Spike 27-08-2012 †

Alweer zo'n 2 jaar geleden dat ik iets van me heb laten horen, misschien kennen sommige me nog..

Spike, mijn maatje, sinds begin Oktober 2009 bij me, heeft ons gister abrupt verlaten..

Sinds Oktober 2011 woonde hij bij mijn ex partner omdat zoals jullie misschien nog wel weten niet alleen thuis kon blijven, en toen mijn partner en ik uit elkaar gingen zagen we geen andere uitweg dan dat hij hem meenam naar zijn ouders die zeeën van tijd hebben voor hem.

Maar gister, wegens ziekte van mijn ex-schoonvader was Spike voor een paar weekjes bij een oom en tante logeren. Ze zijn er zoals elke dag mee wezen wandelen. Spike rook wat en snuffelde in een hegje, maar achter die heg, zat een hekwerk met een jachthond.
Zo nieuwsgierig als Spike is steekt hij zijn hoofdje door de heg...............
En toen was het al te laat, Spike is gegrepen door de hond en op slag dood.
Hij is meteen naar de dierenarts gegaan, en van daar uit is hij vandaag opgehaald naar het crematorium in Roermond. Hier zal hij donderdag gecremeerd worden..

Ik wil heel graag naar hem toe, om nog afscheid van hem te nemen. Maar wat vinden jullie? Mijn schoonouders werd het afgeraden, omdat hij best toegetakeld is, zijn nekje en zijn buikje liggen open.
Maar ik ben zo bang dat ik spijt krijg als ik niet ga.
Help me, hoe ga ik met dit verlies om?
Ik weet echt niet wat te doen.....

Veronique...wat een klap. Leef echt met je mee.

Persoonlijk zou ik gaan, maar dat is mijn mening, hem zo zien maakt het afscheid tastbaar, is confronterend, maar voor mij wel nodig voor de rouw...

veel sterkte voor je, het is totaal buiten je machten om gegaan, dat wringt nog heel lang...probeer aan de goede tijd te denken...die nemen ze niet af

Als jij graag wilt gaan kijken, dan zou ik dat zeker doen. Het is belangrijk om naar zulke gevoelens te luisteren, zeker in tijden van afscheid nemen.
Je kunt vast vragen of ze de wonden van Spike willen toedekken. Aan jou de keuze om ze al of niet te willen bekijken.
Ik wens je heel veel sterkte met je verdriet en bij het afscheid nemen.
Rust zacht Spike.

Ik ken je nog zeker, wat een enorme schok is dit. Volg je gevoel, denk goed na of je hem wilt zien zoals hij er nu uit ziet. Het zal je altijd bij blijven hoe hij er uit zag, ik kan niet voor je bepalen wat je het best kan doen. Ze kunnen dieren ook opbaren als het ware, ze kunnen hem mooi neerleggen met een dekentje er over bijvoorbeeld. Denk heel goed na, het is een keus die maar eens gemaakt kan worden.

Ik wens je heel veel sterkte toe, het is een heel groot verlies, zo plots dat het niet te bevatten is. Spike leeft voort in je hart en herinneringen.

Ik ken je niet maar wat een schok! ik vind het echt heel erg voor je. Als ik in jouw positie was zou ik toch alsnog gaan. Als is het alleen maar zijn snoetje die je ziet, als het alleen maar een klein stukje van 1 van zijn pootjes.... Dat maakt naar mijn inziens weinig uit (zou zelf liever niet het "gehavende" willen zien maar wel iets waarvan jouw hondje echt nog jouw hondje is!).. áls je maar waardig afscheid van hem kan nemen.

ik vind het echt heel erg voor je dat het zo moest lopen! Heel veel sterkte!

Pfff wat verschrikkelijk!
Ik zou zeker gaan, desnoods kan je aan het crematorium vragen of ze een kleedje over hem heen leggen zodat de wonden niet heel zichtbaar zijn voor je!
Maar zo kan je tastbaar en waardig afscheid van hem nemen.

Heel veel sterkte de komende tijd...

Wat erg !
Je moet doen wat jij wilt wil je hem nog zien moet je het doen anders krijg je er spijt van als je het niet wilt moet je het ook niet doen !
Heel erg veel sterkte !

Bah, wat vreselijk....
Heel veel sterkte!

Hoi,

Ik heb het niet gedaan toen Janouk in onze vakantie overleed, maar achteraf had ik daar spijt van omdat ik er heel veel moeite mee heb gehad om te accepteren dat hij echt dood was. Iedereen raadde het mij af, hij was al een paar dagen dood en had een buik OK gehad. IK ben daarin mee gegaan maar ik denk dat ik toch had moeten gaan kijken.

Sterkte,

Mireille

Wat verschrikkelijk en afschuwelijk.

Denk dat naar je gevoel luisteren nu best moeilijk is, daar er nu zoveel emoties bijkomen dat het volgens mij heel moeilijk is om diep van binnen te komen om antwoord te krijgen wat juist voor je is.

Zijn nekje en buikje zijn goed aangetast, geef je aan. Begrijp dat hij aan zijn kopje geen ernstige verwondingen heeft? Denk dat als er een dekentje overheen ligt je niks van zijn verwondingen ziet. Mocht je voor de keuze gaan om wil te gaan, zou ik persoonlijk er opstaan dekentje. Want dat beeld van verwondingen zal bij mij eeuwig op m'n netvlies blijven staan, denk ik.

Was altijd heel bang om de dood te zien. Daardoor altijd afscheid van mensen genomen toen ze nog in leven waren. Zelfs m'n oma kon ik niet aan om opgebaard te zien.
Tot mijn hondje vorig jaar overleed, thuis laten inslapen en in haar mandje de nacht nog zo bij ons doorgebracht. Geen angst, maar oh wat fijn dat ik nog even tegen haar kon praten...keihard kon huilen etc...Het gemis en verdriet is er niet anders om, maar zo blij dat wij het zo gedaan hebben en zou achteraf op dat vlak het ook niet anders hebben willen doen.
Als je gaat, neem ook de tijd die voor jou goed is om afscheid te nemen.

Wens je heel veel sterkte toe.

ik zou zeker wel gaan. De mensen van het crematorium zijn hartstikke lief en zoals al eerder gemeld; ze doen echt hun best om je hond zo mooi mogelijk op te baren. Zeker als je dit ook even aangeeft.

Heel veel sterkte!

Jeetje wat verschrikkelijk ,ik wens je heel veel kracht en sterkte Veronique !
Rust zacht kleine Spike !

Véronique.. wat erg. Zo'n vlug einde van Spike zijn leventje... Maar ook voor jullie allemaal...Jij..je ex...schoonouders en grootouders... Wat kan het lot toch zwaar toeslaan.

Mij ons is ook ooit een jong poesje zomaar komen binnenwandelen... In het wild geboren... Maar doordat ze zo durfde en overal voor ging had ze het geluk een thuis te vinden... Maar ook doordat ze zo durfde en zo nieuwsgierig was is ze te vroeg aan haar eind gekomen.


Net zoals voor die poes was het voor Spike-je niet weggelegd om oud te worden. Ze leven intens... en daarvor is deze wereld wel gevaarlijk.

Ik hoop dat je het kunt verwerken en dat je Spike heel dicht bij je mag voelen. Bewaar hem in je hart en in je gedachten.

Ik weet niet of je het kunt regelen om morgen te gaan... Ik weet ook niet of het nodig is. Voor mij telt de geest van een mens of een dier... niet het lichaam dat over blijft. Maar als je het toch wil doen. Bel naar het crematorium en vraag dat ze Spike zo opbaren dat je de zware verwondingen niet moet zien. Dat dient tot niets, want alles vergaat tot stof en as. Maar als je toch echt wil en kunt... vraag het hen dan... al leggen zemaar een dekentje over hem... De verwondingen maken nu toch niets meer uit.

We leven met jullie mee en sturen in gedachten een knuffel naar jou en naar Spike.

Bedankt voor al jullie lieve reacties.
Ik ben gister avond naar hem toe gegaan en ben heel blij dat ik het gedaan heb. De mensen van het uitvaartcentrum waren heel lief en begripvol.
Spike lag er mooi bij.. hij was tot aan zijn kinnetje afgedekt door de vereondingen en aan de stand van zijn oortjes en zijn mondjd zag je wel dat hij gevochten heeft. Was wel heel moeilijk km dat te zien, maar totaal geen spijt dat ik het gedaan heb.
Ik ga vanmiddag ook nog even bij hem langs en zal er bij blijven als hij gecremeerd word.. ik kan mijn maatje dat niet alleen laten doen..

Voordat ik Spike kreeg heb ik nooit kunnen begrijpen dat het zo'n pijn kon doen om je maatje te verliezen.. en op deze manier is het extra pijnlijkMaar ik weet dat hij een mooi leven gehad, al was het van korte duur.
Bedankt voor jullie steun!

Wat erg ik wens je heel veel sterkte toe

o wat erg, vresselijk wens jou en jullie heel veel sterkte toe voor de komende tijd,echt heel heel veel sterkte allemaal met dit groot verdriet van dit verlies.

Veronique, wat een vreselijke manier om zo je maatje te moeten verliezen!
Ik kan je alleen maar heel veel sterkte en kracht toewensen en hopen dat je het heel snel een plekje kunt geven. Heel veel sterkte !!!!

Rust zacht lieve Spike ...

Ohgosh wat vreselijk! Ik wens je super veel sterkte!
Als Max door zo'n manier zou overlijden zou ik het echt super erg vinden, ik leef erg met je mee
Ik ben blij dat je wel bent gegaan

Ik ken je nog hoor.

Echt een vreselijke dood voor Spike.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal.

wat verschrikkelijk
heel veel sterkte!

Ocharme op zo'n afschuwelijke manier uw maatje verliezen. Sterkte.

Sterkte Veronique, ben blij dat je je gevoel gevolgd hebt.

Mireille

Sterkte!!!!

Veronique,

Heel fijn dat je geweest bent en vooral dat je er een goed gevoel bij hebt dat je geweest bent. Wat er ook gebeurd is en hoe de verwondingen ook waren... Ze waren er ook als je niet geweest was.

En inderdaad... Het is een eerbetoon aan je maatje dat je geweest bent. Heel veel liefs, goede moed en sterkte gewenst voor jullie allemaal. Het is heeeel erg om zo je hondje te verliezen... Het is ook heel erg het mee te maken met een hondje waarvoor je op dat moment zorg droeg. Spike heeft nu geen pijn meer en hij wordt nooit vergeten. Je neemt nu afscheid van hem op deze wereld... maar in je hart blijft hij voortbestaan.

Een korter leven is niet noodzakelijk een minder waardevol. Integendeel. Er zal een litteken achterblijven, Maar je weet dat het een van liefde en vriendschap is.

Woow heftig zeg....

Echt heel erg zonde...
gecondoleerd met het verlies..

Die keuze voor het afscheid moet je toch zelf maken..
Ik denk als je gevoel je zegt dat je moet gaan, moet je gaan.
Sommige mensen blijven na het zien van zoiets er heel lang mee in het hoofd rondlopen met dat beeld en sommige mensen herinneren zich toch wel vooral gewoon hoe die was en kunnen dit vrij goed laten zoals het is..

Maar goed.. succes met het maken van de voor jou juiste beslissing en verder heel veel sterkte met het verlies...

oh sorry had nog niet alles gezelen wat fijn dat je bent gegaan en dat dat goed voelt, dan heb je vast de juiste beslissing gemaakt.