Ik kan er niet meer tegen

Ik heb het de HELE vakantie niet over honden gehad want ik wist dat ik het toch niet zo mogen maar ik kan het niet meer volhouden. Ik kijk op heel veel sites en als ik die puppy ogen zie dan kan ik mezelf niet meer tegenhouden om er toch niet over te beginnen. 
Ik heb zoveel geprobeerd: ik laat al vanaf mijn VIERDE honden uit in de regen, sneeuw, hagel, warm en zo kan ik nog wel heel veel dingen opnoemen(als het heel warm is gaan we naar het strand) Ik heb dingen berekent: of we er tijd voor hebben, de kosten berekent en nog veel meer dingen. Dan zegt mijn moeder soms over die asielhonden er zit altijd wel een verhaal achter die honden dat zeggen heel veel mensen maar ik laat honden van stichting hond in nood uit en soms ook van SPHOEK en dat zijn allemaal honden met een verhaal erachter dus ik ben wel verschillende honden gewend bijv: agressieve, dominante, lieve, lompe enz. 

Ik wil zoooooo graag een hond maar ik weet niet meer wat ik moet doen om mijn moeder op andere gedachten te brengen, help me aljeblieft

Groetjes Emma

Goed dat je al zo begaan bent met honden en dat je vooruit hebt gekeken, je hebt gekeken wat het kost en hoe of wat. Mag ik vragen hoe oud je bent?
Heb je je moeder al eens gevraagd wat zij van jou verwacht voor dat je zoiets mag. Of ze uberhaupt wel een hond wil? Als zij het liever niet wil, of vind dat het er nu in ieder geval niet de tijd voor is.. of er misschien op dit moment geen geld voor heeft? Dan zijn dat goede redenen en zul je moeten wachten tot je volwassen bent... 

Maar in ieder geval praat er over met haar, dan weet je waar je aan toe bent

Ik ben 12

Als je moeder het niet wil, dan ben je gewoon uitgepraat... Zo simpel ligt het.  Dan moet je wachten totdat je op jezelf woont voor een eigen hond.

Een optie dat heel misschien na een tijd je moeder over de streep kan trekken is eens met haar bespreken of jullie in ieder geval eens voor een keertje een logeerhondje kunnen hebben.. Ofwel, baasjes gaan op vakantie en de hond komt bij jullie logeren... Als jij dan alles maar dan ook alles voor dat hondje zou doen (uitlaten, aandacht, eten, aandacht , spelen ... Andere dingen er voor laten ) dan is je moeder wellicht bereid om nog een keertje een logeerhondje toe te staan ... Doe je dan weer alles, dan wellicht nog eentje....  En dan heel misschien heeft je moeder door dat je idd alles er voor over hebt...

Ik heb ook 2 kinderen, eentje van 11 en eentje van 13... Ze zijn helemaal dol op onze honden, maat de grootste zorg komt op mij neer... Iedere dag, regen of zonneschijn, gezond of ziek.... Ik ben degene die alles met ze doet want mijn kinderen hebben met school en sport en vriendjes heel simpel niet genoeg tijd in een dag om genoeg met ze bezig te zijn...

Nou hebben wij honden omdat ik er helemaal dol op ben, en elke seconde dat ik met ze bezig zijn van ze geniet.

Heeft jou moeder dit niet, dan heb ik diep respect voor haar dat ze geen hond in huis haalt... Legio ouders die dan toch maar een hondje voor.de kinderen in huis halen... Na de puppytijd kijken de kinderen er niet meer naar om, hondje ongelukkig, kinderen kan het niet meer zoveel schelen, en hond eindigt bij het asiel.

Klinkt wellicht hard en gemeen van mij, maar dit is wel de werkelijkheid.

Als je ouders het echt niet willen... Dan is dat maar goed ook. Als je zelf eenmaal volwassen bent, dan mag je zelf beslissen.... Maar een hond hebben is meer dan zo nu en dan wandelen... Veel meer!

Ik en mijn moeder zijn opgevoed met honden ik ben er dol op maar mijn moeder is ook helemaal dol op honden bijna heel onze famillie heeft honden alleen die zijn vaak thuis dus de honden hoeven dan ook niet opgevangen te worden en als we het dan een keer vragen gaan ze al naar iemand anders Ze zegt weleens als we een ander huis hebben(waar ze nu voor aan het zoeken is) kijken we wel verder alleen ik geloof daar niks van namelijk om dit verhaal: Ik denk 3 jaar geleden zei ze dat we over 2 jaar wel zouden kijken en toen 2 jaar verder kwam er weer 2 jaar bij, ze heeft toen op 't punt gestaan om een hond te nemen maar toch maar niet. Ik snap het ook wel dat ze geen hond is maar ik wil het ZO GRAAG ik kan aan niks anders denken dan een eigen hond

Groetjes Emma

ik denk dat je moeder, als ze zelf ook dol is op honden, dan zowel vanuit financieel oogpunt, als vanuit "we hebben niet genoeg tijd om een hond te bieden wat hij/zij nodig heeft" en weloverwogen een heel erg verstandige keuze maakt. 

De hond komt er denk ik heus wel eens... alleen moeten de omstandigheden dan wel juist zijn... 

praat eens met je moeder over een logeerhondje tijdens een vakantie.... het hoeft helemaal niet een familielid te zijn, er zijn genoeg mensen die een oppasadres zoeken in de vakantie.... en ook bij familieleden... als je maar vroeg genoeg aangeeft dat je in de eerst volgende vakantie graag hun hondje in huis wilt nemen... wie weet...

Ach arme.... Ik kan me heel goed voorstellen hoe het voelt. Wij hadden thuis ook altijd honden en toen verhuisden we voor het werk van m'n vader naar een appartement.

Daar mocht geen hond gehouden worden en m'n ouders vonden het op dat moment ook geen goed idee omdat ze allebei gingen werken.

Ik was toen ook 12,5 en wilde ook niets liever dan weer een hond. Die is er ook gekomen en we zijn weer naar een huis met tuin verhuisd.

Maar die periode dat het niet kon dacht ik ook aan niets anders.

Ik denk dat je nog even geduld moet hebben. Een ander huis lijkt wel erg belangrijk te zijn. Tenminste, je moeder heeft er blijkbaar redenen toe om eerst een ander huis te zoeken.

Het is al heel veel dat ze ook dol op honden is. Het zal er dus zeker nog een keer van komen! Niet makkelijk geduld te hebben als je zo graag een pup wilt. Maar probeer nu voorlopig eerst te duimen dat je moeder echt een woning vindt waar ze ook dol op is... Dan komt het hondje er later vanzelf denk ik.

Wie is of was Kobus trouwens ? Een vorige hond van jullie, de lieverd op je profielfoto ?

Zullen we eens heel hard duimen voor dat ander huis ? In welke streek zoekt ze er een ?

Ik vind het echt sneu voor je... Je probeert niet te zeuren... hoopte dat het deze vakantie zou gebeuren en nu zie je die voorbijglijden... Maar iets wat je heel graag wil komt er op een keer wel. Het is misschien nog niet het juiste moment, maar de juiste hond, of het juiste pupje komt zeker nog op het juiste moment op jullie weg.

Ik duim alvast voor je!

Kobus is 1 van mijn uitlaathonden het is een hele lompe hond haha

er zit als het goed is een Ierse wolfshond een Sint-Bernard en nog 1 of 2 rassen in

Ik denk dat jij blij mag zijn met uitlaathonden, en een moeder die ''eventueel overweegt'' een hond te nemen. Ik wil ook al vanaf mn 4e een hond, en speelde altijd met honden van opa/oma etc... Toch heeft mijn moeder mij altijd gezegt dat wanneer ik op mezelf woon, ik een hond kan nemen......

jaren lang boeken over honden versleten, sites doorgesnuffeld en nu eindelijk.... toen ik 21 werd en op mezelf ging wonen. Kwam mijn hond. 
Het is dus mogelijk! En denk maar zo... Jij hebt die van jou waarschijnlijk eerder dan ik die van mij had.

Ik wist niet dat jij er zolang op hebt moeten wachten! Alsnog gefeliciteerd

Nee het is zeker geen kleintje!!
We hebben hem een keer naast een shetlander gezet en hij was absoluut groter

Groetjes Emma.

p.s.: Bedankt voor al jullie reacties

Op HP hebben we meerdere leden die jarenlang honden hebben uitgelaten of oppashondjes hadden... Uiteindelijk hebben sommigen er nu zelf een... Zoals Uma, sinds enkele maanden pas haar "Joker" heeft.

Ik hoop dat ze het niet erg vindt dat ik de url van haar profiel hier even plaats.

Maar Uma heeft ook de bewondering van heel veel leden hier omwille van haar goede zorgen voor oppashondjes en omdat we heel lang met haar meeleefden :

http://www.hondenpage.com/baasjes/4717/Uma%20&%20Joker.php

Joh jou tijd met honden komt nog wel ...ga door zoals je bezig bent!

Ik duim in elk geval dat we het ook nog eens mogen meemaken dat jij je eigen hondje hebt !

Knuffel voor jou en voor Kobus