Met de staart tussen z'n benen...

Hij rent denk ik in paniek weg en is je kwijt geweest. Daar heeft hij al veel stress van. Je zou er voor kunnen kiezen om deze paniek te belonen. Je bevestigd dan dat het inderdaad heel eng was dat hij je kwijt is geweest. Voor honden die zomaar weglopen kan dat helpen. Ik zou dat in dit geval niet doen. Je hond rent niet weg om ongehoorzaam te zijn, maar uit angst. Het zou idealer zijn als hij uit angst naar jou komt uiteraard. Maar daar kan aan gewerkt worden.

Honden pikken heel goed jouw angst op, dat ruiken ze, dat zien ze aan je. Ik kan begrijpen dat je die angst ook voelt. Wat voor jou net zo goed helpt als voor je hond is in flink tempo wandelen. Je kunt hem dan aanlijnen en samen een stuk in goed tempo lopen. Daarbij goed letten op je ademhaling. Rustig en via je buik. 

Wat ik dus zou doen is als hij terug komt, hem alleen aanlijnen, dan in flink tempo gaan wandelen en als je zelf kalm bent en je hond is kalm dan kun je samen wat gaan doen. En belonen.
Na een stukje lopen, kun je ook samen wat opdrachtjes gaan doen. Op een bankje laten springen, over een boomstam, zoekspelletjes enzovoorts. Letterlijk even je zinnen verzetten voor allebei.
Dit soort spelletjes zijn ook goed om tussendoor gewoon te doen, samen werken versterkt je band erg.

en nu zit ik te wachten of ik deze heren nog tegenkom....in geen velden of wegen te bekennen...

@ margje , in flink tempo rond stappen gaat een beetje moeilijk met ook nog een kinderwagen, maar ik snap wat je bedoelt, ik probeer in  'misleidende 'situaties net even interesanter te zijn voor beau, en hij boekt in dat ook vooruitgang, 2 dagen geleden kwam ik een vrouw tegen ook met een golden reu, beau en deze golden kenden elkaar al, ik wilde dat beau even naast me kwam zitten, en deed dat vervolgens ook keurig, mijn beloning was een stukje kaas, die andere golden begon tegen me op te springen en was erg opdringerig, beau was hier zeker niet van gediend, en deze golden heeft een standje gehad, ik vond het belangrijk om beau even te testen m.b.t zijn zekerheid, ( dus het was een bewuste actie )ook omdat hij wel eens aanvaringen heeft gehad, dat stukje kaas en het feit dat ik dat met hem deelde was voor beau erg belangrijk.

Even een up-date m.b.t beau zijn angst van de terrein wagen van de gemeente...
 Vanochtend een wandeling gehad en in de verte zag ik de auto staan, beau aangelijnd, en toevallig liep er een vrouw bij me met ook een golden, deze reu liep los, gewoon gedaan alsof er niets aan de hand was, en al wandelend heb ik deze vrouw uitgelegd wat mijn bedoeling was, zo kon het begrijpen en bleef bij me met haar hond, die ook als zelfverzekerd overkwam en geen angst kende voor deze auto,aangekomen rond de auto gelopen , was beau erg huiverend,heb de auto meerdere malen aangeraakt,erom heen gelopen, lekker enthousiast gedaan ( mannen zullen wel gedacht hebben... ) , de heren zaten koffie te drinken, en heb gevraagd of ze het raampje open wilden doen, even het verhaal aan de heren voorgelegd, blije kreten klonken er uit de auto, die andere golden reageerde heel verbaasd en sprong tegen het portier op, beau er ook bij en al kwispelend kwam er  een 'ontdooíngsproces op gang.....heb beau uitbundig beloond, en ik was trots op hem !

Sorry voor mijn leeg berichtje, was je topic aan het lezen en heb perongeluk op reageren geklikt. Sorry!!

dank je wel maxine !

supergoed dat je dit kon doen


Ik zag dat ik je vraag niet beantwoord had trouwens. Lola was al volwassen, maar voelde zich gewoon nog niet zeker van zichzelf, ze was fris uit een asiel waar ze jarenlang zat, vandaar dat ze voor vanalles schrok en zich gewoon nog niet veilig voelde.
Of het met jouw hond met puberteit te maken heeft durf ik niet te zeggen. Hormonen en in een andere levensfase terechtkomen kan denk ik best wel iets met tijdelijk extra angsten of ineens ergens van schrikken te maken hebben.

@ dobry....ja, ik ben een stapje op weg in de goede richting wat dat betreft...!
Moet nu er nu wel extra met m'n neus er op blijven zitten, want meneer heeft last van zijn pubertijd...
Avond wandelingen zijn drama, constant stil blijven staan, ruiken horen, makeren, trekken aan de lijn, kont tegen de kribbe gooien, het enige wat helpt is met flinke pas door lopen, kort aan de lijn, hij heeft geen tijd om te fixeren, en heb ik volledige aandacht....
In het losloop gebied, heeft hij nu tweemaal de kuierlatten genomen, wel in het zicht gebleven , maar voor mij not done...dus als 'straf' aanlijnen, moet consequent blijven nu...
Verbaasde blikken en vragen van andere hondenbezitters die je in de loop van de tijd heb leren kennen, waarom zit beau aan de lijn ? Hij heeft straf...