Nog steeds wat moeite met loslopen.. Help?

Vanaf begin af aan zijn we al met Max bezig om te oefenen met loslopen. Echter was dit voor hem als pup héél moeilijk omdat hij heel snel schrok/schrikt. We lieten hem uit zonder riem voor het huis, maar hadden de riem wel in de hand... Eén keer is het voorgekomen dat er een hond achter een schutting heel hard begon te blaffen. (Dit heeft Max altijd eng gevonden). Voor hem dus een reden om naar huis te rennen. Hij heeft ook van pups af aan geleerd dat hij niet zomaar de weg over mag steken, dus toen hij op dat moment weg wou rennen twijfelde hij enorm bij de weg. (Gelukkig een rustige straat). De hond was stil en Max stond op het punt bij de weg te zitten, in de hoop dat wij "over" zouden zeggen, helaas begon de hond nogmaals te blaffen en Max hield het niet meer en stoof de weg over richting ons huis en zat te bibberen in een hoekje.

Sindsdien ben ik best wel nerveus wanneer ik hem ergens loslaat.. Gewoon omdat ik bang ben dat er misschien wel iets kan gebeuren... Max gaat daarom ook alleen los op plekken die volledig afgesloten zijn of wanneer er andere honden bij zijn (daar blijft hij toch wel bij hangen). Met zwemmen gaat hij ook los, want hij is dan zo gefocust op zijn dummy dat de rest hem gestolen kan worden.

Nu wil ik natuurlijk aan mezelf werken en hem laten zien dat ik hem wel vertrouw en daarom zijn we nu bezig met hem kleine stukjes los te laten op bepaalde plekken in het dorp. Vaak laten we hem aan het begin van de straat los volgen, maar dan ook echt volgen want dan is zijn aandacht voor mij optimaal. Of we laten hem los bij een paadje die grenst aan de achtertuinen van een bejaarden/ouderen flat.

Tot nu toe gaat dat heel goed, op een klein dompertje na eergisteren. We hadden hem aan het begin van onze straat los gedaan, maar zagen dat ze iets verderop bezig waren. Wij dachten dus: Laten we dan maar even oversteken.
Max gaat zoals gewoonlijk netjes zitten bij de weg, en op het moment dat we "over" zeiden stak hij netjes over. Maar toen stond hij in zijn beleving niet meer op "voet" en schoot door naar het dichtstbijzijnde grasveld om daar eens te gaan crossen. Nu raak ik in mijn eigenstraat niet zo snel in paniek, dus heb hem rustig terug geroepen, zette hem op "voet" en vervolgde onze weg.

Ik vind het alleen heel jammer dat hij alleen goed losloopt als we hem constant op voet hebben... En dan bedoel ik dat zijn ogen op mijn handen zijn gebrand omdat daar elk moment een beloning uitkomt.

Hoe bouw ik dit loslopen uit, zodat hij ook stukjes voor me uit kan lopen en rustig kan snuffelen.....

Max vindt alles en iedereen leuk, en rent dan ook graag achter katten aan en wil het liefst elke hond een dikke lebber verkopen, evenals alle kinderen...

Ik weet dat het grootste deel bij mij ligt, maar ik weet echt niet hoe ik mijn vertrouwen omhoog krijg..

Please kunnen jullie helpen?!

Even heel vlug, het is niet het antwoord waar je op zit te wachten vrees ik , maar waarom zou je dit per se willen? Op de stoep, drukke punten, je hond moet toch aangelijnd zijn?
Mijn man doet het ook weleens hoor, bv met de groenbak naar de straat zetten, mag Santa los mee, maar het is al een paar keer gebeurd dat ie iets heel interessants in de verte zag, en weg sprintte.
Ik begrijp het verlangen naar een hond die volledig betrouwbaar los kan lopen op elke plek, maar maak het jezelf en Max ook niet te moeilijk.
Ten eerste is hij nog heel jong, en ik blijf erbij, van mij hoeft een hond niet los te lopen op de stoep, omdat het ten eerste verboden is, en ten tweede je het gewoon nooit zeker weet, jullie zijn niet alleen op straat, met schrik kan hij toch alle kanten op.

Van mij hoeft hij ook absoluut niet overal los te lopen hoor.
Maar in het bos, in een park e.d. zou het me zo leuk lijken. Alleen ik durf hem daar gewoon niet los te laten.... En daar wil ik aan werken....

Oh sorry, in het bos enz. ook.

Santa is best bang om ons kwijt te raken, maar heeft ook dat impulsieve ik-zie-een-onbekende-die-ik-moet-gaan-begroeten....
Als ik met hem in het park in het losloopgedeelte loop, komt hij me zo weer achterna, maar in het bos is het veel lange lijn werk, die ik laat meeslepen.
Ik oefen dan wel, dus hij mag achter me lopen, en de lijnlengte voor.
Gaat ie van het pad af, dan is een 'uh' vaak voldoende, en anders geef ik commando 'wacht' en in uiterste nood trap ik op de lijn.
Ik beloon tussendoor nog steeds, maar naarmate het nu beter gaat beloon ik minder.
Ik zie hier echt groei in, maar echt, tijd, tijd en nog eens tijd.
Op bepaalde stukken in het bos gebeurt dit niet eens, ik weet waar de reeën zitten en dan gaat ie absoluut niet los. Dan werkt er niks meer.

Waar ben je bang voor, heel concreet?

De lange lijn werken wij inderdaad ook mee... Misschien moet ik die ook maar eens achter hem aanlaten slepen....


Nouja, ik ben bang dat hij bijv iets eerder ziet als ik en er dan als een idioot op afgaat en ik hem dan kwijtraak ofzo... Of dat er iets gebeurt.... Ik ben in dat opzicht echt een zenuwpees... Max kan opzich goed luisteren. Tenzij hij dus iets in zn hoofd haalt en dannis hij doof. Haha

persoonlijk  vind ik het veiliger om goku in het bos los te laten dan op het losloop veldje hier in de buurt. in het bos let hij veel beter op me. omdat we dan samen op avontuur gaan . elke keer andere weggetjes. nieuwe dingen ontdekken . over boomstammen heen klimmen (in zijn geval springen en er op staan) als er een gaatje is en ik weet dat geen enge insecten zitten verstop ik er wel is snoepjes in . en roep goku dan en ga hij met zijn neus even aan het werk . 

hoe interessanter jij het maakt voor m des te beter let hij op je. en ik heb een husky moet je nagaan .

Max is heel snel afgeleid... Hij doet werkelijk waar BIJNA alles voor eten... Maar als hij dan iets ziet of hoort, dan zal het hem een worst wezen... Hij let verder wel goed op me, als ik op mijn vingers fluit en door loop komt hij in de meeste gevallen ook wel, maar soms is hij zó eigenwijs (puber) dan kan ik lopen wat ik wil, maar hij komt gewoon niet... En ik durf dan gewoon niet verder te lopen... Ik wil hem niet uit het zicht hebben... Hoe interessant ik mezelf ook maak, hetgeen waar hij heen wil is toch iets interessanter..... En dat vind ik zo lastig met Max... Ik weet nooit precies hoe hij gaat reageren en wat hij van plan is. En soms moet Max noodgedwongen even wachten, maar zodra ik wachten zeg begint hij alleen maar harder te lopen (vooral in het bos) omdat hij niet stil wil staan....

je moet ook niet stil staan . tenzij je een gaatje of iets dergelijks hebt gevonden . en als hij een keertje wegsprint (heb ik ook gehad toen goku paarden zag en ik niet) kan je het best blijven staan of hem op halen en het opnieuw proberen om je weg te vervolgen . juist het bang zijn maakt dat hij denkt doooeeii!!!
ik merk het met ook , hoe bozer en en opgefokter ik roep des te sneller denkt goku daahaaagg zoek het uit. 
alhoewel goku nu ook vreselijk aan het puberen en ook soms wel is gewoon zn kop verkeerd op zn romp heeft zitten . geduld is gewoon een vereist. over het algemeen rennen ze niet verder weg dan 150 meter. dus een paar minuten blijven staan en roepen zodat hij kan horen waar je bent kan je best doen. 

want dat stukje wantrouwen voelen ze donders best.

Klopt, en dat merk je ook echt aan Max... Ik voel me op mijn gemak op de dijk vlak bij huis... Aan de ene kant heb je een sloot en de andere kant een kanaal, dus Max kan geen kant op en dan ben ik gewoon gerust.

Maar zodra we ergens zijn waar hij alle kanten op kan, dan draait mijn hoofd zowat 360graden omdat ik álles in de gaten wil houden...

Zodra ik een fietser zie, dan zeg ik al tegen mn vader: Let op hem hoor, er komt een fietser aan. En ik weet dat Max 9,5 van de 10 keer er niet achteraan gaat, maar tóch doe ik zo panisch... En dat vind ik vervelend, vooral voor Max, maar ik voel me ook heel geirriteerd aan mezelf. Gewoon omdat ik hem met een gerust hart los wil laten lopen, want diep van binnen weet ik ook wel dat hij het kan! Alleen die kleine foutjes die gemaakt kunnen worden maken mij blijkbaar héél bang...

Upje voor mezelf:angel:

Vandaag naar het bos geweest en Max liep enigszins los
De langelijn sleepte over de grond toen hij wat rustiger werd