Help! mijn hond hangt aan mijn been!

YES!!!!
Zo trots op mijn hond!!!

Hij was ''de beste van de klas'' vandaag op cursus!

Niet dat het daarom draait, maar ik geniet er van dat hij zulke sprongen vooruit maakt. En dat in een omgeving met zo veel prikkels.

Helemaal blij!!!!

Gelukkig voor je en Rocky..

Leuk, ga zo door!'

Hallo, hallo... even een up date!
De incidenten van het ''beenhangen'' zijn er helemaal niet meer!
De lessen op de hondenschool hebben hier enorm bij geholpen. Het leren ''lezen'' van je eigen hond schept veel duidelijkheid voor een juiste omgang en het resultaat mag er zijn!
Gelukkig zit ik op een hondencursus waarin niet alleen het gedrag van de hond getraind wordt,, maar ook dat van jou als baasje.
Zo bleek dat ik zelf niet consequent en duidelijk genoeg was naar mijn hond toe.
Hoewel ik zelf van mening was dat ik vrij streng en duidelijk naar Rock toe was... werd mij duidelijk dat Rock mijn signalen soms compleet anders opvatte dan dat ik ze bedoelde. Bepaalde stress signalen die hij vervolgens kenbaar maakte, zag ik volledig over het hoofd.
Ook dreef ik hem te ver door in het oefenen van commando's. Hier, zit, poot, af, blijf.
Na goede observatie bleek dat Rocky enorm gespannen raakte van het continu moeten uitvoeren van deze commando's. Wanneer hij bijvoorbeeld netjes naar me toe kwam en ging zitten en ik wilde dat hij af ging.
Leek hij dit niet goed genoeg te begrijpen. Hij ging dan steeds een poot geven en ik bleef dan maar herhalen: nee, af, af, af! 
Nu, terug kijkend op de situatie zie ik in dat Rocky vaak onstuimig is geweest omdat hij gewoonweg niet begreep wat ik van hem wilde. Constant vragen om aandacht (positief of negatief) en mij uitdagen tot een spel was als het ware zijn compromise in zo'n stress situatie.
Ik heb Rock veel te veel vergeleken met mijn vorige hond, en die was gewoon totaal anders dan Rocky.
Ik dacht het gewoon exact hetzelfde aan te pakken als bij Beau en vergat te letten op de signalen waarmee Rocky terug reageerde.
Rock maakt enorme sprongen vooruit. Daarmee bedoel ik niet alleen dat hij gehoorzaam is maar hij is op alle fronten ook duidelijk veel meer ontspannen. Alsof hij zijn spreekwoordelijke ''draai'' nu echt gevonden heeft.
Gezegd mag worden dat een ''herplaatser'' wel even andere koek is dan een puppy uit een nestje mee naar huis nemen! maar uiteindelijk kan elke hond weer opnieuw voor je gewonnen worden!
We blijven op deze voet (en poot) maar door gaan..

Wauw zeg, super dit nieuws. Wij als mens, drijven de hond ook te veel in de commando's, dat hoort erbij zegt iedereen maar sommige honden kunnen dit niet aan. Ook is iedere hond anders, het is een individue.

Super dat jij anders naar je hond bent gaan kijken, ga zo door!!

Goedzo, en ik hoop voor je dat het zo blijft, super

Onze twee hadden idd ook op die tijd 'gekkentijd' eerst heel wild spelen dat dan bijna overging in vechten. Beste oplossing idd in de bench, slapen!

Overigens vind ik schudden, wat idd staat voor prooi doden in het wild geen 'fout' gedrag, in mijn ogen natuurlijk gedrag voor een hond, het ene ras zal het wat vaker en feller hebben dan het andere?

Groet, mir

bedankt voor je update en goed om te lezen dat het zoveel beter gaat!

Dat doet die van mij ook, en ik blijf dus staan en besteed totaal geen aandacht aan haar.
Sterker nog, ik kijk naar boven en als ze los laat loop ik verder.
Dat doet ze al snel., want dit is aandacht vragen.
En dat geef ik haar dus niet.
Vaak pak ik dan een speeltje waar ze wel in mag bijten.

Mijn oudste leer ik ook aan dat ze de hond moet negeren, maar die is net zo eigenwijs als de hond zelf en loopt door.
En bizar kun je niet gelukkiger maken dan er aandacht aan besteden waardoor ze hier dus wel mee doorgaat bij mijn dochter inclusief het grommen.

Bij mijn jongste is ze een stuk voorzichtiger (bijna 2)
Die geeft dr een mep, met een hoop lawaai, of ze negeert haar, OF ze drukt dr kop naar de grond.
Die word op de een of andere manier eigenlijk het minste vast gepakt.
Ze mag de hond niet meppen van mij hoor, maar goed... ze is nog geen 2 dus die hond voelt daar niks van.
Ze schikt er ook niet van maar laat wel los en gaat dan netjes "zit"
Ze gaat voor de jongste sowieso netjes zitten en heft dr pootje op.
En ze gaat op dr rug liggen, wat ze vertikt bij mij bijvoorbeeld.
Dus wie is er nou eigenlijk de dominantste hier?! haha

Negeren doe ik bij alles wat fout is behalve als ze dus in mn bank hangt, wat ze wel eens doet want er hangt een touw onder voor de bedfunctie van de bank, en dat dagt haar uit om te rukken aan dat touwtje.
Dan lijd ik dr vaak af door haar comando's te geven, niet dat dat ALTIJD helpt, maar meestal wel.
En dan beloon ik het positive gdrag.

Ha, ik heb ook wel gemerkt dat compleet de andere kant op kijken erg goed werkt wanneer Rock wil klieren.
Het blijft tot nu toe alleen nog maar bij af en toe een poging van zijn kant, eigenlijk is zijn gedrag waar ik moeite mee had helemaal weg.
Mijn jongste van bijna 3 heeft nooit iets met hem aan de hand, alsof Rock weet dat hij voorzichtig en verdraagzaam met zo'n kleintje moet zijn. Overigens zie je dit ook vaak bij katten. Je ziet ze dan met zo'n bromsnor blik alle duw, trek en hardhandige aai beurten ondergaan. Ze vinden het niet leuk, maar tolereren het.
Prachtig om te zien hoe die beesten zelf een plaatsbepaling maken.
maar goed, terug naar de hond.
Alleen onze oudste krijgt het nog wel eens voor de kiezen met hem.
Rock loert er gewoon op om weer eens in die schoenmaat 27 te hangen, tja, en dan wegrennen.. dat is natuurlijk helemaal geweldig! hup! er achter aan en gaan!
Het gaat gewoon veelste hard en ruw en het eindigt altijd in tranen. Ik duik er steeds als een politieagent tussen.
Ik ben nu echt bezig onze oudste te leren dat Rock het wegrennen, zwaaien met de armen, wegduwen van de kop en het hoge gilletje opzetten,, echt niet begrijpt als ''ik wil dit niet'' maar juist andersom!
Ik heb al veel gelezen over ''kinderen en honden'' en het klopt als een bus dat het natuurlijke gedrag en het verstaan van gedrag bij een hond, niet matcht met dat van een kind, en andersom.
Best wel eens lastig.