Beetje in de waar door de dierenarst 
Ligt eraan hoe het is gegaan, ik ben het met je eens dat dat niet helemaal duidelijk is.Maar als het is hoe ik denk, ja dan zou ik naar een andere dierenarts gaan.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Beetje in de waar door de dierenarst" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Er staat ook dat de pup rustig werd en de dierenarts zelfs aflikt. Een bange pup doet dit toch niet.
"
Likken hoeft niet altijd positief uitgelegd te worden. Kan ook kalmerende redenen hebben.
De dierenarst zei ook,als Sammy weer grommt of ons bijt in zijn nek pakken,nog hebben wij de kans omdat hij geen 6maanden is..
Wat vinden julle ervan? "
Hele onduidelijke zin.....
Ja Petra, dat is makkelijk gezegd. Jij weet ook wel dat zoiets niet zomaar bij jou of mij zou gebeuren. Wij reageren zelf wel direct op het gedrag van onze hond. Maar nogmaals, als een baas in gebreke blijft en zelf niet weet wat te doen, dan moet toch een dierenarts iets gaan doen, die kan toch niet gaan staan afwachten?
Ik dacht te lezen dat de pup 6 maand was, maar hij is zelfs nog veel jonger. En als een pup inderdaad te vroeg uit het nest is weggehaald..... ja, ik denk dat de dierenarts de situatie goed heeft ingeschat!!
Zou Nina er iets aan hebben als we steeds over bepaalde zinnen vallen die niet duidelijk zijn voor sommigen?
Om advies te geven wel ja...
Nina wat is precies het probleem, waarom heb je er een hondentherapeut bijgehaald en wat is de visie van deze hondentherapeut? Welke tips geeft hij of zij precies?
Sorry ik ben nu pas terug thuis.
Sammy is pas 3maanden,de reden waarom wij iemand gevraagd is omdat hij redelijk agressief begint te worden.
Hadden hem van een kennel gekocht en hij was de eerste weken ook zwaar ziek geweest.
Eerst dachten wij aan een hondenschool,maar hebben dan toch voor iemand gekozen die bij ons thuis komt voor begleiting.
Sammy kent onze dierenarst heel goed en is normaal gezien ook niet bang.
Ik weet zelf ook niet waarom hij zo bang was,was de eerste keer.
Ben met hem zeker al 10keer bij haar geweest.
Ze heeft hem dan gewoon in vast gepakt zoals een mama zou doen.
Ze heeft hem achteraf geaait en ook beloont omdat hij heel flink was.
Maar volgens haar heeft hij niet lang genoeg bij zijn mama gezeten en zo dus geen grenzen geleerd,ook is hij nooit met andere honden is contact geweest..Ze beweert dat het geen kwaad kan zijn hondje even in zijn nek vast te pakken,zodat hij weet dat hij moet stoppen en zo een gedrag niet mag.
Onze Therapeut tja ze doet haar werk wel goed maar blijft een lijn volgen.
Niet ieder hond is hetzelfde en wij vinden dat ze daar geen rekening mee houdt.
Als ik iets zeg wordt er wel naar geluistert,maar ze zegt altijd hetzelfde,er zijn geen alternative.
Wij mogen blij zijn dat ons hondje de kattenziekte overleeft heeft en doen echt heel hard ons best met hem,maar als wij tegen haar zeggen dat sommige dinge nog niet lukken,staat het haar niet aan.
Tipps geeft ze enkele,die ze van het boeke de bolster ofzo heeft.
Maar wij denken dat het voor haar niet snel genoeg vooruitgaat.
Wij hebben een week lang met Sammy geoefent voor zijn Bench.hij ging er vanzelf binnen enal.Maar toen ze kwam moest ik hem opsluiten.Probleem was,hij moest pippi maar volgends haar wou hij gewoon aandacht en moest negeren.Wat gebeurte?Er plaste..Ik wou het opkuisen,ik mocht niet.Ik moest zolang blijfen zitten tot hij stil was.Ik vond het wat overdreven..En sindsdien hadden wij heel veel moeite hem in zijn bench te krijgen.
Als ik de openingspost lees dan denk ik dat de dierenarts het heel goed heeft opgelost. Er staat: De dierenarst heeft hem in zijn nek genommen en was rustig met hem aant praten tot hij stil was. Toen stopte hij en likte de dierenarst af.
Een dierenarts heeft nu eenmaal zijn handen nodig om een hond (dier) te kunnen behandelen. Als de baas in gebreke blijft dan kan een dierenarts toch niet gaan afwachten?
Natuurlijk zijn er altijd andere en misschien betere manieren om zoiets aan te pakken maar ik kan me voorstellen dat een dierenarts daar geen tijd voor heeft.
En als ik lees dat men bij een pup van 6 maand al een gedragsdeskundige heeft ingeschakeld dan denk ik dat de dierenarts de situatie aardig goed heeft ingeschat. "
Een dierenarts heeft nu eenmaal zijn handen nodig om een hond (dier) te kunnen behandelen. Als de baas in gebreke blijft dan kan een dierenarts toch niet gaan afwachten?
"
Wat wilt u daarmee bedoelen?
Het was de eerste keer dat hij bang was.
Ik heb hem nog geaait en rustig toe gesproken en hoorde plots dat hij grommde en opeens had ze hem vast.
Dus wat ik dan kunnen doen?Ik was zelf geschrokken.
Wij willen enkel het beste voor hem omdat het al zo zwaar had,maar hij moet stoppen met bijten of grommen naar ons.
Binnen 3maanden moet ik bevallen,als hij dan nog bijt hebben wij een groot probleem.
Wij hebben alle tipps al geprobeerd maar helpt niet echt.
Daarmee dat ze achteraf zei hem in zijn nekgevel even vast te pakken want zijn mama zou het ook gedaan hebben.
Ik zeg niet dat wij dit gaan doen,ik zeker niet,maar wij weten ook niet meer verder.
Gea: je zegt " als een baas in gebreke blijft" ik vindt dat wel erg kort door de bocht.Een puppie moet dat toch nog allemaal leren?
En nog is mij niet helemaal duidelijk hoe het is gegaan. In de nek genomen hoe een moeder dat zou doen..
Ik heb mijn twijfels.
En Cia: ik doel nergens op, ik interpreteer het zo. Dat is niet hetzelfde.
Ik blijf van mening dat een jonge pup dat allemaal moet leren, en daarin rustig op een positieve manier begeleid moet worden. Het zou kunnen dat de pup te jong bij de moeder is weggehaald, maar het zinnetje dat hij daardoor geen grenzen kent... Hij heeft een stukje soialisatie gemist, maar dan nog kan het best allemaal goed komen.
.Ze beweert dat het geen kwaad kan zijn hondje even in zijn nek vast te pakken,zodat hij weet dat hij moet stoppen en zo een gedrag niet mag.
Dan is het toch wel wat ik denk. Ik vindt dat geen leuke manier van opvoeden. Hij gromt, misschien omdat hij toch wat bang is, of pijn heeft, geen idee, maar dat grommen moet je niet afstraffen. Grommen is ook hondentaal. Naar de dierenarts gaan kan toch wel stressvol zijn, ook al ging het een paar keer erg goed. De geur, misschien andere honden in de wachtkamer, dat pikt ie heus allemaal op.
Ging dat laatste stuk over inde bench om je therapeut?
Tuurlijk moet je een bench rustig aanleren, dat heb jij goed gedaan. Jammer dat iemand het dan zo verpest. Een week is ook nog echt niet zo lang. En logisch dat je hondje nu een nare ervaring heeft.. pff nee zo gaat het niet sneller, alleen maar lagnzamer.
Juist hondjes die te vroeg zijn weggehaald hebben meer aandacht nodig en dan in de vorm van begeleiding. Het heeft geen nut ze te straffen voor dingen die ze niet hebben geleerd.
Heeft je therapeut ook wel gekeken/uitgelegd waarom hij agressief is? Is het echt een protest dat hij het ergens niet mee eens is, of is het een soort angst dat hij iets probeert weg te grommen? Is het omdat hij gewoon niet begrijpt wat er op dat moment wordt gevraagd? Misschien kun je hier zelf ook eens goed naar kijken. Wanneer hij gromt en waarom je denkt dat het zo is.
Ik zou hem in iedergeval nooit in zijn nek pakken. Dat is wel een hele zware straf, want eigenlijk bedreig je jouw pupje dan letterlijk met de dood. En dit heeft niets met een moederhond te maken. Die doet alleen een pupje in de nek pakken om te verplaatsten of anders op een andere manier corrigeren met haar bek, die wij nooit het zelfde na kunnen bootsen.
Als je geen goed gevoel hebt bij deze therapeut zou ik er mee stoppen en een andere gaan zoeken.
Je kan juist door te streng zijn een hondje goed verpesten en dat zou zonde en onnodig zijn. En het is misschien iets meer werk als je pupje wat langzamer is, maar dit is helemaal niet erg. En als je therapeut niet de moeite wil nemen het tempo van je pupje aan te nemen dan heb ik daar niet zo'n goed gevoel bij..
Gr. Alexandra
En nog is mij niet helemaal duidelijk hoe het is gegaan. In de nek genomen hoe een moeder dat zou doen..
Ik heb mijn twijfels.
En Cia: ik doel nergens op, ik interpreteer het zo. Dat is niet hetzelfde.
Ik blijf van mening dat een jonge pup dat allemaal moet leren, en daarin rustig op een positieve manier begeleid moet worden. Het zou kunnen dat de pup te jong bij de moeder is weggehaald, maar het zinnetje dat hij daardoor geen grenzen kent... Hij heeft een stukje soialisatie gemist, maar dan nog kan het best allemaal goed komen. "
http://www.google.be/search?hl=nl&q=hondje+in+zijn+nekgevel+nemen&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.,cf.osb&biw=1262&bih=903&wrapid=tlif134276867650810&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=KAYJUKq2AY-WhQf08MyICg#um=1&hl=nl&tbm=isch&sa=1&q=nekgevel&oq=nekgevel&gs_l=img.3...22427.23893.0.25273.8.8.0.0.0.0.66.494.8.8.0...0.0...1c.3jZx2OJulOk&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.,cf.osb&fp=a701e4b16e0ae54d&biw=1262&bih=903
Hier is er nu wel geen foto van een hondje bij maar zoals bij het konijn heeft ze hem vast genommen.
Tuurlijk moet je een bench rustig aanleren, dat heb jij goed gedaan. Jammer dat iemand het dan zo verpest. Een week is ook nog echt niet zo lang. En logisch dat je hondje nu een nare ervaring heeft.. pff nee zo gaat het niet sneller, alleen maar lagnzamer.
Juist hondjes die te vroeg zijn weggehaald hebben meer aandacht nodig en dan in de vorm van begeleiding. Het heeft geen nut ze te straffen voor dingen die ze niet hebben geleerd.
Heeft je therapeut ook wel gekeken/uitgelegd waarom hij agressief is? Is het echt een protest dat hij het ergens niet mee eens is, of is het een soort angst dat hij iets probeert weg te grommen? Is het omdat hij gewoon niet begrijpt wat er op dat moment wordt gevraagd? Misschien kun je hier zelf ook eens goed naar kijken. Wanneer hij gromt en waarom je denkt dat het zo is.
Ik zou hem in iedergeval nooit in zijn nek pakken. Dat is wel een hele zware straf, want eigenlijk bedreig je jouw pupje dan letterlijk met de dood. En dit heeft niets met een moederhond te maken. Die doet alleen een pupje in de nek pakken om te verplaatsten of anders op een andere manier corrigeren met haar bek, die wij nooit het zelfde na kunnen bootsen.
Als je geen goed gevoel hebt bij deze therapeut zou ik er mee stoppen en een andere gaan zoeken.
Je kan juist door te streng zijn een hondje goed verpesten en dat zou zonde en onnodig zijn. En het is misschien iets meer werk als je pupje wat langzamer is, maar dit is helemaal niet erg. En als je therapeut niet de moeite wil nemen het tempo van je pupje aan te nemen dan heb ik daar niet zo'n goed gevoel bij..
Gr. Alexandra "
Ja het laaste stuk ging over de therapeut.
Ze zal wel weten wat ze doet,dat zeg ik niet.
Maar als wij op onze tempo met Sammy werken en stapje voor stapje lukt het heel goed.
Maar ze verwacht bij haar bezoek dat alles goed is gekent,want een week zou genoeg zijn.
Misschien bij andere honden,maar niet bij Sammy.
Wij laten haar nu gewoon nog komen,betaalt is ze toch.
Maar gaan toch nu zoeken voor een hondenschool zodat hij in contact met andere honden.
Want als wij iemand gaan bezoeken en ze hebben ook honden weet hij meestal niet wat hij moet doen.
Ik was gewoon in de waar omdat de therapeut zegt dat wij wel met Sammy moeten spelen,hem motiveren op zijn touw te bijten en dan zo "los" te leren.
Maar de dierenarst raad het juist af,daarom dat hij zo bijterig is.
Neen,ze heeft Sammy niet agressief gezien.
Maar ze zei gewoon au zeggen en opstaan,hem negeren.
Maar wij denken dat hij gewoon niet weet wat wij moet doen en het hem allemaal teveel is
Sammy is pas 3maanden,de reden waarom wij iemand gevraagd is omdat hij redelijk agressief begint te worden.
Hadden hem van een kennel gekocht en hij was de eerste weken ook zwaar ziek geweest.
Eerst dachten wij aan een hondenschool,maar hebben dan toch voor iemand gekozen die bij ons thuis komt voor begleiting.
Sammy kent onze dierenarst heel goed en is normaal gezien ook niet bang.
Ik weet zelf ook niet waarom hij zo bang was,was de eerste keer.
Ben met hem zeker al 10keer bij haar geweest.
Ze heeft hem dan gewoon in vast gepakt zoals een mama zou doen.
Ze heeft hem achteraf geaait en ook beloont omdat hij heel flink was.
Maar volgens haar heeft hij niet lang genoeg bij zijn mama gezeten en zo dus geen grenzen geleerd,ook is hij nooit met andere honden is contact geweest..Ze beweert dat het geen kwaad kan zijn hondje even in zijn nek vast te pakken,zodat hij weet dat hij moet stoppen en zo een gedrag niet mag.
Onze Therapeut tja ze doet haar werk wel goed maar blijft een lijn volgen.
Niet ieder hond is hetzelfde en wij vinden dat ze daar geen rekening mee houdt.
Als ik iets zeg wordt er wel naar geluistert,maar ze zegt altijd hetzelfde,er zijn geen alternative.
Wij mogen blij zijn dat ons hondje de kattenziekte overleeft heeft en doen echt heel hard ons best met hem,maar als wij tegen haar zeggen dat sommige dinge nog niet lukken,staat het haar niet aan.
Tipps geeft ze enkele,die ze van het boeke de bolster ofzo heeft.
Maar wij denken dat het voor haar niet snel genoeg vooruitgaat.
Wij hebben een week lang met Sammy geoefent voor zijn Bench.hij ging er vanzelf binnen enal.Maar toen ze kwam moest ik hem opsluiten.Probleem was,hij moest pippi maar volgends haar wou hij gewoon aandacht en moest negeren.Wat gebeurte?Er plaste..Ik wou het opkuisen,ik mocht niet.Ik moest zolang blijfen zitten tot hij stil was.Ik vond het wat overdreven..En sindsdien hadden wij heel veel moeite hem in zijn bench te krijgen. "
Dat is jammer, je had het zelf juist goed gedaan en nu kan je weer opnieuw beginnen. Ik zou gaan kijken naar een gt die met kalmerende signalen werkt en die ook begrijpt wat een pup nodig heeft, vooral een pupje dat te vroeg bij haar moeder weggehaald is heeft extra zorg en begeleiding nodig. Dwingen hoort daar m.i. niet bij, je moet juist in het tempo van de hond gaan.
Turid Rugaas schrijft ergens, gromt je hond, prima dan heeft hij de hondentaal nog niet verleerd. Ze gaf bij de dierenarts aan bang te zijn, een rustige benadering met vriendelijke stem vind ik dan de juiste aanpak. Waarom ze ineens bang is, wie weet heeft het te maken met de benchervaring, maar het kan ook ineens uit het niets komen, pups beleven verschillende angstfases.
Voorbeeldje van mijn eigen eerste hond: ik nam haar altijd mee naar de manege van pup af aan, ze was nooit bang voor de paarden, en ineens, zonder dat er iets gebeurd is was ze ineens toch bang, alsof ze ineens besefte dat die pony toch wel heel groot en sterk is.
Misschien was het ook zoiets bij jouw pup, dat ze zich ineens realiseerde dat ze in een toch wel bedreigende situatie was, misschien had ze ook al een niet zo leuke ervaring opgedaan bij de da.
Wat ik zou doen is de dierenarts aangeven dat je niet meer wilt dat de pup tot iets gedwongen wordt maar dat je het op een andere manier wil, of een andere dierenarts zoeken, wat me zelf beter lijkt, dan kan de pup weer met frisse moed nieuwe, goede ervaringen opdoen.
Verder zou ik een gt gaan zoeken die met kalmerende signalen werkt en niet zo pusherig bezig is, rust brengen en vertrouwen in haar situatie lijkt me het belangrijkst nu. En lekker genieten, want een pup is een baby, die moet voelen dat ze geliefd is en men blij met haar is. Ik weet niet of je deze link al gelezen hebt maar is de moeite waard
http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien
je hond is ook een werkhondje lijkt me, doe je af en toe denkspelletjes met haar? Uiteraard op een leuke speelse manier en zonder druk.
O en een hond negeren zou ikzelf nooit doen, hoe moet ze anders communiceren, Jij kende je hondje al beter en wist dat ze moest plassen, de therapeute noemde dit aandacht vragen, ja tuurlijk vraagt ze aandacht, omdat ze je nodig had, als je haar dan negeert leert ze dat jij haar blijkbaar niet snapt en raakt op de duur gefrustreerd en probeert dan misschien wel op een heel negatieve manier te uiten dat ze je nodig heeft, zoals, happen, slopen, overmatig blaffen, uitvallen aan de lijn etc etc.
Mijn mening is dat ik direct zou stoppen met deze "therapeut". Iemand die zo strak een lijn blijft volgen kijkt niet naar de pup....
Zeker voor de socialisatie is een hondenschool helemaal niet verkeerd mits je naar een goede school zoekt. Je pup krijgt contact met andere puppen en honden. Zelf krijg je ook veel tips hoe je op een positieve manier met de pup om leert gaan.
Nu lees ik ook dat je wilt dat het over 3 maanden over moet zijn omdat er dan een derde kindje bij komt. Je legt dan erg veel druk op de pup. Mijn vraag is dan ook : wat als blijkt dat het niet over is?
Zonnetje: Het ging er mij om dat hier direct een ander dierenarts gezocht moest worden. Terwijl het nu duidelijker wordt dat sinds er een therapeut aan het werk is met de pup er veel dingen mis gaan.
Ja het laaste stuk ging over de therapeut.
Ze zal wel weten wat ze doet,dat zeg ik niet.
Maar als wij op onze tempo met Sammy werken en stapje voor stapje lukt het heel goed.
Maar ze verwacht bij bezoek dat alles goed is gekent,want een week zou geen genoeg.
Misschien bij andere honden,maar niet bij Sammy.
Wij laten haar nu gewoon nog komen,betaalt is ze toch.
Maar gaan toch nu zoeken voor een hondenschool zodat hij in contact met andere honden.
Want als wij iemand gaan bezoeken en ze hebben ook honden weet hij meestal niet wat hij moet doen.
Ik was gewoon in de waar omdat de therapeut zegt dat wij wel met Sammy moeten spelen,hem motiveren op zijn touw te bijten en dan zo "los" te leren.
Maar de dierenarst raad het juist af,daarom dat hij zo bijterig is.
Neen,ze heeft Sammy niet agressief gezien.
Maar ze zei gewoon au zeggen en opstaan,hem negeren.
Maar wij denken dat hij gewoon niet weet wat wij moet doen en het hem allemaal teveel is "
Wat kan is dat je hondje te druk wordt van spelen, te veel spanning en adrealine opbouwt zeg maar. En dat hij hierdoor kan gaan bijten. Misschien bedoelt je dierenarts dit. Maar dan nog vind ik dit echt geen reden om niet te spelen.
Als dit het geval is dan zou je dit veel beter kunnen oplossen door korter te gaan spelen, zodat het niet te veel wordt voor je hondje. Gewoon 2 minuutjes spelen, dan proberen het los te oefenen 2 minuutjes en dan weer geven en nog 2 minuutjes spelen. Daarna je hondje het speeltje weer laten 'los laten' en dan rust geven. Gaat dit goed, dan kun je ietsje langer spelen. Zie je dat je hondje heel druk wordt en gaat bijten en grommen, echt wel op een wat fellere manier zeg maar, dan weet je dat je te lang hebt gespeeld en kun je een volgende keer iets korter spelen. (Grommen hoort ook wel bij het spel en sommige honden grommen heel veel met spelen, anderen niet of nauwelijks.. maar echt bijten/happen naar jou kan een goede indicatie zijn dat het te veel is voor je pupje)
Als ik het zo lees denk ik dat je zelf goed met je hondje bezig bent en dat je hier zelf ook een goed gevoel bij hebt. Probeer dit gewoon tegen je therapeut te zeggen. Zeg dat ze (soms?) iets te snel gaat en dat je merkt dat het beter gaat als het wat langzamer gaat. En dat je nu besloten hebt ook pas met een volgende stap verder te gaan als de vorige stap goed gaat. (of goed genoeg gaat) Misschien dat ze het wel begrijpt en ze is er tenslotte om je te helpen. En heel hard gezegd, vind ik persoonlijk dat ze hier ook naar 'moet' luisteren als je dit duidelijk aangeeft. Het blijft jouw hond.
En met andere honden is het niet zo raar dat hij het nog niet weet, dit moet hij nog leren. Ik zou ook dit in zijn eigen tempo opbouwen. Laat hem maar de eerste stappen zetten. Wil hij alleen gaan zitten kijken, prima. Alleen even snuffelen, ook prima. Hij zal echt vanzelf steeds meer gaan ondernemen en een stapje verder gaan. En heeft hij ineens zoveel vertrouwen dat hij ermee gaat spelen, dan leert hij vanzelf hoe andere honden op zijn gedrag reageren.
En een hondenschool is altijd leerzaam en ook gewoon leuk voor sociaal contact. Dus dit zou ik ook zeker aanraden.
Gr. Alexandra
Met de dierenarts wel of niet aanhouden kan ik je trouwens niet echt een advies geven. Ik denk dat je niet moet luisteren naar zijn adviezen over opvoeding dat zeker, maar over zijn aanpak.. ja, daar kan ik mij bij neerleggen.
Onze pup is echt bijna hysterisch angstig. Er is gewoon simpelweg niet echt de mogelijkheid om haar dit te leren. De DA heeft hier niet de tijd voor en dan zouden we dit moeten gaan oefenen? Nou voor die enkele keer dat ze daar zit vind ik dat niet nodig. Het zal nooit leuk worden, ook niet na 10 keer oefenen, want die 11e keer volgt dan toch de enting of iets anders vervelends.. want je zit er niet voor niets. En dan, weer op nieuw beginnen?
Bij ons wordt ze ook vastgeklemt door de DA en mij zodat ze zo stil mogelijk ligt en het zo snel mogelijk weer voorbij is. Niet in dr nek gepakt, maar wel stevig omklemt, maar dan is het wel zo voorbij.
Met lokken en snoepjes/geruststellen is er geen effect en bouwt alleen maar meer spanning op en duurt het langer.
Dus voor die enkele bezoekjes moet het maar zo, is miijn mening.
Gr. Alexandra
Cia: Misschien is mijn reactie 'andere dierenarts' wat kort door de bocht, maar het gaat mij wel om duidelijk te maken dat ik dat echt niet vindt kunnen. Ik zeg wat ik zou doen in zo'n geval, en al gedaan heb trouwens, want ik vindt het heel belangrijk dat ik mijn dierenarts kan vertrouwen.
Iig geen opvoedingsadvies meer van deze dierenarts aannemen. Ik kan me overigens wel voorstellen dat je soms bij een vervelende behandeling wel moet. Hmm.. Maar dan nog..
We moesten laatst bloedprikken bij Fedor, en dat heeft hij ook keurig laten doen door hem met geduld en respect te benaderen. Hadden we geprobeerd hem in de houtgreep te nemen, was hij gaan tegenstribbelen. Ik denk dat je ook bij de dierenarts met geduld meer berijkt..
Het is mij ook nu duidelijk dat zowel de gedragstherapeut als die dierenarts niet zo handig bezig zijn als ik het zo mag zeggen.. Je was goed bezig met je bench training, jammer dat dat op die manier teniet wordt gedaan.
Een gedragstherapeut die met kalmerende signalen werkt kan je hier zeker beter bij helpen.
(ik vindt het vreemd trouwens, die Geert de Bolster dat is een deel van een echtpaar, heb ik ook wel eens hele goede technieken zien gebruiken)
En ja, net als Cia : haal je je niet wat teveel op de hals? Over drie maanden een baby, en nu een pup waarbij het niet zo vlotjes loopt..
Alvast bedankt voor je reactie.
Ze was juist hier geweest en heb het haar onmiddelijk gezegd wat er gebeurt was met Sammy naar haar bezoek wat zijn Bench betreft.Heb haar dan ook uitgelegd dat Sammy meer tijd nodig heeft,ook wat het zinnelijk worden betreft omdat hij niet anders kent van de broodfokker.
Ze had er toch begrip voor.Ze was er gewoon bang zei,dat het te lang gaat duren voor dat hij zinnelijk gaat zijn en daarom zo op aandring dat wij extra allert zijn wat dat betreft.
Dus vandaag heeft ze met ons aan de lijn lopen geoefent en zijn bench met rust gelaten.
Maar ze heeft met eigen ogen gezien dat hij er rustig in sliep,met deuren open en naar de oefening zelf terug in gegaan is.
Dus,wat bench betreft gaan wij dat op onze manier leren.stap voor stap,anders begint hij weer bang te zijn.
Mijn mening is dat ik direct zou stoppen met deze "therapeut". Iemand die zo strak een lijn blijft volgen kijkt niet naar de pup....
Zeker voor de socialisatie is een hondenschool helemaal niet verkeerd mits je naar een goede school zoekt. Je pup krijgt contact met andere puppen en honden. Zelf krijg je ook veel tips hoe je op een positieve manier met de pup om leert gaan.
Nu lees ik ook dat je wilt dat het over 3 maanden over moet zijn omdat er dan een derde kindje bij komt. Je legt dan erg veel druk op de pup. Mijn vraag is dan ook : wat als blijkt dat het niet over is?
Zonnetje: Het ging er mij om dat hier direct een ander dierenarts gezocht moest worden. Terwijl het nu duidelijker wordt dat sinds er een therapeut aan het werk is met de pup er veel dingen mis gaan. "
De rest gaan wij sowieso stap voor stap doen.
Wat kan is dat je hondje te druk wordt van spelen, te veel spanning en adrealine opbouwt zeg maar. En dat hij hierdoor kan gaan bijten. Misschien bedoelt je dierenarts dit. Maar dan nog vind ik dit echt geen reden om niet te spelen.
Als dit het geval is dan zou je dit veel beter kunnen oplossen door korter te gaan spelen, zodat het niet te veel wordt voor je hondje. Gewoon 2 minuutjes spelen, dan proberen het los te oefenen 2 minuutjes en dan weer geven en nog 2 minuutjes spelen. Daarna je hondje het speeltje weer laten 'los laten' en dan rust geven. Gaat dit goed, dan kun je ietsje langer spelen. Zie je dat je hondje heel druk wordt en gaat bijten en grommen, echt wel op een wat fellere manier zeg maar, dan weet je dat je te lang hebt gespeeld en kun je een volgende keer iets korter spelen. (Grommen hoort ook wel bij het spel en sommige honden grommen heel veel met spelen, anderen niet of nauwelijks.. maar echt bijten/happen naar jou kan een goede indicatie zijn dat het te veel is voor je pupje)
Als ik het zo lees denk ik dat je zelf goed met je hondje bezig bent en dat je hier zelf ook een goed gevoel bij hebt. Probeer dit gewoon tegen je therapeut te zeggen. Zeg dat ze (soms?) iets te snel gaat en dat je merkt dat het beter gaat als het wat langzamer gaat. En dat je nu besloten hebt ook pas met een volgende stap verder te gaan als de vorige stap goed gaat. (of goed genoeg gaat) Misschien dat ze het wel begrijpt en ze is er tenslotte om je te helpen. En heel hard gezegd, vind ik persoonlijk dat ze hier ook naar 'moet' luisteren als je dit duidelijk aangeeft. Het blijft jouw hond.
En met andere honden is het niet zo raar dat hij het nog niet weet, dit moet hij nog leren. Ik zou ook dit in zijn eigen tempo opbouwen. Laat hem maar de eerste stappen zetten. Wil hij alleen gaan zitten kijken, prima. Alleen even snuffelen, ook prima. Hij zal echt vanzelf steeds meer gaan ondernemen en een stapje verder gaan. En heeft hij ineens zoveel vertrouwen dat hij ermee gaat spelen, dan leert hij vanzelf hoe andere honden op zijn gedrag reageren.
En een hondenschool is altijd leerzaam en ook gewoon leuk voor sociaal contact. Dus dit zou ik ook zeker aanraden.
Gr. Alexandra "
Was er toch bang voor omdat ik weet hoe het meestal afloopt.
Maar gisteren totaal niet!
Was zo trost!Ze waren zo flink aant spelen met elkaar en allebei wel nog reu!
Na het spelen ging hij rustig in de zetel slapen.
Ik ga vanaf nu gewoon mijn gevoel volgen en zal ik enkel doen wat het beste voor onze hond is.
Gisteren had Sammy de kennelhoest vaccinatie.
Maar als wij hem aaien begint hij te piepen..
Heeft ze hem pijn gedaan tijdens het spuiten?
Is al sinds gisteren
het kan zijn dat hij wat gevoelig is op de plek van de enting, maar het kan ook een entreactie zijn. als je het niet vertrouwd neem dan contact op met je dierenarts
De andere keren had hij wel geen last maar krijg een bolleke.
Het is nu de eerste keer dat hij piept als over wrijft.
hij gromde voor de vaccinatie.
Maar misschien deed de laaste wel pijn en was hij daarom zo angstig?
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Beetje in de waar door de dierenarst" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?