Oef, hebben jullie dat ook wel eens?

Dat je op een site ala Marktplaats zit te kijken en er opeens een hond op een plaatje staat waarbij je denkt: oooooooooh, die hoort bij mij! Die moet ik hebben!

Nou, hier dus net wel....
Een ontzettend mooi Sarplaninac teefje van 1 jaar en 4 maanden, met een naam waar ik al jaaaaaaren verliefd op ben (toeval?!) en dan ook nog eens een vreselijk verhaal (aangezien de aanbieder nog een andere advertentie heeft staan: te koop, sarplaninca puppies!'... )., zodat ik dan meteen denk: ik spring mijn auto in, rij er naartoe en neem haar mee! Die verdient beter dan dat.
Ik weet ook zo zeker dat Taika het super zou vinden, een maatje van haar 'kaliber'...

Pfff, lastig dat soort dingen!

Ik ben nu wel nieuwsgierig; hoe heet ze?

Ik zag gisteren een leuk klein windhond-teefje, is net in het asiel gearriveerd, eigenaar had geen tijd meer voor d'r. Maar met mijn verhuizing in de nabije toekomst is een tweede hond nu echt geen optie, helaas!

Dat heb ik inderdaad ook wel is, vooral als ik in de asiels zit te kijken! dit heb ik niet alleen bij honden maar ook bij paarden hihi. Echt een ramp af en toe!

Ooh wat een ontzettend knappe dame!! Hier zou ze ook wel passen, Balou vind dat ook leuk een speelmaatje van formaat.

Tijdje terug zag ik een hele lieve Sint Bernard in het asiel zitten... Daar had ik ook echt iets van jaaa. Maar ik heb mijn handen nog vol aan Balou en een jonge hond erbij zou nu echt niet praktisch zijn, afgezien van de we niet zoveel ruimte in huis hebben en het geld niet voor zo'n grote beer. Maar oooh wat zou ik zo'n hond graag een beter huisje geven!

Ja, Sarpla's zijn prachtige honden natuurlijk he  Daarom blijf ik ver weg van die zoekertjes. Als ik verliefd wordt moet ik toch eerst toestemming vragen thuis en dat mag toch nooit  in het asiel zat er bijvoorbeeld een schat van een Rottweiler, hij heette Beton. Hij had gelukkig snel een huisje gevonden want ik was ook stapelgek van hem (ook al mocht ik nog niet met hem gaan wandelen, eerst moest ik met de kleinere honden)
Maar ja, soms krijg je dat gevoel "jij hoort bij mij". Als we tijd en geld genoeg hadden waren al die asielen volgens mij snel leeg  Trouwens, mooie achtergrond. Baasjes zijn precies wel op reis geweest met haar? Lijkt echt een foto die van internet geplukt is

Ik zeg doen

Het 'probleem' is ook nog dat ze ook gewoon welkom zou zijn! We hebben de ruimte, het geld, etc. Maar ja, je weet natuurlijk nooit helemaal zeker wat je in huis haalt.
Taika kan bijvoorbeeld prima alleen thuis zijn, zou zij dat ook kunnen? En qua gedrag? Want al hebben we ervaring met een hond van 50 kilo met een echte eigen wil en heel eigen plannen... het is natuurlijk wel een sarplaninac, niet zomaar een 'hondje' als ze eventuele gedragsproblemen zou hebben.

En nu zegt vriendlief ook nog eens 'hm, we kunnen er wel over nadenken'....

Hou op schei uit

Zo ben ik helemaal verliefd op dit kleintje,

@ Annemiek: ooh, ik kan wel zien waarom je daar verliefd op bent! Ook 'zo'n zelfde hond' als je al hebt en dan met zo'n schattig en stoer koppie, ja....

@ Paulien: Toetie Wat een leukerd! Ja, ook dat zie ik wel bij jou en naast Cosmic lopen.
En ja, dat gevoel hè. Soms is dat heel sterk, en dan denk ik precies hetzelfde als wat jij neerzet; alles is aan te pakken en kan overwonnen worden. Maar, ik heb toch ook met Taika gezien dat dat niet altijd zo is. Je kan iets nog zo graag willen, soms gaat het gewoon niet. Ermee leren leven kan wel altijd!

Ik heb met Cosmic behoorlijk "gestruggled" (en nog steeds, af en toe), alleen met Cosmic had ik dat gevoel ook niet zo vanaf het begin.. Cosmic was mijn 2e hond, een hond voor "erbij", en ze leek me "wel leuk", dus hoppa, mee. Stom, achteraf gezien, ik was totaal niet voorbereid op op Podenco met een vermoedelijk slecht verleden. Omdat ik niet vanaf het begin een "ja, jij hoort bij mij" gevoel had, vond ik de "issues" die ze met zich mee bracht onwijs moeilijk, ik kon er absoluut niet mee om gaan. Nu gaat het wel steeds beter, zeker sinds Punk is overleden trekken we meer en meer naar elkaar toe. Misschien heeft ze nooit een eerlijke kans gehad omdat ze, let's face it, gewoon niet aan Punk kon tippen op veel vlakken..

Oooooh daarom dat het zo'n mooie achtergrond is  Ja, Sarpla's zijn inderdaad geen kleine hondjes die je wel makkelijk kan kneden.. Blijven echte waakhonden natuurlijk he.

@ Pauline (ooh, ik zie dat ik je naam verkeerd heb geschreven in mijn vorige reply sorry): die klik is inderdaad zo belangrijk. Met Taika hadden we die klik ook niet. In Noorwegen is het heel normaal dat de fokker de juiste pup voor iemand uitkiest, maar goed, dat klopt dus niet altijd! En 'even' langsgaan bij een nest doe je hier niet zomaar eventjes. Toch zou ik, als ik ooit weer een pup zou nemen, écht langsgaan voor een kennismaking, want pas dan kan je zien of die klik er is of niet.
Een 'valse start' is nooit goed, al leer je er snel mee omgaan en stel je je beeld bij (We zouden Taika trouwens voor geen goud meer kunnen missen! Laat daar geen twijfel over bestaan ). Toch lijkt het me inderdaad wel heel anders wanneer je een hond hebt waarbij je die klik wel meteen hebt.

wow. pracht hond, en wat een ogen.

pas op he, als je gaat kijken en deze hond kijkt je aan met deze ogen, ben je verkocht. niet doen, neem heel bewust een hond, als je er over nadenkt, okee, maar maak niet een twee drie een beslissing.

@ Willemijn: oh nee hoor, overhaaste beslissingen maken we niet We zijn toch al wel een tijdje aan het denken over een eventuele tweede hond. Een poedel-pup zat al in de planning, maar dan wel 'na' Taika (dat klinkt zo naar, maar ja, zo is het wel, haha). Dit omdat we eigenlijk geen pup samen met Taika willen hebben. Twee heel verschillende soorten honden; dat wordt niks.
Maar dit is natuurlijk wel een hond die geen pup meer is, en wat ik al eerder schreef, van hetzelfde 'kaliber'. Dus dan wordt het weer anders en zou het juist heel erg leuk kunnen zijn. Zowel voor ons als voor de twee honden. Lastig lastig!

Ze wonen wel op rijafstand (heel stiekem had ik gehoopt dat ze heel ver weg zouden wonen, zodat het gewoon 'nee' zou zijn, dan zou ik er ook niet over na hoeven te denken....), dus langsgaan en ontmoeten kan altijd. En verliefd worden doe ik niet zo snel, alleen als het echt zo mag zijn

met gaan kijken en de honden te laten kennis maken kan je niks misdoen toch

denk maar goed na maar het is een prachtdame en je kan haar een goede thuis geven

Dan zou ik er serieus werk van maken. Onderzoek alle mogelijkheden ze wonen op rij afstand en je hebt nu de mogelijkheid. Ga eens samen wandelen, bel de mensen op voor info en ga in gesprek met je vriend. Weeg alles goed af en neem dan je beslissing. Word het dan niks dan krijg je ook geen spijt dan heb je er goed over nagedacht en je mogelijkheden onderzocht. Dan zal het een onbeantwoorde liefde blijven maar wel een waar je voor gewerkt hebt.

Oh lord......
Wat een beauty!!!!

Wat een prachtbeest!

@ Kean & Cullen: Je hebt helemaal gelijk. Vriendlief en ik hebben het er even goed over gehad en eigenlijk willen we gewoon eens gaan kijken; wat voor soort hond is het, past ze bij ons? Eventueel daarna een keer (of 2) Taika mee, want ik wil echt dat het daar ook mee klikt (dat zal niet aan Taika liggen, maar eerder aan de andere hond, haha), anders gaat het niet door.
Ik heb de aanbieder een berichtje gestuurd, we gaan morgen bellen.

Wat is ze mooi!
Doe wat je gevoel je ingeeft. Je geeft zelf al aan dat het geen probleem zou zijn om er een tweede hond bij te nemen. Dus als je er na kennismaking nog steeds een goed gevoel bij hebt en Taika kan het met haar vinden zou ik het gewoon doen.

O, Marlies, wat enorm spannend!! Ik volg!

groot gelijk, ik heb nog altijd spijt dat ik geen kennis gaan maken met een collie meisje. heb filmpje wel 10 keer bekeken, maar nooit gebeld. nu vraag ik me iedere paar weken (sinds de zomer) af hoe het met haar is 

Wat leuk en wat een mooi koppie heeft ze!