Gaat dit niet een beetje te ver...

Dat kan idd. De één kiest voor begraven, de ander voor crematie, nummer drie laat bij de dierenarts achter.....

Elk mens doet het op zijn eigen manier. Het één is niet beter dan de andere. En daar moet je gewoon respect voor hebben.

Brrr, zou niet mijn ding zijn.
Hoe erg ik poes Puk ook zal misschien (zij houdt het hoogstwaarschijnlijk geen jaren meer vol), ik wil haar dan niet meer zien, althans, niet in opgezette vorm.
Heb een mooie foto van haar (op groot formaat) en dat vind ik heel fijn, maar ik zou hier niet tegen kunnen.

Tsja....ieder zijn ding...
Er zijn ook mensen die as van een overledene in een ketting laten maken..
Of verwerken in een tattoo...
Zoveel mensen zoveel wensen....

Nou ten eerste moet ik helemaal niks..

Ik heb zo mijn meningen daarover ben zeker weten een voorstander van dat soort mensen die denken hun verdriet ermee op te lossen nou sorry ze ken beter een andere hond nemen die teminste wat doet ipv stilstaan...

Ja, ik heb het gezien voor op de krant.
Nou, nix voor mij hoor.

En die dame is pas 42 jaar, dus er zullen ongetwijfeld nog honden bij komen!
Ik zou er niet graag op bezoek gaan...

(Trouwens, als Friso eens een keertje vervelend is, zeg ik altijd tegen hem :
denk erom hoor, ik laat je héél lelijk opzetten!! )

Waarom vind merendeel dit nou zo raar?

Een jager heeft ook vaak zijn vangst aan de muur hangen.. een mooie herten kop met gewei en al.. terwijl de jager helemaal geen band heeft met het dier behalve dan het gevoel van trotsheid..

Dan vind ik het logischer dat je een dier waar je wel een band mee hebt opzet..

Hahaha.....en..? helpt het?

Opgezette wilde dieren in huis vind ik ook raar hoor :P

Precies, daar dacht ik net ook aan, maar kon het niet onder woorden brengen.

In Holten heb je een heel museum met opgezette dieren. Niks geen engs aan.

vrouw is 47 staat er

Iedereen verwerkt de dood op zijn eigen manier. Maar dit is niet mijn manier. Ik dacht trouwens dat opgezette dieren dusdanig bewerkt zijn met een stof die je als mens liever niet aan wil raken? Dat staat tenminste altijd op bordjes in natuurhistorische musea...

Zou best kunnen. Maar kan ook een manier zijn dat de mensen de handen thuis houden, zodat ze niet kapot gaan.

Het is niet mijn ding, de echte Dobber zou ik er niet mee terug krijgen. Een opgezette hond is alleen het vachtje, maar de hond zelf, zijn karakter, nukken en grappigheden krijg je niet terug in een opgezette hond. Het is dan een losse buitenkant zonder een greintje karakter van je eigen hond. Nee, niks voor mij. Dan zou ik liever een foto hebben waar Dobber echt op staat zoals ze is. Dan kijk ik tenminste nog in haar echte ogen en niet in glazen bolletjes...

Ik vind taxidermie fascinerend en ik heb ooit zelfs een professioneel opzetter een mailtje gestuurd om eens in zijn atelier te komen kijken, je hebt ook meerdere vormen van prepareren.

Maar om een dier op te zetten waar ik een emotionele band mee heb gehad dat zou ik nooit willen.

Daar ben ik het helemaal mee eens, je kan je hond beter herinneren zoals hij was.

Ik vind het niets om zelf te hebben, maar kan best begrijpen dat er mensen zijn die niet zonder hun hond kunnen (eenzaamheid) en hier troost in vinden, echter, opgezette dieren zijn nooit identiek als levend zijnde, hij word uitgehold en behandeld met een anti rottingsproces(neem ik aan) en opgevuld met weet ik veel wat, heb wel eens opzette paarden en volgels gezien, het ziet er dan toch echt een beetje vreemd uit.

Ik kijk nu even naar mijn hondje, en wat zou het frustrerend zijn haar elke dag te zien zonder dat ze beweegt of reageert op mij.. Een hoesje hond..

En hoe kun je zoiets ooit weg gooien?

Ik heb hier geen mening over. Ik zelf zou het niet willen. Zelfs geen urn.
Een foto is genoeg.

Maar wat is het verschil, foto, verwerken, as/begraven, lokje geprepareerd haar, of opzetten? Het is en blijft allemaal "leeg".

De een laat zijn huisdier achter bij de dierenarts om verwerkt te worden, en een ander laat uit respect voor het lichaam van de hond, cremeren/begraven. En deze mevrouw zet ze op.

Vind niet dat het iets zegt over de liefde band enz...die deze mevrouw heeft gehad voor haar dier. Vind sommige vergelijkingen ook niet zo passen.

Ik ben het helemaal met Esther en Beagle Floor eens.

Respecteren !

En wat een ander er van zegt of denkt..
So what?

Ben ik het ook helemaal mee eens.
Ik heb Noeka hier in een urn staan...ook daar zullen veel mensen van denken dat het niet normaal is, dus waar leg je de grens, dat moet een ieder voor zich weten.

Respecteren, hmmm aan de éne kant waar natuurlijk, maar ik denk toch echt dat deze mevrouw, en andere mensen die dit doen (want ik heb wel vaker zoiets op tv gezien) toch echt een groot probleem hebben met loslaten. Ik vind dit namelijk toch wel een stuk drastischer dan zo nu en dan naar de foto's kijken van je overleden huisdier.
Dus ja, heel eerlijk ik denk dat deze mevrouw toch wel wat geestelijke hulp nodig zou kunnen hebben. Ik zie het namelijk ook niet veel anders als je overleden familielid laten opzetten en ergens in de huiskamer neerzetten. Daar heb je immers ook veel van gehouden. Daar zouden we toch ook raar van opkijken?
Dus ja in mijn ogen toch een beetje te bizar.

Jij verwoord het precies zoals ik het ook zie.

Ikzelf zou dit ook nooit doen.
Heb ook een keer gezien hoe het ''opzetten'' van een dier in zijn werk gaat.
Dat is nou niet bepaald fijn en met respect met het lichaam van je dier omgaan.
Ik wil graag dat Cody in zijn geheel heengaat. Zonder dat er aan hem gerommeld hoeft te worden.

Verder vind ik ook dat iedereen geheel zelf moet weten hoe ze om willen gaan met het afscheid nemen van hun dier.

Dit heb ik ook in het ander topic gezet:

Aan de reacties te zien, is het bizar.
Maar ik heb er sirieus over na gedacht, om Doohan te laten opzetten.
Omdat het toen te snel ging, heb ik er niet meer over na gedacht.
Iedergeval, ik vind het niet bizar.

Ik zou het zelf nooit doen. Ik wil mijn hondjes herinneren zoals ze waren, niet als een stijf opgezet omhulsel.

dat vind ik persoonlijk iets te makkelijk gesteld... ieder verwerkt op zijn eigen manier.
ik heb alle spulletjes van onze eerste hond ook nog in de woonkamer liggen, haar crematie kaartje, halsbandje, paspoortje etc.
zo heb ik ook de puppybandjes van alle honden hier liggen, dat heeft voor mij emotionele waarde. net als de opgezette honden dat voor deze vrouw hebben.

het is niet mijn ding maar ja vind dit niet te ver gaan, ieder heeft zo zijn eigen manier, zoals beagle floor zegt de ene kiest voor het een de ander voor iets anders, daar kun je alleen maar respect voor hebben en dan mag je vinden dat je het niks vind en het zelf niet doen maar er geen label aan hangen dat iemand te ver gaat in het bij zich willen houden van haar hondenmaatjes.

Ik kijk nu even naar mijn hondje, en wat zou het frustrerend zijn haar elke dag te zien zonder dat ze beweegt of reageert op mij.. Een hoesje hond..

Wat lijkt me dat erg, hier zou ik helemaal niet tegen kunnen.

ik heb zelf een opgezette vos op mijn kamer; timmie heet ie XD

maar een hond... ik vind het vreselijk.

je ziet telkens je overleden gezinslid voor je neus, met kraalogen en nepsnorharen en een harde binnenkant enzo...
een hond is een gezinslid en ik vind dat je hem ook met respect moet begraven/cremeren. niet opzetten.. hij is niet vrij... al zijn ingewanden eruit...

nee... ik vind dit vreselijk om je eigen hond te moeten zien, maar nooit je echte hond kan zien zegmaar..
je ziet het uiterlijk van de hond, maar... tja.. ik vind het een beetje.. onrespectloos vind ik ook het verkeerde woord

Ik zou het zelf ook nooit doen.

'k Moet er ook niet aan denkenwat er over x aantal jaren met de opgezette dieren gebeurt als de eigenares er al lang niet meer is. Zou ik een raar idee vinden, m'n hondje bij het afval.

Maar dat kiest ieder voor zich. Ze doet er niemand kwaad mee, ook de honden niet. Dus 'k heb er geen probleem mee.

het beste vind ik; cremeren en een deel versrooien over je honds favo plekjes, zoals het bos of strand
een deel hou je zelf...
dat vind ik mooi.

je hond is vrij, en verplaatst zich met de wind en dan is ie dolgelukkig!
en dan is ie ook een deel bij jezelf...

Ik ben het helemaal eens met Judith!! Dat lijkt me nog iets moois hij is altijd bij je maar ook op zijn lievelingsplek!

Najaaa ieder zijn eigen mening ookal zou ik het nooit zo doen als haar! Super eng lijkt me dat! Gelukkig zijn we allemaal anders!