En de oplossing is... die ellendige flexi!

Zoals sommigen van jullie waarschijnlijk wel weten heeft Karel echt een pleurishekel aan wandelen. Hij loopt altijd wel mee hoor, maar het moment waarop de ingang van de flat weer in zicht is begint het favoriete deel van zijn wandeling. Loslopen vindt hij daarentegen wel weer een feestje, maar hier in de stad is dat geen optie en ik kan ivm mijn gezondheid niet vaak naar het bos ofzo. (wel gaan we regelmatig naar mijn ouders en daar kan hij heerlijk loslopen. Geen zorgen daarover dus. )

Vroeger, toen Pepijn er nog niet was, liep ik meestal met hem aan de flexilijn. Dat vond hij toen "wel leuk", maar toen was hij sowieso nog een stuk energieker. Sinds Pepijn er bij is gekomen gebruik ik enkel nog gewone leren lijnen, want dat gehannes met twee flexi's zag ik niet zitten. Ik heb nooit het idee gehad dat dat de reden was dat hij het wandelen stommer is gaan vinden. Dat ging eigenlijk heel geleidelijk aan en was voor mij meer een reden om naar zijn gezondheid te kijken waar nu, na veel heen en weer gesleep tussen dierenartsen, ook aan gewerkt wordt.

Met Pepijn liep ik al af en toe een aparte wandeling omdat het erg lastig werd om tijdens de wandeling zowel Pepijn als Karel tevreden te stellen. Toch merkte ik dat Pepijn steeds onrustiger werd tijdens de wandelingen en dat Karel vervolgens weer op zijn zenuwen werkte. Toen heb ik ze tijdelijk nog meer apart uitgelaten, maar dit werkte voor mijzelf weer niet goed. En toen dacht ik terug aan die flexilijn die ik aan de kapstok had hangen... en dat bleek de oplossing. Ik moest me er wel even overheen zetten, want het laatste jaar heb ik nogal wat aanvaringen gehad met baasjes met meerdere honden aan flexi's die het leuk vinden om hun honden met die van mij te laten spelen terwijl ze vast zitten. Ik heb al de nodige ruzies gehad wanneer mijn honden weer eens verstrikt zaten in de lijnen van anderen nadat ik nadrukkelijk had gevraagd of ze hun honden kort wilden houden. Maar toch maar geprobeerd en vanaf het eerste moment dat ik Pepijn aan de flexi deed kon hij veel meer zijn ei kwijt tijdens de gewone wandelingen. Heerlijk rondsnuffelen en wat rondhuppelen terwijl ik 10 minuten lang samen met Karel een grasspriet stond te bestuderen en op de stukken waar dat niet kon liep hij braaf mee terwijl de flexi op de "korte-lijn-stand" stond. Ik kon ze gewoon weer samen uitlaten, heerlijk!

Karel vond het wandelen nog steeds niet leuk, maar ja... dat was inmiddels normaal geworden. Thuis rende hij nog wel gewoon lekker rond (grote woonkamer) en had hij nog wel gewoon veel schik. Ik wist niet zo goed wat ik er aan kon doen om de wandelingen leuker te maken voor hem. Wat ik ook deed, het interesseerde hem geen biet.

Nu zat hij de laatste dagen weer eens niet zo lekker in zijn vel. Waarschijnlijk wat buikpijn... Hangen, hangen en nog eens hangen en één keer per dag een opleving van een half uur. Als ik met hem probeerde te spelen, kroop hij met een zucht bij me op schoot en ging hij weer verder met hangen. Vervolgens voelde ik me daar ook weer ellendig door, want ik wil het voor hem oplossen en ervoor zorgen dat hij weer mijn gekke, vrolijke draak is.

Vanochtend stond ik voor de kapstok om de lijnen te pakken en toen zag ik, verscholen onder Karels winterjas, nog een oude flexilijn hangen... Tja, zou dat misschien helpen? Wie weet... Maar ik wilde Pepijn ook graag aan de flexi laten lopen, want hem doe ik momenteel echt tekort met een ronde aan de korte lijn. Dan toch maar met twee flexi's gaan lopen hannesen? Nou ja, toe maar dan.

Dus ik naar buiten met de teckelmeneren. Het is eerste stuk moeten ze sowieso kort gehouden worden, want dan lopen we langs de weg en moeten we een fietspad en een drukke weg oversteken. In het park haalde ik de remmetjes eraf. Pepijn huppelde meteen het gras op. Karel had het in eerste instantie niet door, maar ineens leek het kwartje te vallen en huppelde hij blij en al kwispelend het veld op. Mijn mond viel bijna open van verbazing. Ik wist niet wat ik zag. Dat klinkt voor de meesten hier waarschijnlijk heel gek, maar dit had ik al zeker bijna een jaar niet meer gezien: een Karel die blij was tijdens de wandeling zonder dat we leuke mensen of hondjes tegen kwamen. Een Karel die gewoon blij was om te wándelen!

Ik moet toegeven... het is níét handig... dat lopen met twee flexilijnen. Twee van die enorme dingen in je hand. Het is net alsof ik loop te vliegeren. Ik heb denk ik wel 5 keer in de knoop gezeten en mijn benen zaten minsten 3 keer verstrikt in de lijnen. (eentje heeft ook zo'n ellendig koort ipv een plat lint, die wordt dus zeer snel vervangen voor een ander exemplaar) Maar oefening baart kunst merk ik al, want ook bij de 2 volgende wandelingen heb ik ze meegenomen aan de flexi en ook toen was Karel een vrolijk mannetje en probeerde hij niet bij iedere afslag mij over te halen om terug naar huis te lopen.

Inmiddels liggen ze weer allebei voor pampus op de bank, maar dit keer is Karel móé en dat is een zoveel beter gevoel. Zowel voor mij als voor hem denk ik. Ik ga denk ik het wandelen met de gewone lijn en de flexi afwisselen, want op drukke momenten is het m.i. echt niet handig om met twee flexi's te lopen. Maar als dit bijv. 3 keer per dag zo zou kunnen en hij daar zo gelukkig van wordt... dan ben ik meer dan blij! Ik had echt nooit verwacht dat ik dit zou zeggen, maar: lang leve de flexi!


PS: sorry, enorm verhaal. Ik kán gewoonweg niet kort en bondig schrijven.

Ok, ik zie nu mijn post en hij is echt belachelijk lang. Nou ja... sorry daarvoor dus. Kan er echt niets aan doen, is een afwijking van me.

Hier lopen we met 3 flexi's :-p Maar super dat hij nu enthousiaster is tijdens de wandeling! Het went wel met 2 flexi's , oefenen oefenen en oefenen.

ik loop hier ook met drie flexi,s hahahaha

Had wel zin om iets te lezen hoor
Ik haat flexi's, maar ben blij voor jou en Karel met de hervonden drive!

Zoals je al zelf schrijft, "oefening baart kunst."
En dat Karel het geweldig vindt, is alle moeite toch waard?!

Fijn dat ze de flexi leuk vinden en dat ze daardoor beide tevreden zijn..

En het lijtk op het oog een lap tekst maar je leest er heerlijk doorheen.. Je kan zo een boek schrijven hihi

Ik gebruik voor lange wandelingen waar Cody vast moet ook altijd de flexi...

Heerlijk, hij snuffelt ergens, ik kan doorlopen. Hij loopt me weer voorbij, gaat snuffelen, ik kan doorlopen. Met de gewone riem moet ik altijd blijven wachten. Cody kan lekker over t gras, en ik kan op t pad blijven lopen. Kortom, geen poep onder mijn schoenen.

Ik snap alle redenen heel goed hoor, dat een flexi niet goed is. Je leert je hond trekken, lijnen kunnen gevaarlijk snijden en in elkaar raken. Klopt helemaal. Maar als jij er als baas goed mee omgaat, en je een hond hebt die rustig mee kan wandelen (dus niet een keiharde sprint ineens trekt en dan plots aan t einde van de lijn is en een opdonder krijgt) vind ik het een enorm handige riem.

Fijn dat t ook voor Karel toch een goede oplossing blijkt te zijn.

Heel herkenbaar hoor.
Ik mijn heren aan een koppelstuk en dan aan de flexi.
Ook kan ik zo dat koppelstuk aan een looplijn doen.
ZE hebben voldoende ruimte om de plassen en te poepen ,want dat koppelstuk is ongeveer een 35 cm elk stuk.
Het scheelt een heel hoop gehannes met 2 flexi's.
Als je honden beide ongeveer even hoog zijn is het een goede optie .

Haha, het is heel onhandig, ik weet het... Ook ik liep (en nog steeds af en toe ) te zeuren over die vreselijke flexi's (het zijn ook wel echte ondingen, daar niet van), maar ik moet zeggen dat ze af en toe toch wél handig zijn  Kobus kan bijvoorbeeld sinds een tijdje niet meer loslopen hier in de buurt Hij kent het nu hier en weet de weg naar huis, dus heeft hij ons niet meer "nodig" en hoeft ie ons niet meer in de gaten te houden vindt ie (oftewel: hij gaat totaal zijn eigen gang en dan zien we 'm een half uur niet meer terug ). Op onbekend terrein gaat het meestal wel goed en dan kan ie gewoon los, maar hier gaat ie dus aan de flexi, want hij heeft het wel nodig om lekker te kunnen rennen en een beetje "vrij" te zijn Dus hoewel ik vaak heel onhandig sta te hannessen met dat stomme rotding, is het wel een uitkomst af en toe  

Hier ook een flexi, werkt geweldig.
Op plekken waar het kan op de 10 meterstand...., en zodra het niet kan 1 keer zeggen 'Misty staaaaaa'..., remmetje er op en mevrouw loopt keurig (voor zover ze dat kan) naast.
Ze begrijpt heel goed het verschil tussen wel of geen rem en zal ook niet proberen door te lopen als de rem er op zit.

Inderdaad met twee is het wel eens gehannes, als de buur dame bij ons is lopen ze ook allebei aan de flex, maar goed oefenen en zo af en toe een partijtje touwtje-springen 

Ik heb wel altijd de leren riem door het handvat en nog een keer om mijn pols, want met zere vingers die kast van de fles houden als er per ongeluk eentje vooruit schiet, is niet te doen voor mij...., en zo kan ik de flex gewoon loslaten, maar zitten ze altijd nog vast 

Haha ik ben niet de enige hier dus!

Respect voor de mensen die met 3 flexi's lopen... Ik zou gek worden denk ik.

Zo'n koppelstuk heb ik ook aan gedacht, maar ze bewegen zich allebei zo anders dat ik ze dan ook liever allebei helemaal hun gang laat gaan en dat zou door zo'n koppelstuk toch wat beperkt worden.

@ Iris: Hééél herkenbaar. Als Karel niet aan de lijn had gezeten was hij hem vanmiddag ook terug naar huis gepeerd. De tijd van de knallen breekt weer aan en toen we bijna thuis waren ging er een klappertje af. Als het aan Karel had gelegen was hij direct in rechte lijn over 2 drukke wegen naar huis gerend.

Ik loop bijna tlijd met de flexi als ze mogen snuffelen Maaaaar het is idd wel een gedoe, zeker in het begin. Begin er nu handig in te worden

Net weer gaan lopen met twee flexi's, maar in het donker is momenteel toch een moeilijkheidsgraadje te hoog voor mij haha. Ik houd het maar even bij de wandelingen overdag en dan 's avonds weer aan de gewone lijn.

's Avonds doe ik ook korte lijnen omdat ik de touwen van de flexi's niet zie Geraak je dan in de knoop dan duurt het wel heel lang eer ze uit de knoop zijn

Een flexi is niet ellendig, dat maken de mensen er van, gelukkig ben je er blij mee...... lekker gaan wandelen

Hier loop ik ook soms met 2 flexi's zeker als ze samen gaan wandelen dan is het niet te doen met een korte lijn dan gaat de ene daar snuffelen en de andere aan de andere kant en dan sta jij er tussen

ik loop ook met 3 flexi's maar heb wel kleine handvatten ,als je toch dat koord moet vervangen voor een andere moet je daar op letten , ook heb ik 3 verschillende kleuren , dat werkt net ff prettiger om ze uit de knoop te halen na een ontmoeting met bevriende hondjes dán zitten ze nl wel in de knoop , tijdens de gewone wandeling ben ik gewoon constant aan het haken en breien haha , ach dat houd mij ook weer bezig .

Als het voor jou en je mannen werkt, prima toch!

Mijn man zweert erbij, ik kan er totaal niet mee overweg.

de kleinste moet je ook niet nemen , ik heb de tweede maat ,ook voor Lady , die is 4.5 kilo , Roxy is 4.9 kilo en Gentle is 8.6 kilo ,
maar volgens mij kunnen ze meer hebben , het staat op de verpakking , helaas heb ik die niet meer .

Als ik met de flexi loop knoop ik die met een gewone riem om mijn middel. Als je dat met de braafste doet, heb je twee handen om de andere flexi om de "stationaire" manouvreren.