ook echt op het hart drukken om in het belang van de hond en jullie eigen gezin heel goede begeleiding te zoeken. Een goede GT die na een grondige observatie een zuiver beeld krijgt van de problematiek en de oorzaken daarvan en die jullie kan begrijpen, begeleiden en opleiden hierin zodat het verantwoord en veilig blijft en je uiteindelijk weer op de goede weg komt met Sil in jullie gezin en je niet nog verder van huis komt.

 

Het is het geld echt dubbel en dwars waard als je een goede treft.

Dus als je dit wilt kun je hier je regio laten weten en kunnen we met je meedenken over een goede GT.