Vuurwerk angst en je hond kunnen helpen.

**staat onder opvoeding volwassen hond,maar het geldt uiteraard ook voor een pup**

Hier een mooi stuk over hoe je hond kan helpen deze maand met al het (aankomende) vuurwerk geweld.

Vuurwerkangst
Angst is een onderdeel van ons natuurlijk systeem. Gevoelens van angst beschermen ons tegen gevaar. Voor honden is dit precies zo. Op zich zelf is angst dus geen probleem. Belangrijk is hoe je ermee omgaat, de mate van angst en de mate van herstel. 

•Angst kent verschillende gradaties: onzekerheid – angst – fobie.
•Angst kent tal van oorzaken en er zijn vele soorten van angst.
•Om te weten wat angst is, moet je je eerst afvragen wat normaal is.
•Angst en stress zijn nauw met elkaar verbonden: angst veroorzaakt stress; stress maakt gevoeliger voor angst.
•Angst bij honden kun je herkennen aan de lichaamstaal: bijv. oren in de nek, grote pupillen, rode gloed in de ogen, klein maken, staart tegen de buik, beven, bevriezen, schuim om de bek etc. Het lichaam wordt ‘gesloten’ om jezelf te beschermen. Bij angst voor vuurwerk zie je als directe reacties meestal blaffen, vluchten, plassen en poepen, hijgen, niet kunnen luisteren, geen contact maken, niet eten. Het komt ook voor dat honden in paniek helemaal doordraaien en apathisch worden en / of zich verbergen onder banken of in andere ‘holen’.
•Angstgedrag (met name het angst blaffen) van honden wordt door mensen vaak hard bestraft, met als gevolg dat de hond nog angstiger wordt. Ik heb meegemaakt dat de politie zelfs anti-blafbanden (stroombanden) aanraadt bij honden die blaffen als ze alleen thuis zijn, met desastreuze gevolgen.
•Angst neemt toe als controle en voorspelbaarheid afnemen; dit speelt bij vuurwerk een grote rol.
•Een honden leven kent een aantal angstgevoelige periodes: 8 weken (duurt een paar dagen), het weghalen bij de moederhond is dan een slecht moment en nog te vroeg; 4-5 maanden (duurt ong. een week); 9-10 maanden, adolescentie (duurt ong. 2 weken); 13-14 maanden, hormoonwisseling; 17-18 maanden.
•Één slechte ervaring kan dan een grote impact hebben voor het hele leven. Het kan iets zijn dat voor ons onbetekenend lijkt. Heb begrip, vermijd moeilijke situaties, voorkom / reduceer stress.


Een hond die bang is voor vuurwerk, kan ook bang zijn voor de lichtflitsen, voor sissende en gillende geluiden of voor de geur van het vuurwerk.

Ongeacht de oorzaak bestaat het gevaar dat de angst generaliseert naar vergelijkbare prikkels en situaties: een hond die eerst alleen bang is voor knallen, kan ook bang worden voor andere geluiden, zoals het dichtslaan van autodeuren. 

Voor veel honden betekent december een lange periode van angst en stress veroorzaakt door het vuurwerk.

Medicatie 

Vaak begint de periode van harde knallen al halverwege november. Het wandelen wordt dan voor veel honden een drama: ze zijn vaak zo bang dat ze alleen maar proberen om zo snel mogelijk naar huis te komen. Het spreekt voor zich dat december voor deze bange dieren allerminst een feestmaand is en dat zij gedurende deze periode eigenlijk geen leven hebben. 
Veel mensen gaan net voor de jaarwisseling naar de dierenarts voor een pilletje voor de hond. Een goede oplossing denken veel mensen. Maar is dat ook zo? 

Medicatie kan een goede optie zijn. Maar het is belangrijk de juiste medicatie te gebruiken. 

Sommige medicijnen die bij vuurwerkangst worden gebruikt, brengen de hond weliswaar in een toestand van verdoving, maar kunnen tegelijkertijd ook de gevoeligheid voor geluid vergroten (Vetranquil). De hond is dus wel suf maar hoort beter! Vuurwerkgeluiden komen dus veel indringender binnen, alleen kan de hond als gevolg van de verdoving geen uiting meer geven aan zijn angst. Het gevolg hiervan is dat de angst voor vuurwerk alleen maar zal toenemen. Medicijnen met genoemde nare en ongewenste bijwerkingen zijn vaak ook in een dierenwinkel te verkrijgen, waar eenieder ze zonder deskundig advies kan kopen. Om te voorkomen dat u ongewild de angst van uw hond versterkt door verkeerde medicatie is het dus van het grootste belang dat u altijd met uw dierenarts overlegt welke medicatie u het beste kunt gebruiken. Sinds kort zijn er ook natuurlijke kalmeringsmiddelen voor honden verkrijgbaar bij dierenartsen (o.a. Telizen). Minimaal twee weken vóór Oud en Nieuw moet de hond hiermee beginnen. Ga dus op tijd naar uw dierenarts.

Medicatie zorgt er niet voor dat de angst van de hond voor vuurwerkgeluiden zal verdwijnen. 

Wat kunt u doen voor een angstige hond in december? 

Ban alle vormen van straf uit 

Een bange hond mag je nooit straffen. Hij wordt dan alleen maar angstiger. Stel u bent bang voor spinnen. Op het moment dat er een spin in uw buurt komt, begint u te schreeuwen en te zweten van angst. Als u dan vermanend wordt toegesproken of erger nog, een tik krijgt, zal dit er niet toeleiden dat u een volgende keer niet meer bang bent voor die spin. Hooguit durft u uw angst minder te uiten, maar de angst op zich zal er zeker niet minder door zijn geworden. 
Bij honden werkt dit niet anders. Bovendien schaadt straf het vertrouwen van de hond in de eigenaar. Hij zal er dan eerder voor kiezen om te vluchten in plaats van een veilig heenkomen bij u te zoeken. 

Als je afhankelijk van iemand bent die je niet vertrouwt, neemt angst toe. 

Bied bescherming 

Een hardnekkig en wijd verbreid misverstand is dat wij onze hond moeten negeren als deze bang is. Een kind dat bang is in het donker zal, als het wordt genegeerd door de ouders, alleen nog maar banger worden. Voor honden die worden genegeerd als ze angstig zijn, is dit niet anders. 

Als je afhankelijk van iemand bent die je niet beschermt, neemt angst toe. 

Kijk niet toe, maar help uw hond door bijvoorbeeld samen afstand te nemen van datgene waar hij bang voor is, door zo snel mogelijk naar een veilige plek te gaan en /of hem dicht tegen u aan te laten zitten / liggen. Dit betekent dat u de verantwoordelijkheid op u neemt en hem beschermt. Bevrijd uw hond uit een beangstigende situatie, wacht niet af en denk niet dat het zich vanzelf wel oplost. Hoe langer u uw hond in zo’n situatie laat, hoe gemakkelijker hij hier een zware shock aan over kan houden. Een hond die weet dat hij bij u veilig is, zal in beangstigende situaties eerder naar u toekomen dan de hond wiens angst genegeerd wordt, en de behoefte om te vluchten zal afnemen.

Zorg er dus in ieder geval voor dat uw hond niet alleen is. De ene hond zal het liefst in een inpandig vertrek gaan liggen, bijv. de badkamer of wc. Een andere kan het beste met de angst omgaan als hij naast u op de bank mag liggen of op schoot. Over het geven van troost / aandacht aan een angstige hond bestaat geen overeenstemming. Sommigen menen dat je met het geven van aandacht de angst beloont en daardoor versterkt. Anderen daarentegen stellen dat het nog maar zeer de vraag is of en in hoeverre angst beloond wordt door het bieden van troost. Een hond in hevige angst of paniek is namelijk, net als de mens, niet meer in staat om te leren. Angst zou dan ook niet beloond kunnen worden.

Mijn ervaring is dat bij een angstige hond die zacht wordt toegesproken en wordt aangehaald of stevig vastgehouden, dus getroost wordt, de angst meestal sneller afneemt dan wanneer die steun niet wordt gegeven. Ook heb ik niet waargenomen dat de hond in een volgende beangstigende situatie sneller en heviger bang wordt. In geval van angst voor vuurwerk zie ik bij mijn hond juist het tegendeel: in plaats van naar huis te vluchten zoekt zij nu eerder mij op en herstelt zij sneller. Belangrijk is om te kijken waar úw hond het beste op reageert.

Een hond die angstig is, heeft dus bescherming nodig. Het bieden van bescherming en mogelijk ook van troost heeft dus een positief effect op het welzijn van uw hond èn op de relatie met uw hond. 

Stress reductie 

Ten gevolge van de oplopende stress tijdens de vuurwerkperiode kunnen andere gedrags problemen ontstaan of bestaande verergeren. Ook vergroot stress de gevoeligheid voor geluid. Daarom is het van groot belang overige stress te reduceren. Angst hangt samen met genetische gevoeligheid, opvoeding, omgevingsfactoren, gezondheid (een gezonde hond is beter bestand tegen stress en angst), toestand van de eigenaar, etc. Het is van belang dat een hond de energie heeft om ‘om te gaan’ met zijn angst (stress en angst vreten energie). Ook dit betekent dat overige stress verminderd moet worden: 

•Ban alle vormen van straf uit
•Gebruik dus ook geen hulpmiddelen die pijn of schrik veroorzaken: zoals halti, anti-trek tuig, prikband, citronella band, en als toppunt van wreedheid: de stroomband. Geef geen ruk(jes) aan de lijn.
•Geef zo min mogelijk commando’s
•Laat de hond lekker z’n gang gaan
•Geen grote inspanningen en opwinding
•Veel rust en slaap
•Veilige plek bieden
•Een hond die ziek is en / of pijn heeft is gevoeliger voor angst. Let op signalen van pijn, bijv. t.g.v. artrose en ga hiermee tijdig naar uw dierenarts
•Geef gezelschap
•Gevulde kong geven (bijv. met Rodi worst of gestoomd vlees van Nature Diet vullen) of een lekker bot
•Zorg voor structuur en voorspelbaarheid
•Vergeet ‘dominantiehandelingen’
•Juiste voeding; in periodes van stress evt. 3 x daags voeren
•Kennis van de kalmerende signalen en de stress signalen (informatie hierover in Kalmerende Signalen van Turid Rugaas)
•Voorkom zoveel mogelijk situaties die de hond niet aankan


Wat u nog meer kunt doen 

•Plaats een D.A.P. verdamper in uw huis voor de aanvang van het vuurwerkseizoen tot het einde ervan (of gebruik een D.A.P. halsband of gebruik beide). Het Dog Appeasing Pheromone is een analoog van het natuurlijke hondenferomoon, een stof die door de moeder wordt uitgescheiden. Deze stof heeft een geruststellende werking en helpt bij stress, angst en onrust.
•Zorg ervoor dat uw hond tijdens de vuurwerkperiode zo min mogelijk alleen hoeft te zijn. Neem hem indien mogelijk mee.
•Laat uw hond niet alleen in de auto en nooit alleen buiten bij bijv. een winkel (dat laatste ook niet buiten de vuurwerkperiode).
•Zorg voor een mand, kussen of open bench / kist met geluiddempend materiaal op een plek waar de hond zich terug kan trekken en zich veilig voelt. Veel honden geven zelf aan welke plek dat is. Vaak is dit een krappe ruimte zonder ramen zoals de ruimte onder de trap, het toilet, of de badkamer.
•Als de hond een bench gewend is en deze graag opzoekt, kunt u hier een lap (bijv. dikke paardendeken) overheen hangen zodat uw hond zich nog veiliger voelt (sluit een hond niet op, dus geen deur erin).
•Sommige honden zijn ook op oudejaarsavond af te leiden met een gevulde kong.
•Laat uw hond tijdens de vuurwerkperiode alleen aangelijnd uit. Laat uw hond alleen in die gebieden los lopen waarvan u zeker bent dat het er vuurwerk veilig is.
•Verminder het risico van blootstelling door de frequentie en de duur van de wandelingen te verminderen en ga zo mogelijk naar rustiger plekken.
•Probeer geen reactie te geven als u een knal hoort (‘oh, nee hé&rsquo.
•Laat uw hond tijdens de jaarwisseling nooit alleen, dus ook niet na middernacht.
•Laat uw hond op oudejaarsavond op een tijdstip uit dat het nog rustig is (evt. in de tuin laten plassen).
•Houdt de gordijnen op oudejaarsavond gesloten zodat er zo min mogelijk prikkels van buitenaf op uw hond kunnen inwerken.
•Zorg er tijdens de vuurwerkperiode altijd voor dat de radio of televisie aanstaat, en dat deze op een redelijk volume staat. Zodoende kunt u tenminste een deel van het vuurwerkgeluid overstemmen.
•Druk bezoek is voor de meeste honden stressvol.
•Dus: minimaliseer het risico van blootstelling, bied bescherming en zorg voor een relaxte sfeer.


Is er in uw buurt sprake van extreem vuurwerkgeweld, dan is uit logeren gaan op een rustiger plek wellicht een optie. N.b. Een hond die niet bang is voor vuurwerk, kan er op ieder moment in zijn leven angstig voor worden. Daar is maar één slechte ervaring voor nodig. 

Bron: Clara ten Oever 

Interessant! Veel dingen doe of deed ik al, ik merk dat ze niet meer zo in haar angst blijft hangen, komt dan ook bij me lopen.
Laatst in het Natuurpark ook knallen, maar geen paniek, geen gegil. Wel heel onzeker en zowat aan mijn been kleven.
En donderdag hier in de wijk zijn er veel containers omgewaaid, de ene keer schrok ze even, de andere keer hoorde ze het niet (druk met blaadjes).
In de straat wel erg geschrokken, toen schoot ze vooruit, dus heb haar even laten wachten, dat doet ze dan ook.
Daarna snel naar huis, want ze had mijn vriend ook thuis zien komen (dus denk dat dat een blije spurt naar huis was).

Sowieso is ze niet alleen op oudjaarsdag en -avond. Plassen doet ze op de dijk, daar gaan we 's avonds rond tien uur met de auto heen (met z'n drieën). Ze hoort het daar wel, maar dan is het verder weg en niet zo eng.

Ik sluit me helemaal aan bij de lijst.
In verband met waldo's kennel syndroom  vlucht ik wel na kerst uit amsterdam de drenthse bossen in
Door excessen te voorkomen gaat hij er wel op  vooruit.
Oudejaarsnacht plast hij niet buiten...ook niet na het knallen
een snerpende vuurpijl op paar 100 meter afstand met de bij horende flits heeft hem vorig jaar doen besluiten om op dat stuk heide nooit meer te plassen.
Als waldo heftig schrikt tijdens het plassen plast hij daar nooit meer tenzij intensieve training(maanden tot jaar lang)
Dit jaar krijgt hij alleen drupjes bij van de holist vorig jaar telizen
de andere regels zitten min of meer in mijn reguliere patroon van omgang met een kennelsyndroom hond.
Ik zeg regelmatig vrolijk rustige toon tegen hem:..schrok je?.is niks hoor...was gewoon een.... 
kom maar mee joh..
gewoon luchtig zeggen dat werkt veelal goed
(verder negeer ik hem en loop door)

als hij echt in shock is (dan komt hij niet dichterbij bij roepen naam)
dan zeg ik niks meer en loop naar hem toe en controleer zijn gedrag met  commando waldo wacht.
dat moet ik soms herhalen als ik dichterbij kom.
Dat blijft rustige toon ..intonatie van "wacht" krijgt iets meer klemtoon..
wanneer ik bij hem ben lijn ik hem aan en beloon hem voor het wachten.
Dat was een "goede wacht waldo +evt snoep"
Dan zeg ik olijk :kom
 draai om en ga waar ik heen wilde gaan met stevige pas
voor ons werkt dat super goed.

Ik laat ook altijd weten dat ik het geluid heb gehoord "zo hee, wat een herrie hè, kom je mee?" En dat lijkt haar goed te doen; ik heb het ook gehoord en het is niet eng. Blijft ze nog even bij me lopen en gaat vervolgens weer lekker haar eigen gang.

Heeft wel tijd gekost om dat te ontdekken en óók nog te zorgen dat ik niet 'gemaakt blij' overkom, want dat werkt averechts.

Ik vind het wel fijn om te zien dat veel van mijn handelingen en manieren ook in die lijst staan en dat het ook echt veel heeft geholpen hier.

Heel goed om weer even onder de aandacht te brengen !!

Het gaat hier met de jaren beter, maar toch blijft het oppassen..., zodra het november is begin ik met homeopathische ondersteuning en gelukkig kan ik steeds meer contact met Misty krijgen op momenten van schrik.

Als er nu onverwachts een knal klinkt is ze bereikbaar voor het commando 'sta' waardoor ik rustig naar haar toe kan lopen en ze naast me verder loopt in plaats van vol in de riem te hangen en haar nagels kapot te krabben op de stoep of het asfalt.

In huis is haar angst goed te ondervangen, als ze al schrikt, gaat ze achter een stoel liggen slapen..., en als de tussendeur open staat, gaat ze naar boven in haar 'vluchtmand'..., ze is dan verder heel rustig, geen getril, gepiep of gehijg..., ze wil alleen graag daar liggen.

Van ons mag ze, ze eet gewoon, is blij met aandacht.., maar op de een of andere manier voelt ze daar minder trillingen en vind ze dat een fijne plek.

Ik lees hier meerdere keren over Telizen in het topic.
werkt het ook echt? En niet dat ik dus een half dode hond naast me heb zitten die lichamelijk niks meer kan maar geestelijk gek word..

Ginger is namelijk een ernstig probleem met oud en nieuw. Als pup een rotje naar der gegooid en die is dus bang, doodsbang voor de knallen de flitsen de geur de luchtdruk. Het zelfde als met storm of onweer.
in haar jongere jaren sloopte ze alles van angst. Ze heeft al meerdere malen mijn keuken en slaapkamer verbouwd, lees het zag er uit als een slagerij met al dat bloed. Ook met storm of onweer moesten we der altijd opsluiten in een kast of bij mij in me kamer uit bescherming voor haarzelf. Afgelopen donderdag met die storm was mijn slaapkamer weer helemaal overhoop getrokken. Je zou het niet denken maar zo'n oud dametje kan toch nog veel schade aanrichten blijkt. Ze ging voorheen altijd naar het pension et oud en nieuw voor een week maar om dat op haar 14jarige leeftijd nog te doen vind ik erg sneu.
vorig jaar heb ik haar ook thuis gehouden en het ging maar had mn handen vol.
Daarom op zoek naar een rustgevend middel.

moet vanmiddag sowiezo naar de da want mevrouw is momenteel doodziek(buikgriep?) Dus zal gelijk vragen naar Telizen.
iemand nog andere opties/middeltjes?

Top stukje

Vandaag werd Mila op de proef gesteld,ik ging net even zitten in het park,gooit er iemand op misschien 80 meter bij ons vandaan even een strijker neer 

Mijn eerste reactie was fout,want ik was hartstikke boos op die kneus en riep dat ook...dus mijn boosheid samen met die knal was te veel van het goede.Mila al piepend,staart tussen de benen en ze wilde snel doorlopen.
Voordat ze zo bang was,was ik al van plan om wat koek te strooien om lekker te zoeken/snuffelen,nu deed ik het ook,maar dan met een functie.Haar weer kalmeren.
Ze wilde eerst niet eens snuffelen,en ik wilde niet met haar paniek mee rennen..dus ik ben blijven volhouden en met mijn voet ook gaan 'snuffelen' ( met schoen door gras wrijven) waardoor ze toch het voorbeeld volgt.
Na 5 minuten snuffelen kwam dat staartje weer tevoorschijn 

Nog even gezeten,nog wat koekjes gestrooid ,daarna weer normaal door gelopen,zonder paniek.

Arme Mila...., je zou bijna wensen dat ze elke keer een vinger verliezen als ze die zooi afsteken (maar dat mag ik niet hardop zeggen hoor, alleen stiekem denken  )

Maar wel heel stoer dat ze toch haar staart weer tevoorschijn liet komen en je haar kon uitlokken tot een snuffelspel..., super gedaan !!

Eens met Ina. Beide alinea's

Mijn hond is ook als de dood voor vuurwerk. Als pup zijnde is er een van een paar meter afstand een vuurwerk afgestoken, door 1 of andere idioot. Sindsdien is het drama, de 1 zegt negeren de ander troosten.. Ik weet het niet meer?

Ze vertrouwt mij gelukkig wel, laatst liep ze los en werd er iets afgestoken. In plaats van wegrennen kwam ze naar me toe.

Misschien dat ik altijd geluk heb gehad met mijn honden 2 inmiddels allang overleden en de hond die ik nu heb, zij waren/zijn niet bang voor vuurwerk zelfs mijn keeshondje die ik gehad heb niet. Ik heb 1x die herder van mij een trap moeten verkopen omdat ik er met mijn handen niet bij kon, een jongen gooide een strijker naar mijn hond die mijn hond aanzag voor een stok en het in haar bek nam ik bedacht mij geen moment (misschien een schrik reactie van mij) en heb toen mijn hond een schop verkocht waardoor zij schrok en die strijker liet vallen en ik kon toen aan de riem haar naar achteren trekken. Ik heb die jongen van alles en nog wat uitgescholden wat niet mooi meer was. Ik heb altijd tegen de kinderen gezegd je mag wel vuurwerk gooien maar NOOIT richting dieren of mensen. En nu woon ik in een rustige buurt vlakbij het bos en Kyra is totaal niet bang voor vuurwerk Kyra loopt altijd vast aan mijn scootmobiel Okee ze schrikt wel even van een knalletje maar loopt gewoon verder.

Zaterdag wilde ik een grote ronde door het bos doen. Begon goed, lekker gek gedaan, gerend en door de blubber gebaggerd. Op een gegeven moment (na drie kwartier lopen) een knal, ik weet niet wat het was, leek op vuurwerk (maar wel vreemd op die plek).
Ze schrok, bleef even bij me en liep toen weer door. Even gek gedaan om haar weer blij te krijgen. Maar toen nog een knal en nog een. Inmiddels had ik de Flexi-lijn gewoon op normale lengte (iets van anderhalve meter).
Even was het stil en toen weer een knal. En toen wilde ze écht niet meer, ze nam de eerste de beste mogelijkheid tot linksaf (brugje over om terug te gaan, echt terug door de kant op te lopen waar we vandaan kwamen deed ze niet). Ik ben rustig die kant op gelopen, heb haar af en toe even laten wachten. 
Weer een knal en toen raakte ze wel een beetje in paniek, ging ook gelijk in de lijn hangen.
Heb haar weer laten wachten, ondertussen gewoon wat gepraat tegen haar.
Toen we vlakbij de auto waren nog even op een klein veldje uitgedaagd tot rennen, dat deed ze wel, maar ze wilde ook wel graag weer terug naar de auto.

Gisteren waren we daar weer, hoorden we weer zo'n knal. De eerste keer keek ze even verschrikt op maar ging al snel weer door met rennen. Tweede keer hoorde ze het niet eens, want ze was druk met een pluk haar die iemand van zijn hond had gehaald

Het valt nu nog heel erg mee qua vuurwerk (vorig jaar begon het half november al), dus daar ben ik wel blij mee. En verder zie ik het wel. Ik ben nu in ieder geval zelf ook rustiger en kan haar daar ook mee helpen. 
Ik verwacht geen wonderen, maar voor nu ben ik tevreden op hoe ze reageert op dingen waarvan ze vorig jaar in paniek raakte.

Misia was gisteren bijna een uur overstuur van het feit dat mijn vriend een Grolsch-flesje opende (met zo'n speciale *plop*-dop).. ze schrok van de knal en durfde een uur lang niet meer in de buurt van mijn vriend en het biertje te komen.. Uiteindelijk de fles op de grond gelegd en ingesmeerd met wat pindakaas..dat hielp wel.
Maar ik hoop niet dat dit een indicatie is voor hoe het gaat zijn met oud & nieuw..

Ja, het deed me vorig jaar zo'n verdriet elke keer. Ik voelde me zó'n slecht baasje op die momenten.
En nu niet meer, ik denk nu ook niks meer als ik wat hoor. Door het denken bracht ik het al op haar over.
Nu spreek ik het wel uit, maar meer als een constatering, inderdaad op die kindertoon die Roos ook noemt.

Ik kijk af en toe wel even om, want soms lijkt het vast of ik ze niet allemaal op een rijtje heb, maar ik heb gemerkt dat het haar echt helpt dat ik het benoem (omvallende boom, krijsende meeuw, spelend kindje). 

Ze mag ook best schrikken, als ze maar niet van het eerste geluidje gelijk al wil vluchten. En dat doet ze niet meer.
Toen ze zaterdag zo in de lijn ging hangen waren we al weer onderweg terug.

Best ingewikkeld hoor, een hond

Hier kunnen jullie wellicht iets aan hebben. Is wel een heel lang topic maar heel interessant (vind ik dan). Het schijnt echt te werken.
http://hondenforum.com/plaza/viewtopic.php?f=33&t=271188

Ps. De laatste pagina's gaan specifiek over vuurwerkangst

Ik heb de laatste 3 pagina's gelezen (best lastig, van 10 naar 8 lezen ) en lees toch wel wat interessante dingen.
Mellow is ook niet voergericht. Als ik haar wat geef is het leuk en lekker, maar hoe leuk en lekker het ook is, als ze écht bang of onzeker is, dan wil ze niks.
Als er vuurwerk klinkt en we zijn thuis is er ook niks aan de hand. Soms hoor ik haar even "rrrrr" zachtjes grommen, bij een echt loeiharde knal slaat ze wel aan en schiet tussen de lamellen om de tuin in te kijken (benieuwd wanneer er wat sneuvelt )
Het probleem is echt buiten. Tube smeerkaas in mijn jaszak doen dan maar?
Voor thuis kan ik het misschien wel met lekkere snoepjes proberen, dat ze het grommen of blaffen overslaat maar denkt 'hee, knal, snoepje?'

Gisteren in het Natuurpark hoorden we ook weer knallen, volgens mijn vriend vrachtwagens over een plaat ofzo. Ze bleef onzeker, ging heel erg treuzelen. We konden haar wel even oppeppen door een stukje te gaan rennen (pfff, ik hou zó van rennen... ) Later ook nog een paar keer gespeeld met blaadjes.

Dat schuin achter me of naast me lopen voelt voor mij wel raar, ze loopt bijna altijd voor me, lekker enthousiast, staart omhoog, hier snuffelen, daar kijken, beetje spelen.
Dus zo'n onzeker, mak lammetje naast me... vreemd.
Ben wel blij dat ze nog steeds niet in die totale paniek van willen vluchten schiet.

Ja misschien als je eerst in huis oefent en ze daar al de link legt 'knal=feest' dat het daardoor buiten ook beter gaat (en dan eerst bijv in de tuin oefenen)?
En dan natuurlijk buiten wel de allerlekkerste beloning gebruiken die er bestaat

mijn oude dierenarts (inmiddels allang overleden) zei tegen mij geef de hond maar wat advocaat en dan moet je s'avonds om een uur of 7 mee beginnen en dan om het uur een eetlepel of bij kleine hondjes een theelepel en tegen 12 uur liggen ze wel onder zeil tot de volgende morgen.

Ik onderschat het ook zeker niet hoor. Integendeel, wij hebben een hond gehad die panisch was voor vuurwerk en zich dan in blinde paniek in kastjes wilde verstoppen waar ze niet in paste. Zo zielig! Ze is helaas vorig jaar overleden en toen wist ik nog niet van deze methode, maar anders had ik het zeker met haar durven proberen. Maar dan zou ik het (voor zover mogelijk) in een gecontroleerde setting doen (evt in combinatie met kalmeringsmiddelen) en de prikkel steeds groter maken, want inderdaad in blinde paniek zou zij ook geen voer aannemen.
In dat topic staan ook tips daarvoor en ik zag toch al een aantal opmerkelijke veranderingen voorbij komen.

Ja dat maakt het wel een graadje erger inderdaad. Heel vervelend!
Maar toch he (ja ik ben heel eigenwijs ) zou ik het denk ik toch durven proberen dan. Niemand kan namelijk eeuwig bang blijven. Bij aanhoudend gevaar, MOET je lichaam zich op een gegeven moment ontspannen. Als je vermijdt, zorgt dat wel voor opluchting, maar aan de angst zelf is dan niks veranderd. Bij langdurige blootstelling aan gevaar, dooft de angst uiteindelijk uit.
Nu bedoel ik dus absoluut niet dat je dus maar buiten moet gaan staan met je hond op oudjaarsavond en moet wachten tot zijn trauma nog groter is voordat het uitdooft. Maar ik zou zelf wel durven oefenen in een gecontroleerde setting. Bijv in de tuin gaan staan en iemand inhuren die vuurwerk afsteekt (of in eerste instantie alleen nog maar met een vuurwerkcd en die steeds harder zetten icm kalmeringsmiddel) van veraf en dan steeds hardere knallen...en maar smeerkaas/slagroom op die neus blijven smeren zodat hij het er wel af MOET likken.
Maar goed, zoals ik zei ben ik eigenwijs en is dit wat is zelf zou proberen. Ik zeg dus niet dat jij dit moet doen en uiteindelijk weet je zelf wat het beste is voor jouw hond (en ik heb geen ervaring met kennelsyndroom).
Ik moet trouwens zelf nog maar zien hoe het hier gaat verlopen met oud en nieuw. Ik heb namelijk een Spaans opvangertje in huis en nu zijn hier eigenlijk nog geen knallen, maar ze schrikt zelfs al van de clicker