Hoezo wij zijn terriërs?

Wij kwamen gisteren zowat niet bij op de cursus.
Het was Maylo's laatste dag en we waren met 4 honden een klein groepje dus.

Ze beste maatjes Lulu (Dwergkeesje) en Dobbey (Cain terriër) waren er ook. Hondje en pleeghondje van Ruth één van de begeleidsters.

Maylo en Dobbey trekken heel veel met elkaar op, als ze mogen spelen dan sprinten die twee door de hele ruimte. Wilt de andere even ruiken komt de een de andere halen voor te spelen en andersom.

Nu was het gisteren precies het zelfde, nu staat er een soort van paal in die ruimte want ze krijgen les in een paardenbak. Waar de paarden aan vast kunnen gemaakt worden. Beide lopen rond die paal en plassen zowat synchroon tegen die paal .

Wij kwamen gewoon niet meer bij, maar dat was het toppunt nog niet. Na weer een sprint wedstrijdje liepen ze weer naar die paal. Draaien tegelijk hun ruggen naar elkaar toe en gaan rug aan rug daar zitten poepen...0_0 nou.....toen lagen we dus helemaal dubbel.

Komt Maylo naar me toen van 'Kijk vrouwtje goed gedaan hé?!' komt Dobbey als een kanonbal op hem af en knalt zo bovenop hem en neem hem weer gelijk mee voor te spelen.

Wij hadden echt zo iets van....de terror terriërs zijn weer bezig. Leuke laatste les

Ik hoop dat we Dobbey nog eens zien.

Leuke verhalen. Je zult weten dat je terriers hebt.

Das ook wat! Heeft die paal toch nog zijn nut bewezen! (^^)