word een 'niet-knuffelhond' ooit nog 'knuffelig'

Hallo!!

Aan alle ervaren honden eigenaren heb ik een interesse vraag. Met onze Juno gaat het echt supppperr, dus dan is er ruimte voor wat minder belangrijke vragen .

Juno is graag bij je, maar wil geen polonaise aan zijn lijf. Dus ga je op de grond zitten, dan komt hij soms bij je liggen (tenzij zijn mand in de buurt is met en lekker kussen, dan NO WAY). Je kan hem dan ook wel lekker aaien, maar dat gaat soms wel gepaard met een zucht of wat gelik aan de lippen. M.a.w. hij houd er niet echt van.

Heeeel soms, komt hij een 'kroel' halen. Meestal krijg je dan een kin op je schoot, of zijn achterwerk tactisch tegen je aangedrukt. Maar dat is het wel. Hij kan knuffels wel al heel goed accepteren (tja de nichtjes en neefjes zijn natuurlijk gek op aaien en knuffelen) maar van hem hoeft het allemaal niet zo.

Nu mijn vraag: heb ik kans (duimen duimen) dat hij ooit nog van knuffelen gaat houden? Hebben jullie ooit een hond gehad die wellicht na zijn pubertijd ineens behoefte had aan geknuffel? Ik hoop het zo... hahaha.

Groetjes Anne-Wil

Dat is heel verschillend denk ik en het zal ook aan de manier liggen waarop je ermee om gaat. Ik zelf geloof echt dat het mogelijk is om een hond naar jou te 'vormen' als je dat echt wilt, maar je moet weten hoe en wil je een hond wel echt vormen?
Mijn bouvier wil de ene keer wel knuffelen, maar de andere keer niet. Ik accepteer dit.

Ik heb twee knuffels die dit langzaamaan geworden zijn. Als pup stond kroelen gelijk met bijten. Er werd dus weinig gekroeld. Daarna was knuffelen fijn voor heel even, maar dan wilden ze weer rust. Ondertussen is Nanu een gi-gan-tische knuffelpot (werkelijk een hele dag, als het moet, hahahaha) en Nukka aardig op weg om hetzelfde te worden. Ze draaien zich in allerlei bochten en willen nog-nog-nog Er is dus nog hoop 

Kijk dat klinkt goed. Zover volgt Juno precies deze curve (eerst het bijten en nu vind hij het even lekker).... hopelijk volgt hij dit voorbeeld verder... haha.

Mellow houdt wel heel erg van lichamelijk contact. Als we op dezelfde bank zitten (ik zit, zij ligt), dan ligt ze altijd heel strak tegen me aan (en dan heb ik nog maar een heel klein hoekje haha ). Soms ligt ze met haar billen tegen me aan, soms met haar schouder. Soms haar koppie op mijn been of haar neus stevig in mijn knieholte. 
Ik kan vrij veel bij haar doen, maar soms wil ze het niet, dan laat ze een soort van 'doe nou niehiet' grommetje horen. Heel zachtjes en ook geen lage, woeste grom, maar wel een teken dat ze dat op dat moment niet wil. En dan stop ik ook. 

Ervaring met het switchen van anti-knuffel na pro-knuffel heb ik niet. Mellow houdt er wel van en Max ook. Van Terry weet ik het niet meer, dat is te lang geleden.

Zena is nu ruim 3 en merk dat ze nu pas begint met oprecht knuffelen af en toe en vooral ook troosten

maar net als alles belonen voor goed gewenst gedrag.
knuffelsessies opbouwen

Hier hetzelfde als bij Christel, dus er is zeker nog hoop!

oei moeilijke vraag ben zelf ook knuffelkont en heb altijd honden gehad die dat ook fijn vonden, zelfs cash komt me lekker aflebberen of tegen me aan liggen, dinos is de grootste knuffelbeer maar als pup was contact vooral spelen en speels bijten. en na tijdje als hij moe was hem zachtjes in slaap aaien, weet ook niet of affectie aangeleerd kan worden ?? ben benieuwd naar meningen

De één is graag bij je in de buurt, de ander ligt graag tegen je aan en weer een ander kruipt haast in je. Een enkeling  wil van geen aanraking weten.
Knuffelen is iets van mensen, maar genegenheid kan door een hond op verschillende manieren getoond worden is mijn ervaring.
Leeftijd speelt zeker ook een rol, en ik denk ook het ras. Maar het knuffelgehalte moet wel aanwezig zijn, wil het eruit komen.
Maar zoals je eerder hebt gelezen er is hoop zoals jij het graag zou zien.

Het zal ook inderdaad wel van hond tot hond, van ras tot ras verschillen. 

Ik knuffel graag met Mellow, met Puk (zo lekker zacht ) en Max (lekkere vrijdoos) deed ik dat ook graag, maar verder ben ik dus totáál niet lichamelijk ingesteld. 
Aan het begin én eind van de kerstvakantie weer op school: wordt je aan alle kanten belaagd -> GA WEG! 
Zomervakantie meestal ook. Nee, niet mijn ding, een hand is genoeg voor mij

Ik heb nu een gemiddelde knuffelaar. De ene keer ligt ze de hele nacht in haar eigen kussen, de andere keer gaat ze steeds op me liggen. Dan schuif ik in mijn slaap steeds een stukje op totdat ik op het randje van het bed balanceer en zij 1.60 meter tot haar beschikking heeft.

Mijn vorige hond liet zich wel knuffelen maar kwam nooit een knuffel halen. Die is na de scheiding echt 100 % veranderd. Als ze buiten iemand zag en ik had een pakketje aangenomen dan moest ze eerst een knuffel halen. Ook bij mij was ze veel aanhankelijker. Het kan veranderen.

Allemaal knuffelkonten gehad hier, behalve onze jack russell die wilde wel aandacht als hij het zelf kwam vragen, maar echt knuffelen nee. Meestal een aaitje over de bol... Ik heb nooit echt veel likjes gehad van em. Hij trok altijd z'n eigen plan... heel soms stond ie wel eens zenuwachtig voor de bank te kijken dat hij erbij wou.

Onze golden was de grootste knuffelbeer die je je kon voorstellen. Onze duitse herder was dol op aandacht...  Maar met onze pup kun je ook (nog niet) echt knuffelen want hij ziet alles als een spel en dan begint ie te bijten. Maarja... een pup. Z'n moeder was ook de grootste knuffel die je je kunt voorstellen dus dat zal wel goedkomen.

Onze westy kruipt in je nek zo graag wil ze vaak knuffelen.

Hier is een totaal niet knuffelhond nadat hij ziek is geweest ineens een kei erge knuffel geworden, dus er is nog hoop

Grappig om allemaal te lezen, en hoopvol.
Het enige wat me opvalt is dat het erop lijkt dat de (in het verleden) niet zo knuffelige honden ook gewoon weinig aandacht komen halen. Dat is bij ons niet het geval. Hij lebbert je graag helemaal af, en komt op zijn manier ook echt wel affectie geven. Maar is gewoon niet gediend (nog ) van het geaaid worden. Alhoewel hij er dus soms wel al voor blijft staan (even )

Zou het niet kunnen zijn, dat Juno gewoon de regie zelf in handen wil houden?
Wel affectie, maar dan wel graag zoals hij het wil. En daar hoort aaien op bepaalde plekken niet bij. Boven op zijn hoofd of zo of vastgehouden worden terwijl er geaaid word.
Zo één heb ik er ook gehad.

jupp :')
olly is nu iedergeval veel knuffeliger dan vroeger, toen hij bij ons kwam
niet dat echt helemaal met zijn kop op je schoot zit ofzo

soms stevig tegen je aan, of gwn een knuffel halen als je op de bank zit of het is jij aan de ene kant van de bank en olly aan de andere

of hij zit in de vensterbank en hij legt zijn kop op de rugleuning van de bank, dan wil die ook ff geknuffelt worden

Ik hoop dat Toby ook wat meer gaat knuffelen.. Lees en duim dus ook even mee .
Toby is heel aanhankelijk maar heeft er geen geduld voor of ligt niet lekker... Als ik Toby aai gaat hij likken, op schoot doet hij dit ook of wil spelen.. Hij wordt wel graag gekriebeld maar dan meestal op de grond.. als hij op grond ligt en ik ga op bed gaat hij op z'n rugje liggen en knuffelen we altijd eventjes dan blijft hij wel rustig liggen.. Denk als Toby ouder is en rustiger wordt (misschien gebeurd dit nooit ) dat het knuffelen makkelijker gaat.. Hoop ik

Ik ben zelf niet van het lichamelijk contact met mensen. Maar knuffelen met de hondjes vind ik wel fijn!

Vroeger was Punk best een knuffel, wilde graag tegen je aan liggen en zo. De laatste paar maanden is dit minder geworden, eigenlijk sinds Cosmic's komst. Ik denk dat het een combinatie is van meer de rust op zoeken en moeite hebben met op de bank springen. Ik ga regelmatig bij haar op de grond zitten, dan probeert ze zo wat in me te kruipen. Soms til ik haar op in bed maar dan wil ze na een minuutje weer weg.

Cosmic is van het contact-liggen. Ze vindt het niet fijn als ik haar in een positie "dwing", als in, een arm over haar heen leg, haar fysiek "omhels", o.i.d. maar ze wil wel constant, CONSTANT tegen me aan liggen. 's Nachts in bed, overdag op de bank. Cosmic maakt ook geen gebruik van de hondenmanden hier in huis, ze zit altijd bij me. Ook als ik op visite ga ergens wil Cosmic altijd bij me op schoot. Als Cosmic van mij niet op de bank mag (omdat ik visite heb, aan het eten ben, o.i.d.) dan gaat ze met haar kopje op mijn voet liggen.

Dus Punk is van knuffel-hond naar minder-knuffel-hond gegaan.. Maar dat beantwoord je vraag niet.. 

Vino is ook niet zo'n knuffelhond, al is het al wel beter geworden als ze meer en meer uit haar pubertijd kwam.
Hoe oud is Juno nu?

Onze Jack (russel) komt wel een knuffel halen, maar blijft altijd zo stijf, terwijl Roxy en Tosca lekker relaxed gaan liggen.
Ik weet ook niet wat dat nou kan zijn, voelt zo onnatuurlijk aan...Jack is nu 8 jaar en is dit altijd blijven houden.

Mijn ervaring is nee. Dat wordt niet beter.

Maar goed ik eerlijk is eerlijk ik ben ook niet echt een knuffelerig type. Tegen me aan hangen en desnoods bovenop me liggen vind ik prima maar echt knuffelen doe ik weinig met honden.

Lastig met mijn meisje nu, dat is wel een enorme klever. Gelukkig snapt ze het inmiddels. Gewoon lekker knus liggen meer niet. Zo wel stuur ik haar ook nog weg ook eigenlijk. Voel me nu echt een slechte baas

Dobby vind knuffelen wel leuk, maar toen hij jonger was had hij er de rust niet voor. Dan was hij altijd bezig pootjes geven (ga dóóóóór) in plaats van lekker rustig liggen. We hebben ook geen bank, dus daarbij liggen was ook geen optie.

Wel deden we altijd 's ochtends in bed even knuffelen. Dan gaat hij met zijn kop op het kussen naast me liggen en voor de rest tegen me aan. En dan na een tijdje op zijn zij, en dan op zijn rug, en soms nog naar me toe gedraaid. Dan vind hij het wel fijn en kan hij heel lang blijven liggen, tot ver na de normale opsta tijd. En dan denk ik "moet hij niet plassen?". Blijkbaar niet.

Het zijn dus echt vaste momenten. Maar da's ook alleen maar goed, anders is de kans er dat ik weer ineens een neus onder mijn elleboog krijg voor aaaaandacht.

tussen puppy en puber kan het alvast veranderen! Wifi wou als pup absoluut niet knuffelen, nu knuffeld ze je het liefste dood, ze gaat dan zingen en aan je oren knabbelen. vreemde sensatie, maar wel leuk zo'n knuffeldier

Een jaar en een maand. Hij is wel al een stuk rustiger geworden in de laatste paar weken, dus wat dat betreft is het eind van de puberteit wellicht al (nu al?) in zicht....

dit is echt wel een punt
honden die "een knuffel komen halen" wat komen die eigenlijk precies doen?
en vindt je dat als baas wenselijk?
wat doe je dan precies, wat beloon je, en wat is de motivatie van de hond?

wij kregen een lange tijd geleden van een trainer de volgende opdracht:
jullie gaan nooit meer in op aandacht/aaien eisen van jullie hond
de hond voert hiermee regie, en is eerder bezig jullie te claimen dan dat er iets van
affectie motivatie achter zit (en aangezien we op andere momenten ook graag de regie wilden, is het erg handig, dat altijd te willen als de verhouding nog -lang- niet optimaal is)
maar......
we mochten hem best bij wijze van spreken doodknuffelen, graag zelf
maar wel op ons intiatief, op de plek en tijd die wij wensten op de plaatsen van de hond
die wij wilden

en het heeft fantastisch gewerkt, elke keer als ik de hond bij me riep, en meestal zit ik dan op de grond, werd het contact warmer en meer ontspannen, binnen de korste keren vleidde hij zich ontspannen dicht tegen me aan en is er geen haar meer op zijn lijf die ik niet ken, en dat doe ik eigenlijk iedere dag, ik bekijk oren, tanden, voel voetjes, aai zn buik, pluk wat witte haren weg etc etc.

het fysieke contact heeft onze band enorm versterkt
het mooie daarvan is gelijk is dat de hele verhouding veel en veel beter is
dat Gorby ook op eigenlijk nu alle momenten accepteert dat wij de regie mogen en kunnen overpakken

en nee, dat betekent niet dat Gorby niks mag, of mag bedenken, maar wij zien nu ook duidelijk dat zijn houding naar ons toe anders is, het claimen is er helemaal van af.

ik zeg niet dat het zo bij iedere hond werkt, maar het "komen knuffelen" is niet altijd
vanuit een wenselijke motivatie, eea is natuurlijk wel heel erg afhankelijk hoe het verdere
gedrag van de hond is, en of het onderling 100% goed zit.

Bij Vino was dat pas tegen de 2jaar dat ze begon uit haar pubertijd te komen, ze is nu 2 en een paar maand maar af en toe heeft ze nog haar streken. Maar ze is wel rustiger en knuffeliger geworden.

Mijn pup wilde nooit knuffelen, hooguit een keer een aai komen halen maar even op schoot kroelen ho maar. Met 6 maand oud kwam ineens een omslag en nu moet ik hem soms van me afduwen zoveel wil hij knuffelen. Denk dat ie echt even aan me heeft moeten wennen en t is ook wel een typje 'kat uit de boom kijker' .. Bezoek bijv wordt hier de eerste 2 a 3 keer genegeerd en de 4e keer is het helemaal goed en wil hij ook met hun kroelen.

Ik word de hele dag overladen met kusjes,ik ben zelf ook heel knuffelig en Zafiro kan bij mijn partner echt wel een half uur zijn gezicht aflebberen.inclusief oren en mondhoeken tot vervelends toe,ik vind het heerlijk.
Mijn pup Keanu is ook knuffelig laat zich zoenen en oppakken en as hij s'morgens wakker wordt dan schud dat kleine lichaampje alle kanten op en zoent hij me ook.

Diesel komt nooit een knuffel vragen, maar zo gauw er iemand op de grond gaat liggen of zitten is hij er, gaat heerlijk lang uit op zijn rug liggen om op zijn buik gekroeld te worden.

Sorry voor alle 2 botjes, die iPad weer hè .
Wij hadden het grappig genoeg andersom bedacht. Juno mag niet op de bank dus wij nodigen hem uit om bij ons te komen liggen, of kruipen zelfs bij hem.... En wij hadden juist de theorie bedacht dat we het hem wellicht juist 'opdrongen' en daarom nu juist wat meer op hem wachten...haha je weet het nooit hè