moet ik hier iets mee?

Onze Naira cocker die we nu zo'n week of 7 hebben vertoont gedrag waarmee ik nou niet goed weet of ik me er mee moet bemoeien of niet.
Ze begint aan onze  Giggles boomer te snuffelen en die gaat dan zitten (wat voor mij betekent ik wil dat niet) en als onze Giggles dan weg wil lopen duwt Naira haar met haar kont aan de kant wat voor kant ze ook op wil ze mag er niet door. Giggles begint dan te grommen en te happen en te blaffen het gaat heel zelden verder dan dat. Het is vaak als we van een wandeling thuis komen of er iets anders gebeurt waar ik nog niet precies de vinger op kan leggen.
Naira had ook 2 kapot gebeten ballen en daar was ze heel bezitterig over en dat lokte bovenstaand gedrag ook uit naar mijn gevoel dus die heb ik al weggelegd.

Moet ik dit gewoon laten omdat dit deel is om het bepalen van de rangorde en als ik me ermee bemoei dat ze dan alleen maar meer en erger met elkaar in de clinch gaan liggen?
Of me er toch mee bemoeien omdat ik merk dat Giggles af en toe echt niet goed wordt van dat drukke gedrag van Naira?

Ik zou op zulke momenten niet ingrijpen mits het echt uit de hand loopt.
Als Naira echt te ver gaat zal Giggles er echt wel op reageren.
Hoewel ik zelf ook moeite had in het begin als een andere hond de mijne op haar plaats zette ben ik er nu ongelooflijk dankbaar voor!
Wat je wel zou kunnen doen is Naira en Giggles een beetje meer uit elkaar houden.
Neem Naira een keer lekker mee uit terwijl Giggles eventjes prinsheerlijk kan genieten van rust.
Of als je ziet dat Giggles rust op begint te zoeken, zet Naira dan even appart in de keuken, of leidt haar af met spelen enz..

We doen al veel met Naira apart omdat die veel meer energie heeft dus gaan we er mee fietsen en trainen met oefeningen van de hondenschool.
Dit gedrag komt een paar x per dag voor dus het is niet erg veel al heb ik dat misschien boven niet goed beschreven ' hoe vaak het voor komt.
Ik vroeg me alleen af of ik hier iets mee moet of het maar laten gebeuren. Mijn gevoel zegt zelf dat ik me er niet al te veel mee moet bemoeien.

Dat het wel goed zit tussen die 2 bleek gisteren toen het zo onweerde daar is Giggles heel erg bang van en ik zag dat Naira haar 'trooste' door haar kop tegen Giggles nek aan te leggen. (zou ik eerder zien als dominant maar dit x niet) toen gingen ze rustig tegen elkaar aan liggen. Dat was zo'n mooi gezicht. Andersom ook als Giggles denkt dat Naira 'aangevallen' wordt schiet ze er als een speer tussen maakt niet uit wat voor grote hond er dan aankomt ' pas werd ze daarom helemaal omver gelopen door een DH die een beetje erg enthousiast aan kwam rennen.

Ik zou wel ingrijpen. Het is niet aan Naira om Giggles te vertellen waar ze heen mag lopen en waar niet. Jij bepaald wie waar komt en niemand anders.
Giggles geeft al netjes aan dat ze er niet van gediend is door te gaan zitten en weg te lopen. Dan nog krijgt ze Naira achter zich aan en heeft ze dus geen keus dan te grommen en te happen.

Als het zou helpen wat Giggles doet en de uitval heeft nut, dan gebeurt het 1 keer, hooguit 2 keer en dan weet Naira dat het niet gewenst is. Maar Naira blijft het doen.
Om dan Giggles niet te dwingen nog verder te gaan zou ik zelf dus ingrijpen en dan bij het begin.
Naira hoeft Giggles niet te vertellen waar ze wel en niet mag lopen. Dat doe jij wel!

Hier zit ook wel weer wat in. Gisteren in de kiem gesmoord en vandaag niet voorgekomen dus wie weet.

Ik zou ook liever ingrijpen om erger te voorkomen. En per slot moeten beiden erop kunnen vertrouwen dat jij voor hen opkomt als het nodig is en niet dat de een de ander gaat vertellen wat er gebeuren moet.

Ik grijp bij ons thuis altijd in, of het nu tussen mijn eigen hond en een logeerhond is, of tussen Doby en de poes.
Beide dieren moeten zich goed voelen, dus tolereer ik niet dat de ene de baas speelt over de ander, bezitterig wordt over mij/speeltjes/wat dan ook, of dat de ene de ander lastigvalt (door bv. constant te willen spelen, terwijl de ander duidelijk aangeeft daar niet van gediend te zijn).
Diegene die steeds het onderspit moet delven, wordt anders steeds onzekerder, begint zelfs steeds meer bepaalde ruimtes/je gezelfschap te mijden.

Zelfs als je ingrijpt, zal tussen hun twee nog steeds duidelijk zijn "wie de baas is". Je stelt gewoon grenzen aan dat "de baas zijn".

Vooral de laatste zin doet het hem daar was ik het meest over aan het dubben. Ik dacht dat ik door het ingrijpen het ´bepalen wie de baas wordt/is in de weg zou staan. Maar ingrijpen is logischer en rustiger voor beide honden. Dank je voor jullie reacties

Uiteindelijk ben jij de 'opperbaas' zal ik maar zeggen
En jij wil geen onrust in je roedel!
Soms kunnen honden wel dingen zelf uitzoeken, dat ligt een beetje aan de hond in kwestie en wat er aan de hand is. Biko kan heel veel zelf regelen. En anders loopt hij gewoon weg. Gaat een hond dan achter hem aan en reageert niet op zijn lichaamstaal (biko gaat stevig op vier poten wat stijf staan met zijn zijkant naar de hond toe, hoge staart, trekt een lip op of Biko staat juist losjes en draait zijn kop weg) dan grijp ik in. Die hond begrijpt dan de taal van Biko niet of respecteert hem niet. Dan zorg ik ervoor dat ik tussen Biko en de hond ga staan, of neem Biko mee verder weg of stuur de hond weg.

Zo kun je een beetje kijken wat het beste past bij welke situatie en of je hond zeker genoeg is om sommige dingen zelf op te lossen.