Tips!Hoe hebben jullie dat gedaan?

Hallo allemaal!
Mijn wens is 'n eigen hondje,liefst'n pup.
Ik wil niet te overhaast eraan beginnen dus graag wat tips en misschien zijn er mensen met'n soortgelijke situatie.
Even mijn situatie:Ik woon in'n appartement,1hoog met lift!
Veel uitlaat gelegenheden,ideaal dorp voor hondenbezitters!
Ik werk van 7 tot 13.45 en mijn vriend werkt 1x 24uur en is dan 3dagen vrij.
In principe hebben we dus veel tijd voor'n hond.
Toch vraag ik me af hoe anderen dat combineren met hun werk.
Want ik kan wel 2 a 3 weken vrij nemen,maar da's wel'n korte tijd om de pup te leren dat ik dus overdag weg ben.
Tuurlijk is mijn vriend er maar ook hij moet af en toe wel eens'n paar uurtjes weg.
hoe hebben jullie dat gedaan met jullie werk?
Even benieuwd!

Wij zaten in de luxe positie dat mijn vriend in between jobs zat met Jackie en ik werkloos werd met Joy dus alle tijd om ze op te voeden hadden wij.

Echter is dit niet bij iedereen zo en moet je met een week of 3 a 4 vrij (misschien jij 2 wkn vrij en je vriend 2 wkn vrij) een heel eind komen.
Een pup moet natuurlijk leren alleen te zijn en indien jij hier intensief mee traint in de weken dat je vrij bent (2 wkn vind ik te kort maargoed daar zijn de meningen over verdeelt) kan je pup gerust een poos alleen zijn.
Zoals ik het zie gaat het namelijk alleen om af en toe en niet om elke dag (vriend 24 op, 3 dagen af) en jij vroeg weg en vroeg thuis.

2 weken vind ik ook best kort maar ik zou bijvoorbeeld 3 weken vrij kunnen nemen en dan de dagen dat mijn vriend moet werken.Dat is doordeweeks 1 a 2x
Ik vind't fijn om te lezen hoe anderen dat gedaan hebben daar leer ik weer veel van.

Wij hebben ervoor gezorgd dat de eerste 5 weken één van ons twee altijd thuis was.
Tijdens die weken hebben we Nanu langzaamaan geleerd alleen te blijven (vanaf 1 minuut opbouwen). Na 5 weken kon ze dit voor een uur of twee.
De volgende 2 maanden hebben we, op de dagen dat ik moest gaan werken (ik werkte toen halftijds, maar wel volledige dagen) oppas in huis gehaald. Ik vertrok naar het werk om 7u50, maar m'n man pas tegen 10u. Dan bleef Nanu alleen in huis tot 12u. Dan kwamen opa en oma babysitting (haha) tot 5 uur. Ik was dan weer thuis om 6u40.

Dus ze zat nooit lang alleen thuis.
Na die 2 maanden heb ik m'n ontslag gegeven en sindsdien werk ik thuis (beeldend kunstenaar).
Dus nu ben ik er zo goed als altijd. Als ik toch es weg moet: ze kan 3 tot 4 uur alleen blijven, dan gaat ze zich vervelen en durft ze wel es op iets gaan bijten. En daar hou ik rekening mee. Dus hier een hond die maar af en toe alleen moet blijven en nooit lang. Vindt ze geweldig, haahaa.

Hier blijft Kiko hooguit 2,5 uur alleen. Langer lukt nog niet, dan gaat hij slopen en herrie maken. Kiko is geadopteerd uit Spanje toen hij 7 maanden was. We hebben het alleen-zijn opgebouwd in hele kleine stappen. Eerst alleen maar in de bench gedaan, naar buiten lopen en vrijwel meteen weer naar binnen. Wel opgelet dat we niet de deur open deden op het moment dat hij net piepte of blafte. Dat hebben we vervolgens opgebouwd naar 5 minuten (daar sta je dan, in je eigen straat op je horloge te kijken...) en zo, met steeds 5 minuutjes erbij naar een half uur. Toen hebben we verder opgebouwd met kwartieren en nu kan hij dus 2,5 uur.
Kiko hoeft ook nooit lang alleen te zijn, hij kan meestal mee als ik ga werken. Op momenten dat dit niet kan, stemmen we onze werktijden zo veel mogelijk af. Dat is soms wel een gepuzzel.
Als Kiko in zijn bench moet, krijgt hij altijd een kong met iets lekkers er in. Dat zorgt er voor dat hij even lekker bezig is (en dus afgeleid), moe wordt en bovendien met plezier zijn bench in gaat.
Voordat hij in zijn bench moet, probeer ik altijd om een lekkere wandeling met hem te maken of met hem te spelen/trainen, zodat hij lekker moe wordt.
als hij uit de bench komt, is het belangrijk bij Kiko om even wat 'hersteltijd' te hebben. Ik ga dan niet gelijk weer met hem weg naar werkafspraken o.i.d. We doen dan ff rustig aan (hij maakt dan zo'n checkrondje door het huis, kijken of alles er nog is en komt dan lekker bij me zitten)

Ik weet niet of dit voor alle honden zo werkt, voor Kiko is dit nu het beste in ieder geval.

Wij deden het zo; mijn vriend werkte de hele dag begon rond half 9
Wij lieten dan samen voor half 9 de honden uit.
Ik werkte bij de thuiszorg een dienst was 3 uur (9-12 of van 13-16)
Als ik alleen 'ochtends werkte was ik daarna vrij en de hele middag bij de honden thuis.
Als ik 2 diensten had op een dag ging ik tussen de diensten dus tussen 12-13 gauw naar huis om de honden uit te laten.

Ze zaten dus altijd maar 3/3,5 uur alleen.

Nu werk ik niet meer mijn vriend wel hele dagen dus ik ben de hele dag bij de honden thuis.

Tegenwoordig heb ik de luxe dat ik mijn honden mee naar het werk kan nemen. Maar vroeger kon dat niet. Ik heb een aantal weken vrij genomen en het alleen zijn langszaam opgebouwd. Wel in een bench; dat voorkomt dat ze gaan slopen en is een veilige omgeving. Pas toen ze wat ouder was mocht ze los in de kamer.

Af en toe een paar uurtjes weg moet wel lukken, als je daarvoor 3 weken vrij hebt gehad. Je kunt het dan best rustig opbouwen. Zorg wel dat je hondje voordat je weggaat even kans geeft om zijn behoefte te doen. En uiteraard als je terugkomt.

ik heb gewoon vals gespeeld. renske kwam bij ons in het begin van de zomervakantie (ben 15 dan heb je dat nog) en mijn vader was tot december werkeloos. mijn hond is verschrikkelijk aanhankelijk. ik vind dat zelf erg leuk, maar aan 2 maanden wentijd zou zij nog niet genoeg hebben om zolang alleen te zijn. alles is nu goed hoor: we hebben iemand die haar 's middags uitlaat als ik en mijn broertje niet optijd thuis zijn, maar je moet niet onderschatten hoe aanhankelijk pup soms zijn

Ik ben stiekem wel'n beetje jaloers als ik hoor dat de honden mee naar 't werk kunnen!
Helaas is dat bij mij niet mogelijk en schuiven met mijn werktijden kan ook niet...
Misschien is 'n (jonge) herplaatster 'n goed idee.
'n pup leren alleen te zijn in zo'n korte tijd is wel'n moeilijke opgave.
Hoop op nog meer tips,adviezen en ervaringen!
Erg fijn om te lezen!

Wij hadden 3 weken vakantie toen we Noa hebben opgehaald.
Daarna moesten we gewoon weer werken.
Nu was ze natuurlijk niet alleen, maar met Luca.
Maar ze moest wel direct wennen aan het ritme om 4/5 uur alleen te zijn, dan uitlaten en dan weer een paar uur alleen te zijn. Ik moet zeggen: voor de zindelijkheid is het ideaal: ze hebben het ritme snel door!

Nu heb ik ander werk en kan ik tussen de middag niet meer naar huis. We hebben nu een ren in de tuin en in de zomermaanden blijven ze daar de hele dag en nu in de wintermaanden alleen 's middags; een buurmeisje doet de honden naar buiten. Ideaal geregeld!

hier was het ook maar afwachten hoe het ging lopen...ik had 4 weken vrij genomen. en moest daarna weer werken...
dat is dus ook niet al te lang..nu had ik wel geluk dat het met lola allemaal zo snel en makkelijk ging dat dat allemaal goed kwam.
maar ik had wel opties achter de hand, voor als de zindelijkheid en het alleen zijn opbouwen toch niet zo snel ging...

als je maar een kort tijdsbestek hebt kun moet je niet te positief denken (in de zin van: dat doen we wel even)
maar regel vast dingen voor als het nodig mocht zijn.
maar ik ben alleen. als je vriend er ook is, moet het best goedkomen toch? zorg dat je iemand of een optie achter de hand hebt die op je hond kunnen passen en/of uitlaten

@ Femke:
Ik vind het wel geweldig dat jij hier zo goed over nadenkt, hoor! Echt top!
Er komen hier heel wat mensen op het forum aanwaaien die 's zondags een pup kopen en 's maandag moeten gaan werken en er dan van schrikken dat het hondje de hele dag jankt en piept en in paniek is.

Als je alles goed voorbereidt met een fokker, weet je ook precies op welke datum je je hond gaat krijgen. Dan heb je ruim de tijd om op het werk je vakantiedagen door te geven. Als jij 3 weken vakantie kan nemen, en je vriend kan op zijn werk ook iets regelen, komen jullie er zeker uit!

Bij een herplaatser gaat het eigenlijk net hetzelfde als met een pup. Natuurlijk moet je die niet meer zindelijk maken, maar je weet nooit hoe goed hij het alleen doet. Misschien heeft ie wel verlatingsangst, en dat moet je dan ook helemaal ombuigen, dus daar steek je ook best veel tijd in. Zelfs een herplaatser die bij z'n vorige baasjes goed alleen kon blijven, kan dat bij jou misschien niet. Het feit dat ie is achtergelaten in een asiel, kan de hond ook onzeker maken, zodat hij in z'n nieuwe thuis ook niet alleen wil blijven.
Neemt niet weg dat een herplaatser natuurlijk een geweldig idee is. Elke hond in het asiel is er eentje te veel, en ze wachten allemaal op een nieuwe, warme thuis
Als je steeds zo goed nadenkt voor je een beslissing neemt en zoveel verantwoordelijkheidsgevoel hebt, kom je er zeker uit!

wij vinden het makelijker om een pup te nemen in de vakantie ,eind juni ,juli,augustus.
waarom, nou dan zijn we 4 weken thuis om de pup zindelijk te maken,en het is dan mooi weer en dan sta je liever buiten 10min te wachten voor een plasje dan als het stormt en regent of in de vries kou brbrbr.
wij hebben dat altijd al gedaan de afgelopen 30 jaar en het beviel ons altijd goed.
afgelopen juni een pup erbij , nou met zulks mooi weer is het in goed 3 weken zindelijk ,en dan heb je ook zat tijd om de pup er aan te wennen om alleen this te zijn

Te makkelijk/positief denken doe ik zeker niet.Daarom ben ik nu al zoveel mogelijk informatie aan het verzamelen.
Je schiet er niks mee op om'n pup aan te schaffen en dan ineens te denken "Ja wat nu...?"
Ik ben liever goed voorbereid zodat ik weet wat ik kan verwachten en hoe ik dingen kan regelen.
Een vast ritme vind ik zelf ook het prettigste.
De een vindt het hartstikke saai maar mij geeft dat rust en ik denk dat dat dus ook in het voordeel van de pup is.

@ Christel,bedankt voor je reactie!
Zelf wil ik geen kinderen maar als je die wel wilt bereid je je daar ook goed op voor.
Dit voelt voor mij hetzelfde,'n goede voorbereiding is het halve werk wordt er weleens gezegd en ik denk dat je dan ook'n stuk zelfverzekerder bent als je eenmaal je pup in huis hebt.
Zelf heb ik ook ervaring met het te snel aanschaffen van'n dier(in dit geval'n mishandelt paard,klaar om naar de slacht te gaan)
Ik zou hem voor geen goud willen missen maar we hebben weleens achter ons oren gekrabt zo van Waar zijn we aan begonnen...
Ook ben ik opgevoed met het idee:Als je aan 'n dier begint moet je er ook voor'm zijn tot aan zijn dood.
Dat houd ook in dat je'n aantal jaar vooruit moet denken.