hoogzwangere kat & onze hondjes!

vandaag zijn ze 1 weekje oud!
Nelleke heeft het soms moeilijk en gaat regelmatig weg van haar kids, maar we zorgen ervoor dat ze warm blijven en Nelle zorgt ervoor dat ze eten en pipi/poepoe doen
Ik moet enkel even helpen met haar te kalmeren als de kleintjes even te gek bezig zijn de juiste tepel te vinden. Ze maken dan heel wat geluidjes en Nelle weet er geen raad mee, dan wilt ze al snel weg gaan en hebben de kittens niet genoeg gegeten... maar als ik er bij ben is ze al heel wat kalmer en als ik gewoon naast haar lig terwijl de kleintjes drinken valt ze gelijk in slaap
Ze heeft het ook moeilijk gehad met de bench waar de kleintjes eerst in zaten en verlegde ze constant, nu hebben we haar nestje verplaatst naar de plaats waar ze de kittens altijd neer legde. Sindsdien is het al wat rustiger

het grote probleem zoals jullie kunnen lezen is dus dat ze zich nog niet 100% veilig voelt, dit zal zeker te wijten zijn aan het feit dat ze nog maar 3 dagen hier was toen ze beviel. Sinds we de deur toe doen van de kamer waar ze zit en ze wat meer privacy heeft is het al wel veel gebeterd, en ik ga veel bij haar liggen om steun te geven. We nemen het dag voor dag en dan komt het wel in orde

De gewichtjes van de kittens zijn "redelijk", niet uitstekend maar ook niet te erg. Heb elke dag geprobeerd op het zelfde ogenblik te wegen maar soms waren ze nog aan het eten en wachtte ik liever. Met als gevolg dat ik hun met dikke buikjes woog en ze natuurlijk enkele grammen meer wogen dan normaal :p
Zolang ze niet meer dan 10gr afvallen slaag ik nog geen alarm
Dit zijn de gewichten in gram:
Getijgerd kater (die we Nigel noemen):
9/07/2012 106
10/07/2012 126
11/07/2012 143
12/07/2012 161
13/07/2012 185
14/07/2012 202
15/07/2012 207
16/07/2012 204

Getijgerd kattin (die we Lobke noemen):
9/07/2012 102
10/07/2012 120
11/07/2012 137
12/07/2012 152
13/07/2012 164
14/07/2012 173
15/07/2012 182
16/07/2012 197

zwarte kattin (die we Fien noemen):
9/07/2012 101
10/07/2012 121
11/07/2012 140
12/07/2012 155
13/07/2012 156
14/07/2012 157
15/07/2012 163
16/07/2012 165

en nog wat foto's
de zusjes:

het drietal:

bij de mama:

Wat een schatjes. Lief van je dat je zo goed voor Nelleke zorgt, want het is ook niet niks wat ze in korte tijd allemaal beleeft.
Knuffeltje van ons voor moeder en kleintjes.

Wat fijn om allemaal te lezen
Ik heb zelf vroeger ook 2 nestjes met kittens gehad en dat gaat toch wel heel anders dan bij honden hoor. Bij katten is het toch meer zoiets van: laten doen! Als ze ze verplaatst, gewoon laten verplaatsen. En moederkatten laten hun jongen wel vaker een tijdje achter.
Ik heb het eerste nestje helaas met de fles moeten groot brengen, dat waren er 5. Zwaar werk hoor! Dag en nacht verzorging, laten ontlasten ed.. Maar wat kreeg je er veel voor terug! Ik had het eigenlijk al met haar bevalling kunnen weten: ze had ze ondanks veilige bevalplekjes gewoon overal in het midden van de woonkamer gekregen. Ik kwam thuis en was aan het rondlopen en zag er ineens eentje onder de tafel liggen, een andere onder de kast enzo. Was wel schrikken! Ik heb echt belachelijk liggen zoeken of er niet nog ergens eentje lag. De moeder heeft ze niet willen verzorgen. Raar wel.
En dat die 2 het niet gehaald hebben: zou dat niet door de dosis narcose van de moederkat kunnen komen?? En ik vind het ook wel vreemd dat ze het niet op voorhand gezien hebben. Ok, ze had geen dikke buik maar katten hebben vanaf 3 a 4 weken zwangerschap best wel al redelijk roze/rode tepeltjes en tegen de bevalling vallen ze wel echt op. Vind het maar een beetje vreemd.. Zo'n operatie is toch aan de buik dus dat hadden ze echt moeten zien..
Wel fijn dat het bij jullie allemaal zo goed gaat. Dat komt dik in orde! En socialisatie van katten gaat gelijk niets hoor! Gewoon ermee bezig zijn
Geniet er maar van en als ik zo tussen de regeltjes kan lezen dan denk ik dat je 3 nieuwe vaste huisdiertjes bij hebt

Ik ken dat gevoel, niet dat ik pups of kittens in huis heb gehad, maar als een dier huilt, krijst of jankt dan raakt mij dat vele malen dieper dan wanneer een mens nood heeft, het roept gewoon veel meer bij me op.

Pfff slechte nacht gehad, de zoveelste... nelle blijft ze verleggen... Ze verzorgd ze dan wel even maar laat ze dan krijsend achter :(

wat minder met de jongen zijn de kat volledig rust geven niet te veel mee bemoeien de eerste tweken geef moeders een lekker plekje een niet te grote doos doe er een doos overheen alleen de voor kant open dan voelt de moederpoes zich veilig en sleept ze minder wij hadden vaak nestjes thuis en wij als kinderen mochten van mijn moeder er ook niet bij .we hadden altijd rustige moedertjes verslepen deden ze weinig , meer rust in de tent zeggen we hier . wel leuk die jonge kittens maar kan voor de moeder poes erg stresvol zijn. groeten Hein.

Ja dat ze ze verlegd is in mijn ogen ook een teken dat ze ze daar niet wil hebben waar ze nu zijn. Misschien voelt ze zich daar niet veilig, ook al is dat wel zo?
Maar inderdaad: vooral veel met rust laten.
En katten leggen hun kleintjes graag in een kast, achter in een donker hoekje, dat heeft ze bij jou ook al geprobeerd. Waarom geen onderste schap leeg maken, vol met dekens steken en de deur op een kiertje zetten?
Maar zelfs dan, de moeder beslist
Koppige wezens die katten.

Dat herinner ik me ook nog wel van vroeger dat je ze heel veel rust moet bieden.

Rust heeft ze genoeg volgens mij, ze ligt apart in een kamer waar de honden niet in kunnen en wij juist voor de verzorging binnen komen. Ze mag van ons regelmatig buiten de kamer en dat doet ze wel graag. Ze is absoluut geen nestjeskat, de bench vond ze ook absoluut niks...
Ik ga nu proberen de onderste plank van onze kleerkast leeg te maken en te zien wat ze doet...

Zo, even lekker aan Nelle toegegeven mevrouw wou in de kleerkast dus heb de onderste plank helemaal leeg gemaakt, dekentjes van hun nestje gelegd en ze lag er al in voordat ik helemaal klaar was om de kittens er in te leggen :p ze nam de kittens gewoon van me aan met zo'n kop van: BEDANKT!! En ze ligt er nog steeds in met de baby's
Nu ga ik ze een tijdje met rust laten en niet meer aan de kittens aan komen, ze moet leren zelf het gekrijs op te lossen...
Maar zal nog wel soms gaan knuffelen ^^

Goede tip dus van Sammy!

Het is soms idd wel moeilijk om je er niet mee te bemoeien, omdat je graag wilt helpen. Maar denk idd dat je wat vaker tot 30 moet tellen als je het meteen voor Nelleke wil oplossen.

Geniet van de beebjes!!

Ah ik ben blij dat ze een plekje heeft gevonden
Zo'n kast is een typische plaats hoor.
Toen ik het begin van dit topic was aan het lezen en ik zag hoeveel oprechte moeite je was aan het doen, wou ik nog reageren met: maak geen werpkist, geen bench aanleren, doe geen moeite voor wat dan ook want de poes beslist toch
Het is natuurlijk wel heel goed dat je dat ene poesje hebt kunnen helpen uit het vruchtzakje en de reanimatie op dat vreemde katje was super!
Maar over het hele grote merendeel telt: kat gewoon met rust laten! In de natuur gaat ze ook weg bij de kleintjes en die krijsen dan ook. Ze komt wel terug. Hoe meer je je goedbedoelt moeit, hoe meer kans op afstoting van de mama.
Honden zijn duidelijk meer gedomesticeerd dan katten, dat zijn eigenlijk toch echt 'vrije' wezens he.
Lees= koppig en eigenwijs

Als ik het zo lees, dan komt het nu helemaal goed met het poezengezin!!!

Slaap gewoon op je twee oortjes, mama-poes doet wat ze moet doen.
En je mag ze rustig wel eens opnemen hoor om te wegen, of een aaitje geven, maar je gaat het sowieso wel merken als ze niet genoeg binnen krijgen. Dan klinkt hun geween anders! En ze worden wat minder beweeglijk enzo. Je voelt dat wel aan!
Dan kan je nog ingrijpen met een flesje.
Maar je doet dat erg goed en dat komt dik in orde!
Je bent een goede poezen-tante

met spijt in het hart en veel tranen moet ik melden dat de zwarte kitten is overleden
Sinds mama en kids in de kleerkast hun nestje hadden gevonden hadden het project waar ik mee samenwerk en ikzelf afgesproken dat nestrust nummer 1 prioriteit was, dus mocht ze een weekje niet meer aanraken of wegen. Dit heeft enorm geholpen want mama verzorgde ze super, heeft ze niet meer verlegd en de kleintjes hebben niet meer gekrijst. Ze lagen lekker warm en hadden volle buikjes. Heb het niet kunnen laten om af en toe eens te gaan piepen en zag dat Nelle het zwartje heel veel likte en verzorgde, want die zag er ook heel nat en vuil uit (uitwerpselen). Ik dacht dus dat dit eens zo goed was!

Tot ik gisteren thuis kwam en ineens noodkreten hoor vanuit de kleerkast. Ik kende de kreten van het schildpad weeskatje dat ook aan het strijden tegen de dood was dus wist meteen hoe laat het was. Ik zag dat het zwartje helemaal was leeg gelopen, mond helemaal open en ze lag apart van haar broertje en zusje. Nelle stond naast me met zo'n blik van "ik weet echt niet meer wat ik nog kan doen". Heb meteen naar het project gebeld om te vragen of ik nog iets kon doen maar ze zeiden ook dat het te laat was. Ik heb een warmtekruik klaar gemaakt, lekker warm gelegd en rustig laten sterven.

Via facebook krijg ik zeer veel verwijten dat ik ze maar elke dag had moeten wegen (met de kans op afstoting door Nelle!!!) en ik ze had moeten bij voederen. Ik reageer niet op hun reacties want ze kwetsen me zo hard, als er een ding is waar ik alles voor doe dan zijn het mijn dieren! Heb niet voor niets nachten lang wakker gebleven om de kittens terug in hun nest te leggen
Nelle heeft geprobeerd de zwakste kitten, het zwartje dus, er nog door te krijgen maar moeder natuur heeft beslist dat het niet mocht zijn.
Terwijl de kitten rustig aan het sterven was belde een vriend van me aan de deur omdat hij me kwam halen om te gaan bbq-en. Alles gebeurde zo snel dat ik geen tijd had om de hele bbq af te bellen dus ben met veel pijn en krop in men keel vertrokken. Ook hier krijg ik enorme verwijten van, dat ik mijn prioriteiten niet stel (zelfs van mijn eigen moeder). Terwijl ik enkele minuten voor ik vertrok nog ging kijken en ze nog maar 3tal maal per minuut ademde en het echt niet lang meer zou duren. Als ik naar de dierenarts was gegaan voor een spuitje had ze waarschijnlijk toch onderweg al gestorven. Ze is nu rustig, warm en in haar eigen omgeving gestorven en vind dit mooier dan haar nog in een stressige auto vervoeren om uiteindelijk even zeer te sterven.

Het doet me zo'n zeer dit kleintje af te geven en al die verwijten te krijgen, maar heb echt alles geprobeerd wat ik kon Het mocht niet zijn... en ze had net haar oogjes open dus heb haar oogjes nog mogen zien

De twee andere doen het goed, hun oogjes zijn al mooi open.
Toch vermoeden we dat het overleden zwartje en de tijger kater mogelijk FIP hebben, omdat ze een kleiner kopje dan normaal hebben/hadden). Het tijger kattinetje is dan weer prachtig in proportie en weegt 255gr, het katertje 206gr.
Ik ben bang dat het katertje ook achteruit gaat gaan dus ik ga hem zeker in het oog houden, en alles doen wat ik kan. Maar ik moet ook zien dat ik de nestrust behoud, anders sterven ze allebei.

Voel me echt schuldig... had ik ze moeten bijvoederen en elke dag wegen zoals de mensen me verwijten? Had ik niet naar de bbq mogen gaan maar bij het kleintje blijven? Had ik toch moeten proberen ze "levend" naar de dierenarts te brengen om ze daar een spuitje te laten geven? Of was het een goede keuze nestrust als eerste prioriteit te stellen?

pffff... life sucks.

ohja, toen het zwartje gestorven was woog ze nog maar 114gr. 10gr meer dan het geboortegewicht, en 50gr minder dan de laatste weging een kleine week geleden.

Ze is vandaag begraven.

ohja, toen het zwartje gestorven was woog ze nog maar 114gr. 10gr meer dan het geboortegewicht, en 50gr minder dan de laatste weging een kleine week geleden.

Ze is vandaag begraven.

+ mijn vriend was 20min later thuis nadat ik vertrokken had en toen was het zwartje al hard (gestorven). Dus ze is kort na ik vertrok gestorven. Ik heb niet het gevoel dat ze pijn heeft gehad, want sinds ze warm in haar doosje lag heb ik geen enkele strijdkreet meer gehoord.

Ach, you can't fight mother nature

Als ik jou was zou ik me niets aantrekken van wat anderen zeggen. Ik denk dat er gewoon iets niet goed is geweest met dat katje.. dat voelde de moeder ook aan denk ik.
Als je weet dat eht toch einde zaak is, vind ik het ook het mooist als een dier rustig in zijn eigen omgeving bij zijn eigen mama kan inslapen. Heb daar zelf ook een keer voor gekozen..
Zelf zou ik persoonlijk niet naar de BBQ zijn gegaan. Niet omdat je nog iets had kunnen doen, maar ik had zelf wel thuis gebleven en erbij gebleven.. vind het een beetje cru om te vertrekken terwijl een kitten bezig is met sterven. Maar dat is iets wat jij zelf moet weten en ik vind niet dat ik, of wie dan ook, je dat aan kunnen rekenen. Het kittentje was toch wel dood gegaan.. :( Meer dan je best kun je niet doen.

Hoop dat het verder wel goed gaat met de rest en dat het zwarte kittentje zijn rust maar gevonden mag hebben.. Sterkte..

Laat die mensen maar kletsen. Jij hebt je best gedaan en meer kan je niet doen.
Het is altijd erg gemakkelijk om mensen dingen kwalijk te nemen via de computer en ze te vertellen hoe ze het allemaal wel niet moeten doen. Leg die verwijten lekker naast je neer.
Het mocht niet zo zijn, dat lag niet aan jou en dat had niemand kunnen voorkomen.

Groetjes,

Het klinkt inderdaad erg dat ik naar die bbq ben gegaan maar alles ging zo snel. Toen ze rustig in haar doosje warm lag was die vriend al onderweg naar mij, zo snel ging het :s ik wist dat ik snel moest zijn tussen thuis komen en terug vertrekken dus had niet echt gerekend op een stervende kitten :( met dat hij sms'te dat hij klaar stond ben ik nog gaan kijken en ademde ze niet meer, alleen maar als ik haar even een kusje gaf bewoog ze nog even (spasme of nog levend?). Daarmee ben ik toch vertrokken... Het was een bbq die al lang afgesproken was met een oud-leerkracht die kanker heeft en onze klas nauw in het hart heeft gesloten. Het was niet "zo maar een bbq", daarom wou ik het ook niet echt missen.

Maar inderdaad, heb op facebook het hele verhaal nog niet kunnen uitleggen en kreeg al de stomste verwijten, die echt kwetsen (mijn dieren zijn mijn gevoelige snaar)

Dan nog zou IK niet gegaan zijn. Maar dat ben ik.. ik vind dat je jezelf daar niet zo in hoeft te verdedigen. Iedereen gaat er anders mee om. Het zou ook kunnen zijn dat je in shock was of misschien had je gewoon afleiding nodig, omdat je weet dat het toch een aflopende zaak is. Een ieder moet gewoon doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Dus ik bedoel het niet rot ofzo. Mensen die er geen begrip voor op kunnen brengen, hebben gewoon het inlevingsvermogen van niets!

Bij zoiets weet je toch pas wat je zelf zou doen als je hetzelfde hebt meegemaakt. Ik heel toevallig kort geleden. En daarom weet ik dat ik het andersom misschien anders had gedaan. Maarja joh het is al erg genoeg voor je dat 1 van je kittens het niet heeft gehaald. Dus trek je van al dat gezeik maar niets aan!