Agressief spelen met andere honden

Zouden jullie mij willen helpen met jullie kennis bij dit probleem wat me veel verdriet doet.

Mijn Siberische Husky is ooit als pup gegrepen door een volwassen hond en is inmiddels 7 jaar, ik zelf heb haar opvoeding niet gedaan maar sinds 2 jaar woont ze wel bij mij in huis. Het valt me op dat ze alleen wil spelen met andere poolhonden en met andere rassen wil ze het liefst niets te maken hebben.

Voor mensen en kinderen is ze echt een schat en de liefste hond in de wereld, maar zodra het om andere honden gaat is ze bijna bezeten.

Ze kan niet loslopen aangezien ze dan ontsnapt en op "jacht" gaat, daarom wandelen we altijd met riem om.

Zodra er een hond aankomt of in zicht is, begint ze gespannen te worden.. dit merk ik aangezien ze dan stopt met lopen, in de sluipmodus gaat staan en die hond in de gaten houdt.. des te dichterbij de hond komt de gekker ze wordt want als hij langs loopt dan gromt ze en laat haar tanden zien en geeft vervolgens een snauw. Ze kan niet spelen met andere honden en maakt het wandelen met haar soms erg voorschut.

Nu hebben mijn ouders een nieuwe siberische husky pup genomen en sinds de eerste kennismaken wil ze daar ook niets van weten en heeft ze de pup zelfs al gegrepen in zijn neus, waardoor hij daar nu een wondje/littekentje heeft. Dit zal wel weer genezen, maar heb liever niet dat ze zo doet tegen de pup aangezien hij anders later wellicht hetzelfde zal doen.

Heeft iemand tips hoe ik mijn husky kan laten zien dat andere honden helemaal niets doen bij haar en juist willen spelen met haar? Hoe kan ik zorgen dat ze niet meer gromt/tanden laat zien en snauwt naar andere honden?

En het allerbelangrijkste: hoe kan ik de volwassen husky en de pup samen goed laten gaan als ik even 5 minuten naar toilet ben of iets dergelijks zonder dat ik bang hoef te zijn dat de pup straks weer een verwonding heeft.

misschien moet je je erbij neerleggen dat je hond liever niets wil/moet met/van andere honden.
ik zou dit ook niet met alle macht proberen als het toch niet gaat, zoek de problemen niet op.
wat je wel kunt doen, om wat rust te bewaren, is afstand vergroten en in boogjes om honden heen. normaal gezien doen veel honden dit zelf, en dit is kalmerend voor beide partijen.
vergroot de afstand tussen jou en andere honden met passeren, loop met een boogje en probeer je hond af te leiden. afhankelijk van hoe dit gaat kun je later misschien eens kijken of je hier verder in kunt, maar doe het op tempo van je hond, en forceer het niet. soms zit het er niet in

wat betreft de pup, vaak zijn in het begin de pups en al oudere hond niet zo gek op elkaar, dat komt vaak vanzelf goed. maar pups, kunnen en horen eigenlijk ver te kunnen gaan bij volwassen honden. als je hond overdreven hard corrigeert of er echt niets van wilt weten, luister hier dan naar en zoek dit niet op. anders ga je dadelijk dat pupje ook nog traumatiseren.
misschien kun je een beetje sturen met bv jouw hond aan de lijn, let op de kleine signaaltjes en grijp op tijd in. alleen laten is misschien wat veel gevraagd, ik persoonlijk zou dit niet doen als het niet lekker zit tussen die 2. scheidt ze dan, bv in verschillende kamer of bench

Jeroen heeft het goed verwoord naar jou toe, ontwijkt anderen honden als je hond zo agressief reageert, maak de afstanden groot of ga een andere weg in, je hebt de hond aan de lijn, dan is het aan jou om de afstand te vergroten.

wat de pup betreft, die is van je ouders ? jouw hond heeft de pup al eens gebeten, in de neus, niet leuk , voor niemand, je kan dat voor zijn, om je hond thuis te laten als je naar je ouders gaat, en niet bij je thuis te laten komen, wil je toch dat je hond in de toekomst met de pup omgaat, dan kan je tijdens het wandelen je hond aan de lijn houden, en pup ook, laat je hond volgen, en jullie twee tussen de pup en jouw hond...... allebei kort, zodat jouw hond toch gaat wennen aan de pup samen zijn.

veel oudere honden moeten niets van pups hebben, te druk te levendig, dat kan je voorkomen dan, samen wandelen , en jij en je mams ertussen in, zodat ze niet bij elkaar kunnen komen. zo kan je je hond laten wennen aan de pup, het hoef natuurlijk  niet de hele wandeling te zijn, tien minuten is zat, dan ga jij verder met de wandeling, en je mams en pup gaan een andere kant op.

Bedankt Jeroen & Lola voor je reactie!

Ik zal dit proberen om met boogjes / gepaste afstand langs andere honden te lopen met haar.

Nu is het alleen wel zo dat soms ze erbij gaat liggen en dan al haar gewicht in de strijd gooit en ik haar met moeite mee krijg (ze weegt namelijk meer dan een gemiddelde husky zou moeten wegen) dan trek ik haar eigenlijk soort van weer omhoog en loopt ze uiteindelijk mee maar wel nog gespanner dan ze al was.

Over paar maanden komt de husky pup bij ons logeren en denk dat ze dan gescheiden zullen moeten slapen en appart moeten wandelen.

Willemijn, jij ook bedankt voor je reactie!

Dat is een slimme optie inderdaad, samen met een andere persoon erbij wandelen en de honden aan de buitenkant.

De honden zullen elkaar regelmatig gaan zien dus ik wil er wel graag het beste van maken en voor niemand ongemakkelijk of stress situatie maken. De pup moet leren de volwassen hond met rust te laten en de volwassen hond moet leren dat de pup haar geen kwaad wil doen.

Ik ga er hard aan werken dat ze niet meer zo boos snauwt naar andere honden, want het ziet er gewoon monsterlijk uit als ze dat doet.

ja, dat liggen is een beetje vervelend haha...
met de juiste afleiding, speeltje of snoepje? en een goede timing kun je dit vaak wel voorkomen en je hond meelokken...los zie je honden dit vaak zelf doen, afstand nemen, aan de riem lopen wij doorgaans rechtuit met de honden, wat nogal tegennatuurlijk is voor ze, helemaal een hond die dat liever niet heeft kan er erg gespannen van worden. misschien gaat het al stukken beter als je wat afstand bewaart, probeer het punt te zoeken dat het goed gaat, hou lekker de rust erin en goed belonen. dan kun je altijd kijken of je hond het aankan om wat afstand te verkleinen..maar hou het vooral leuk voor alle partijen

in het begin is dat misschien verstandig ja, als deze dingen goed gaan kun je altijd zien of je verder kunt en ze samen laten

veel succes in ieder geval

Ik ga met met Jeroen mee, en heb deze methode ook met succes bij mijn hond toegepast, timing is belangrijk, je moet afstand nemen (bogen maken of omkeren of oversteken) nog voordat de hond in de fixatie raakt.

Turid Rugaas heeft in haar boekje Help mijn hond trekt deze methode uitgebreid beschreven, het is een stap voor stapmethode om rust in de wandeling te brengen. Ik heb er zelf veel aan gehad.

Met de pup van je ouders zou ik het heel goed gaan begeleiden, goed op de lichaamstaal letten en het haar niet zelf uit laten zoeken, de pup is misschien nog teveel van het goede voor haar en die zou ik dan ook (op een vriendelijke rustige manier natuurlijk) bij haar weghouden of heel gedoseerd bij haar laten komen als ze in een relaxte mood is.

En de tip van Willemijn voor buiten lijkt me ook een goede.

Maar wat  te doen als je te laat bent en de hond al in fixatie raakt en gaat liggen ?

Hoe je moet handelen tussen je hond en de pup ,vind ik moeilijk omdat ik persoonlijk geen type ben van honden te scheiden .

Ik heb al mijn honden van pups af aan dus ik ken ze door en door en zij mij . Hierdoor kan ik ook vrij kalm blijven als ze een onderonsje hebben ,ik haal ze uit elkaar stuur ze evt weg van elkaar (meestal gebeurt dit al vanzelf ) en that's it !

Feit dat je hond al zo fel reageert naar een pup is niet volgens de boekjes ,vandaar dat   je moet doen waar je je zelf prettig bij voelt .(als jij niet kalm kan blijven en gespannen blijft opletten is scheiden misschien een betere optie )

Ik zou het zeker  nog eens proberen ,misschien zonder jou in het zicht en alleen je moeder erbij (als  die tenminste kalm is lol)

Liefst  ook ergens buiten op een veldje ,binnen in huis zijn de meeste honden toch feller !

De pup van je moeder zal hier ook zeker iets van geleerd hebben en een volgende keer waarschijnlijk je andere hond rustiger benaderen !

Ben vooral zelf niet te bang, jou angst word geprojecteerd op de hond. Als jij wandelt en je ziet een hond aankomen, je weet dat je hond uitvalt, dus automatisch zet jij spanning op de lijn, wat haar gedrag alleen maar stimuleerd. Je zegt als het ware tegen je hond, let op er komt wat. Heb je misschien kenissen die bereid zijn hun hond te "lenen", muilkorf ze allebij en laat ze los samen. Honden kennis laten maken moet je eigenlijk ook nooit aan de lijn doen, de lijn kan een hond enorm stimuleren om uit te vallen doordat de eigenaar spanning erop zet. Als honden loslopen en ze moeten elkaar niet, zullen ze 9 van de 10 keer elkaar uit de weg gaan heel veel succes!

Ik herken dit helaas. Mijn jonge reu is erg onzeker en valt ook uit aan de lijn. Hij bijt gelukkig niet maar gaat wel als een gek te keer... In feite om ruimte te eisen. Ben ik net te laat met mijn 'boogjes lopen' en heeft die de andere hond al in de gaten, dan heeft afleiden bijna geen zin meer omdat hij zich afsluit voor wat ik van hem vraag. Verre van ideaal, natuurlijk, en af en toe schaam ik me rot...

Maar laat dat nu net onderdeel van mijn probleem zijn: ik vind het heel erg moeilijk om emotie uit mijn stem te houden.

*hier stond een heel warrig verhaaltje over wat ik doe met een clicker, maar ik merk nu dat ik het onduidelijk heb neergezet. Voordat iemand het gaat proberen hoe ik het had neergeschreven, maar even weggehaald...*

Voor de rest probeer ik mijn hond aan de lijn nooit te dwingen vreemde honden of mensen direct te benaderen; dat kan hij gewoon niet aan. Dus we lopen ruime bochten en wanneer dit niet kan zorg ik altijd dat ik tussen hem en de andere partij in sta om hem af te schermen, en leid hem af met iets lekkers.

Succes!

Hannah, pas heel erg op met wat je doet, lees je Eigen verhaal eens terug.

Je schrijft; je hebt geleerd dat de klikker staat voor iets leuks, een beloning dus.
Je gebruikt de klikker ook om hem uit z'n fixatie te halen, je beloont hem dus.

Je geeft je hond nu een beloning door te klikken voor het uitvallen wat ie doet.

Ik heb zelf een onzekere hond waar ik nu mee bij een therapeut loop, en die vertelde me ook dat dit erg slecht is.

Het beste wat je kunt doen, is blijven staan, niet corrigeren/afleiden maar laat hem maar uitvallen. Uiteindelijk zal ie inzien dat de hond niks doet, en dat het veilig is. Zo zal de hond zelfverzekerder worden en het uitvallen achterwege laten

dat is juist het punt dat je altijd alert moet zijn in het begin, heel goed op de lichaamstaal en houding moet letten, en zorgen voor successen, dan zal de hond ook weer rustiger zijn omdat die dan ook meer vertrouwen krijgt dat de wandelingen goed gaan en leuk zijn.

Mocht je helemaal niet opgelet hebben en ineens een liggende hond naast je hebben, dan wordt het improviseren, misschien toch  weglokken met iets lekkers, misschien even geruststellends zeggen en hem zo proberen mee te krijgen, misschien de andere eigenaar vragen of hij even afstand wil nemen....

Ik heb het er wat warrig neergezet zie ik alweer  De click betekent hier: aandacht voor mij. Op dat moment vraag ik hem mee te lopen, wat die vaak doet, en dan pas krijgt hij zijn beloning. En dit dus ook nog eens als laatste redmiddel. Maar dat die aandacht voor mij op moet brengen is dus inderdaad wel aangeleerd door de clicker te linken aan iets positiefs. Voor de beloning in de praktijk zit er dus wel altijd een stap tussen: richt je op mij en doe wat ik vraag. Kalmeer. DAN krijgt die een beloning. 

Tobias wil en kan niet met pups. Ook niet na training. Hij zoekt ze niet op, het gevaar komt als de speelse pup naar hem komt, en ook nog blijft volgen. Dan duikt hij er heel fel boven op. Ik ben dit voor, als er een pup aan komt in een losloop gebied, roep ik Tobias bij me, en leid hem af. Geef dus geen gelegenheid...leg aan baasjes uit, soms een bedankje, soms een reactie..oh..maar daar leert de pup van...kan me niets schelen ik voorkom het.

En dat lukt me goed en aardig.

Voor volwassen honden ga ik mee in de adviezen die hier al gegeven zijn.

" Hannah, pas heel erg op met wat je doet, lees je Eigen verhaal eens terug.

Je schrijft; je hebt geleerd dat de klikker staat voor iets leuks, een beloning dus.
Je gebruikt de klikker ook om hem uit z'n fixatie te halen, je beloont hem dus.

Je geeft je hond nu een beloning door te klikken voor het uitvallen wat ie doet.

Ik heb zelf een onzekere hond waar ik nu mee bij een therapeut loop, en die vertelde me ook dat dit erg slecht is.

Het beste wat je kunt doen, is blijven staan, niet corrigeren/afleiden maar laat hem maar uitvallen. Uiteindelijk zal ie inzien dat de hond niks doet, en dat het veilig is. Zo zal de hond zelfverzekerder worden en het uitvallen achterwege laten "

Roxanne*Blue

Ik zou dat laatste dus niet aanraden. Het ligt heel erg aan het karakter vd hond (en baas combinatie) wat daar uit zal komen en ik denk niet dat het vaak positief zal zijn. De hond kan ook denken dat het weg blaffen hem gelukt is want iedere andere hond wandelt tenslotte gewoon door dus moet hij het vooral maar blijven doen omdat het duidelijk werkt. In het laatste geval wordt hij alleen maar zekerder van zijn gedrag op dat moment, het is immers effectief.

Bij Winter speelt ook mee dat die na een epileptische aanval een weekje 'kortsluiting' heeft, bij gebrek aan een beter woord. Hij is dan niet een 'gewone' onzekere hond (maar het werd zo'n boekwerk, als ik dat allemaal zou neerpennen). Als ik met Winter op zo'n moment niet 'ingrijp' (en ik gebruik daarvoor dus het geluid van de klikker om zijn aandacht te trekken, ipv hem letterlijk mee te slepen over de grond) kan hij volledig doorslaan.

... Dat waren een hele hoop aanhalingstekens. Tis ook zo wat, een hond met een gebruiksaanwijzing :P

helemaal eens, ik denk dat dit voor geen van de partijen een goed idee is en zelfs gevaarlijk kan zijn, stel dat de andere hond teruguitvalt bijvoorbeeld. In elk geval zorgt uitvallen alleen maar voor stress en dat wil je nu net niet.

Maar heel vaak heb je geen andere keus.. Ik ga natuurlijk eerst voor afstand vergroten, afleiden, etc.. En komt er een plotselinge situatie en valt ze toch uit dan probeer ik met Lady om te draaien/ haar mee te nemen.. Maar ze heeft periodes gehad waarbij ze zo door het lint ging met uitvallen dat ze niet meer bereikbaar was. Correctie reageerde ze niet, of ze werd er vinniger van.. en afleiden lukt op zo'n moment vaak niet.. Ik zou dan op zo'n moment met een ham voor haar neus kunnen zwaaien en alles wat ze ziet is die andere hond.. mee trekken fokt ook alleen maar meer op. Dan laat ik haar maar gewoon gaan.. Zodra ik denk dat ze weer 'bereikbaar' is ga ik pas weer roepen of afleiden.
Dus ja, ik probeer het zoveel mogelijk voor te zijn en zoveel mogelijk positieve ervaring te creeeren.. Maar gaat ze er echt goed voor..dan laat ik haar gewoon gaan. Niks wat ik op zo'n moment kan doen. ..en geloof me..we hebben bij zo'n uitval veel geprobeerd.. zicht blokkeren, vast houden, hoofd wegdraaien met Gentle Leader, maar elke aanraking was haar al teveel op zo'n moment..en woorden kwamen gewoon niet aan. Moet overigens wel zeggen door het trainen dat zulke hevige uitvallen nog heeeeel zelden voor komen.

dat is ook zo hoor, soms kan je ook niet alles voor zijn, eenmaal te ver in de fixatie kan je een hond niet meer bereiken en ben je overgeleverd aan wat nog mogelijk is.

En inderdaad hoe langer het goed gegaan is des te rustiger wordt de hond, en ook weer jijzelf. Ik had nooit gedacht dat ik nog eens met Lola relaxed over de spoorwegovergang kon lopen, daar ging ze altijd als een gek te keer zelfs toen al het andere uitvallen in andere situaties, allang over was, maar nu na vier jaar kan het

Mag ik vragen hoe het ondertussen gaat tussen je Husky en je eigen herderpup? Vlot dat al wat beter? Komen ze overeen? Dan kan je aan de hand daarvan ook afleiden hoe je het best aanpakt met de pup van je ouders.

Helaas is de situatie tot op vandaag nog niets veranderd.

Wij gaan in therapie met de hond, hopelijk zal dit helpen :)

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat, succes!

Het geheim is om genoeg afstand te bewaren als dat op 10 m nog niet genoeg is dan moet er nog meer afstand gemaakt worden. Je moet beginnen op een punt waar de hond rustig blijft en niet in fixatie gaat.

Enfin ik hoop dat de gt je hond kan helpen. (en daardoor jou natuurlijk.....of andersom)