max is herplaatst

Lieverd dit is een beslissing uit liefde, veel liefde voor max...Petje af voor jou hoor....

Dikke knuffel xxx

Eerste woord: MOEDIG
tweede woord: RESPECT
derde woord: LIEFDE

Uit liefde voor je hond hem kunnen loslaten en herplaatsen. Kippevel. Daar kan mening mens nog wat van leren.

En iedereen die er een oordeel over heeft, in het negatieve, moet zich schamen.

Wat fijn dat ze niks aan zijn eten veranderen.
Dat is een zorg minder!

een herplaatsing heeft alleen kans als je alles eerlijk verteld, over karakter en gezondheid, en als je met alles op 1 lijn staat.de "GT" die max wel even zou drillen kreeg hem dus niet, en mensen die hem wilden voor terreinbewaking vond ik ook geen goed idee, want max is een echte gezinshond, en hij zou niet gelukkig zijn als hij alleen buiten moest liggen.

Ach, Karin, wat schrik ik hiervan, en wat vind ik dit jammer voor jou!
Ik heb jou altijd een supergoed baasje gevonden, zo eentje die haar honden doodgraag ziet en die veel voor hen over heeft.

En dat vind ik nog steeds. Ik snap namelijk wat je bedoelt, omdat ik er zelf ook geweest ben. Niet met een hond, maar wel met paarden in het algemeen en met mijn eigen paard in het bijzonder.
Hoe graag ik ook paarden zie, hoeveel moeite ik ook gedaan heb om goed te leren rijden en met ze om te gaan, ik ben mijn vertrouwen kwijt.
En ik besef nu dat ik niet de juiste persoon ben om paard te rijden. Dat zijn namelijk vluchtdieren, en die hebben een ruiter nodig die zelf ontspannen kan blijven. Niet eentje die al van steeds verder en van steeds meer dingen denkt: "oh, ik hoop dat mijn paard niet schrikt. Oh, straks schrikt hij. En wat als hij dan op hol slaat, zo de baan op. Of mij eraf gooit". Een ruiter die zelf makkelijk piekert en overbezorgd is, die maakt alles alleen maar erger.

En mijn eigen paard is agressief naar vreemde paarden. Dan komt er op wandeling een ander paard onze kant op, en word ik al bang. Waardoor zij mijn angst merkt, dat verkeerdelijk interpreteert als: "ik moet mijn baas beschermen tegen dat andere paard, ze heeft vast een goede reden om bang te zijn".
En bij een paard is er al helemaal geen sprake van enig lichamelijk overwicht (tenzij je pijnlijke methodes zou gebruiken, wat ik absoluut niet wil).
Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan haar niet helpen. Daar heb ik simpelweg niet het juiste karakter voor.
Ik wou je trouwens nog bedanken voor de tip die je me in dat verband gaf.

En ik snap ook heel goed dat er op deze manier geen plezier meer aan het wandelen is.
Ik werd al zo gespannen toen ik voortdurend om me heen moest kijken om te voorkomen dat Doby elk levend wezen zou begroeten (incl. koeien, lopers, fietsers).

En mooi dat je bezorgd bent om andere mensen, honden, dieren. Ik stoor me er altijd aan als mensen het agressieve gedrag van hun hond wegwuiven of ontkennen en zo anderen in gevaar brengen, dus ik apprecieer het.

Wat moet het moeilijk geweest zijn voor jou om aan jezelf toe te geven dat je het niet kon oplossen, hoe graag je dat ook wilde, en dat je het niet meer aankon.

En wat moet het gemis groot zijn! Niet alleen het verdriet om Max, maar nu heb je ook op korte tijd van 2 honden afscheid moeten nemen.
Ik wens je veel sterkte!

Wel heel fijn dat alles goed uitgedraaid is voor Max, dat hij zo'n goed huisje gevonden heeft, en de perfecte baas voor hem. Zo te horen heb je voor jullie beiden de beste beslissing genomen.

Hoe hard het ook is, soms moeten we toegeven dat we iets niet aankunnen. Dat het beter is als we het opgeven.
En dan vind ik het prachtig dat jij alleen het idee opgegeven hebt dat je het zelf aankan, maar niet Max.
Genoeg mensen zijn ervan overtuigd dat, als zij het niet aankunnen, dat het dan aan de hond moet liggen. Jij hebt de moed gehad om naar jezelf te kijken, en hebt zo Max nog een mooie toekomst gegeven.

Ik wens je veel sterkte en je mag me altijd pb'en.

Karin hou op met je eigen teverantwoorden is niet nodig waarom??????

Jij hebt je best gedaan...
Ik vindt het nogmaals moedig en krachtig en je hebt je weg gecijferd om Max een heerlijk mandje tegeven...

Bij jou was het van het begin inderdaad erg duidelijk hoezeer jij je best deed voor Max ! Maar het is geen klein hondje, ik zou hem ook niet onder controle kunnen houden ! Stel je maar eens voor dat er iets was gebeurd, dat zou veel erger zijn geweest!

Zoals je weet voel ik enorm met je mee, want je hebt het gedaan uit liefde voor Max en dat is heel wat anders !!! Verder zocht en vond je zelf een heel leuke thuis voor hem waar hij gelukkig mag zijn ! Ik denk dat jij er meer onder lijdt dan hij !

Probeer van Cash te genieten in alle rust en weet dat je je niet moet verantwoorden en dat jij inderdaad respect verdient !

bedankt voor alle lieve reacties, dat doet me veel.

En Karin je zal toch wel een keer foto's krijgen of gewoon er om vragen om voor jezelf te zien dat hij goed zit. En misschien mogen wij dan ook meegenieten

ow ok, ik dacht al 'volle boel' haha

Laat dit topic en dat van Buster ons maar leren niet te snel te oordelen.
Laat dit topic en dat van Buster ons maar leren om niet bang te zijn de waarheid te schrijven.

net zoals peter van karin is nu...die wordt ook niet meer herplaatst..

Je hoeft je niet te verantwoorden karin, het is duidelijk zat zo...hopelijk draagt het bij, om je draai weer te vinden, nieuwe winden opend nieuwe deuren, een kritische blik blijft altijd nodig, in wat voor situatie ook..

ik ben een paar dagen met vakantie en er gebeurt ineens van alles hier..

Zoals Jana al zegt: herplaatsen is niet erg, dumpen wel.
Erkennen dat het niet (meer) gaat en een goede oplossing zoeken is het beste wat je voor Max hebt kunnen doen. En voor jezelf.
Hij heeft de leider die hij nodig heft en jij de rust die je lichaam nodig heeft om te herstellen.
Als ik het zo lees was Max bij je houden wachten op ongelukken..

Dappere keuze maar wel een goede!

Weet je er is altijd wel iemand die het ergens niet mee eens is.
Het belangrijkste is dat je zelf vrede hebt met je keuze.

Je hebt prima gehandeld in mijn ogen al dacht ik in eerste instantie wel waarom heb je Cash genomen dan. Maar Cash is wel een ander formaat hond.
Daarbij kan ik niet in jouw huis kijken en kan ik me heel goed voorstellen dat het geen pretje is om Max uit te laten. En wandelen met angst is niet tof.

Iemand die zo'n groot liefhebber is van honden en onwijs veel houdt van de eigen dieren doet niet zonder goede rede een hond weg.
Wat voor jou een goede rede is hoeft dat voor een ander niet te zijn.
Als jij maar gelukkig bent!

Na alles eerst eens op mijn gemak gelezen te hebben, wil ik ook reageren.
Ja Karin, ik schrok ook toen ik las dat je Max hebt herplaatst. Want jij lijkt mij eerder het type van 'kom maar hier' dan van 'ga maar weg'.
Dat was te zien toen je Cash in je huis opnam. En dat terwijl er toen toch ook al problemen met Max waren, neem ik aan.
Maar zoals je al schreef, toen was je ex-vriend er nog en hij kon Max aan. Max was dus eigenlijk meer de hond van je ex, omdat Max hem meer respecteerde als baas dan jou.
En ja, als de hond de baas van zijn baas is, gaat het niet goed. Max voelde heel goed dat jij steeds onzekerder werd wat hem betreft en daar ging hij steeds meer gebruik, zo niet misbruik, van maken.
En dat ging ten koste van jouw gezondheid. En dat mag niet. Je hebt ook nog de verantwoordelijkheid voor je kinderen. 
Jouw een beetje kennende, ben je niet over één nacht ijs gegaan. Je bracht Max niet naar een asiel, zette hem niet op Marktplaats en die GT kon het ook wel vergeten.
Gelukkig kwam er iemand op je pad, waar je met gerust hart Max aan kon meegeven. Voor hem neem ik ook mijn petje af, want het is niet niks om een hond als Max een thuis te bieden.
Sommige honden hebben nou eenmaal een baas nodig met heel veel overwicht, een dominante baas voor een dominante hond.
 En ik ben echt niet seksistisch als ik schrijf dat vrouwen doorgaans te zachtaardig zijn voor zulke honden. Jij maakt daar heus geen uitzondering op.
Ik vind het jammer dat het zo moest gaan, maar je hebt een goed besluit genomen. Soms moet je inderdaad iets doen, wat totaal tegen je aard indruist.
Ik denk dat Max ook gelukkiger is met een baas die hem de baas kan en niet bang en onzeker is tijdens het uitlaten. Het was voor Max ook verwarrend, denk ik, dat de situatie buiten zo heel anders was dan binnen.
En ja het is altijd beter om ongelukken te voorkomen,dan achteraf te moeten concluderen dat je anders had moeten handelen.
Karin, je hebt nog steeds mijn respect.