Als je ergste nachtmerrie werkelijkheid wordt

wat verschrikkelijk! je maatje verliezen op zo´n manier wat een gemis!
heel veel sterkte!

Krijg er kippenvel van ik wens jullie heel veel sterkte !!

jeetje, ik lees dit nu pas. Wat jou nu overkomen is, is mijn ergste nachtmerrie. Heel veel sterkte in de komende periode.

Wat verschrikkelijk!inderdaad je grootste nachtmerrie.
Heel veel sterkte toegewenst om dit te verwerken.

Wat lief dat jullie hier nog steeds aan ons denken.
Tja, we proberen nog steeds zo goed mogelijk onze gedachten te verzetten en wat te werken, lukt moeilijk (zoals nu vb. je ziet het resultaat: ik zit op het forum )
Voor de rest kunnen we weinig doen. Hopelijk weten we tegen het einde van de week wanneer de kuisploeg gaat komen en wanneer de renovatie zal beginnen.
En dat is dus nog wat afwachten.
Positieve noot is wel dat het asiel vanaf volgend weekend er een nieuwe (oude) vrijwilliger bijheeft. Ik hoop dat het niet te emotioneel wordt. Ik ging er voor Luca bij ons kwam ook ieder weekend heen. En heb er nu weer echt zin in.
En wie weet, steelt er wel een ander hondje mijn hart...

Ook van hieruit nog es een hart onder de riem. Ik denk er dagelijks aan en wil je van hieruit toch een beetje steun geven!

Ik ben in juli 2010 begonnen als vrijwilliger in het asiel. Ik had met mezelf afgesproken als ik ieder weekend een jaar lang in de voormiddag tijd wou vrijmaken voor met de honden te gaan wandelen dat ik dan klaar was om mezelf 'op te offeren' voor een eigen hond
Van de 52 weekends, ben ik er 5 niet geweest: 1 keer ziek, 4 keer op reis
In augustus 2011 is Luca bij ons komen wonen

Lees het nu pas. Wat vreselijk, zeg.
Heel veel sterkte.

De woning van mijn DA is recent ook uitgebrand. Als hij zo'n 5 minuten later was gearriveerd, dan was het ook heel naar afgelopen voor zijn honden. Echt naar voor julie.

Lieve Lien,

Weer zit ik te snotteren achter mijn laptop. Wat een kanjer ben je dat je je zo door deze situatie heen weet te slaan. En dat je alweer zin hebt om je in te zetten voor honden in een asiel, de situatie aangaat die je toen Luca heeft gebracht. Tjeetje meid wat heb ik bewondering voor je!! Ik snotter en snif, mijn buro is nat van de tranen.

Ik vind je echt een bijzonder mens!!
dat vond ik al hoe je over Luca schreef, hoe je het snoepjestopic levendig hield en hoe je nu weer je hart opend voor nieuwe situaties.

Petje af!!

Grote lebber van Junto en Buddy, buiging van Bertine

Hey Bartine,
Bedankt voor je lieve berichtje. Tja, ik kan ook in een hoekje kruipen, maar dat lost ook niets op. ik zet me liever wat in en doe dan iets nuttigs. En aangezien ik vrijwilligerswerk in het asiel heel erg nuttig vind... de hondjes zullen blij zijn met hun wandelingen!

Lien

Oh ja, die lebber van Buddy en Junto vind ik heerlijk

Dag Lien,

ik kan mij gewoon niet voorstellen hoe jullie je nu moeten voelen. Ik vind het zo erg en hoop dat je toch ergens nog een sprankeltje hoop hebt.
Op zo'n moment beseffen we pas echt wat kostbaar is voor ons, he. Koester de maanden dat jullie samen hadden en denk aan Luca met alle gekke fratsen. En wie weet komt er eerder dan verwacht een kleine hartedief op je pad.
Als je je in staat voelt om opnieuw in het asiel te gaan werken: doen! Daar ben je omringt door mensen en dieren die je verdriet heel goed zullen begrijpen en helpen verwerken.

Dikke knuffel en veel goede moed,

Patje

heel veel sterkte !

Ook ik vond dit bericht pas net....

ik heb er buikpijn van...

Lieve Luca, zoek Skippy maar, die is lang geleden al over de regenboogbrug gegaan,
die vangt je wel op, en wil wel met je spelen.

Wat kan ik nog anders zeggen dan sterkte...
Maar wat maakt het uit.... het zal die lieve Luca niet meer terughalen...

Jeetje wat een vreselijk verhaal. Ben een tijdje niet hier geweest en lees dit nu...
Ik wens je heel veel sterkte met alles. Fantastisch dat je de draad weer wilt oppakken en van plan bent om naar het assiel te gaan. Hoe moeilijk en confronterend dit ook is, het zal je goed doen denk ik. En zoals je al schreef, ook ik hoop dat je hier in de toekomst een nieuw maatje vindt!

Heb er geen woorden voor,wat erg.
Heel veel sterkte met het verlies van je maatje

Wat verschrikkelijk...

Ik ben er gewoon even stil van, moet er niet aan denken dat zo iets gebeurd. Heel veel sterkte.

Ach wat een vreselijk verdriet, hartverscheurend gewoon,

Ik wens je veel sterkte en kracht toe.

XX An

Wat ongelooflijk erg....dit is een van de ergste dingen die je als hondenliefhebber in hart en nieren overkomen kan

Super veel sterkte gewenst met de verwerking van dit immense verlies..

Vrijdag naar het asiel geweest, met de steun van 2 goede vriendinnen.
Eigenlijk was het niet moeilijk. Ik was daar voor de honden. Ik vond het heerlijk. Ben met een amstaff gaan wandelen (dit is helemaal niet mijn type hond).

en toen besefte ik wat Luca me allemaal geleerd heeft. We zijn 45 minuten gaan wandelen. na 10 minuten liep Ace zonder trekken mooi naast me. Gewoon door stil te staan, te klakken met mijn tong en hem te belonen (nu met woorden, volgende keer zorg ik wel voor een bak snoep ). Dat was me twee jaar geleden nooit gelukt: zonder verwachtingen, gewoon op een rustige, vriendelijke manier. De asielmedewerker schrok zich een ongeluk toen ACE mooi naast me terug het asiel binnenwandelde. Hij loopt namelijk anders nooit mooi mee.

Toen ik hem terug in zijn ren liet, spong de hond naar mijn gezicht om me met een lebber te bedanken. Omdat ik het hem wat makkelijker wou maken bukte ik me, net op dat moment sprong ACE opnieuw. Resultaat: een grote blauwe plek op mijn wang

Wauw Lien!!! echt respect hoor!!

Ik lees het verhaal nu pas... Veel sterkte met het verlies van je maatje en de heropbouw van de woning...
Maar super dat je terug naar het asiel gaat om andere hondjes blij te maken...
Ik heb veel respect voor jouw positieve ingesteldheid! Super!

Dan ben/heb je nu "gemerkt" (door)dat Luca en jij heel bijzonder waren, samen.

Knap hoor, dat je de lijn (lees draad) weer oppakt.

Hoe staat het er voor met jullie woning?

Ha Lien, leuk dat het goed verlopen is.

knuffel,

Patje

Ja Luca en Lien, dat was/is een team

Ons huis... tja, we huren het appartment, dus twee verzekeringsmaatschappijen... Dus een hoop gezeik tussen die twee. die van de tegenpartij wil het zo lang mogelijk uitstellen dat de schade zo groot mogelijk is... na 25 mei (de brand was op 14/04) gaan ze beginnen met kuisen.
Dat zijn nu dingen waar ik heel erg boos van wordt!

Als de meubels uit onze slaapkamer nog kunnen gereinigd worden trekken we er in van zodra de stank er uit is (en ramen en deuren vervangen). zelfs al wonen we dan nog even op een bouwwerf.

We kunnen ook elders iets gaan huren. maar daar hebben we geen zin in. Want ofwel betalen we ons blauw, ofwel hebben we geen tuin (nu hebben we een weiland van 10-15are). We kregen dit erbij op voorwaarde dat we het goed onderhouden. Nu is het een grote kippenren met boomgaard, groententuin en gazon. We hebben er lang aan gewerkt (2 zomers) en willen er nu eigenlijk wel eens van genieten

Ja, soms lijkt het echt of mensen en dieren op een bepaald moment in ons leven komen omdat we er iets mee moeten doen, iets moeten leren... In elk geval, het voelde goed aan voor jullie, dus is het ook goed.

Wat ik net bedacht... Is er in jullie buurt geen camping waar jullie een poosje naar een caravan ofzo kunnen. Om vast in te wonen is dat geen leuk idee... Maar het betere weer komt eraan en dan hebben jullie iets om toch regelmatig een aantal dagen in de frissere buitenlucht en op jezelf te zijn terwijl het appartement gereinigd wordt. Voor de prijs van 1 maand huishuur kunnen jullie misschien ergens 2 maanden intrekken. Het seizoen is nog niet begonnen en met zo'n campeerkaart kun je misschien nog een goede korting krijgen. Zeker als je aan de eigenaars van een camping verteld wat de reden is om er eens tussenuit te zijn. Van daar uit kunnen jullie ook naar je werk. Maar 's avonds lekker relaxed...

't Is maar een ideetje .