voor -en nadelen 2e hond

haha ik wil niet doen alsof alles perfect uitkomt ofzo XDom jullie zegmaar te overtuigen dat het écht kan! 

want zit nu overal op te reageren met: olly schrikt niet, ze zijn klein, we hebben een gezin van de familie met boerderij die dol zijn op honden etc....

wel ... wij hadden tot 2 jaar geleden 4 honden een golden, newfoundlander, ierse wolfshond en een vuilnisbakkie. En kon gewoon rustig met de honden wandelen. Ook als ik wat meer agressiever honden tegen kwam dan bleven ze rustig. Enige thuis was dat met eten de ier en golden nog weleens tekeer konden gaan maar dat was ook zo opgelost. 

nu met de golden en husky geen problemen ook niet als ik de step meeneem die ze beiden niet gewend waren. Zolang jij rustig ben zijn de honden het ook  

persoonlijk vind ik ... hond is een roedeldier dus meer dan 1 is voor mij een normaal iets. 

succes met de keuze.

Wij hebben nu voor het eerst sinds 2 jaar 2 honden, ik vind het geweldig maar weet niet of ik het hierna nog eens zal doen. Voor de honden vind ik het geweldig en die doen het super samen maar ik weet niet of ik er zo geschikt voor ben, het is van te voren moeilijk in te schatten hoe het gaat en het is misschien ook afhankelijk van de honden. Ik heb gelukkig een probleemloze hond waardoor ik toch kan werken aan de probleempjes van nummer 2.

Zelf heb ik altijd meer dan 4 honden gehad, op een gegeven moment (na het houden van 2 pups uit eigen nest) had ik er wel 7 lopen. Alle 7 tegelijk uit gelaten, nooit een probleem geweest. Het is ook maar net hoe je er zelf instaat.
Elke dag naar de hei, met zijn allen in een fiatje 500, weleens gezien? Hier kon het, omdat elke hond respect voor de andere had. En ik weer respect voor hun had.

DJ kwam toen alle honden uit de roedel overleden waren. Ik zelf vind het maar niets, 1 hond, alsof mijn gezin dan niet compleet is. En voor de hond die alleen is, vind ik het ook veel gezelliger en zo kwam Sophie op ons pad. Vanaf het moment dat we samen (DJ en ik) naar Sophie gingen kijken, was het alsof die 2 altijd al bij elkaar waren geweest. Nu is DJ een hondje die graag op zich zelf is, maar hij had er totaal geen moeite mee dat Sophie na ons bezoek ook daadwerkelijk mee naar huis ging. In de auto gebroederlijk naast elkaar op de achterbank, no problemo!

Thuis was het idem dito, alleen ja, aan Sophie hadden we natuurlijk heel veel werk, van bf teefje naar een gezellige huishond, dat kon zij zelf in het begin niet aan. Maar nu na meer dan 1 jaar, wel en het is gewoon geweldig!
DJ heeft haar geholpen juist omdat hij op zich zelf is. Geen druktemaker binnen, en liet Sophie dus lekker met rust.
Het heeft DJ ook geholpen, en zo helpen zij elkaar. Net zoals wij mensen elkaar helpen, zo zie ik dat.

Ze gaan op vakantie met ons mee (ze zijn klein dus dat makkelijker dan grote) en vaak kan je huisjes huren waar je er 2 mag meenemen.
Je moet er alleen voor zorgen en erop letten dat je 2 honden hebt, die allebei een eigen karakter hebben en dus ook een eigen individu zijn. Dus de een heeft wellicht andere regels nodig dan de ander. Dat zie ik hier heel goed en daar moet je mee om kunnen gaan. Met Sophie gaan we heel anders om dan met DJ , maar dat heb ik gauw genoeg geleerd en heb natuurlijk de ervaring van een grote roedel. Dat scheelt denk ik, toch de helft.

Mocht er ooit eentje ontvallen, dan zal er altijd een tweede hondje bijkomen.

Veel succes met de overdenkingen en daarom wens ik je veel sterkte en wijsheid!!

wat ik me afvroeg bij deze, kan je dan best ook goed opletten dat je 2e hond geen gedragsproblemen heeft omdat dit kan overslaan op de eerste?
want als je tweede een herplaatser is, die hebben toch regelmatig een rugzakje, best een stabiele nemen dan?

olly heeft idd veel meegemaakt

maar je kan toch alleen maar pups krijgen van 8 weken of net wat meer bij de fokker?
en zelf weet ik niet of ik het aankan om een hond zindelijk te krijgen (zeker bij dit ras lastig, omdat het langer duurt voor ze zindelijk zijn)
en je moet middenin de nacht hem nog uitlaten
ze kunnen spullen slopen, zeker als ze aan het wisselen zijn van tandjes

ik denk dat ik dat niet aan kan.

maar ik zou graag een hondje willen van 7 maanden ongeveer.
maar dat is al veel gevraagd, er zijn maar weinig van dit soort rassen denk ik die zo oud zijn en als herplaatser worden geboden

ik doelde er niet op dat je een pup moest nemen met mijn bericht, vind het net super dat je voor een herplaatser wil gaan

ik vroeg me gewoon af of de raad van janine in 2 richtingen werkt en je dus best goed oplet wat voor hond je in huis haalt als je er al eentje hebt lopen

ik denk dat ik er zelf ook veeel meer moeite mee zou hebben om een pup op te voeden dan een oudere hond, het is een heel blanco blad dat je moet invullen en je mag geen fouten maken. Maar mijn voornaamste reden is dat ik graag een hond een tweede kans geef.

ik kijk bijna dagelijks op asielsites en ik ben er de laatste maand toch zeker 2 tegengekomen, dus ze zijn er
en is er anders geen italiaanse windhondenforum, of je kan kijken via de rasvereniging of er herplaatsers zijn.
Uiteraard moet je nu nog niet meteen gaan kijken als het pas voor binnekort is, maar je kan wel in de gaten houden hoe vaak er zo gemiddeld aangeboden worden.

Judith er zijn genoeg honden in het asiel die niet zindelijk zijn, je moet dat dan ook aanleren. Er zijn ook honden in het asiel die slopen, je moet dat dan ook afleren. 
Ook hoeft niet elke puppy te slopen en sommige pups zijn vrij snel zindelijk. Het wordt, naar mijn mening, voor een groot deel bepaald door manier waarop jij je pup opvoedt. Ook kan je, mocht je een puppy nemen, kijken wanneer de nesten gepland zijn, wij hopen zelf het liefst voor een nestje dat voor of tijdens een vakantie naar huis mag zodat je nog meer tijd kan besteden aan de opvoeding, socialisatie, etc. en anders zijn er ook nog vakantie-uren die op te nemen zijn. 

Vergeet ook niet dat je dat rugzakje van een asielhond toch wat kleiner moet gaan krijgen door je hond op te voeden en dat kan ook weer een hoop tijd in beslag gaan nemen.

Ik zeg niet dat adopteren slecht is, het is hartstikke goed, alleen een asielhond is echt niet makkelijker en kost ook niet minder tijd dan een puppy.

dat een asielhond echt niet makkelijker is (je komt nogal veralgemenend over) ben ik toch niet met je eens. Hangt van hond tot hond af, je hebt er waar je van dag 1 niets last mee hebt, maar je hebt er ook waar je idd werk in moet steken.

zelf hadden we meteen een heel rustige, zindelijke en kalme hond in huis met weinig extra opvoedwerk aan, wat bij een puppy wel anders geweest zou zijn. Nu wil ik niet zelf gaan veralgemenen door mijn eigen ervaring, maar ik weet dus wel dat het kan.

Het is aan judith om goed onderzoek te doen naar de hond en haar eisen.

Mijn vriendin die kline hondjes opvangt en waar Sophie dus ook vandaan komt, heeft er weer 2 in de opvang.
Het zijn echt smelthondjes en allebei komen ze uit de BF. De een als reu (en die is pas anderhalf) en de ander is een teckelteefje (een hele mooie!! maar wel met een oogafwijking) en zij is 5 jaar.
Die laatste is niet echt zindelijk, het reutje wel. (mocht iemand interesse hebben, pb mij dan maar even)

Maar ja, wanneer de hondjes vanuit de BF naar de opvang gaan en dan daarna weer naar een ander huis, dan kan het altijd voorkomen dat ze hun plasje weer laten lopen. Met Sophie heb ik dat de eerste dagen ook gehad, maar daarna niet meer.

IK had er 3 en moet nu ook eerlijk toegeven dat ik rustiger loop als ik alleen met Jentho loop. Als Elah er bij was hadden we altijd conflicten en gedoe en dan ging Jentho ook mee doen, ik kan het ook niet meer, kan die spanning niet meer handelen die dan door mijn lijf giert...

Ik zal dus zelf nooit meer voor meerderen honden kiezen, vind het nu beter om het bij een hond te houden...
IK heb het allemaal gedaan, liet er 3 tegelijk uit, maar de rust die ik nu ervaar geef ik niet meer op...
Dus in dit opzicht kan ik jouw gevoel echt heel erg goed begrijpen...

Ik volg dit topic even, want wij waren er laatst ook over aan het praten..

Vergis je niet , dat kan zomaar veranderen...
Ik liet altijd alleen mijn 3 honden uit, geen centje pijn....totdat mijn Mopshondje werd aangevallen door een grote Braird. Vanaf dat moment is alles veranderd, mijn hondje Elah wilde Odie beschermen en viel iedere grote hond die er aan kwam aan. Het is zelfs zo erg geworden dat Elah herplaatst is en nu bij mijn vriend woont, goddank, kan haar zo vaak zien als ik wil, maar hier op straat zijn er associaties en zodra ze hier is gaat ze weer in die modes...
Ik ben al een hele tijd lid en er zijn heel wat mensen die het verhaal van Elah hebben gevolgd, dus ook weten wat voor moeite we hebben gedaan om het weer goed te krijgen...en het is uiteindelijk niet gelukt...

EN dat met een hondje die echt met iedere hond door een deur kon, overal vriendjes had en iedere hond vrolijk tegemoet liep zonder wat voor agressie dan ook...
Ze had hier 10 honden waar ze niet meer mee kon, dus het uitlaten werd een vreselijke ramp, want 1 van die 10 kom je altijd wel een keer tegen...
Ze heeft zichzelf zelfs een keer uit haar halsband getrokken , zo agressief, en dat alleen omdat ze de buurhond aan wilde vallen....
Dus soms kan alles zomaar omslaan door een vervelende ervaring...Ik heb er van alles bij gehad, heb honderden euros betaald voor oplossingen en wat blijkt nu de oplossing te zijn??
Gewoon verandering van omgeving. Ze heeft weer die open onbevangen blik, is weer vriendelijk tegenover iedere hond, heeft geen issues daar met de honden uit de buurt, ze wordt soms zelf uitgelaten samen met een andere hond....niks meer aan de hand..

Misschien negatief verhaal, maar het geeft maar aan hoe het soms om kan slaan...

Wij hebben twee honden. En er zijn een hoop dingen die ik in de toekomst anders zou doen. Pas een tweede nemen als de eerste stabiel en oud genoeg is. Mijn honden schelen maar een half jaar. Ze nemen vrij snel gedrag van elkaar over. Dat is leuk bij goed gedrag, maar niet bij verkeerd gedrag.

Alle praktische bezwaren vind ik om het even.

olly is nu 3 jaar.
stel ik neem een windhondje van 7 maanden, dat verschil is toch goed?

olly is zelf... jah... ik heb hem onder controle zegmaar.
hij wil wel eens niet luisteren onder het wandelen, maar hij is vergeleken met vroeger erg verbeterd.
zijn angst is ook velen malen minder geworden.

maar kan je pas een 2e aanschaffen als je hond niet bang is of wat dan ook? (misschien een beetje ene stomme vraag :'))

Judith, er zijn geen stomme vragen
Mira heeft angstagressie. Wanneer we haar alleen hadden was dit wel te handelen en viel het ook eigenlijk helemaal niet zo op. Met Spencer erbij waande zij zich heel sterk, haar reu zou het immers toch wel voor haar opnemen. Daardoor werd zij steeds 'onhandelbaarder'.
Ik zou zelf nooit een tweede hond nemen als de eerste angstig is. Of ik zou een oudere herplaatser nemen, die heel stabiel is. Spencer is, net als Mira, een herplaatser, en maar een half jaar jonger.
Zelf zou ik dat niet meer doen.
Ik kan natuurlijk vanaf hier niet beoordelen hoe stabiel Olly is. Dat is iets wat jullie zelf het beste kunnen inschatten.

wat versta je onder stabiel? want dan kan ik idd wel een beetje inschatten of olly stabiel is.

olly kent de grenzen, en weet wat mag en niet.
het is alleen dat hij snel schrikt van alles (hij is bang voor sleutels, maar vuurwerk is ie niet bang voor :S)
nah.. sleutels... hij is er niet echt bang voor, maar hij blijft er toch wel een beetje bij uit de buurt zegmaar. niet dat als ik de sleutels pak en olly een meter achteruit springt (wat in het begin zo was)

Ik heb zo af en toe een logeerhond.
De 2 vullen elkaar goed aan, hebben een goede rangorde verdeling.
Maar dit geeft mij wel de keus dat ik niet voor een 2 e hond zal kiezen.
Ik vind dit erg vermoeiend, want het zijn echt 2 kleine kinderen die je in de gaten moet houden. Ze zoeken allebij wel rust. Maar willen ook spelen, en soms gaat het niet. De ene hond is erg enthousiast als er bijvoorbeeld visite komt. Je moet alles in de gaten houden, en door de enthousiastme vliegt er wel is wat omver. De enthousiaste hond is niet van mij. Ook merk ik aan sem dat hij minder goed luisterd. Hij is veel meer geconcentreerd op de andere hond. Het lukt mij wel om hem wel te laten luisteren. Maar zonder een hond erbij gaat het toch wat beter. Sem is meer gericht op mij zonder hond.
Zou iemand beter kunnen adviezeren om het bij 1 hond te houden. Bovendien vinden honden het heerlijk om persoonlijk alleen aandacht te krijgen.

Wij hebben sinds 4 wk een pup erbij en moet eerlijk bekennen dat ik me weleens afvraag waar ik aan ben begonnen

Het is duidelijk een stuk chaotischer hier in huis, 2 honden die blaffen en elkaar nog meer aanzetten tot blaffen.
Opletten met eten geven, aandacht goed verdelen, komt ook omdat we de oudste extra aandacht moeten geven ivm jaloezie.

Buiten lopen is met twee ook onhandiger, opletten op twee honden is lastiger dan op een. Als ik Jessie roep komt zij gelijk, Eli niet die rent stug door, maar dat gaat goed komen op curses.

Maar aan de andere kant, ze spelen leuk samen, zo leuk om te zien hoe ze samen stoeien op de bank. Ze liggen lekker bij elkaar, dus dat is weer erg leuk.

Maar moet eerlijk toegeven dat ik twee honden echt veel drukker vind, komt natuurlijk ook omdat het een pup is, straks is alles weer makkelijker.

Judith, onder stabiel versta ik een hond die vrij en open en sociaal, zonder gedragsproblemen/ probleempjes.

olly is sociaal, doet geen vlieg kwaad.
alleen de angst is bij olly wat lastig, maar verder geen echte gedragsproblemen

Als de angst geen problemen veroorzaakt en hij verder sociaal is en opgevoed dan is hij stabiel lijkt me. Groen licht

Hoi

Ik zal eerlijk zeggen, dat als ik had geweten hoe het zou gaan zoals het nu bij ons gaat, ik geen 2de hond erbij had genomen.
Voor een groot deel ligt dit aan het gedrag van de jongste hond.
Het valt mij heel zwaar... Het kost mij veel energie, die ik niet altijd meer heb.

Tuurlijk zijn het allebei mijn schatten, en zijn ze samen heel leuk, lekker spelen en tegen elkaar aan slapen.
Echte maatjes.

Maar...Ik vind persoonlijk 1 hond gewoon net een stukje makkelijker. Makkelijker met het uitlaten, bij mensen op bezoek gaan en om mijn aandacht aan te geven.

Dit zal voor ieder mens erg verschillen. En ik denk als je 2 stabiele honden hebt, dat het dan wel een stuk relaxer zal zijn dan in mijn geval.

Succes met jullie keuze!!

Ooit 2 honden tegelijk gehad.Ze konden het goed met elkaar vinden,maar spelen deden ze niet lang en vaak met elkaar.Een ieder had zijn/haar eigen speelkameraadjes buiten.Zelf uitgekozen dus.
Wel rekende de teef op de reu,om haar uit de problemen te houden.Als ze loops was.

De reu was een Doerak en de teef was altijd dicht bij ons te vinden.Dus die combi was prima.Maar waren ze beiden als mijn reu geweest had ik buiten toch echt ogen en oren op mijn rug moeten hebben.
De teef is als pup bij ons gekomen en het luisteren werd makkelijker.De volwassen hond luisterde prima en de pup hobbelde vrolijk mee.Dus b.v komen geen probleem om aan te leren.De reu heeft veel van de opvoeding op zich genomen dus dat was handig. Daar hij zelf goed was opgevoed.
De reu had een heel andere manier van omgang nodig.En ondanks dat er altijd eerst een naam  werd genoemd als er wat van de reu werd gevraagd,ging de teef, die zachter van aard was,maar uit voorhand zitten terwijl zij niet werd aangesproken.

Ze werd er dan onzeker van.Zij was immers al bij ons in de buurt.

De opvoeding van de tweede hond liep voor ons makkelijker,maar of de honden het erg hadden gevonden om alleen bij ons te zijn,valt zeer te betwijfelen.
Toen de reu overleed was de teef toch erg blij met de aandacht alleen en vond het wel zo makkelijk dat ze wist aan wie er wat gevraagd werd.Ze werd zekerder van zichzelf.
De twee honden vulden elkaar aan voor ons als combinatie.
Nu hebben we een hond met het karakter van onze 2 eerste honden samen en dat bevalt prima.
Voor ons hoeft er geen tweede hond bij.Hij is buiten altijd tussen de honden en kan zijn eigen speelkameraden uitzoeken en als hij binnen is vindt hij de rust  en de aandacht heerlijk.
Hij is wel alleen,maar beslist niet eenzaam.

We trekken er samen op uit op de fiets.Kan met twee ook maar ik zou het niet graag doen en volgens mij is het wettelijk gezien ook maar zozo.
Hij kan bijna overal met ons mee ook waar twee of meer niet gewaardeerd zouden worden.Gewoon teveel van het goede.Dus altijd bij zijn roedel.

Een tweede hond of meer is dus afhankelijk denk ik ook wat je zelf je hond kan bieden.
Woon je achteraf en ziet hij/zij bijna nooit soorgenoten en ben je te druk om iets met je hond te ondernemen , kan het juiste maatje een aanwinst zijn.Maar mocht hij /zij altijd met je mee,maar moet nu thuisblijven omdat het dan teveel wordt is dat denk ik een slechte ruil voor de hond om een voorbeeld te noemen.
vr gr

Toch, als ik terugkijk op mijn roedel van 5 (soms 7) en die liet ik allemaal tegelijk uit, dat ik gewoon op straat liep alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Ik bedoel, ik heb er nooit bij nagedacht of het nu wel of niet goed zou gaan. Honden gingen allemaal tegelijk mijn auto in (fiatje 5) en hup naar de hei. Of het laatste rondje in de buurt. Honden gingen thuis goed met elkaar om, met de andere dieren die we hadden gingen ze goed om, ik bedoel.......ik stond er ook gewoon in alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En dat is nu net waar het aan ligt! Ik had nooit problemen onderling!

Soms denk ik weleens dat het vroeger toch wat makkelijker ging allemaal. Nooit bij stil gestaan of het wel zou gaan met de andere hond, nooit over nagedacht of ik ze wel allemaal kon uitlaten.
Het lijkt alsof ik gewoon mijn verstand op nul had staan, ik maakte mij van te voren dus geen zorgen. en dat is nu net wat ik hier wel lees.

Ik denk dat men te veel zorgen maakt om niets, en of dat nu komt omdat de tijd anders is (wat ik zelf niet geloof) of dat men zich dat laat aanpraten (want dat gebeurd zeker wel) of dat er in de mens zelf geen zelfvertrouwen meer zit. (en dat geloof ik zeker!)

Ik zie het nu aan mijzelf, DJ kan een draak zijn buiten, maar soms ook niet. Ik heb nu mijn eigen methode ontdekt en dat gaat wonderbaarlijk goed. Ik maak mij verder niet meer druk om de dingen en sta er open in.
Als het aan mij zou liggen, dan komen er nog 2 honden in huis, maar dat vind mijn man niet zo goed, dus doen we dat ook niet. Maar ik zou er geen moeite mee hebben, ik zou mij er ook geen zorgen om maken.
Ik zou, net zoals vroeger, gewoon lekker gaan wandelen met zijn allen. Een open mind doet al heel veel met een mens en zelfvertrouwen ook!

maar kan 2 reutjes ook? (vast wel)
olly is gecastreerd. graag zou ik een gecastreerd reutje willen... als dat kan ^^

maar 2 gecastreerde reutjes kan wel? dat er geen ruzie komt over rangorde etc?

Hier in het asiel zou een perfect hondje zitten voor jullie, kruising, supermooi en ziet er echt een schattje uit, ze is nog jong maar geen pupy meer

Zo zat ik 15 jaar geleden met hetzelfde dilemma.
van 0 honden naar 1 hond is al een grote stap, je 'commit' jezelf plots aan een super leuk levend wezentje, dat betekend zorg en aandacht en daar moet je andere dingen voor laten. Behalve dat het wat extra kost, tja dat komt er gewoon bij voor al die liefde die je ervoor terug krijgt

Toen ging ik van 1 naar een 2e hond, en tja had ik even geluk, een reutje en een teefje dat bleek super prima met elkaar te gaan. Uitlaten geen probleem, geen probleem in de roedel etc.

Tja, toen wilde ik zelf beginnen met een nestje puppies, en bleef er wederom weer 1 plakken en toen kwam er weer een nieuwe pup bij.

Om het maar kort te houden, ik fok nu op zn tijd dwergkeespupjes, en ik ben gezegend met 5 honden en met pups erbij, zijn we soms met zn 8 of 10en

En of ik nu thuis blijf voor 1 of 5 ach..ik hou er zo van
Vakantie? Ik vraag iemand op het huis te passen en de honden
Maar wat is rustig? Ik zeg neem niet meer dan 2 honden, prima uit te laten, en bij een oppas onder te brengen.

Succes!

Wij hebben 3 grote honden ...en nu een pup van 12 weken een old englisch mastiff...veel werk...omdat het pup is , maar mijn twee andere honden zijn stabiel en rustig en dat neemt de pup ook over...ik vind het heerlijk en gezellig...en ja het is wel zo dat als je gaat wandelen dat het erg roedel gedrag is dus versterkt elkaar en niet op een leuke manier....ik wandel veel met ze aan de riem , en neem vaak elke hond even appart een speciale tijd met de baas zeg maar....maar geloof ook dat 1 hond heerlijk kan zijn!!!!

Ook periode van 4 honden gehad 2 goldens een newf en een ier en samen wandelen aan de riem ging prima ook als er andere honden langs kwamen. Voordeel hier is dat ze meer los kunnen dan vast maar ook als het moest .... helemaal geen problemen. 
Begonnen met 1 toen voor haar er 1 bij. En je ziet eindigden met 4 en niet al te kleine. Toen onze ier in aug. stierf voelde het zo leeg vandaar toch eerder Luna in huis ... geen minuut spijt.