Komen jullie ook van die leuke honden tegen?

Zo grappig, tegenwoordig kom ik steeds meer rassen/soorten honden tegen. Vroeger was het herder, labrador, cocker, malthezer en dan hield het op, maar nu...

Er loopt hier een heel leuke open enthousiaste Shih-tzu die totaal niet bang is voor Dobby of andere grote honden. Ze huppelt heel blij achter Dobby aan, en speelt lekker mee. Ook als een supergrote Galgo even langskomt, ze is gewoon open en vrolijk. En ze mag ook lekker vies worden van het baasje. Prachtig om te zien.

Er loopt een kruising Chihuahua-Dwergpinscher. Zo'n mooi hondje, een hele lichte bruine kleur met witte pootjes. Hij lijkt qua bouw vooral veel op de pinscher (ben gelijk verliefd). Hij is een beetje bangig, maar wil wel. Hij durft langzaam aan steeds meer. Van de week stond Dobby met zijn rug naar deze hond toe en hij stapte dapper naar voren. Tot Dobby opkeek naar het hondje en het hondje bevroor, een voorpootje onzeker omhoog. Toen keek Dobby weer naar het snuffelplekje en het hondje kwam weer naar voren. Net dat kinderspelletje! Ik heb echt behoorlijk gelachen.

Ook hebben we hier een hele leuke Jack Russel teef, die zoekt Dobby speciaal op en ze rennen samen wat af. Of gaan samen op onderzoek uit in de bosjes. Helemaal niet zo'n blafferd als veel andere (boerenfox en JR) terriërs in het park.

Over terriërs gesproken, er loopt hier een oude Border terriër dame, met mooie grijze wenkbrauwen. Zij komt ook special naar Dobby toe, daagt hem uit en wil dolgraag met hem spelen. Als haar baasje roept hoort ze het niet altijd, of wil het even niet horen. Veel te leuk, dat uitdagen. Ik blijf dan ook eerlijk gezegd altijd even staan zodat ze even met elkaar bezig kunnen zijn. Oudjes mogen ook lol hebben. Er hebben altijd veel Border terriërs in de wijk gelopen de afgelopen 15 jaar, en het zijn allemaal hartstikke leuke exemplaren.

En natuurlijk teckels. In allerlei soorten en maten hebben we ze hier. Eentje blaft altijd als hij een hond ziet en blijkbaar herkent hij mij als behorende bij een hond. Ik stapte met het boodschappenwagentje uit het huis en er werd naar mij geblaft. Tot hij zag dat ik geen hond had, spontaan zijn mond hield, en even gezellig kwam snuffelen. Hij nam zelfs een kriebeltje in ontvangst! Ik passeer hem al jaren, maar dit was de eerste persoonlijke kennismaking zonder hond!
Ook hilarisch was de teckelpup die van de zomer amper boven het gras uit kwam. Echt lachen. Als je dat ziet kun je gewoon niet ophouden met glimlachen.

De labradors ken ik als ras wel, mijn vriendin had er vroeger een. Maar die ik in het park tegen kom zijn echt grappig. Ze komen blij Dobby begroeten en stomen dan door naar mij (vaak terwijl Dobby even de andere baas begroet), begroeten me blij, neuzen even tegen de zak met brokjes en gaan na een aai pas weer lekker spelen met Dobby.

Verder lopen er vooral borders en molossers, en die zijn niet zo interactief met mij of Dobby. Sommigen zien er mooi uit, maar echt grappige situaties heb ik er niet mee gehad.

Hebben jullie nog leuke ontmoetingen met andere rassen om te delen?

Bij ons de in de buurt lopen al redelijk veel verschillende rassen, maar niet echt speciale.. Wel vooral herplaatser uit het buitenland, dus eigenlijk kruisingen..

Maar in het park kom je wel onwijs veel verschillende rassen tegen, dat is altijd heel leuk om te zien!

Bij mij in de buurt kom ik veel kleine hondenrassen tegen. En genoeg domme eigenaren die dan wanneer ik met Rayo aan kom lopen, hun hondje optillen. Want hij zou maar bijten. En wat raad o.a. Cesar Millan altijd af? Vul maar in.

Maar als ik naar de natuur gebieden ga, kom ik veel grotere hondenrassen tegen.
En dat trekt mij daardoor ook sneller aan.


Maar lekker genieten en leren van de anderen hondenrassen, altijd prima !

als ik hier loop met me hond gaan mensen me uit de weg omdat ik met een "herder" loop en hier lopen bijna allemaal oudere mensen met hondjes en die vinden alles eng wat groter is dan hun eigen hond

en ik het bos daar kom ik van alles tegen en mensen spreken je ook aan omdat ik sam (pup) erbij heb en altijd vragen wat voor hondje het is

Er is één hond waar Sam en ik altijd van onder de indruk zijn. Een enorme Sint Bernard. Prachtig beest, maar erg lomp. Beest wordt ook altijd eerst even gemaand te zitten voordat Sam onder hem verdwijnt. Een enorme goedzak en hij blijft prachtig om te zien!

Verder is Sam zelf niet zo van de kleine hondjes, helemaal niet als ze blaffen, hij weet niet goed wat 'ie er mee moet en ontwijkt deze dan ook. Hij heeft z'n eigen grotere vriendjes waar 'ie lekker wild en lomp mee kan spelen.