Ik Probeer te snappen? Waarom? Geen Haat, ofso!! :)

Belangrijk in deze discussie is volgens mij dat we hier te maken hebben met totaal verschillende culturen. Onze Zuiderse buren hebben een heel ander temperament dan wij, een ander levensritme, andere waarden...
Zolang zij niet meer respect leren hebben voor elk levend wezen, vrees ik dat het adopteren van een dier in het buitenland gelijkstaat aan "dweilen met de kraan open". Of er nu een hond naar het buitenland vertrekt of gedood wordt, de plaats komt vrij voor een volgende. 
Als ik ter plaatse in zo'n land een hond zou vinden, nam ik die waarschijnlijk direct mee naar huis. Maar dat zal mij niet gebeuren, want ik weiger op vakantie te gaan in een land dat geen respect heeft voor een dier. Al snak ik dikwijls naar de zon, ik steun deze mensen niet met mijn zuurverdiend vakantiegeld. 
De toestand hier bij ons is in sommige gevallen ook ronduit triestig, maar dat komt dan weer omdat onze wetgeving zo rijkelijk vol achterpoortjes zit. Echte dierenbeulen die systematisch een dier mishandelen zoals hier beschreven, komen bij ons toch niet in veelvoud voor (hoop ik).
Wat het inslapen van dieren betreft: ik zie doodgraag honden, maar soms gaat onze dierenliefde iets te ver. Een stokoude hond koste wat het kost nog proberen te herplaatsen, is in mijn ogen misplaatste dierenliefde.

hey Cockertje. Ik ben bang dat we in nederland niet zo heel veel beter zijn. Plofkippen, kistkalveren etc. Misschien zijn onze zuiderburen wel beter voor hun vee. inderdaad een cultuurverschil. Respect voor elk levend wezen? Er bestaat daar wel meer zorg voor elkaar, misschien noodzaak, maar toch.
Het blijft moeilijk culturen te vergelijken. daarnaast onze asiels zitten ook overvol, en vaak worden hier ook dieren om 'onnodige' redenen 'gedumpt'.

Hallo, wij zijn allemaal lid van de Hondenpage. Omdat ons
de hondenliefde boven alles gaat. Bij echte hondenliefhebbers bestaan green grenzen en landen. Als er nood an de man is helpen we toch ook gezamenlijk of je nu wel of niet voor bent.
Mensen die een hond uit het buitenland halen weten van voor af aan dat er gedrag problemen zijn.
Ik denk dat het punt vooral ligt dat er in Nederland honden in het asiel zitten die afgestaan zijn omdat ze niet meer bij de mode horen zoals, de Am bulldog , pitbulls en Turkse herders enz... Dat gebeurt in het buitenland ook natuurlijk maar het zijn vooral straathonden die er in de doding belanden.

Zoek de verschiellen.









Honden helpen hebben moeten er geen grenzen bestaan.
Door die discussies komen wen iet verder op deze wereld en dat helpt geen enkel dier.
En het laatste wat ik wil is in discussie met iemand gaan van welles en nietes.

Groeten Tanja

Op een forum als deze heb je altijd discussies, of je het nu wel of niet wilt. Daar is een forum voor.
Iedereen mag zijn eigen mening hebben en deze uitdragen, dat doe jij tenslotte ook.

Deze foto's geven gewoon weer hoe het in andere landen is, men is het daar zo gewend, bij ons zitten ze in iets meer luxe.
En als ik een herplaatser in Nederland in huis neem, weet ik ook dat deze hond een rugzak heeft en dus gedragsproblemen kan hebben. En daar moet je wel tegen kunnen en kunnen handelen, en weten hoe of wat. Honden rehabiliteren is niet voor iedereen weggelegd. Dat lees je dagelijks hier op HP ook, hulpvragen, hoe of wat moet ik doen. Lees de topics over honden die herplaatsers zijn en men heeft er problemen mee.
Mensen hebben vaak met een puppie nog problemen, laat staan met en herplaatser.

Volgens jou ben ik dus geen echte hondenliefhebber, als ik je bericht zo lees. vandaar dat je de discussie niet wilt aangaan, bij voorbaat al niet. Ik kan je verzekeren dat ik wel degelijk een hondenliefhebber ben en dat al 28 jaar. Zelfs al langer maar toen was ik nog jong en klein en mochten we geen hond. Ik ben nu 50 en zal tot aan mijn dood honden houden, aangezien ik anders niet compleet ben.
Mijn honden hebben mijn leven gered, en ik ben goed voor mijn honden. Zo is dat.

Iemand moet vooral reageren als hij/zij zich op een bepaalde manier voeld aangesproken.
Ik heb gezegt wat mij dwars zat en respecteer iedereen zijn mening. Dan verwacht ik hetzelfde terug.

Gr Tanja

Ik geloof toch echt dat ik geen rare dingen heb gezegd.
Jij respecteert echter niet dat mensen andere meningen hebben, want anders zeg je niet dat men geen echte hondenliefhebber bent als men niet over grenzen heen kijkt. Dat is geen respect hebben voor.........
Net zoals jij schreef ik wat mij dwars zat. Dan zijn we er toch.

Oh' Tanja, zoek de verschillen....
Maar eigenlijk raak ik van beide foto's even verdrietig!

Die snuitjes achter die traliedeuren.... het zou allemaal niet mogen bestaan!

Ik begrijp je tekst!
Ik ken zelf ook geen gevoel van voorkeur voor ras en/of afkomst.

Overigens geloof ik ook niet dat Angela's ''hondenliefde'' in twijfel getrokken hoeft te worden.Zou je een buitenlands hondje bij haar op de stoep zetten, of ze zou er eentje in het bos vinden,, dan zou ze hem evengoed in huis nemen omdat ze dan zou geloven en misschien zou voelen,, dat het zo moet zijn.
Maar met zelf de regie en keuze in handen, zou ze er niet spontaan voor kiezen of aan beginnen.
En dat is prima, ieder zijn keuzes. En strijd is onnodig zo lang we elkaar's keuzes respecteren. 

Ik vind dat je dit heel mooi verwoord hebt! Ik had het niet beter kunnen schrijven.
Bedankt dat je mij toch wel begrijpt, want zo is het inderdaad.

Onderstaande stelling vind ik dan ook zo mooi:
Je krijgt niet de hond die je graag zou willen, maar je krijgt altijd de hond die jij nodig hebt.

(of te wel, de hond waar jij wat van kan leren)

Maar hoe kun je voor een hond gaan 'no matter what' als je de hond niet kent?
Ik heb zelf ook een herplaatser en mijn vorige hond was dat ook. Maar ik ga eerst kijken, wandelen, contact maken. Laten bezinken en dan over gaan tot een beslissing.

Nu moet ik ook zeggen, ik kom wekelijks natuurlijk gevallen tegen waar het mis gaat. Toegegeven, ook met pups.. mensen die niet goed zijn voorbereid op wat ze in huis krijgen.

Toen ik alleen woonde had ik rekening te houden met Biko en de katten. Biko kan met ongeveer alles. Ik heb katten die prima weten hoe een hond op te voeden.
Een partner, die krijg ik ook nog wel zo ver, al heb ik daar in het verleden aardig wat discussies mee gehad als ik een hond opving. En leuk is anders.
Maar nu heb ik ook twee kinderen in huis. Ik zal nooit van een foto en een kort verhaal of enkele zinnen een hond in huis nemen. Niet als ik weet wat er mis kan gaan.

En wat ik heel erg jammer vind, is dat in dit topic net gedaan wordt alsof je niet met honden in het buitenland begaan bent als je er niet eentje in huis zou willen nemen.
Maar er zijn vele andere manieren om te helpen!!
Natuurlijk wil ik ook dat deze honden het beter krijgen, natuurlijk wil ik me inzetten voor dit soort honden. Maar ten eerste kun je je niet overal tegelijk voor inzetten en ten tweede kan dat op verschillende manieren.

Ik denk dat het er net aan ligt wat voor een eisen je stelt. Toen ik voor Kiwi koos (vanaf een foto) was ik gewoon op zoek naar een lieve rustige sociale hond zijn, meer eisen had ik eigenlijk niet. Kiwi kon niet alleen zijn, was erg bang voor veel dingen. Maar ik had tijd zat en vond dat geen probleem. 
Het moest natuurlijk wel klikken met Jamie maar daar was ik niet zo bang voor, Jamie is best wel makkelijk en vond het dus ook vanaf de eerste minuut leuk. 
Als je gaat kijken in het asiel, wandelen met een hond enz enz. kan het uiteindelijk ook nog tegenvallen. Vaak toont een hond zijn ware aard pas als ie zich thuisvoelt, gewend is. 
Dus wat dat betreft is een volwassen hond aanschaffen altijd een risico. 
Ik snap wel dat als je kinderen hebt dat je dan voorzichtiger bent, dat is wel iets 'groots' waar de hond mee om moet kunnen gaan.

Het is natuurlijk onzin dat je niet met honden begaan bent als je geen hond uit het buitenland wilt. Ik begrijp ook best dat er mensen zijn die daar niet voor kiezen.
Je leest ook het omgekeerde, dat je 'slecht' bent als je een hond uit het buitenland haalt. Dat vind ik  dan weer jammer. 
Ieder zijn mening, ieder zijn ding, maar laat elkaar in de waarde.

En dat snap ik dan weer niet: "Toen ik voor Kiwi koos (vanaf een foto) was ik gewoon op zoek naar een lieve rustige sociale hond"
Hoe kan je dit nu weten als je alleen de hond van foto ziet?

Net zoals Margje uitlegt (en ik eerder ook al) je wilt de hond toch zien, ruiken, voelen, mee wandelen, mee knuffelen (indien dat kan), noem alles maar op?

En hoe kan je nu gelijk al weten dat het zou klikken me je hond die je al had?
Dat kan gewoon weg niet, is mijn bescheiden mening.
Wat als het niet goed zou zijn gegaan, zonder dat je had uitgezocht of het had geklikt en je had de hond al?

Nu zal je zeggen, ja maar dit is achteraf gelul, maar probeer het eens voor te stellen.
Stel dat ik Sophie van foto zo maar had opgehaald. En dan? Haal ik haar hier in huis, is zij niet geschikt voor mij en mijn man en voor DJ. En dan? Moet ik haar weer terug brengen, beestje helemaal in de stress, (dat was ze al omdat ze een herplaatser is, dus dubbelop), autoritten van 2 x 2 uur extra.

Ik vind het op die manier dus uiterst reiskant om van een foto zomaar een hond uit te zoeken. Dan kan je net zo goed naar die websites gaan, doe mij die maar en zet hem in je winkelwagen.

Ik vind dat het niet nodig is om zo aanvallend te reageren.Hoe ik dat wist? Omdat er filmpjes en een beschrijving bij stonden. 

Hoe ik weet dat het klikt met Jamie? Omdat ik Jamie ken en weet hoe zij reageert op 'dat soort honden', blijkbaar kan ik mijn hond ook goed inschatten want er is vanaf het begin af aan nooit ook maar een keer mot geweest tussen de honden. 

Natuurlijk kán het altijd anders lopen, dat het niet klikt, niet gaat. Dat kan ook als je een hond hier uit het asiel haalt. 
Dat had jij met Sophie ook kunnen hebben, dat het ineens niet zou klikken met Dj, misschien na een tijdje.

Kijk, nu zeg je dat er filmpjes bij stonden, maar net zei je dat niet.
Maar dan nog hoor, sorry dat dit mijn mening is, maar je wilt hem toch zelf zien en meemaken?

Sorry dat je mijn bericht aanvallend gevonden heb. Ik snap het gewoon niet, maar dat ligt aan mij.

Nou ja, hoe het ook zij. Ieder heeft zo zijn eigen methode om een hond uit te zoeken. Ieder zijn eigen manier.

Ben ik even blij met al die mensen die honden uit het buitenland halen..
Hoef ik dat niet te doen.
Kan ik me druk maken over de nederlanders die hun hond in een asiel deponeren..
En als mede landgenoot voel ik me verplicht om dit dan ook zelf als Nederlander op te lossen.
Wij halen hier dus enkel honden in huis die in dit thuisland in de steek zijn gelaten.
Zou een beetje mooi wezen.
Als Nederlander zorg ik voor een probleem, moet ik een Duitser gaan vragen om dit op te lossen.??


*excuus voor het nationalistische trekje...is momenteel een beatrixdingetje*

Nou.....
dan ben ik.
uhm..Toch geen hondenliefhebbert.
Of ...althans...geen echte.
*snik*

Dit is geen 'trekje' meer, dit kan zo in het verkiezingsprogramma van de PVV.
De instelling dat je als Nederlander alleen Nederlandse problemen oplost, daar kan ik me echt niet in vinden.
Beatrix is overigens enorm van het helpen, ook over de grens.

En ze heeft ook honden!
 en paarden.

geloof niet dat dat de insteek was van landseer..correct me if i'm wrong.

Dan mis ik even de insteek.
Gebeurt me vaker hoor

Het was misschien niet de insteek...
Het gaf wel die indruk.

Landseer mag dan welbespraakt en goed geletterd zijn, 
maar dat betekend nog niet dat het altijd even welgemanierd en goed overkomt.

Maar terug naar de hondjes, de verkiezingen zijn toch al geweest.

mij ook hoor margje, vooral aan het einde van een drukke week...

Dat snap ik ook hoor. Als de herplaatser een tweede hond wordt, is de situatie uiteraard anders, dan neem je zo min mogelijk risico en neem je misschien bij voorbaat bepaalde rassen beter niet, uitsluitend op een foto en beschrijving. Tenzij je heel veel inzicht hebt in het goed begeleiden van beide honden of bij je thuis ruimte genoeg hebt en de honden niet op elkaars lip hoeven te zitten. 

Maar hou je dat niet altijd? Ook als misschien in het begin alles super gaat kunnen er toch door een gebrek aan inzicht en verkeerde begeleiding, vervelende problemen ontstaan tussen twee honden.

ja maar als je twee jonge kinderen in huis hebt kies je natuurlijk zo wie zo alniet voor een hond waar je twijfels bij hebt. De stichting waar ik Lola van heb bemiddeld ook in principe geen honden bij mensen met jonge kinderen.

Ik bedoelde alleen maar te zeggen, als je voor een bepaalde hond gaat moet het niet uitmaken hoe een hond verder is want dan is er (naar mijn mening dan) geen weg terug. Lola kreeg ik met muilkorf, toen ik die afdeed en haar probeerde te aaien had ik meteen een hap te pakken. Bovendien had ze toen ook een heel andere uitstraling dan ik verwacht had. Dus het was voor beide kanten wennen, het voelde echt vreemd,. Het leren kennen, waarderen, vertrouwen, dat is een heel proces geweest. Een proces waar beiden enorm van leren want er is geen andere weg dan de weg die de hond aangeeft aan te kunnen. Maar als je dan eenmaal die hond die eerst zo uitviel bij haar etensbak naar je toe ziet komen met haar bot en aan je voeten gaat liggen, dat een hond die eerst zo wantrouwend was zich toch ertoe kan zetten mensen weer in vertrouwen te nemen. Ja dat maakt het allemaal heel speciaal en doet je beseffen dat je haar voor geen goud weer kwijt zou willen al was het in het begin toch anders als je je voorgesteld had met je goede bedoelingen.

Volgens mij berijpen jullie het verkeerd.
Met grenzen bedoel ik niet de scheiding tussen landen.
Maar de mate van liefde en gevoel.
Voor mij is een hond een hond en niet om mij beter te
voelen en om te zeggen 'ik heb een hond gered,
Het hord vanzelfsprekend te zijn om dieren te helpen over de hele wereld. Hier voelen zich duidelijk paar mensen aangevallen
en schieten continue in verdediging.
Dit is zo een ongezellige boel weer dat ik er niet goed van woord. Het licht niet aan de rescu dog die naar Nederland worden gehaald. De hele organisaties zijn de pispaal.
Het gaat om de illegale hondenhandel die massaal pups importeren! Mijn honden zijn alle uit het buitenland en ik zou ook nooit een hond uit Nederland in de kou laten staan. Verder help ik ook met donaties e.t.c in Binnen en Buitenland

Hmm....vreemd...... ik had het toch niet over het "ras zuiver" houden...
Daar zijn genoeg andere topics over naar mijn idee..

Maar nee, een hond is een hond..in Spanje en in Nederland.
En hoe de hond dit geestelijk verwerkt ...dat weet ik niet.
Ik kijk enkel met mijn menselijke ogen naar plaatjes..
Als aap probeer ik me dan in te leven in de situatie..
Arme zwerfhond.?? gaat de hond daar geestelijk kapot aan..??
Arme hond die al 3 jaar in een Nederlands asiel zit.?? gaat deze hond daar geestelijk kapot aan..??

Ik weet het, ik weet het...het is absoluut kort door de bocht..
Maar ach, het is tenslotte een discussie..(en niet te vergeten ...mijn mening...die uiteraard niet geld als waarheid......gelukkig niet)

Het een sluit het ander niet per definitie uit...

Het een sluit het ander niet per definitie uit...

om het nog ingewikkelder te maken werken sommige asiels samen met stichtingen en zitten er buitenlandse honden in een nederlands asiel, of in mijn geval dan in een duits asiel,aangezien ik daar woon en dus ook een buitenlander ben. Schoonmoeder heeft twee honden uit het plaatselijk asiel gehaald, de een kwam oorspronkelijk uit Spanje (was bij de grens in beslag genomen), de ander uit een roemeens dodenstation, dit hondje is via Oostenrijk Duitsland ingekomen.

De discussie is wel interessant vind ik.

Maar hoe denken jullie zoveel mogelijk honden te kunnen helpen?
Want alle honden naar Nederland halen is toch eigenlijk onmogelijk?