Emi gaat (helaas) weer terug naar vorige eigenaar

Hier slecht nieuws en leuk nieuws tegelijk.

Vorig jaar is Emi uit Duitsland bij ons gekomen. De situatie waar ze in zat was niet goed. Het precieze verhaal heb ik nooit helemaal begrepen maar wat ik eruit kon halen was als volgt:

Een Duitse meneer en zijn vrouw hadden Emi gekocht en ze hielden allemaal ontzettende veel van elkaar (echt een 'Er was eens...' begin). Ze wilden heel graag een kindje krijgen maar dit kwam er maar niet van... totdat, een klein jongentje werd geboren. Tot zo ver niets aan de hand. De kleine knul was dol op Emi en Emi op hem. Alleen, de kleine jongen kon Emi niet met rust laten en aangezien Emi al op leeftijd was, begon ze knorrig te worden en hapte naar het kind. Emi werd toen naar de ex van meneer gebracht en daar begon de ellende. De vrouw was lichamelijkn niet in staat Emi uit te laten, ze had haar dochter en klein-dochter bij haar in die ook elk hun beestenbende mee hadden en ook dat kleine kind is door Emi gebeten, infectie, bezoek huisarts, anti-biotica, heftige allergische reactie, Emi werd al verwaarloosd maar moest nu toch echt per direct weg. En zo kwam Emi bij mij. Ik had ZO gehoopt op een kameraadje voor Kaleo. En, in het begin leek het goed te gaan. Wel een moeilijke start want Emi vond Kaleo maar zo zo. Maar goed, buiten trokken ze wel naar elkaar toe en ik had goede moed dat het alleen maar beter zou gaan. Nu, 5 maanden verder is het helaas duidelijk dat het alleen maar slechter gaat. Ik heb inmiddels begrepen dat Emi nooit gesocialiseerd is geweest met andere honden (laat staan andere basenji's) en ik vermoed dat de problemen daar vandaan komen. Kaleo werd afgesnauwd en aangevallen als Emi iets niet zinde en in het begin liet Kaleo dit gelaten toe. Tot er echt een gevecht kwam (Kaleo mist nu een klein puntje oor) en toen was het helemaal mis tussen die twee. Over het algemeen heb ik ze nu om de beurt in de bench zitten om gevechten te voorkomen. Ze vechten niet altijd en kunnen ook rustig op de bank zitten (zo ver mogelijk uit elkaar). Maar ze hoeven maar verkeerd bij elkaar in de buurt te komen en ze vliegen elkaar aan. Resultaat... verscheidene bezoekjes aan de dierenarts (potje is nu leeg) en allebei verwondingen. Kaleo nog het meest omdat hij meer dreigt en bluft en Emi echt bijt.
Aangezien Emi naar mij en de kinderen toe juist een hele lieve knuffelkont is, heb ik met veel verdriet de keuze gemaakt Emi weer af te staan. De eerste eigenaren hadden inmiddels spijt als haren op hun hoofd dat ze Emi hadden opgegeven en wilden haar graag weer terug. Ze gaan nu ook een coach erbij halen zodat ze zowel hun zoon als Emi kunnen begeleiden in hun omgang met elkaar. En Emi heeft hier nooit problemen met mijn dames gehad. Helemaal niet zelfs. Dus dat moet wel goedkomen. Ik vind het alleen erg jammer dat het dus niet klikte tussen haar en Kaleo.
Heel toevallig, is via een vriendin mij te horen gekomen dat de fokker van Kaleo in scheiding ligt. Hij zit nog in het buitenland, zij is weer terug en wilde alleen haar eigen honden houden. Door de stress niet goed opgelet en de dekreu was het gelukt een teeftje te dekken. Dus, onverwacht en ongepland een nestje gekregen. Aangezien ze er te laat achter kwam dat het teefje was gedekt (volgens de man was er niets aan de hand) hebben deze pups dus geen stamboom.
Aangezien ik het helemaal niet meer aandurf om aan een herplaatser te beginnen komt er nu dus een half broertje van Kaleo over een paar weken bij ons. Emi is dan weer terug bij haar vorige eigenaar. Het is alleen erg dubbel. Aan de ene kant ontzettend blij dat we toch een kameraadje voor Kaleo hebben gevonden. Aan de andere kant erg verdrietig dat Emi weer weggaat. Ik ben alleen heel blij dat Emi terug gaat naar haar oude vertrouwde plekje en dat de eigenaren er inmiddels achter zijn dat Emi gewoon bij ze hoort en ze er alles aan gaan doen om dat zo te houden.

Wat jammer dat het tussen Emi en Kaleo niet klikt.Een geluk bij een ongeluk is dat de oude eigenaren hem toch graag weer terug willen en hij zo toch weer in zijn vertrouwde omgeving komt. Al is dat gesleep van hot naar her niet echt fijn voor een hond. 
Het is wel te hopen dat het nu met Emi en het kindje van de oude eigenaar  goed gaat.

Veel succes met je nieuwe pup!

Ja dat hoop ik ook. Maar ze krijgen begeleiding uit Berlijn die voor ze is geregeld en ze krijgt nu ook een eigen bench (was een voorwaarde van mij). Ze had wel een eigen kamer maar ik wilde ook dat ze een bench zou krijgen en dat het zoontje geleerd wordt dat wanneer Emi in de bench ligt, hij haar met rust moet laten. De eigenaar komt haar zelf ophalen omdat hij zo weinig mogelijk stress voor haar wilt. Hij denkt dus goed mee!

Het is goed dat ze begeleiding krijgen en dat ze hun zoontje gaan leren om Emi met rust te laten.Het is altijd zo vervelend als kinderen onverantwoord met een hond omgaan, de hond dan vervolgens hapt en dan ook gelijk als boosdoener wordt gezien.

Fijn dat hij Emi zelf op komt halen!

Ik ken het verhaal natuurlijk

Fijn dat het scheiden in ieder geval lukt nu, Emi gaat eerdaags terug toch?
Knuffels voor beide

@Safi
De eigenaar komt over een week geloof ik terug en daarna komt hij Emi ophalen. Haji blijft dus ook even wat langer bij Anke voor we hem gaan ophalen.
Het scheiden gaat nu goed alleen mijn broer had tijdens het oppassen afgelopen donderdag de bench van Emi niet helemaal goed dicht gedaan. Dus, madam eruit sprong bij hem op de bank waar Kaleo ook naast hem lag dat werd weer mot en hop Kaleo weer een wond aan zijn oor. Gelukkig gebeurde dit vlak voor ik thuis kwam en mijn broer is toen even een extra wandeling met Kaleo gaan doen.
Aan de ene kant fijn dat ik nog een weekje de tijd heb om afscheid van Emi te nemen. Aan de andere kant, ik zal blij zijn als deze stress weg is! En laat dan de puppie stress maar komen :-P

Oh lekker.. Maar goed afgelopen dus weer..
Emi zal de rust van enige hond zijn ook wel fijn vinden maar het is erg jammer dat het geen match bleek voor Kaleo..
Als wij de katten niet hadden hadden we in kunnen springen maar goed, fijn dat ze nu veilig te scheiden zijn..